Δηλώσεις

«Η Κυβέρνηση για μια ακόμη φορά επιβεβαίωσε τον εαυτό της.
Έβαλε πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας, το δικό της κομματικό όφελος. Έβαλε πάνω από τις προτεραιότητες, τις ανάγκες και τις ελπίδες των πολιτών, τη δική της μικροκομματική θολούρα. Για άλλη μια φορά θέλει να φέρει την Πάτρα και τη Δυτική Ελλάδα στα μέτρα της.

Και ενώ δεν μου πέφτει λόγος για τα συμβαίνοντα στα εσωτερικά του κυβερνητικού «στρατοπέδου», αλλά καθώς μου πέφτει και μου παραπέφτει για την πόλη μου και την μικρή και μεγάλη γειτονιά μου, που είναι η Αχαΐα και η Δυτική Ελλάδα, δεν μπορώ παρά να σχολιάσω την... εκτίμηση που δείχνει το κυβερνών κόμμα στα στελέχη του και κυρίως στην περιοχή, που μάλιστα θεωρείται «προνομιακό του πεδίο».

Το απαράλλαχτο, αμετανόητο και μεταλλαγμένο προσωπαγές προτεκτοράτο της Τρόικας, αφού απαξίωσε κάθε έννοια συμμετοχικής διαδικασίας και υπέβαλλε σε την κοινωνία στην γνωστή διαδικασία της «ηλεκτρονικής διαπόμπευσης» (opengov) μιας ανώφελης και ψευδεπίγραφης διαδικασίας δήθεν προτάσεων και διαλόγου, κοιλοπόνεσε μέχρι την ύστατη στιγμή για να αναδείξει υποψηφίους που δεν ήθελαν ούτε τη θέση, ούτε την ...μετάθεση.

Η απόλυτη αδιαφορία για την αξιοπρέπεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και για την προκοπή της τοπικής κοινωνίας, χαρακτηρίζει από την αρχή μέχρι το τέλος την διαδικασία χρισματοδότησης, που αφού έθεσε την Ελλάδα υπό τον ζυγό του μνημονίου αισθάνεται ικανό να θέσει και την περιοχή μας υπό τον ζυγό της κομματικής της νομιμοφροσύνης και της υποταγής στην προεδρική οικογένεια..

Η Κυβέρνηση του μνημονίου, μας προτείνει στην περιοχή μας να στηρίξουμε κάποιους που ούτε θέλουν και πολύ φοβάμαι, ούτε μπορούν, για μια πολιτική που ούτε θέλει, ούτε μπορεί να δώσει στην περιοχή μας την Δυτική Ελλάδα, την Δυτική Ελπίδα..

Μάλλον έχει άδικο ο κ. Δ. Κατσικόπουλος να ευχαριστεί τον κ. Γ. Παπανδρέου για το γεγονός πως του επέβαλλε μία αγγαρεία που δεν επιθυμούσε και δεν ήθελε υπό τις παρούσες συνθήκες, αλλά αισθάνομαι πως έχει δίκιο ο Υφυπουργός του μνημονίου κ. Απ. Κατσιφάρας να λέει «τολμώ να μπω μπροστά», καθώς πραγματικά χρειάζεται τόλμη να μπεις σε μία μάχη που δεν την πιστεύεις, δεν την θέλεις και εν τέλει, δεν είσαι προετοιμασμένος γι' αυτή».