Ερωτήσεις 2017

Αρ.Πρ.:4413/22.03.17

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

Τα τραγικά χάλια του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα αλλά και ευρύτερα στον Βαλκανικό χώρο επιτάσσουν την εξέταση του ζητήματος της μεταρρύθμισης των δομών και των διοργανώσεων σε στρατηγική βάση της ευρύτερης περιοχής μας κι όχι απλοϊκά σε επίπεδο ξεχωριστών χωρών.

Είναι πια σαφές όχι μόνο στους ειδικούς, αλλά και σε κάθε νοήμονα φίλαθλο πως το μέγεθος ενός πρωταθλήματος ποδοσφαίρου παίζει καθοριστικό ρόλο στο ενδιαφέρον, στην ποιότητα του θεάματος και κυρίως στον ανταγωνισμό. Με απλά λόγια, όλα τα προηγμένα πρωταθλήματα προέρχονται από χώρες με πληθυσμό τουλάχιστον 35-40 εκατομμυρίων κι άνω. Οι δυνατές σε διεθνή επίπεδο ομάδες από μικρές χώρες αποτελούν εξαιρέσεις του κανόνα και εστιάζονται σε μία – δυο περιπτώσεις χωρών όπως η Πορτογαλία, χώρα ωστόσο ιδιάζουσα, με βαθείς ιστορικούς δεσμούς αίματος με την (ποδοσφαιρομάνα) Βραζιλία καθώς και εγγύτητας με την υπερδύναμη Ισπανία. Ακόμη όμως κι εκεί το πρωτάθλημα είναι σχετικά αδύναμο με μόλις 2 ομάδες (Μπενφίκα και Πόρτο) να έχουν κατακτήσει σχεδόν όλους τους τίτλους…

Είναι λοιπόν στατιστικά και ιστορικά αποδεδειγμένο πως ένα πρωτάθλημα ποδοσφαίρου για να είναι ανταγωνιστικό, βιώσιμο και επιτυχές πρέπει να έχει ομάδες-εκπροσώπους από πολλές και μεγάλες πόλεις (ή περιοχές). Επί παραδείγματι στην Ιταλία υπάρχουν τουλάχιστον 6-7 ομάδες που διεκδικούν το τίτλο. Στη Ισπανία παρόλο του ηγεμονικού ρόλου της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα, υπάρχουν τουλάχιστον άλλες 5-6 ομάδες που διεκδικούν νίκες και τίτλους. Στην Αγγλία ακόμη περισσότερο δεν υπάρχουν στεγανά και κανείς δεν γνωρίζει στην αρχή της περιόδου ούτε καν ποιες ομάδες θα πλασαριστούν στις πρώτες 10 θέσεις, πόσο μάλλον τον πρωταθλητή!

Η Ελλάδα με τα γνωστά προβλήματα στο ποδόσφαιρο της στην πραγματικότητα υποφέρει από τη καχεξία που αναφέρθηκε παραπάνω. Με άλλα λόγια και σε καλύτερες εποχές οι βασικοί διεκδικητές των τίτλων ήταν σχεδόν πάντα δύο σύλλογοι, με άλλες δυο ομάδες να κάνουν σπανίως την έκπληξη. Όταν όμως αυτές οι 4 ομάδες βγαίνουν στο εξωτερικό φαίνεται ξεκάθαρα η φτώχεια του Ελληνικού πρωταθλήματος. Κι αυτό συνέβαινε πάντα και διαχρονικά… με τα δεδομένα της κάθε εποχής. Το αποτέλεσμα λοιπόν ήταν οι παράγοντες των κορυφαίων ελληνικών ομάδων να στοχεύουν στο ρεαλιστικό στόχο… της μετριότητας: Κατάκτηση του εγχώριου πρωταθλήματος, έξοδος στην Ευρώπη, είσπραξη των σχετικών εσόδων από την UEFA και μετά αποκλεισμός στον πρώτο γύρο. Το αδιέξοδο όμως ήρθε, καθώς τώρα πια ούτε ο Πρωταθλητής Ελλάδας δεν εισέρχεται στους ομίλους και οι Ελληνικές ομάδες πραγματικά βρίσκονται στο φάσμα του μόνιμου αποκλεισμού σχεδόν από το καλοκαίρι!

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στις όμορες μας χώρες όπως η Βουλγαρία, η Σερβία, η Ρουμανία, η Κροατία, η Σλοβενία και η Κύπρος. Όλες πάσχουν από τα ίδια κύρια συμπτώματα καχεξίας των εθνικών τους πρωταθλημάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι π.χ. η ιστορική κροατική ομάδα Ντιναμό Ζάγκρεμπ στα 14 εντός έδρας παιχνίδια της, λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος, έχει μαζέψει συνολικά 19.475 θεατές κάτι που σημαίνει ότι μόλις 1.391 άνθρωποι κατά μέσο όρο έχουν παρακολουθήσει τους αγώνες της!

Συνεπώς όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις πρωταρχικό ρόλο παίζει το οικονομικό. Τα έσοδα των περισσότερων ομάδων στα Βαλκάνια τόσο από τα εισιτήρια όσο και από τα τηλεοπτικά είναι ελάχιστα. Έχει αποδειχθεί δηλαδή ότι οι αναμετρήσεις των 2-3 μεγάλων ομάδων κάθε βαλκανικής χώρας με ομάδες μικρών επαρχιακών πόλεων έχει οδηγήσει τα εθνικά πρωταθλήματα στην αφάνεια και την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος από την φίλαθλη κοινότητα.

Η δημιουργία συνεπώς ενός Βαλκανικού πρωταθλήματος, θα δημιουργήσει ένα νέο μεγάλο αθλητικό «προϊόν», θα συγκεντρώσει πολύ περισσότερους θεατές στα γήπεδα, καθώς επίσης θα «γεννήσει» νέα έσοδα για τις ομάδες μέσα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα σε μια κοινή τηλεοπτική αγορά 60 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Μεγάλες προσωπικότητες του βαλκανικού ποδοσφαίρου, όπως ο τέως διεθνής αστέρας Νταβόρ Σούκερ έχουν εκφραστεί υπέρ της δημιουργίας ενός Βαλκανικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου. Μιας διοργάνωσης δηλαδή, όπου οι μεγαλύτεροι σύλλογοι των προαναφερόμενων χωρών, οι οποίες έχουν συνολικά πληθυσμό σχεδόν 60 εκατομμύρια, θα ανταγωνίζονται κάθε Σαββατοκύριακο δημιουργώντας τελείως διαφορετικές οικονομίες κλίμακας και τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης του αθλήματος. Προοπτικές δηλαδή ανάλογες με αυτές των άλλων μεγάλων πρωταθλημάτων της Ευρώπης. Άλλωστε θα πρέπει να επισημανθεί ότι την ιδέα για την δημιουργία Βαλκανικής Λίγκας υποστηρίζει και ο ίδιος ο πρόεδρος της UEFA, ο Σλοβένος Αλεξάντερ Τσέφεριν (Alexander Ceferin).

Ας αναλογισθούμε ένα πρωτάθλημα όπου π.χ. κάθε εβδομάδα ο ΟΣΦΠ ,ο ΠΑΟ, ο ΠΑΟΚ , η ΑΕΚ θα παίζουν με μεγάλους συλλόγους όπως με τον Ερυθρό Αστέρα, τη Στεάουα Βουκουρεστίου ή τη Λέφσκι Σόφιας, τη Δυναμό Ζάγκρεμπ ή την Παρτιζάν Βελιγραδίου σε στάδια που άνετα μπορούν να γεμίζουν από 25-30 χιλιάδες ανθρώπους, αντί για τα χίλια άτομα που μαζεύουν κατά μέσο όρο σήμερα τα γήπεδα των εθνικών πρωταθλημάτων σε όλες τις βαλκανικές χώρες.

Για να δημιουργηθεί το Πρωτάθλημα αυτό φυσικά θα πρέπει να συσταθεί η απαραίτητη διοργανώτρια αρχή, ωστόσο για να αποφευχθούν τα θέματα στρεβλώσεων και διαφθοράς, είναι αναγκαίο οι αρχικές ενέργειες να ληφθούν από τις Κυβερνήσεις των χωρών σε συνεργασία με την UEFA, τις εθνικές ομοσπονδίες και συμβούλους από πρωταθλήματα όπως τα Αγγλικό και το Ισπανικό. Για το λόγο αυτό προτείνεται η Ελληνική Κυβέρνηση μέσω του αρμόδιου υπουργείου να προβεί στις σχετικές διερευνητικές επαφές με τα αντίστοιχα υπουργεία της Σερβίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Κροατίας, Σλοβενίας και Κύπρου, έτσι ώστε ακολούθως να διεξαχθεί κοινή συνάντηση με τον Πρόεδρο της UEFA.

Είναι δε σημαντικότατο για την επιτυχία του εγχειρήματος στην αρχή να αποκλειστούν χώρες όπου οι δημοκρατικοί θεσμοί και εν γένει η Δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα υπολείπονται σημαντικά των Ευρωπαϊκών ελαχίστων κριτηρίων. Επίσης θα πρέπει να μη μετέχουν χώρες που ασπάζονται σοβινιστικές και επιθετικές πολιτικές έναντι των γειτονικών τους χωρών (π.χ. Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια). Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικότατο, το εγχείρημα να προχωρήσει χωρίς τέτοιες χώρες.

Η δημιουργία δε μιας τέτοιας διοργάνωσης από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους των Βαλκανίων δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση την αποκοπή τους από τα εθνικά τους πρωταθλήματα, μιας και οι τρεις τελευταίες ομάδες της βαθμολογίας του Βαλκανικού πρωταθλήματος θα υποβιβάζονται στο εθνικό τους πρωτάθλημα και αντιστοίχως να προβιβάζονται στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα οι πρωταθλητές του αντίστοιχου εθνικού πρωταθλήματος. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και στα εθνικά πρωταθλήματα, ενώ όπως γίνεται αντιληπτό εντός 2-3 σεζόν, οι ομάδες του Βαλκανικού Πρωταθλήματος θα μετέχουν πολύ ανταγωνιστικά και στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όπως στο Champions League και Europa League με περισσότερους εκπροσώπους, καθότι θα είναι πολύ ισχυρότερες και ανταγωνιστικές από σήμερα, ενώ και οι πορείες τους στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα είναι πολύ πιο «δυνατές» και μακρόχρονες, καθόσον θα προέρχονται από ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα.

Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε:

1. Πως αξιολογεί το Υφυπουργείο Αθλητισμού την πρόταση για δημιουργία Βαλκανικού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου με συμμετοχή των καλύτερων ομάδων από την Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, τη Κροατία, τη Σλοβενία και τη Κύπρο;

2. Θα προβείτε στις απαιτούμενες ενέργειες, διαβουλεύσεις και συζητήσεις με τις Κυβερνήσεις των ως άνω χωρών και κατόπιν με την UEFA για την υλοποίηση της δημιουργίας Βαλκανικού Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου κι αν ναι με ποιο χρονοδιάγραμμα;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος