Ομιλίες

ΠΑΤΡΑ, 24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

Κύριε Γραμματέα,
αγαπητέ συνάδελφε, Βασίλη Μιχαλολιάκο,
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές,
Φίλες και φίλοι,

Ξεκαθαρίζοντας ευθύς εξαρχής πως θα περιμένω τις αποφάσεις της παράταξης και του προέδρου μας Αντώνη Σαμαρά, με τις οποίες θα συνταχθώ και θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για την μέγιστη δυνατή επιτυχία στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, επιτρέψτε μου μια σύντομη παρέμβαση και την έκφραση λίγων σκέψεων σχετικά με τον «Καλλικράτη» και την πορεία της Νέας Δημοκρατίας προς την επόμενη μεγάλη μάχη του προσεχούς Νοεμβρίου.

Πρώτα - πρώτα, είμαι κι εγώ μεταξύ εκείνων που πιστεύουν πως η Νέα Δημοκρατία έχασε την μεγάλη ευκαιρία να προωθήσει ως κυβέρνηση την διοικητική μεταρρύθμιση και να καταστεί οδηγός των εξελίξεων στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Αναίτια κατά την γνώμη μου, αναστείλαμε την μεταρρύθμιση, δίνοντας ένα ακόμα δείγμα ατολμίας στην δική μας πολιτική και ένα ακόμα πεδίο δράσης στο ΠΑΣΟΚ, σήμερα.

Ας φύγουμε όμως από το παρελθόν, το οποίο έχει μόνο διδακτική αξία, αλλά δεν διαμορφώνει τις σημερινές και τις αυριανές πραγματικότητες και ας έρθουμε στο παρόν.

Είναι αλήθεια πως πέρα από την έκφραση προθέσεων και κάποιες γενικόλογες αναφορές στις αρμοδιότητες, ο «Καλλικράτης» παραμένει ακόμα ο «άγνωστος Χ».

Εμείς που συζητάμε εδώ σήμερα, δεν γνωρίζουμε ούτε το νέο χάρτη της χώρας, ούτε το θεσμικό πλαίσιο της μεταρρύθμισης. Θα έχουμε -όπως μαθαίνω- τέσσερις Δήμους στην Αχαΐα.

Δεν αποκλείεται όμως και περισσότερους, αν η κυβέρνηση θελήσει τελικά να προχωρήσει σε πιο ήπιες αλλαγές για να μετριάσει τις πολλές αντιδράσεις;

Δεν ξέρουμε επίσης αν θα παραμείνουν οι περιφέρειες στα σημερινά διοικητικά τους όρια ή θα αλλάξουν;

Όλοι λέμε πως αυτή η μεταρρύθμιση είναι η ευκαιρία να ξαναφτιαχτεί σωστά ο χάρτης της χώρας, αλλά στην πραγματικότητα, όλοι φοβόμαστε πως οι πολιτικές σκοπιμότητες του κυβερνώντος κόμματος, θα κυριαρχήσουν στο τέλος.

Ποιες αρμοδιότητες θα έχουν οι νέοι Δήμοι και πως θα τις αναλάβουν;
Πως θα εκλέγονται τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια και τι θα συμβεί με τους χιλιάδες υπαλλήλους των υπηρεσιών των νομαρχιών;

Όπως αντιλαμβάνεστε, φίλες και φίλοι, αυτή την στιγμή, δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα για τον «Καλλικράτη».
Δίχως δική μας ευθύνη, αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι, η κυβέρνηση κρατάει τα «κλειδιά» αλλά και τα «λουκέτα» της μεταρρύθμισης και θα τα ανοίξει κατά το δοκούν.

Γι' αυτό, από την δική μας πλευρά αισθάνομαι πως δεν έχουμε παρά να κάνουμε δύο πράγματα:

Το πρώτο αφορά τα επιτελικά όργανα της παράταξής μας, την γραμματεία της οποίας την ευθύνη έχει ο Βασίλης Μιχαλολιάκος, αλλά και εμάς, τη κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος.
Μιλάω για την δημιουργία ενός αυτοδιοικητικού σχεδίου, μίας τολμηρής και υπεύθυνης πρότασης, την οποία θα αντιτάξουμε σε πολιτικό επίπεδο, στην πρόταση που θα παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ.

Ώστε, όχι μόνο να αντιπολιτευθούμε και να χτυπήσουμε πολιτικά τις πολλές αδυναμίες, που είμαι βέβαιος ότι θα έχει το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ, αλλά παράλληλα, να καταθέσουμε και τις δικές μας προτάσεις, σε μια προσπάθεια να αφήσουμε όσο το δυνατόν λιγότερο χώρο κινήσεων στο κυβερνών κόμμα και επιπλέον, να πείθουμε διαρκώς τον λαό ότι δεν είμαστε μία αντιπολίτευση «παλαιού τύπου», αλλά μια σύγχρονη αντιπολίτευση, όπως επίμονα προβάλλει με την στάση του ο Αντώνης Σαμαράς μία αντιπολίτευση που έχει άποψη και προτάσεις.

