Άρθρα

Μετά και την διάψευση των ελπίδων του Ελληνικού λαού από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και μετά την εκλογή του ακραίου, υπερ-νεοφιλελεύθερου κ. Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ., το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα βρίσκεται και πάλι σε διαδικασία αλλαγής.

Οι τελευταίες εκλογές έστειλαν το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα στην «εντατική», αφού οι μισοί και πλέον Έλληνες, απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι από το κατώτερο κάθε περίστασης και ιστορικής συγκυρίας πολιτικό προσωπικό, δεν πήγαν καν στις κάλπες.

Όμως, οι πάλαι ποτέ μεγάλοι, παρότι έγιναν πλέον από μικροί έως ανύπαρκτοι, συνεχίζουν να ζουν το μύθο τους στο κτίριο της Βουλής, αδυνατώντας να αντιληφθούν ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να εισαχθούν σε «μονάδες αποκατάστασης» ή, καλύτερα, «αντικατάστασης».

Ποια είναι όμως η θέση των πιο «μικρών» κομμάτων σε αυτό το νέο πολιτικό σκηνικό;

Μιλώντας για μικρά κόμματα, αναφέρομαι στα πραγματικά πολιτικά κόμματα και όχι στα «πολιτικά υβρίδια» της διαπλοκής, που βρέθηκαν στη Βουλή χάρη στα ΜΜΕ και τους δημοσκόπους. Τα παραδοσιακά, λοιπόν, μικρά κόμματα αργοπεθαίνουν, παρότι κάποια από αυτά, μπορεί να έχουν την τύχη να επιβιώσουν στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Η πολιτική όμως ζωή και η Δημοκρατία, χρειάζονται εναλλακτικές λύσεις.

Και αν κάποιοι πιστεύουν ότι αυτά είναι ανοιξιάτικα όνειρα, υπενθυμίζω ότι με αυτή τη λογική, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ του 3% θα γινόταν ποτέ κυβέρνηση. Σήμερα λοιπόν υπάρχει και είναι διαπιστωμένη, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η αναγκαιότητα της συγκρότησης μιας μεγάλης πατριωτικής, δημοκρατικής, χριστιανοκοινωνικής, λαϊκής συμμαχίας.

Είναι πλέον ξεκάθαρο, με βάση τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις – στο μέτρο βέβαια που αυτές μπορούν να εκληφθούν στα σοβαρά - και με βάση τα χαμηλά ποσοστά των συστημικών κομμάτων, ότι χωράει στον πολιτικό χάρτη ένας νέος πολιτικός φορέας , ότι υπάρχει πολιτικό έλλειμμα και χώρος σε ολόκληρο το δημοκρατικό τόξο.

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι, οι μέχρι πρότινος πλασαριζόμενες ως δήθεν νέες και υγιείς πολιτικές δυνάμεις, αρρώστησαν και γέρασαν πολύ γρήγορα και, πλέον, η ημερομηνία λήξης τους είναι τόσο σύντομη, ώστε η πολιτική σκηνή να αναζητά και πάλι καινούργιους «νέους», ελπίζοντας αυτή τη φορά ότι αυτοί οι «νέοι» θα είναι φρέσκοι, υγιείς και αληθινοί και δεν θα αποδειχθούν, όπως όλοι οι προηγούμενοι, ένα ακόμη «λίφτινγκ» του παλιού, του κουρασμένου, του άρρωστου και του γερασμένου, που τελικά αποδείχθηκε τόσο κακό, ώστε ακόμη και το προσποιητό χαμόγελο που του απέμεινε, να μην είναι τίποτα περισσότερο από το γνωστό εκείνο χαζό, στραβωμένο χαμόγελο του αποτυχημένου «λίφτινγκ», που έγινε από τα επικίνδυνα χέρια ενός κακού και ανεύθυνου πλαστικού.

Η δηλωθείσα πρόθεση της κυβέρνησης – και η σύμφωνη γνώμη πολλών κομμάτων της αντιπολίτευσης – για υιοθέτηση της απλής αναλογικής, θα αλλάξει άρδην το πολιτικό τοπίο των επόμενων ετών στην χώρα και θα διαμορφώσει τις συνθήκες για τη δημιουργία ακόμα ευρύτερων πολιτικών και ιδεολογικών συνασπισμών για την διακυβέρνηση της χώρας.

Είναι πλέον κοινή διαπίστωση όλων πως υπάρχει χώρος για την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα με καθαρές ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις, που θα αποτελέσει το μοναδικό ανάχωμα στην επέλαση ακραίων, νεοφιλελεύθερων και παλαιοκομμουνιστικών απόψεων «δεξιού ή/και αριστερού τύπου».

Νίκος Ι. Νικολόπουλος - Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος