Ερωτήσεις 2017

Αρ.Πρ.:5145/24-4-2017

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Μετά την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή (ΕΒΑ) θα πρέπει τώρα να μετεγκατασταθεί σε άλλη χώρα-μέλος. Σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο της ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να αποφασίσει τα κριτήρια επιλογής νέας πόλης.

Οι αρχηγοί κρατών στη συνέχεια θα συναντηθούν για να ψηφίσουν την τελική διάδοχο πόλη.

Με έκπληξη όμως διαβάζουμε ότι η Ελλάδα απουσιάζει από τις υποψήφιες χώρες, λες και της «περισσεύουν» οι ευκαιρίες ανάπτυξης ιδίως δε για τις πόλεις της περιφέρειας της. Οι χώρες που έχουν μέχρι στιγμής εκφράσει την επιθυμία για τη νέα βάση της ΕΒΑ είναι το Λουξεμβούργο, η Ιταλία, η Πολωνία, η Ιρλανδία, η Ολλανδία, η Σουηδία κλπ.

Σημειώνω, για να γνωρίζουμε το «γιατί» οι παραπάνω χώρες «κάνουν ουρά για να πάρουν το χρίσμα», ότι η ΕΒΑ, η οποία εγκρίνει και ελέγχει τα Χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σε όλη την ΕΕ, απασχολεί περίπου 160 υψηλόβαθμα και υψηλόμισθα στελέχη, δηλαδή μόνο από τη μισθοδοσία των ανθρώπων αυτών, γίνεται ευνόητο το επίπεδο χρήματος που συρρέει σε μηνιαία βάση στην πόλη φιλοξενίας του! Ας αναλογιστούμε τώρα τις επενδύσεις που θα γίνουν στην επιλαχούσα πόλη, τα γραφεία που θα ανοίξει κάθε ευρωπαϊκός τραπεζικός «κολοσσός» για λόγους εγγύτητας στην ελεγκτική του Αρχή, αλλά και τι θα σημάνουν όλα αυτά στην τοπική οικονομία της πόλης αυτής…

Απαιτείται λοιπόν άμεση κινητοποίηση των αρμόδιων Υπουργών έτσι ώστε να τεθεί ως υποψήφια μία πόλη της Ελλάδος η οποία να φιλοξενήσει ένα τέτοιον φορέα. Πέραν των Αθηνών όμως, θα πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση να θέσει στο τραπέζι κι άλλες πιο στρατηγικές επιλογές εθνικής σημασίας.

Η πόλη της Μυτιλήνης είναι σε θέση λόγω μεγέθους, ύπαρξης Πανεπιστημίου αλλά και γεωγραφικής θέσεως με μεγάλο λιμάνι και διεθνή αερολιμένα να γίνει η νέα «βάση» ενός τέτοιου φορέα. Μια τέτοια προοπτική θα μετατόπιζε καίρια την Ευρωπαϊκή Χρηματοοικονομική πολιτική προς την Ευρωπαϊκή Ανατολή .

Ας μην λησμονούμε δε ότι αν δεν υποστηριχτεί η ακριτική Ελλάδα με τέτοιου είδους δημόσιες ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ από την ΕΕ, τότε είναι ξεκάθαρο ότι η συγκέντρωση όλων των ευρωπαϊκών φορέων στο πλούσιο ευρωπαϊκό Βορά, θα επιβεβαιώσει τις «Κασσάνδρες» περί σκόπιμης στρατηγικής για την διατήρηση της εξάρτησης και της καχεξίας των χωρών του Νότου και ιδίως της Ελλάδας, η οποία τελεί υπό 7 συνεχή χρόνια σε καθεστώς κρίσης και αποεπένδυσης.

Για την Μυτιλήνη δε, μετά από δύο χρόνια μεγάλης κρίσης λόγω της επιβάρυνσης της από το μεταναστευτικό, η επιλογή της για την έδρα της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής θα αποτελέσει μία πραγματική ανάσα πνοής. Εξάλλου, το μεταναστευτικό όπως διατείνονται όλοι οι Ευρωπαίοι Επίτροποι και οι περισσότερες Κυβερνήσεις της ΕΕ είναι Ευρωπαϊκό ΠΡΟΒΛΗΜΑ που το έχουν «φορτώσει» στους Έλληνες νησιώτες και ιδιαιτέρως στους Λέσβιους. Είναι συνεπώς επιταγή της ΕΕ και ανοιχτό χρέος προς τη Λέσβο η επιλογή της ως έδρα ενός τέτοιου διεθνούς σημασίας οικονομικού φορέα.

Η ΕΕ πρέπει πρώτη να αποδείξει ότι πιστεύει στην Ευρωπαϊκή Περιφέρεια κι ότι πασχίζει για την ισομερή ανάπτυξη Βορά-Νότου. Ποια λοιπόν είναι η καλύτερη απόδειξη από το να ΕΠΕΝΔΥΣΕΙ εμπράκτως πρώτα η ίδια σε μια πόλη του Νότου και δη της πολύπαθης Ελλάδας: την Μυτιλήνη, η οποία υποφέρει από την αποβιομηχανοποίηση της και την ακριτικότητα της.

Τέλος, ας μην λησμονούμε και την τεράστια εθνική σημασία της επιλογής της Λέσβου ως βάση αυτής της Ευρωπαϊκής Χρηματοοικονομικής Θεσμικής Αρχής. Επί δεκαετίες τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου θεωρούνταν ως «στρατιωτικοποιημένη ζώνη», «μια απομονωμένη μακρινή οικονομική έρημος» που ζει μόνο από το Στρατό και την περιχαρακωμένη αγροτική παραγωγή. Αν δούμε όμως τη γεωγραφική τους θέση θα καταλάβουμε ότι είναι πραγματικά η «αιχμή του δόρατος» της Ευρώπης προς νέες αναδυόμενες παγκόσμιες αγορές. Η ΕΕ με μια τέτοια επιλογή θα δώσει σαφείς απαντήσεις και σε όσες χώρες την αμφισβητούν, όπως για παράδειγμα η Τουρκία.

Ας θωρακίσουμε λοιπόν εμπράκτως τη Λέσβο, θέτοντας την ως υποψήφια για την κεντρική Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή. Η Ευρώπη θα πρέπει να κάνει μία στρατηγική και πολιτική επιλογή και όχι μία «οικονομική». Σίγουρα το Μιλάνο ή το Άμστερνταμ είναι ήδη ακμάζοντα χρηματοοικονομικά κέντρα ισχύος, αλλά το «Ευρωπαϊκό οικοδόμημα» σείεται ολόκληρο από τις ετεροβαρείς επιλογές ανάπτυξης εις βάρος της Περιφέρειας του κι από τις προκλήσεις τρίτων χωρών εξ ανατολάς.

Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου ας αποτελέσει επιτέλους την δημιουργική αφορμή για μια πραγματικά διαφορετική Ευρωπαϊκή πολιτική από πλευράς Βρυξελλών.

Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάσθε:

• Καθότι ο χρόνος «τρέχει» και οι υποψηφιότητες είναι πολλές, θα προβείτε άμεσα στην κατάθεση υποψηφιότητας για την μετεγκατάσταση της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (ΕΒΑ) στην πόλη της Μυτιλήνης;

• Επειδή το θέμα είναι πρωτίστως ΠΟΛΙΤΙΚΟ και ΕΘΝΙΚΟ, θα εμπλακεί προς υποβοήθηση της ελληνικής υποψηφιότητας το Υπουργείο των Εξωτερικών, έτσι ώστε να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάς μετά από 7 συνεχή χρόνια κρίσης έχει ανάγκη άμεσων ευρωπαϊκών επενδύσεων όπως η προτεινόμενη στη Λέσβο;

• Επειδή το θέμα είναι καίριας Ευρωπαϊκής πολιτικής σημασίας, θα θέσει η Ελληνική Κυβέρνηση την επιλογή της Μυτιλήνης ως μία Ευρωπαϊκή απάντηση σε όσες «τρίτες» όμορες χώρες εκβιάζουν και απειλούν την ΕΕ πλέον ανοικτά;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος