Loading...
 Start Page
«Η φορολογική συνείδηση στο εκπαιδευτικό σύστημα»

 

ΝΙΚΟΣ Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Βουλευτής Αχαίας

 

Άρθρο

Για εφημερίδα «ΓΝΩΜΗ»

 

«Η φορολογική συνείδηση στο εκπαιδευτικό σύστημα»

 

Σε έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, όταν οι οικονομίες συγκλονίζονται καλούμαστε σήμερα να αποφανθούμε για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας για τη φορολογική νομοθεσία, για τη φορολογική μεταρρύθμιση, για την πορεία της χώρας εν μέσω οικονομικής κρίσης. Η εκάστοτε πολιτική ηγεσία της χώρας κάνει λόγο για τη λήψη μέτρων για τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή, για την αποτελεσματικότητα του φορολογικού μας συστήματος. Οι πολίτες οι εργαζόμενοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες από τη δική τους πλευρά κάνουν λόγο για την προάσπιση και για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση, δεν γίνεται λόγος για τις υποχρεώσεις των πολιτών σε μια ευνομούμενη και πολιτισμένηκοινωνία, ούτε γίνεται ουσιώδης εν τοις πράγμασιν λόγος για δεσμεύσεις και υποχρεώσεις της συντεταγμένη ς πολιτείας απέναντι στους πολίτες της.

 

Σε αυτά τα πλαίσια εδώ και καιρό έχει συνειδητοποιηθεί η ανάγκη θέσπισης πλαισίου φορολογικής συνείδησης. Για να γίνει κατανοητό τι είναι φορολογική συνείδηση θα πρέπει να ορίσουμε τι είναι φοροδιαφυγή. Φοροδιαφυγή αποκαλείται η καθ' οιανδήποτε τρόπο παράνομη απόκρυψη φορολογητέας ύλης ενός φυσικού ή νομικού προσώπου. Θεωρείται παράνομη και έντονα αντικοινωνική συμπεριφορά και συνιστά το αδίκημα της μη καταβολής του οφειλόμενου φόρου με την παραβίαση ή καταστρατήγηση του νόμου. Η φοροδιαφυγή είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία και ως οικονομία.

 

Για την αντιμετώπισή της παράλληλα με τη φορολογική μεταρρύθμιση και την ενίσχυση του ελεγκτικού μηχανισμού πρέπει να προχωρήσουμε στην προσπάθεια διαμόρφωσης φορολογικής συνείδησης. Αλλά τι ακριβώς είναι φορολογική συνείδηση; Δύσκολο να δοθεί σαφής εννοιολογικός ορισμός. Μπορούμε όμως να συμφωνήσουμε στη γενική αρχή, στην παραδοχή ότι όλοι μετέχουμε και συμμετέχουμε ως μερίδιο κοινωνικής ευθύνης ανάλογα με τις δυνατότητες αλλά και όλοι απολαμβάνουμε ανάλογα με τις ανάγκες.

 

Αυτή η παραδοχή δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα σαφώς προσδιορισμένου δικαιακού συστήματος ή της ύπαρξης αμετάβλητων ανάλογα με τις συνθήκες μηχανισμών είσπραξης, αλλά κυρίως η εμπέδωση μιας θεωρητικής εν πρώτοις προσέγγισης και διαμόρφωσης χαρακτήρων οι οποίοι εξικνούνται από τη γενική αρχή ότι  δομείται και οικοδομείται κοινωνία με τη συμμετοχή όλων με την αμοιβαία υποχρέωση έναντι εαυτών και αλλήλων.

 

Συνεπώς, είναι θέμα παιδείας και όχι εκπαίδευσης η προσέγγιση του όλου θέματος. Είναι μάλλον ευρέως αποδεκτό το ότι η δημιουργία συνείδησης δεν απαιτεί απλά και μόνο θεωρητικές αναφορές σε θέματα που θα επιθυμούσαμε να  αντιμετωπίζονται συνειδησιακά από αυτούς που εκπαιδεύουμε είτε είναι τα παιδιά μας,  είτε είναι το σύνολο των πολιτών μας κοινωνίας. Αυτό που πραγματικά απαιτείται είναι η έμπρακτη τήρηση των συγκεκριμένων κανόνων εν πρώτοις από τους διδάσκοντες  και στη συνέχεια από κάθε είδους προβεβλημένα πρότυπα του στενού περιβάλλοντός μας και της κοινωνίας γενικότερα.

