Άρθρα

Η κρισιμότητα των στιγμών που διανύουμε είναι πρωτόγνωρη. Η κρίση που βιώνει η Ελλάδα δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και συστημική. Είναι αποτέλεσμα της επικράτησης ενός σοβιετικού μοντέλου που απαξίωσε την επιχειρηματικότητα και ενοχοποίησε την ιδιωτική πρωτοβουλία. Είναι το αποτέλεσμα δεκαετιών, όπου στη χώρα μας επικράτησε η εντύπωση ότι μπορούμε να έχουμε επενδύσεις χωρίς επενδυτές, εργαζόμενους χωρίς εργοδότες, αποτελέσματα χωρίς δουλειά, να γίνουμε Ευρώπη χωρίς ευρωπαϊκές λογικές.

Όλη αυτή η νοσηρή προσέγγιση οδήγησε την Ελλάδα στο κρίσιμο διακύβευμα των εκλογών του Ιουνίου: Είτε προχωράμε μπροστά με μεταρρυθμίσεις και διαρθρωτικές αλλαγές, είτε κάνουμε άλμα στο κενό και την εθνική καταστροφή.

Η ιστορικότητα της περίστασης δεν αντέχει ούτε καν σε πειραματισμούς και σε μέτρα με αβέβαιο αποτέλεσμα, όπως προτείνουν ορισμένοι πολιτικοί, στην προσπάθειά τους να κρύψουν τη γύμνια των προγραμμάτων των κομμάτων που εκπροσωπούν. Η υπέρτατη ευθύνη κάθε πολιτικού είναι συνυφασμένη με τη σωτηρία της Πατρίδας και όχι με τυχόν μικροπολιτικές πρακτικές.

Πραγματικός πατριωτισμός δεν είναι, στην ώρα της μεγάλης κρίσης να μοιράζεις ροζ και τριανταφυλλί υποσχέσεις. Πραγματικός πατριωτισμός είναι να έχεις το κουράγιο να λες την αλήθεια στους πολίτες. Να πολιτεύεσαι, με δικαιοσύνη. Να δρας με αποτελεσματικότητα και να στέκεσαι απέναντι από το καρκίνωμα του λαϊκισμού.

Όλοι οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι προορισμός στο δρόμο που οφείλουμε να διαβούμε είναι η εθνική ανασυγκρότηση και η ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας. Σε καμία περίπτωση η ανάπτυξη δεν έρχεται με ευχολόγια και προσευχές. Η ανάπτυξη μπορεί να επανέλθει και πάλι στη χώρα μας, μέσα από την προσαρμογή στα Ελληνικά δεδομένα, πολιτικών που έχουν δοκιμαστεί και έχουν πετύχει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που αποτελούν πρότυπο για το βιοτικό επίπεδο των πολιτών τους. Είναι σαφές ότι, οι χώρες αυτές δεν τα κατάφεραν εφαρμόζοντας το μοντέλο της Βενεζουέλας ή της Βολιβίας. Τα κατάφεραν εφαρμόζοντας ρεαλιστικές και φιλελεύθερες πολιτικές που βασίστηκαν στην κοινή λογική, την προσπάθεια και την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Αυτό το μοντέλο της βιώσιμης ανάπτυξης είναι εκείνο που θέλουμε να εφαρμόσουμε ως κατ’ επείγουσα προτεραιότητα, στην Ελληνική πραγματικότητα, με τη συνδρομή του Ελληνικού λαού. Αφήνουμε πίσω μας, δηλαδή τις παλινωδίες και την αναβλητικότητα του ΠΑΣΟΚ. Αφήνουμε πίσω μας, τον αδιέξοδο δρόμο λαϊκισμού της Αριστεράς.

Για εμάς στη Νέα Δημοκρατία η ανάπτυξη, που είναι η προϋπόθεση για την τόνωση της αγοράς, για την αύξηση της απασχόλησης, αλλά και για την βελτίωση των δημοσίων οικονομικών, μπορεί να γίνει με τρία βήματα:

Πρώτον, με μια σταθερή, σοβαρή και αξιόπιστη κυβέρνηση. Ο τόπος δεν αντέχει άλλη ακυβερνησία. Ο τόπος δεν αντέχει ούτε και μια κυβέρνηση δημαγωγικών υποσχέσεων, που εξαιτίας πολιτικού ιλίγγου, δώσει τη «χαριστική βολή» στη Ελληνική Οικονομία.

Δεύτερον, με στήριξη της ρευστότητας της οικονομίας για να μην πέσει η αγορά σε ακόμα βαθύτερο τέλμα. Τραπεζικό σύστημα χωρίς χρήματα είναι σαν μια βρύση χωρίς νερό. Γι’ αυτό είναι επείγον να επουλώσουμε τις πληγές στη βάση της οικονομίας και να κινηθούμε χωρίς καθυστερήσεις σε έξυπνες και βιώσιμες λύσεις, μετουσιώνοντας την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών σε χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.

 Και τρίτον, με άνοιγμα στην επιχειρηματικότητα για να δημιουργηθούν νέες δουλειές. Ενεργοποιούμε δηλαδή τον Ιδιωτικό Τομέα, ως κεντρικό πυλώνα στην αύξηση της απασχόλησης και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Παράλληλα, αναχαιτίζουμε όλες τις διακηρύξεις για υπερ-φορολόγηση των επιχειρήσεων και το κύμα κρατικοποιήσεων που κινδυνεύουν να διώξουν, ακόμα και τις επιχειρήσεις που απέμειναν, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την ανεργία. Από την πλευρά μας επιμένουμε στο δρόμο της κοινής λογικής και απενοχοποιούμε την επιχειρηματικότητα, που βάλλεται τόσο από την οικονομική κρίση, όσο και από τη λαίλαπα του λαϊκισμού της Αριστεράς.

Ως Νέα Δημοκρατία έχουμε διαλέξει το δρόμο της ευθύνης και των βιώσιμων και μετρίσιμων λύσεων για την Ελλάδα μας. Ζητάμε την ψήφο, ζητάμε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας που ανήκουν στη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, αλλά και όσων αρνούνται να παραδώσουν την Πατρίδα στα ισοπεδωτικά αδιέξοδα της χρεοκοπίας και του λαϊκισμού της Αριστεράς.