Το δεύτερο, αφορά τις κατά τόπους ζυμώσεις και συζητήσεις.
Πολλά χρόνια, ζείτε και ζω, ζούμε στην τοπική κοινωνία. Γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα την ανθρωπογεωγραφία και τις συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή μας και μπορούμε, εμείς που ζούμε εδώ, πολύ καλύτερα, να εκτιμήσουμε, να αξιολογήσουμε και να προτείνουμε.

Προτείνω λοιπόν, η σημερινή συνάντηση να επαναληφθεί, ξανά και ξανά τις επόμενες μέρες.
Με πρωτοβουλία των ΝΟΔΕ ή ακόμα και των κατά τόπους αυτοδιοικητικών στελεχών, ανά Δήμο.
Προτείνω να συγκεντρωνόμαστε και να συζητάμε.
Μέσα από την συζήτηση να προσπαθούμε να αμβλύνουμε προσωπικούς εγωισμούς και θεμιτές, αλλά μεμονωμένες φιλοδοξίες που ενδεχομένως αναιρούν τον στόχο της συλλογικής επιτυχίας.
Όλοι χρειαζόμαστε στην παράταξη και όλοι, μπορούμε και πρέπει, να έχουμε πρωταγωνιστική θέση.
Αλλά, ενωμένοι!

Συγχωρήστε μου αυτό τον λόγο που μοιάζει με ιδεολογικό μάθημα, αλλά καθώς το Νοέμβριο θα βρισκόμαστε έναν περίπου χρόνο μετά από την βαριά εκλογική ήττα του περασμένου Οκτωβρίου, αισθάνομαι πως θα πρέπει να δώσουμε μια μεγάλη πολιτική απάντηση που θα σηματοδοτεί επί της ουσίας την πορεία αναγέννησης της παράταξης.

Μάλιστα, επειδή ακριβώς πιστεύω πως η Νέα Δημοκρατία πρέπει να βγει νικήτρια από την πολιτική μάχη του Νοεμβρίου, θα έλεγα πως προσωπικά τάσσομαι μάλλον υπέρ κάθε δυνατής διεύρυνσης και συμμαχίας που θα εξασφαλίζει το θετικό αποτέλεσμα.
Για να το πω διαφορετικά, το Νοέμβριο δεν παίζουμε μόνο για την φανέλα, αλλά παίζουμε για τη νίκη!

Όλοι ξέρουμε άλλωστε, πως η πολιτική μάχη στις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν έχει πάντα σαφείς διαχωριστικές γραμμές.
Πως οι Δήμοι δεν βάφονται με αμιγώς «πράσινα», «μπλε» ή άλλα χρώματα και πως οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να ρίχνουν τους κομματικούς «φράχτες» όταν βρίσκουν απέναντί τους, ικανούς και άξιους ανθρώπους για να αναλάβουν τις τύχες των τόπων τους.

Θα έλεγα λοιπόν ότι ακόμα και στην δική μας περιοχή, όπου θεωρητικά το ΠΑΣΟΚ διατηρεί το πολιτικό πλεονέκτημα, έχουμε αυτή την φορά τη δυνατότητα να ανατρέψουμε τις ισορροπίες.
Πως;
Αφενός, βρίσκοντας και στηρίζοντας ανθρώπους, ικανούς με θετικό πρόσημο στην κοινωνία και αφετέρου, ανοίγοντας την αγκαλιά μας σε αυτοδιοικητικά σχήματα συνεργασίας και πλατιάς λαϊκής απήχησης, όπου είναι αυτό δυνατό.

Επιτρέψτε μου να γίνω λίγο πιο συγκεκριμένος, δίνοντας μόνο το παράδειγμα της Πάτρας.
Στην πρωτεύουσα της Αχαΐας υπάρχει αυτή την στιγμή μία κομματική δημοτική Αρχή, η οποία ξέρουμε καλά πως έχει εξοργίσει και απογοητεύσει τη συντριπτική πλειοψηφία των Πατρινών.
Και δεν είναι Νεοδημοκράτες αυτή η πλειοψηφία...
Έχουμε λοιπόν τη μεγάλη ευκαιρία, με τις δικές μας δυνάμεις να συμβάλλουμε στην ανατροπή αυτής της δημοτικής Αρχής και να καταστούμε εκείνη η πολιτική δύναμη που θα «απελευθερώσει» την πόλη από μια μονοκομματική και ανίκανη δημοτική αρχή.
Ας μην τη χάσουμε.
Είτε επιλέγοντας ως υποψήφιο Δήμαρχο μία προσωπικότητα παμπατραϊκής λάμψης και στελεχώνοντας την υποψηφιότητά του με εξίσου σπουδαία και δυναμικά στελέχη, είτε συνεργαζόμενοι με όλες εκείνες τις δυνάμεις που επιθυμούν την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης.

