Δηλώσεις

Το μυαλό μας στρέφεται σε όλες τις μητέρες που υπάρχουν και υπήρξαν στις ζωές μας, που μας φρόντισαν, που μας μεγάλωσαν, που μας διαπαιδαγώγησαν, που μας προσέφεραν τα πάντα και δεν ζήτησαν τίποτα άλλο πέρα από το να είμαστε καλά και ευτυχισμένοι.

Σήμερα όλοι οι μεγαλόσχημοι θα ψάλλουν διθυράμβους για την Μητέρα, θα εξάρουν την συμβολή της, τον ρόλο της.

Σήμερα όμως ας σκεφτούμε λίγο διαφορετικά.

Ας εστιάσουμε στις συνθήκες μέσα από τις οποίες κάθε Μητέρα επιτελεί το ισόβιο έργο της.

Δεν θα σταθώ στις Μητέρες εκείνες που έχουν την οικονομική άνεση και την υλική στήριξη στην αποστολή τους.

Δεν τις υποτιμώ, προς Θεού, τις θεωρώ ικανότατες και τυχερές που μπορούν να έχουν βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών, που έχουν σύντροφο συμπαραστάτη στην πράξη, που μπορούν να πληρώσουν κάποιον να τις αναπληρώσει έστω για λίγες ώρες ώστε να πάρουν μιαν ανάσα ως άνθρωποι.

Θα ασχοληθώ όμως με τις Μητέρες εκείνες που επωμίζονται όλους τους ρόλους σε μια οικογένεια.

Τις γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους.

Αυτές που αναγκάζονται να γίνουν Μητέρα και Πατέρας.

Αυτές που έχουν επιπλέον και την αγωνία να γεμίσουν και το πιάτο στο τραπέζι.

Έχουν στους ώμους τους όλη την ευθύνη για την φυσική επιβίωση, την ηθική ολοκλήρωση, την μόρφωση, την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.

Όλα επάνω τους.

Έργο και Αποστολή τιτάνια.

Δεν τους το επιβάλει κανένας να το κάνουν. Μόνες τους το αναλαμβάνουν.

Δεν έχει τέλος η προσπάθειά τους.

Τελειώνει μαζί με την ζωή τους.

Μόνη τους ανταμοιβή η επίτευξη της Αποστολής που οι ίδιες ανέθεσαν στον εαυτό τους.

Όλες τις Μητέρες τιμούμε σήμερα.

Καμιάς δεν είναι η ζωή εύκολη και ανέμελη.

Όμως είναι και πολλές που δικαιούνται μεγαλύτερο μερίδιο στην ευγνωμοσύνη και στην αγάπη μας.

Χρόνια τους Πολλά με την Αγάπη μας και την Ευγνωμοσύνη μας.