Blogs-Portal 2017

Του Γιάννη Ντάσκα

 

 

Mε παραπομπές στα φτωχά αλλά και χριστιανικά Χριστούγεννα της οικογένειας Μάρξ, αλλά και υπεράσπιση των εντίμων δικαστικών λειτουργών ο Νίκος Νικολόπουλος ήταν ο μόνος που ζήτησε προανακριτική επιτροπή και για πολιτικούς στη Βουλή.

 

Επάινεσε το έργο της Εξεταστικής Επιτροπής γιατί όχι μόνο έφερε στο φως τη διαφθροά πολιτικών και ΜΜΕ, αλλά και οδηγεί στη Δικαιοσύνη την όλη υπόθεση με την πιθανότητα να βρεθούν ποινικές ευθύνες και πολιτικών στην δικαστική έρευνα.

Οπως είναι γνωστό η κυβερνητική πλειοψηφία (ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ), η οποία μαζί με τον κ. Νικολόπουλο σήκωσαν το βάρος της έρευνας, έχει αποφασίσει να σταλεί ολόκληρος ο φάκελλος στη Δικαιοσύνη και εκεί η έρευνα να γίνει εξ αρχής και σε όλο το βάθος, με αξιοποίηση του πορίσματος της Βουλής.

 

Ο Νίκος Νικολόπουλος,ο οποίος έκανε σύγκριση της γαλαντόμας σε επωνύμους Δικαιοσύνης με την σκληρότατη δικαιοσύνη στις καθαρίστριες που απελπισμένες για δουλειά πλαστογραφουν απλά απολυτήρια Λυκείου και όχι ανύπαρκτα πτυχία με τα οποία γίνονται πανεπιστημιακοί και βάζουν στο χέρι τεράστια ποσά κρατικού και διεφθαρμένου ιδιωτικού χρήματος.

 

Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η αναφορά του στις περίφημες απελπισμένες επιστολές της Τζένης Μάρξ στην 20ετία 1840-1859 προς τον συζυγό της Κάρλ Μάρξ, τον Εγκελς και άλλους σημαίνοντες της εποχής. Εξιστορούσε τη χριστιανική ζωή με τα παιδιά της, την φτώχεια και αξιοπρεπή ζωή στην εξορία και τα ...Χριστούγεννα χωρίς δενδράκι.

 

Ο κ. Νικολόπουλος τα σύγκρινε με τα Χριστούγεννα "αριστερών και δεξιών" σε μέγαρα φτιαγμένα με δημόσιο χρήμα και εγκλήματα.

Ιδού η ομιλία ολόκληρη για...αποθήκευση για το μέλλον:

 

ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ:

 

"Στις 23 Δεκεμβρίου(σ.σ.σ 1859) μια γυναίκα έγραφε σε ένα γράμμα της

“Κύριε tάδε Τις πιο εγκάρδιες ευχαριστίες μας για το χριστουγεννιάτικο καλάθι...Είναι μια τεράστια βοήθεια η σαμπάνια που έχει να περάσουμε ευχάριστα τις ζοφερές γιορτές και να έχουμε κεφάτη παραμονή Χριστουγέννων. Οι φυσαλίδες της σαμπάνιας θα κάνουν τα αγαπημένα μας παιδιά να ξεχάσουν ότι φέτος δεν έχουμε από την φτώχεια μας χριστουγεννιάτικο δενδράκι και να’ ναι τα παιδάκια μας ευτυχισμένα και χαρούμενα με ό,τι έχουμε”.

 

Το γράμμα αυτό το έγραψε η Τζένη Μάρξ, σύζυγος του Κάρλ Μάρξ στον Φρήντριχ Εγκελς που είχε στείλει το καλάθι.

Σήμερα στην Ελλάδα εκατοντάδες που δηλώνουν προοδευτικοί αριστεροί, ακόμα και μαρξιστές όχι μόνο έχουν μέγαρα και παχυλούς λογαριασμούς στο εξωτερικό, δίπλα-δίπλα με λογαριασμούς και μέγαρα άλλων που δηλώνουν δεξιοί και φιλελεύθεροι, αλλά ζητούν συγχωροχάρτι και ατιμωρησία πότε μέσω ντροπολογιών σε νόμους, πότε μέσω εξεταστικών επιτροπών στη Βουλή και πότε μέσω παραδικαστικών και επίορκων δικαστών που συνυπηρετούν δίπλα σε ηρωικούς και έντιμους .

 

Πολλοί έξω απο αυτή την αίθουσα με σταματούν και μου ζητούν να θυμίσω στην κυβέρνηση ότι έχει χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους που γνωρίζουν τησκληρή ζωή της οικογένειας Μάρξ κάνουν και εκείνοι μαζί με εκατομμύρια κεντρώους και δεξιούς εξίσουν σκληρή ζωή και δεν θέλουν από την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας δώσει συγχωροχάρτι στους θαλασσοδανειστές και ζάμπλουτους κουμανταδόρους του ΔΟΛ, του Αλαφούζου,

 

Πολλοί δικαστικοί μου ζητούν να σας μεταφέρω την αγωνία τους να μην τους προσβάλλουμε ακυρώνοντας τα δικαστικά τους πορίσματα, για τα οποία όχι μόνο μόχθησαν, αλλά και έκλεισαν τα αυτιά τους στις σειρήνες του χρηματισμού.

Αυτό και έκανα με αυτή τη μικρή εισαγωγή.

 

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ

 

Πάμε τώρα στα καλά νέα από αυτή την Εξεταστική Επιτροπή :

 

Ξεκινάω από τα θετικά.

 

Για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της χώρας συστάθηκε μία Ειδική Επιτροπή της Βουλής για να διερευνήσει τον τρόπο λειτουργίας των Μέσων Ενημέρωσης και κυρίως, τις σχέσεις και τις εξαρτήσεις με την πολιτική, αλλά και το τραπεζικό σύστημα.

 

Οι εργασίες της Επιτροπής, της οποίας η σύσταση και λειτουργία θυμίζω ότι αποφασίστηκε ομόφωνα από τη Βουλή των Ελλήνων, υπήρξαν τις περισσότερες φορές, πολύ κοπιαστικές μα και παραγωγικές, έστω και αν κατά τη διάρκειά τους, επιχειρήθηκε πολλές φορές προσπάθεια από τους εξεταζόμενους να αποπροσανατολίσουν ή να αποσιωπήσουν, ευθύνες για τις παράνομες και ποινικά κολάσιμες πράξεις και παραλήψεις τους.

 

Κατά την άποψή μου, το μέγα κέρδος από τη σύσταση και τη λειτουργία της Εξεταστικής Επιτροπής, είναι ότι, πράγματι, αναδείχθηκε ένα πολυετές «αλισβερίσι» μεταξύ πολιτικής εξουσίας, τραπεζών και μηντιαρχών που τελικά κόστισε στον ελληνικό λαό ποσό άνω του ενός δις από τα κρατικά ταμεία ή τα ταμεία των τραπεζών, τα οποία κάλυψε και πάλι ο ελληνικός λαός, με τις συνεχόμενες ανακεφαλαιοποιήσεις και με τις ενισχύσεις ρευστότητας του τραπεζικού μας συστήματος, με δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους.

 

Μόνο, επιτρέψτε μου να επισημάνω σε αυτό το σημείο, που δεν συγκεκριμενοποιήθηκαν, δεν εντοπίστηκαν και δεν επιμερίστηκαν αυτές οι ευθύνες. Και αυτή είναι μια παράλειψη που αδικεί το έργο της Επιτροπής, αδικεί τα συμπεράσματά της και δυστυχώς, θα μου επιτρέψετε να πω, ξεπλένει εκείνους όλους όσοι έχουν ευθύνες για όσα έγιναν και κάποια στιγμή θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Είναι κάτι που πρέπει να το δούμε, να το αντιμετωπίσουμε και να το φέρουμε στο φως. Ο Ελληνικός λαός δεν μπορεί να υφίσταται τις συνέπειες των ανομιών χωρίς να γνωρίζει αυτούς που τις διέπραξαν και χωρίς πολύ περισσότερο αυτοί που τις διέπραξαν να τιμωρούνται.

