Άρθρα

Η τελευταία επταετία είναι η πιο μαύρη στη σύγχρονη μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Ο απλός καθημερινός Έλληνας και η απλή καθημερινή Ελληνίδα έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται προδομένοι και προσβεβλημένοι, συνειδητοποιώντας πως δεν είναι παρά τα πιόνια που θυσιάζονται εύκολα σε μια σκακιέρα, στην οποία παίζεται ερήμην τους το βρώμικο παιχνίδι του κέρδους και της εξουσίας.

Για να μπει ένα τέλος στη «σιωπή των αμνών», οι Έλληνες πρέπει ξαναβρούμε τη φωνή μας. Το ερώτημα είναι λοιπόν μέσα από ποιες πολιτικές διεργασίες, ποιοι και πως θα μπορέσουν να εκφράσουν αυθεντικά κι ανόθευτα την ελληνική φωνή και θα την κάνουν να ακουστεί με πολιτική αξιοπιστία, εντός αλλά και εκτός συνόρων. Δεν είναι ούτε κάτι απλό, ούτε κάτι εύκολο. Η συζήτηση που έχει ανοίξει για τη ανάγκη μιας μεγάλης πατριωτικής δημοκρατικής συμμαχίας σίγουρα μπορεί και πρέπει να συμβάλλει θετικά προς αυτή την κατεύθυνση, στο βαθμό που καταφέρει να διασφαλίσει δύο ουσιαστικές προϋποθέσεις:

Πρώτον, να μην καταλήξει σε ένα ακόμη «εκλογικό καρτέλ» προσωπικοτήτων, με μόνο μέλημά τους να καθίσουν ξανά στα έδρανα του κοινοβουλίου. Δεν ενδιαφέρει κανέναν το αν θα ξαναμπεί ο Νικολόπουλος, ή όποιος άλλος βουλευτή ή πολιτικός στην Βουλή . Δεν μπορεί να είναι αυτό το ζητούμενο. Ο καθένας μας έχει την ιστορία του και την προσφορά του αλλά τούτη την ώρα προσφορά δεν σημαίνει να διεκδικεί κανείς τα παράσημα του «στρατηγού», αλλά το να επιδείξει το θάρρος και την αυταπάρνηση του απλού στρατιώτη. Η νέα ελληνική φωνή δεν θα βγει μέσα από τους πολιτικούς εγωισμούς του παρελθόντος. Ο καθένας μας πρέπει να έχει συναίσθηση των ευθυνών του και για το παρελθόν αλλά και για το μέλλον. Οι αρχηγισμοί και οι μικρομεγαλισμοί που ταλανίζουν τον πατριωτικό δημοκρατικό χώρο πρέπει να μπουν στην άκρη. Οι τεχνητές συγκολλήσεις δεν θα πείσουν κανέναν. Το μεγάλο άλμα είναι η μεγάλη πολιτική σύνθεση που θα κάνει αξιόπιστη την πρόσκλησή μας προς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να πάρουν προσωπικά αυτό το πολιτικό στοίχημα για να το κερδίσουμε όλοι μαζί και όχι να προσδοκά ο καθένας να το κερδίσει αποκλειστικά για τον εαυτό του.

Δεύτερον, η συζήτηση αυτή που έχει ανοίξει θα πρέπει να λάβει σαφέστερα και μονιμότερα οργανωτικά χαρακτηριστικά, υπό τη μορφή ενός διαρκούς φόρουμ συζήτησης, ανταλλαγής απόψεων, παρεμβάσεων, κλπ. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η οποία θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε κάθε Έλληνα και σε κάθε Ελληνίδα που αγαπάει την πατρίδα και πιστεύει στην αξία της δημοκρατίας, να δώσουμε χώρο για να ακουστούν νέες φωνές και να φανούν στο προσκήνιο νέα πρόσωπα. Δεν ψάχνουμε τον Μεσσία. Ψάχνουμε όμως σοβαρούς και καταξιωμένους στο χώρο τους Έλληνες, οι οποίοι μέχρι σήμερα στέκονταν μακριά από την πολιτική θεωρώντας πως το «παιχνίδι» είναι στημένο μέσα από τους κομματικούς μηχανισμούς, την οικογενειοκρατία και τα «φίλτρα» των ΜΜΕ. Σε αυτούς τους Έλληνες πρέπει να δώσουμε έδαφος για να βγουν μπροστά. Γιατί μόνον αυτοί μπορούν να βγάλουν και την Ελλάδα μπροστά!

(*) O Νίκος Νικολόπουλος είναι ανεξάρτητος βουλευτής και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Ελλάδος