Πάντως δηλώνω κατηγορηματικά ότι δεν έχω και δεν θα έχω καμία αντίρρηση σε όποια λύση και αν επιλεγεί και όπως εξ αρχής ανέφερα, θα τη στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις.

Εκείνο που έχει σημασία για μένα, φίλες και φίλοι, είναι να μπορέσουμε να μεγαλώσουμε τον συντελεστή επιτυχίας της παράταξης.
Να αποδείξουμε πως είμαστε η ουσιαστική δύναμη προόδου και ανατροπής στην χώρα.
Μια πολιτική δύναμη που είναι μεγάλη και νικηφόρα, επειδή σέβεται την κοινωνία και ακούει τον παλμό της και όχι μία πολιτική δύναμη που κλείνεται στο καβούκι της και περιφέρεται γύρω από τον εαυτό της.

Γι' αυτό, προτείνω, με πρωτοβουλία της Γραμματείας Αυτοδιοίκησης να συσταθεί μια ολιγομελής επιτροπή ανά νομό που θα συλλέξει προτάσεις, υποψηφιότητες και απόψεις και θα αναλάβει την ύψιστη ευθύνη σύνταξης μιας τελικής έκθεσης, στην οποία θα παρουσιάζει το «τοπίο» σε κάθε Δήμο.

Η τελική επιλογή και η ευθύνη θα ανήκει όμως στην ίδια την Γραμματεία.
Φίλε Βασίλη, πιστεύω πως πρέπει να σε δούμε ξανά στην Αχαΐα.
Την επόμενη φορά, για να έρθεις και να μας παρουσιάσεις τις τελικές απόψεις και κατευθύνσεις.
Ή θα πρέπει να καλείς, νομό - νομό, τα στελέχη και να τα ενημερώνεις.
Μέσα από τον διαρκή και βασανιστικό διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες θα έχεις αποκτήσει... πολλές ημικρανίες, αλλά και δύο μεγάλα πλεονεκτήματα:
Αφενός θα γνωρίζεις σχεδόν όσα κι εμείς για την τοπική κοινωνία μας και αφετέρου, με την ψυχραιμία της απόστασης θα μπορείς να μας προτείνεις και λύσεις που ενδεχομένως εμείς δεν θα βλέπουμε, ζώντας στο δικό μας μικρόκοσμο.

Κλείνω, φίλες και φίλοι, αυτή τη σύντομη τοποθέτηση, καταθέτοντας την πεποίθηση πως η κοινωνία γύρω μας αλλάζει τάχιστα και πως η παράταξή μας θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να ηγηθεί των αλλαγών και όχι να τρέχει πίσω από αυτές.

Αν φανταστούμε λίγο το αυτοδιοικητικό τοπίο του κοντινού μέλλοντος, θα δούμε πως σε κάθε περιοχή της χώρας θα υπάρχει ένας μικρός «κυβερνήτης» που θα είναι ο νέος αιρετός περιφερειάρχης και μερικοί Δήμαρχοι, πολύ ισχυροί και με πολλές αρμοδιότητες.
Αυτό φαίνεται, τουλάχιστον.

Άρα, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μείγμα πολιτικής, που να ανταποκρίνεται και να αγκαλιάζει όλες τις περιοχές και όλους τους Δήμους.

Να αποδείξουμε πως ξέρουμε και μπορούμε να αναγνωρίζουμε την αυτοδυναμία της αυτοδιοίκησης, δρώντας παράλληλα σε αυτή, ως πολιτικός φορέας που δεν την «στραγγαλίζει» και δεν την «υιοθετεί», αλλά την υποστηρίζει και συνεργάζεται μαζί της.

Δεν θα ήταν μάλιστα κακή ιδέα, μέσα από τα θεσμικά όργανα της παράταξης, να δημιουργηθούν από τώρα, κάποιες επιτροπές, μία για τους Δήμους ανά νομό και μία για κάθε περιφέρεια, που θα μπορεί να λειτουργήσει και να κάνει προτάσεις, τόσο στην προεκλογική όσο και στην μετεκλογική περίοδο.

Κάτι τέτοιο μάλιστα, θα μας ωθούσε στην πρωτοπορία των εξελίξεων, αφού κανένας άλλος κομματικός μηχανισμός δεν έχει δημιουργήσει μέχρι τώρα κάποια όργανα, ενόψει «Καλλικράτη».

Τελειώνω, καλώντας όλες και όλους σας, σε έναν διαρκή και εξαντλητικό διάλογο.

Στον λίγο χρόνο που έχουμε μπροστά μας, ας μιλήσουμε ανοιχτά.
Ας καταθέσουμε προτάσεις, ας ακούσουμε ο ένας τον άλλο.
Δίχως να πνιγόμαστε ακόμα από το άγχος και την βιασύνη της ονοματολογίας και των προθέσεων ενός εκάστου, ας προσπαθήσουμε μαζί να κάνουμε διάγνωση της σημερινής πραγματικότητας και αντιμετώπισής της.