 

ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ Η «ΛΕΗΛΑΣΙΑ» ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

 

Η Επιτροπή και πολλοί βουλευτές, και μάλιστα από όλα τα κόμματα θα τολμούσα να πω, προσπάθησαν να μην προσβάλλουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής. Και άλλοι με περισσότερη, άλλοι με λιγότερη ζέση είναι η αλήθεια, θέλησαν να διερευνήσουν τα σκάνδαλα και τις παράνομες διαδρομές του χρήματος. Το αποτέλεσμα ήταν, έστω και πλειοψηφικά, να αναδειχθεί η λεηλασία του δημοσίου χρήματος και του τραπεζικού χρήματος και να φανεί ότι το «τρίγωνο της διαπλοκής», όπως πολλές φορές το έχει χαρακτηρίσει η παρούσα κυβέρνηση, λειτουργεί προς όφελος κάποιων προνομιούχων πολιτικών και μιντιακών ελίτ και ιδιαίτερα προς όφελος της τσέπης τους, αφού σήμερα, μετά από τόσα δανεικά και αγύριστα, οι επιχειρήσεις τους είναι χρεοκοπημένες, τα λεφτά των θαλασσοδανείων τους έχουν φυγαδευτεί στο εξωτερικό ενώ, τα ΜΜΕ τους, ελαχίστων, που δεν λειτούργησαν διάφανα, προς όφελος της ενημέρωσης των πολιτών και του συμφέροντος της χώρας.

 

Κάποιοι πολιτικοί και κάποιοι ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης πλούτισαν. Αλληλοεξυπηρετήθηκαν και αλληλοβοηθήθηκαν, για ίδιον όφελος, είτε πολιτικό, είτε οικονομικό. Για μένα, αυτό ήταν και είναι ξεκάθαρο και πασιφανές.

 

Μάλιστα, οφείλω να αναφέρω στο σημείο αυτό, ότι ακριβώς αυτή η λεηλασία του δημοσίου χρήματος και οι σκοτεινές αλληλεξαρτήσεις, είχαν αναδειχθεί πριν την Επιτροπή και από τρία πορίσματα:

1.Το πόρισμα του ηρωικού Εισαγγελέα Καλούδη,

2.Το πόρισμα του επίσης ηρωικού εισαγγελέα Γαληνού Μπρή, και

3.Το πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία δεν μπορούσε να πράξει διαφορετικά.

 

ΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ ΑΝΤΕΞΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

 

Οι δυο εισαγγελείς, άντεξαν τις φοβερές πιέσεις και συνέταξαν πορίσματα, τα οποία ανέδειξαν τη διάπραξη παρανομιών από τα Κόμματα και τα ΜΜΕ. Το γεγονός ότι με επιστράτευση νεαρών, ελεγχόμενων από την εξουσία υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος, οποίοι έδωσαν πανομοιότυπες και προδήλως υπαγορευμένες καταθέσεις «Μπανανίας» στην ελληνική δικαιοσύνη, το πόρισμα Καλούδη ενταφιάστηκε, μέχρι όμως να το αναδείξει εκ νέου η Επιτροπή, δεν αίρει στο ελάχιστο την παρανομία.

 

Σημειώνω δε, ότι με βάση τα πορίσματα, αλλά και τα στοιχεία που ανέκυψαν από τις εργασίες της Επιτροπής, πολλοί «βαρόνοι» της ελληνικής μηντιοκρατίας βρίσκονται αντιμέτωποι σήμερα με σοβαρές κατηγορίες, ενώπιον της Δικαιοσύνης.

 

Η σύσταση και η λειτουργία της Επιτροπής λοιπόν, θεωρώ πως δεν αποδείχθηκε μάταιη, ούτε άσκοπη, αντίθετα προσέφερε πολλά στοιχεία και θεωρώ ότι, τουλάχιστον, φώτισε έναν δρόμο ο οποίος και στο μέλλον, μπορεί να διανοιχθεί ακόμα περισσότερο εφόσον υπάρχει η πολιτική βούληση.

 

Εδώ, επιτρέψτε μου να πω ξεκάθαρα ότι πεποίθησή μου είναι ότι εκτός από την κρατικοποίηση της πληροφόρησης των πολιτών, εξίσου επιβλαβής είναι και η ιδιοποίηση της πληροφόρησης των πολιτών. Και είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη Βουλή των Ελλήνων να αναδείξει αυτό το θέμα, κρατώντας τις δέουσες αποστάσεις και από τη μία και από την άλλη υπερβολή. Που και οι δυο ζημιώνουν εξίσου το δικαίωμα του πολίτη στην πολυμερή, αφαλκίδευτη και πλουραλιστική ενημέρωση. Νοθεύουν τη Δημοκρατία και την καθιστούν έρμαιο των σκοπιμοτήτων της στιγμής διαφόρων πλευρών. Και εδώ πρέπει να σηκωθεί ένα ανάχωμα που θα προστατεύει το αγαθό της ενημέρωσης και από τους πειρασμούς του κράτους, αλλά και από τους πειρασμούς των ιδιωτών, που κάθε άλλο παρά αποδείχθηκαν σε ένα τέτοιο θέμα απαλλαγμένοι από σκοπιμότητες και υπολογισμούς. Είναι αυτό στοιχειώδες χρέος μας προς τη Δημοκρατία. Που ήδη στις μέρες μας βαριανασαίνει και δοκιμάζεται.