 

 

 

 

 

 

 

Ειδικότερα, όσον αφορά στη φορολογική συνείδηση και ανεξάρτητα από την εκάστοτε φορολογική νομοθεσία η βασικότερη προϋπόθεση μιας παιδευτικής δημιουργίας της είναι η ορθολογική και απολύτως διαφανής κατανομή των εξ΄ αυτής προερχομένων εσόδων, δηλαδή η χρηστή διαχείριση. Όταν οι πολίτες εμπιστευτούν το κράτος αναφορικά με τη διαχείριση των πόρων που εισπράττει από αυτούς, έχουν ήδη τοποθετηθεί οι βάσεις φορολογικής συνείδησης. Όταν δηλαδή είναι απολύτως βέβαιοι ότι τα χρήματά τους αυτά που με κόπους και θυσίες κερδίζουν, είτε από μόνοι τους είτε με τη βοήθεια του κράτους, επιστρέφουν ξανά σε αυτούς με τη δημιουργία σχολείων, δρόμων, νοσοκομείων τα οποία διευκολύνουν την ποιότητα της επαγγελματικής, οικογενειακής και ατομικής ζωής τους, η δημιουργία φορολογικής συνείδησης είναι σχεδόν δεδομένη.

 

Όταν υπάρξει φορολογική συνείδηση η πολιτεία δεν έχει ανάγκη το μεγαλύτερο μέρος των αντίστοιχων ελεγκτικών μηχανισμών με αποτέλεσμα να μειώνεται το κόστος λειτουργίας του εξαιρετικά κοστοβόρου και αντιπαραγωγικού εν πολλοίς εισπρακτικού μηχανισμού. Αλλά πώς αλήθεια να εμπεδωθεί η αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ της συντεταγμένη ς πολιτείας και των πολιτών της, όταν συλλήβδην οι πολίτες θεωρούνται από την ίδια τους την πολιτεία αναξιόπιστοι και φαύλο;

 

Γιατί τι άλλο από αυτό συνιστά η κατά καιρούς κλήση εκείνων που μπορούν να αποκρύψουν φορολογητέα ύλη από την πολιτεία, είτε για το κλείσιμο βιβλίων, είτε για την περαίωση ,είτε για την καταβολή εφάπαξ ποσών;  Α priori η πολιτεία ομολογεί και θεωρεί απατεώνες τους πολίτες της. Και οι  πολίτες γνωρίζοντας ότι η πολιτεία είναι η πρώτη διδάξασα λειτουργούν αναλόγως, εξαιρουμένων των δεδομένων υποζυγίων, δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων.

 

Γιατί τι άλλο συνιστά η κλήση για διακανονισμό και παροχή ασυλίας σε εκείνον που συνειδητά με την ανοχή ή την ενθάρρυνση της πολιτείας φοροκλέπτει , αν καταβάλει ένα ελάχιστο ως απόδειξη μεταμέλειας; Γιατί τι πιο φαύλο και ποταπό θα μπορούσε να ισχύσει από τον παγκάλειο κυνισμό ότι «μαζί τα φάγαμε»; Όχι, λοιπόν, κληρονόμοι της «θείας Αγλαΐας» κατά τον κ. Καψή. Όχι, του ΠΑΣΟΚ που σπεύσατε να ενστερνιστείτε τις παγκάλειες συκοφαντίες που απειλούν να ολοκληρώσουν την απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στην πιο κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η χώρα μας, αποτέλεσμα αδιέξοδων και ανερμάτιστων στρατηγικών επιλογών της παρούσας Κυβέρνησης με ακρογωνιαίους πυλώνες τα «λεφτά υπάρχουν» του Πρωθυπουργού και το «όλοι μαζί τα φάγαμε» του Αντιπροέδρου του.

 

Όχι, λοιπόν, κύριε Πάγκαλε, ούτε μαζί τα φάγαμε, ούτε τα μοιραστήκαμε. Μόνοι σας τα φάγατε με αυτούς που συγκαλύπτετε και τους καλείτε να διακανονίσουν τα οφειλόμενα. Εδώ ισχύει η δημώδης φιλοσοφία: «μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια». Αλλά δεν είμαστε όλοι κατεργάρηδες και δεν μπορούμε  να επιτρέψουμε να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση. Καλούμαστε να διαμορφώσουμε εκείνες τις συνθήκες μέσω των οποίων θα εμπεδωθεί κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών.

Είναι, λοιπόν, θέμα παιδείας. Καλούμε, λοιπόν, τους αρμόδιους Υπουργού να προωθήσουν ένα ευρύτερο πρόγραμμα σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικοί συστήματος για ανάπτυξη της φορολογικής συνείδησης των αυριανών πολιτών κα

να διευρυνθεί η διδασκαλία μαθημάτων πολιτικής αγωγής και καλλιέργεια συστημάτων υποχρεώσεων και δικαιωμάτων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης πράγμα που δεν διαφαίνεται από τις γενικόλογες αναφορές της Υπουργού Παιδείας για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος στο  λύκειο.

 

 

 

Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

Copyright © 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος