Επίκαιρες Ερωτήσεις

ΕΡΩΤΗΣΗ Αρ.Πρ.:1125/11.07.2016

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ , ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Η «βόμβα» που περίμεναν όλοι να εκραγεί για το λιανεμπόριο και την οικονομία, τελικά έσκασε με απρόβλεπτες συνέπειες για την υπόθεση του Μαρινόπουλου δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών αλλά απλές γνώσεις της κοινωνίας και της πολιτικής καθώς το «κανόνι που σκάει» είναι μια εξέλιξη προδιαγεγραμμένη εδώ και χρόνια που δεν απαντά στους κανόνες της αγοράς αλλά σε ένα ακόμη πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο

Αξιοσημείωτο είναι πως συνολικά τα δάνεια και τα χρέη της εταιρείας είναι πάνω από ένα δις. 200 εκ ευρώ.

Αλλά μια εταιρία που εμφανίζει χρέη που ξεπερνούν το ιλιγγιώδες ύψος του 1,2 δις, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι «έπεσε έξω». Και μόνο από την επιβράδυνση του ρυθμού αποπληρωμής των προμηθευτών, όπως παρατηρούν οι πάντες στην αγορά εδώ και χρόνια ήταν δεδομένο ότι έρχεται το τέλος και μαζί άλλη μια ηχηρή διάψευση διάφορων βολικών, νεοφιλελεύθερων μύθων, όπως ότι οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις (που μεταχειρίστηκε κατά κόρον η εταιρία) καθιστούν τις εταιρίες ανταγωνιστικές, ή ότι οι αγορές αυτορυθμίζονται κλπ κλπ. Την ώρα λοιπόν που αντίστοιχες εγχώριες ή ξένες εταιρίες του κλάδου στην ίδια αγορά καταγράφουν υπερκέρδη, ο Μαρινόπουλος με προνομιακό μερίδιο αγοράς κατάφερε να δημιουργεί υπερ-χρέη. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι;

Στην περίπτωση του Μαρινόπουλου την ώρα που οι έλληνες φορολογούμενοι «μάτωναν» και ματώνουν για να καλύπτουν δημοσιονομικά ελλείμματα και να ανακεφαλαιοποιούν τράπεζες, αυτές δάνειζαν ασύλληπτα ποσά σε μια θνησιγενή επιχείρηση, όπως έκαναν για ΜΜΕ και κόμματα. Και οι συστημικές τράπεζες μέχρι και πριν λίγο καιρό ενέκριναν δάνεια ύψους 80 εκατομμυρίων ευρώ (!) για μια επιχείρηση που δεν διαθέτει καμία εγγύηση πια, ενώ την ίδια ώρα στραγγαλίζουν από ρευστότητα όλη την πραγματική οικονομία και την υγιή επιχειρηματικότητα.

Το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος πολλές φορές έχει ασκήσει έλεγχο στην παρούσα κυβέρνηση για τα θαλασσοδάνεια της διαπλοκής της επιχειρηματικής ελίτ, και αυτό γιατί ενάμιση χρόνο τώρα επιτρέπει στις διοικήσεις των τραπεζικών ιδρυμάτων, να συνεχίζουν να εξυπηρετούν συγκεκριμένους μετόχους, μεγαλοσχήμονες που καλοπερνάνε πίνοντας σαμπάνιες στην υγειά των κορόιδων ελλήνων φορολογουμένων όπως συμβαίνει με την οικογένεια Μαρινόπουλου.

Αξιοσημείωτο και ακόμη μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι ότι οι ιδιοκτήτες φρόντισαν να μεταβιβάσουν ακίνητα της επιχείρησης σε of shore του Ντουμπάι, δικών τους επίσης συμφερόντων, όπως μαρτυρούν οι παράγοντες της αγοράς, και μάλιστα με την απίθανη μέθοδο του lease back, δηλαδή μετέφεραν την κυριότητα των ακινήτων στο εξωτερικό ενώ η επιχείρηση συνεχίζει μέχρι σήμερα να πληρώνει «ενοίκιο» στους ιδιοκτήτες της, μεγαλώνοντας τα ανοίγματά της. Πρακτικά συνεχίζει με χυδαίο και κυνικό τρόπο να «φυγαδεύει» κεφάλαια και πάγια στα χέρια των αφεντικών της Κάπως έτσι καταλαβαίνει κανείς πώς χρεοκόπησε μια τεράστια επιχείρηση και πλούτισαν τα αφεντικά της ενώ οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ήταν απόντες. Αλλά με ποια περιουσία ως εγγύηση συνέχισαν οι τράπεζες να τη δανείζουν;

Ανεξήγητο είναι το γεγονός επίσης ότι κάποιοι προμηθευτές «άνοιξαν» εντυπωσιακά μεγάλη πίστωση για μια τόσο προβληματική εταιρία και συνέχιζαν να προμηθεύουν μέχρι την τελευταία στιγμή παρά τις παγιωμένες οφειλές πολλών δεκάδων εκατομμυρίων

Επειδή, ο όμιλος Μαρινόπουλου απασχολεί περί τους 12 χιλιάδες εργαζόμενους, όντας ένας από τους μεγαλύτερους εργοδότες της χώρας, μετά τη MIG (51.000 εργαζόμενοι), τη ΔΕΗ (πάνω από 22.000), τον ΟΤΕ και την ΕΥΔΑΠ

Επειδή , τόσο ο ίδιος ο όμιλος, όσο και οι τράπεζες που τόσα χρόνια υποστήριξαν ένα σύστημα που δεν έβγαινε, πρέπει να απαντήσουν πειστικά και καθαρά για το πως φτάσαμε ως εδώ.

Επειδή , δεκτή έκανε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών την αίτηση της Μαρινόπουλος για προσωρινή προστασία από τους πιστωτές έως τις 21 Σεπτεμβρίου. Επειδή όμως κανένα άρθρο 99 δεν πρόκειται να προστατέψει κανένα εργαζόμενο, κανένα πιστωτή ή το δημόσιο και τα Ταμεία παρά μόνο τους ιδιοκτήτες.

Με βάση λοιπόν τα ανωτέρω ερωτάσθε:

1. Οι χιλιάδες εργαζόμενοί τους και κατ’ επέκταση και οι οικογένειές τους θα μείνουν στο δρόμο και στην απόγνωση; Επειδή από το καθεστώς προστασίας εξαιρούνται οι εργαζόμενοι (οι οποίοι το είχαν ζητήσει ώστε αν δεν πληρώνονται να μπορούν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους) με ποιο τρόπο θα τους καταβληθούν; Απαντήστε μας ξεκάθαρα όχι σε εμάς αλλά στους 13.000 εργαζομένους και στις οικογένειες τους θα τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα ; ώστε αφού η καταστροφή είναι δεδομένη το μόνο που απέμεινε να γίνει, κοινωνικά δίκαιο και πολιτικά ορθό, είναι να ανακληθούν οι όποιες μεταβιβάσεις παγίων, να εκποιηθούν για να καλύψουν μέρος των υποχρεώσεων κατά τη σειρά που προβλέπεται για τους πιστωτές και να φτάσει γρήγορα η υπόθεση στη Δικαιοσύνη

2. Θα πάρετε εκείνες τις αποφάσεις και θα πράξετε όσα είναι αναγκαία; Για ποιο λόγο την περίοδο που η επιχείρηση μεσουρανούσε , ο υπέρμετρος και χωρίς κανένα έλεγχο δανεισμός, διόγκωσε τη ζημιά; Θα αναζητηθούν και θα αποδοθούν οι ευθύνες σε αυτούς που ενώ γνώριζαν το μέγεθος του προβλήματος συνέχισαν να δανείζουν τον συγκεκριμένο όμιλο; Θα απαντήσετε στους χιλιάδες εργαζομένους του ομίλου που αυτή τη στιγμή είναι μετέωροι, για το που πήγαν τα κεφάλαια, γιατί δεν πληρώνονταν εγκαίρως οι προμηθευτές, αν έγινε κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης για εκβιασμό των μεγάλων ή μικρών προμηθευτών, αν υπήρξαν πολιτικές παρεμβάσεις για τραπεζικές εξυπηρετήσεις;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος