Άρθρα

Δυτική Αχαΐα: Μία περιοχή εξαιρετικών δυνατοτήτων αλλά και τεραστίων ελλειμμάτων. Μία περιοχή αδικημένη. Από όλους. Κυρίως από όλους εμάς, τους εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας, σε πολιτικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο. Και κατά συνέπεια, αδικημένη και από κυβερνήσεις και πολιτικές ηγεσίες.

Όμως, ενώ έχει πάντα αξία να αναγνωρίζουμε λάθη και να κάνουμε αυτοκριτική, εντούτοις δεν έχει καμία αξία να κλαίμε διαρκώς πάνω από το «λείψανο» των χαμένων ευκαιριών και των «καλών εποχών» που ποτέ δεν ήρθαν.

Όπως δεν έχει και καμία αξία να επισημαίνουμε διαρκώς τα στραβά και ανάποδα, τα λάθη και τις παραλείψεις, καθώς αυτό καταλήγει σε μία αέναη εσωστρέφεια από την οποία δύσκολα μπορεί να βγει κανείς.

Και ενώ απεδείχθη ακόμα και στους μνημονιακούς χρόνους, ότι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδος είναι ο τουρισμός, ο οποίος στηρίζεται στις μοναδικές φυσικές ομορφιές και στο ξεχωριστό πολιτισμικό της υπόβαθρο εμείς καθεύδουμε παρ’ ότι βρισκόμαστε στην ευλογημένη και προικισμένη από το Θεό περιοχή της Δυτικής Αχαίας, που βρίσκεται μεταξύ Ολυμπίας, Δελφών, Αθηνών με ένα φθηνό σύγχρονο αεροδρόμιο, με θρησκευτικούς και αρχαιολογικούς θησαυρούς πρέπει ευθύς εξ αρχής να τονίσω ότι η υπέρβαση της σημερινής κρίσης, απαιτεί μια σειρά από παρεμβάσεις, με στόχο ο Νομός και ιδιαίτερα η Δυτική Αχαΐα να προσελκύσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον.

Όσο και αν έχει τονιστεί πάρα πολλές φορές, ειδικά τώρα, στην χειρότερη περίοδο για την εθνική οικονομία, ο τουρισμός αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα και μοναδικά εναλλακτικά όπλα της που μπορεί να εξασφαλίσει την ανεμπόδιστη εισροή εσόδων και που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Είναι γνωστόν ότι από την έλευση των τουριστών όπως κατεγράφη στις έρευνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια, φαίνεται ευνοούνται και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες της Δυτικής Αχαΐας (καταστήματα εστίασης κλπ.), καθώς υπολογίζουν ότι μόνον το 30 με 40% εξ αυτών έχουν εξασφαλίσει εκτός από διαμονή και γεύματα (μέσω all inclusive ή με πλήρη διατροφή και ημιδιατροφή), ενώ το υπόλοιπο έχει «κλείσει» μόνο κατάλυμα.

Το γεγονός αυτό ασφαλώς δεν πρέπει να μας εφησυχάζει.

Αντιθέτως απαιτείται να υπάρξει στρατηγικός σχεδιασμός που να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Νομού και στις περιοχής (αξιοθέατα, ανθρώπινους πόρους και υποδομές), να πραγματοποιηθούν μια σειρά έργων υποδομής για την υποστήριξη του τουρισμού, σε συνδυασμό ή και ανεξάρτητα από τα μεγάλα έργα υποδομής. Να προωθηθούν επίσης συγκεκριμένες δράσεις με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσέλκυση διακινούμενων από το λιμάνι της Πάτρας και τον πορθμό Ρίου - Αντιρρίου επιβατών, ώστε αυτοί να μετατρέπονται σε επισκέπτες του Νομού και φυσικά της Δυτικής Αχαΐας.

Κυρίως όμως απαιτείται η μόνιμη τουριστική προβολή του Νομού, τόσο στην εσωτερική όσο και στην διεθνή αγορά, με αξιοποίηση όλων των μέσων επικοινωνίας (τύπος, ραδιόφωνο, τηλεόραση, internet, συμμετοχή σε διεθνείς εκθέσεις κλπ) καθώς και δράσεις με στόχο τη διεύρυνση της τουριστικής περιόδου .

Η Αχαΐα δυστυχώς δεν κατάφερε κατά τις προηγούμενες κρίσιμες δεκαετίες να δημιουργήσει τις συνθήκες, ώστε να εδραιώσει τη φήμη ενός κλασικού προορισμού μαζικών τουριστικών ροών από τη διεθνή αγορά.

Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου, υπό τις παρούσες πλέον συνθήκες, μπορεί να θεωρηθεί ρεαλιστική, δεδομένου ότι η Ελλάδα θεωρείται ακόμα ασφαλής προορισμός, σε σχέση με γειτονικές ανταγωνίστριες χώρες που ο φόβος της τρομοκρατίας έδιωξε τον τουρισμό.

Θα πρέπει όμως οπωσδήποτε να βελτιώσουμε τις υποδομές μας και να προχωρήσουμε στην εξυγίανση των υπηρεσιών . Έτσι, λοιπόν, το υπουργείο Τουρισμού θα πρέπει να έλθει σε συνεννόηση και συνεργασία με τον Δήμο και τους τοπικούς φορείς , προκειμένου για παράδειγμα να εξοπλίσουμε τα κέντρα υγείας καθώς και τις μαρίνες για τα κρουαζιερόπλοια και κότερα καθώς και ειδικοί χώροι υποδοχής για τους τουρίστες. Είναι οπωσδήποτε αναγκαία η οργάνωση και η σωστή επάνδρωση των κέντρων υγείας και των νοσοκομείων, προκειμένου να προλαμβάνονται και να αντιμετωπίζονται τα διάφορα προβλήματα υγείας των τουριστών.

Οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές προς όλους τους αρμοδίους , πως το κράτος οφείλει να συντονίσει τις προσπάθειές του, προκειμένου να αναδειχθούν ακόμα περισσότερο οι αρχαιολογικοί χώροι του τόπου μας. Οι αρχαιολογικοί χώροι είναι αναξιοποίητοι, γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο ότι ενώ αποβιβάζονται στο λιμάνι της Πάτρας ένα εκατομμύριο περίπου τουρίστες, δεν μένουν παρά ελάχιστοι στην περιοχή.

Επομένως, ακόμα οι κοινές προσπάθειες κράτους, δήμων και φορέων για τουριστική ανάπτυξη θα πρέπει, πλέον, να επικεντρωθούν σε ορισμένους θεματικούς τομείς τουρισμού, αφενός γιατί αυτοί είναι υψηλής προστιθέμενης αξίας, αφετέρου γιατί είναι συμβατοί με τις ιδιαιτερότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής.

Πρέπει, τέλος, να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση και στον λεγόμενο θρησκευτικό τουρισμό, με την προβολή των μεγάλων και ιστορικών μοναστηριών που έχουμε στην περιοχή μας.

Κλείνοντας πρέπει να επισημάνουμε ότι έχει πολύ μεγάλη αξία να σταθμίσει κανείς με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα τα δεδομένα και να χαράξει το σχέδιο της επόμενης μέρας.

Αυτό πρέπει να κάνουμε για όλη τη χώρα.

Αυτό, συνολικά για την Αχαΐα.

Αυτό και για τη Δυτική Αχαΐα, ειδικεύοντας στις πραγματικές δυνατότητες της περιοχής και σε όσα ακόμα μπορούν να γίνουν. Ιδιαίτερα σε όσα μπορούν να γίνουν εύκολα, φθηνά και γρήγορα.

Επαναλαμβάνω: Κανένας δεν θα πει «όχι» σε μεγάλα σχέδια. Όμως, στην πολύ δύσκολη εποχή που ζούμε, ας ξεκινήσουμε να αξιοποιούμε τον πλούτο του τόπου μας, με όσα «εργαλεία» έχουμε στα χέρια μας, στηριζόμενοι στους δικούς μας ανθρώπους.

H Δυτική Αχαΐα μπορεί να δείξει τον δρόμο…