 

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ Ο «ΛΑΚΚΟΣ» ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

 

Και μιλάω για την πολιτική βούληση, ερχόμενος πλέον στην αρνητική, κατά την προσωπική μου άποψη, πλευρά του ζητήματος, που δεν είναι άλλη από την ατολμία που επιδείχθηκε, ώστε το πόρισμα, τουλάχιστον της πλειοψηφίας, να ζητήσει την αποκάλυψη και τον καταλογισμό ποινικών ευθυνών για συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, παρά το γεγονός πως επιβεβαιώνει το «τρίγωνο της διαπλοκής», το οποίο βεβαίως στις κορυφές του, δεν είχε μόνο ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης και τραπεζικά στελέχη, αλλά και συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα σε καίριες θέσεις ευθύνης.

 

Έτσι όμως, το τελικό αποτέλεσμα, όχι μόνο αδικεί το έργο της Επιτροπής αλλά πλήττει σοβαρά και την εικόνα της κυβέρνησης και των κομμάτων της πλειοψηφίας, ακυρώνοντας ακόμα και τις ρητές διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού περί πλήρους κάθαρσης.

 

Κακά τα ψέματα, οι Έλληνες πολίτες λένε ότι πάλι είχαμε «μία από τα ίδια» και ότι «οι πολιτικοί προσπαθούν να συγκαλύψουν τους πολιτικούς».

 

Έστω, λοιπόν, και την ύστατη στιγμή, νομίζω είναι η ώρα οι υπεύθυνοι να δακτυλοδεικτούν και οι υπαίτιοι να επισημανθούν με όρους συγκεκριμένους και χωρίς καμιά διάθεση να αφεθεί το ζήτημα να εξατμιστεί στη βολική αχλή της αοριστίας.

 

Επιπλέον, κατόπιν του συγκεκριμένου πορίσματος, μάλλον οδεύουν οριστικά προς τις καλένδες και άλλα σημαντικά στοιχεία, όπως η πρόταση Καλούδη για κακουργηματική δίωξη 50 προσώπων από τον τραπεζικό και πολιτικό χώρο.

 

Πολύ φοβάμαι ότι το διεφθαρμένο κράτος θα καταπιεί και θα ακυρώσει και τις καλές προθέσεις της κυβέρνησής σας.

Δεν είναι δυνατόν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις 21Νοεμβρίου 2016 να παρίσταται το κράτος ως πολιτική αγωγή εναντίον καθαρίστριας με πλαστό απολυτήριο και να ζητά μισό εκατομμύριο ευρώ και στην ίδια δικάσιμο να μην παρίσταται το Δημόσιο κατά του πρώην Υπουργού Οικονομία Ανθόπουλου που κατηγορείται για μίζα τοκογλυφίας 1,5 εκατομ.

Δεν είναι δυνατόν επί των ημερών σας να συντηρούνται δυο εκκαθαριστές σε συνεταιριστικές τράπεζες, όπως της Λαμίας να έχουμε φτάσει στα 10 χρόνια και να μην έχει τιμωρηθεί κανείς για φοβερές λεηλασίες που περιγράφονται στα πορίσματα της Τράπεζας Ελλάδας και του ΣΔΟΕ

δεν είναι δυνατόν επί των ημερών σας να βγαίνουν σκανδαλώδεις αθωωτικές αποφάσεις για καταχραστές δημόσιας περιουσίας για τις οποίες επί χρόνια συντάχθηκαν δικογραφίες με χιλιάδες σελίδες. Εκείνοι που τις συνέταξαν ήταν βλάκες ή δεν τα είχαν πάρει ,όπως λέει ο λαός;

Απλά παραδείγματα για να σας κρούσω καμπάνες όχι κώδωνα...

Με το πόρισμα Καλούδη για τα δάνεια των κομμάτων υπάρχουν ευθύνες με σημαντικά στοιχεία, για κακουργηματική δίωξη 50 προσώπων από τον τραπεζικό και πολιτικό χώρο. Όλα κινδυνεύουν με αρχείο.

 

ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΟ ΤΟ… «ΚΟΛΟΒΟ» ΠΟΡΙΣΜΑ!

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Προσωπικά, αρνούμαι το τελικό πόρισμα.

 

Αρνούμαι να βάλω και εγώ την υπογραφή μου σε ένα πόρισμα που καταλήγει τελικά σε ένα… φιλολογικό μνημόσυνο για τις σαφείς πολιτικές ευθύνες, που κατά την άποψή μου υπάρχουν και θα έπρεπε να οδηγήσουν στο αίτημα σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής.

 

Και ας είμαι ο ένας και μοναδικός σε αυτή την αίθουσα, ο τελευταίος που εξακολουθεί να υποστηρίζει πως η κοινωνία απαιτεί την ανάδειξη των πολιτικών ευθυνών και ότι χρέος της πραγματικής και αληθινής πολιτικής είναι να αυτοκαθαρθεί και να αναδείξει τους υπαίτιους ενός σκανδάλου διαρκείας, όποιοι και αν είναι αυτοί, όσο ψηλά και να βρίσκονται ή να βρέθηκαν κατά το παρελθόν.

 

Πεποίθησή μου είναι και εξακολουθώ να υποστηρίζω την άποψη υπέρ μιας Δημοκρατίας μαχόμενης και όχι παράλυτης, όπως έλεγε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Για μια Δημοκρατία επιεική και ανεκτική, αλλά όχι ευήθη και παραχωρητική προς όλους εκείνους όσοι καταδολιεύονται το πνεύμα της και ναρκοθετούν με τις πράξεις τους την πορεία της. Αυτοί πρέπει και να εντοπίζονται και να κολάζονται. Όχι μόνο για τη δική τους την ύβρη, αλλά και ως παράδειγμα προς αποφυγήν για τους επιγενομένους.

 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για μία κοινωνία που υποφέρει από το ζυγό τριών μνημονίων από την ανάδειξη εκείνων που πραγματικά… τα έφαγαν!

 

Συγκεκριμένα. Με διευθύνσεις και ονόματα. Με πράξεις και παραλείψεις. Χωρίς τη βολική αοριστολογία, η οποία εξανεμίζει τις ευθύνες και διαχέει τις πράξεις.

 

Και δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό για τον πολιτικό κόσμο της χώρας, από το να αναδείξει και τις δικές του ευθύνες, την εν τοις πράγμασι απόφασή του να μην συγκαλύπτει τίποτα πλέον και να μην ανέχεται την παραμικρή σκιά.

 

ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

 

Γι’ αυτό και σε ό,τι με αφορά, όπως έχω ήδη διαμηνύσει, δεν ψήφισα το πόρισμα της πλειοψηφίας, αλλά εξακολουθώντας να πιστεύω στη Δικαιοσύνη, έχω ήδη καταθέσει πολλά εξ όσων αποτυπώθηκαν στα πρακτικά των συνεδριάσεων της Επιτροπής στις αρμόδιες δικαστικές αρχές, ελπίζοντας ότι θα υπάρξει κάποτε η πολυπόθητη Νέμεσις για τους υπευθύνους και θα μπορέσει να υπάρξει μία νέα και καθαρή αφετηρία, για τα μέσα ενημέρωσης, τις τράπεζες, αλλά και την πολιτική ζωή του τόπου.

 

Για να μπει επιτέλους το οξυγόνο της Δημοκρατίας, ο καθαρός αέρας της Δημοκρατίας, στην ιερή διαδικασία της ενημέρωσης των πολιτών. Για να μπορέσει η Δημοκρατία μας να ανασάνει πραγματικά, χωρίς να αφήνει περιθώρια σε διάφορους βασιβουζούκους του πνεύματός της να καταδολιεύονται τις αρχές της, να νοθεύουν το περιεχόμενό της και να καγχάζουν εις υγείαν των κορόιδων πολιτών.

 

Τόσο εγώ, όσο και συνολικά το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, έχουμε αποφασίσει να μην υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα για πραγματική κάθαρση. Γι’ αυτό, ακόμα και τώρα, προτείνουμε το σχηματισμό Προανακριτικής Επιτροπής.

 

Θέλω να ξεκαθαρίσω για μία ακόμα φορά, ότι αυτή η στάση δεν έχει καμία προσωπική ή κομματική στόχευση. Ουδέποτε αισθάνθηκα πως είναι ένας προσωπικός αγώνας κατά «εχθρών» ή αντιπάλων, παρά μόνο η υλοποίηση μίας εντολής των πολιτών και η προσπάθεια να μπορούμε κάποτε να πούμε: «Να, που δεν είμαστε όλοι ίδιοι…». «Να, που υπήρξαν κάποιοι που έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι, αλλά και πολύ περισσότεροι αθώοι του αίματος ή και θύματα αυτής της κατάστασης».

 

Αισθάνομαι πως δεν έχουμε το δικαίωμα, από το «τρίγωνο της αμαρτίας» να αφαιρέσουμε το πολιτικό προσωπικό, αλλά αντιθέτως να επιμείνουμε και να ονομαστικοποιήσουμε τις ευθύνες του.

 

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ «ΠΥΡΑ» ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ!

 

Μάλιστα, καθώς έφτασε μέχρι τα αυτιά μου μία πρόταση για καύση του αποδεικτικού υλικού που έχει συλλέξει η Επιτροπή, καλώ τον Πρωθυπουργό της χώρας και τον Πρόεδρο της Βουλής, όχι μόνο να μην συναινέσουν σε κάποια τέτοια σκέψη, αλλά με δική τους πρωτοβουλία, να παραχωρήσουν όλο το υλικό στη Δικαιοσύνη και στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Πως αλλιώς άλλωστε θα έχουν πρόσβαση στο υλικό οι Εισαγγελείς στους οποίους διαβιβάστηκε το πόρισμα; Από πού θα αντλήσουν τα στοιχεία για τα ποινικά αδικήματα που περιγράφει το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής, προκειμένου να προσωποποιηθούν και να αποδοθούν οι ποινικές ευθύνες ; Θα περιμένουν να τους στείλουν ξανά τα στοιχεία οι ίδιες οι τράπεζες που, κατά την προσφιλή τους τακτική θα κωλυσιεργούν και θα τους κοροϊδεύουν, όπως τους κοροϊδεύουν εδώ και έξι ολόκληρα χρόνια με τη δικογραφία για ταCDS και το Τ+3, που άλλα ζητούν οι εισαγγελείς και άλλα απαντούν και τους στέλνουν οι τράπεζες, όταν μάλιστα καταδέχονται να τους απαντήσουν;

 

Εκτός και αν αληθεύει, ότι ήδη, η Πρόεδρος και η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, έχουν ήδη ζητήσει από τον Πρόεδρο της Βουλής να τους στείλει το υλικό που φυλάσσεται στην αίθουσα 162 της Βουλής. Οπότε, μένει ο κ. Πρόεδρος να μας πει, τι προτίθεται να πράξει.

 

Κυρίες και κύριοι,

 

Εν κατακλείδι, η πεποίθησή μου είναι πως έγινε μια αρχή, που όμως έμεινε στην μέση.

Μία προσπάθεια που μένει ανολοκλήρωτη.

 

Μετείχα στις εργασίες της Επιτροπής με θέρμη, προς αναζήτηση και του τελευταίου ευρώ που παράνομα ή παράτυπα διοχετεύθηκε σε μέσα ενημέρωσης σε κόμματα και της πιο ελάχιστης ευθύνης, εκούσιας ή ακούσιας, που μπορεί να ανέκυπτε για πολιτικούς, και στελέχη τραπεζών ή μέσων ενημέρωσης. Το τελικό αποτέλεσμα όμως, μου αφήνει μία ακόμα πικρή γεύση. Την ίδια γεύση που θεωρώ πως έχουν και οι πολίτες αυτής της χώρας.

 

Και ελπίζω, ειλικρινά, κάτι να αλλάξει, έστω και την ύστατη στιγμή, διότι ο λαός θα μας μετρήσει όλους και φοβάμαι πως θα μας βρει και πάλι, μικρότερους των περιστάσεων και των απαιτήσεων…

Πηγή