Ομιλίες

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σε ό,τι αφορά το εθνικό θέμα, οι απόψεις του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος είναι ξεκάθαρες και στέρεες:

Ποτέ και για κανέναν λόγο σύνθετη ονομασία, ποτέ και για να κανέναν λόγο χρήση του ονόματος «Μακεδονία» ή παραγώγου του από τα Σκόπια!

Ξεκάθαρα λοιπόν τονίζω ότι διαφωνώ οριζόντια και κάθετα με τη συμφωνία που κοινοποίησε η κυβέρνηση και δεν δέχομαι να ονομαστούν τα Σκόπια ως «Βόρεια» ή «Νότια» ή «Πέρα» και «Δώθε» Μακεδονία.

Κατά συνέπεια, απορρίπτω πλήρως τη συμφωνία.

Και έχω έντονες ανησυχίες για την απαρχή ενός νέου αλυτρωτισμού που θα ξεπηδήσει στο μέλλον κατά της χώρας μας και αυτή τη φορά θα εδράζεται στην αποδοχή από την πλευρά της Ελλάδας, της «Μακεδονικής εθνότητας» και της «Μακεδονικής γλώσσας».

Και γι’ αυτό θα είναι πολύ πιο έντονος, επιθετικός, αλλά και παρεμβατικός στη διεθνή κοινότητα.

Ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα Σκόπια, με ελληνική σφραγίδα, θα έχουν γίνει και μέλος του ΝΑΤΟ.

Η Μακεδονία, ιστορικά, πολιτισμικά, εθνικά, είναι μία και μόνη!

Ελληνική!

Και κάθε άλλος λαός ή φυλή που βρέθηκε.

Ή βρίσκεται σε γεωγραφικά τμήματα του αρχαίου βασιλείου της Μακεδονίας δεν έχει καμία σχέση με την Μακεδονία και τους Μακεδόνες.

Ψήφο εγώ λοιπόν σε αυτή τη συμφωνία δεν δίνω.

Και μόνο το γεγονός πως πανηγυρίζουν για τη συμφωνία Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και Βερολίνο, δηλαδή οι αρχιτέκτονες του μνημονιακού τύμβου της Ελλάδας, με κάνει να… ανατριχιάζω και να φοβάμαι τα χειρότερα.

Ότι δηλαδή, αφού μας έβαλαν την επιγραφή «ενθάδε κείται η ελληνική οικονομία», έρχονται τώρα να μας βάλουν και την επιγραφή «ενθάδε κείται η Μακεδονία».

Η Μακεδονία όμως δεν είναι απλά ένας τόπος, μία γεωγραφική περιοχή. Είναι η ίδια η Ελλάδα. Και ας μην κατάγομαι εγώ από την γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας, αισθάνομαι τόσο Μακεδόνας όσο και ο κάτοικος της Θεσσαλονίκης, της Βέροιας, της Έδεσσας, της Καστοριάς και της Δράμας. Όπως αισθάνομαι και Κρητικός, Επτανήσιος, Δωδεκανήσιος.

Γιατί όλα αυτά μαζί, είναι η Ελλάδα. Και όλα αυτά μαζί είμαστε όλοι εμείς.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Διαπιστώνω ότι η πολιτική και κοινοβουλευτική διαχείριση που γίνεται επί του θέματος, κυρίως από τον Κ. Μητσοτάκη.

Είναι τουλάχιστον αφελής για να μην πω ότι μπορεί να είναι έως και… ύποπτη.

Διευκολύνοντας τελικά την κυβέρνηση να προχωρήσει στην υπογραφή της συμφωνίας.

Δημοσίως έχω πει πολλές φορές τις τελευταίες ώρες ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αν πραγματικά εννοεί όσα λέει

Και αν πραγματικά θέλει να τινάξει στον αέρα τη συμφωνία

Και να αλλάξει τη ροή των εξελίξεων.

Έχει στα χέρια του το ύστατο θεσμικό όπλο:

Να ζητήσει τις παραιτήσεις όλων των βουλευτών του κόμματός του.

Και να δώσει τον τόνο

Ώστε το ίδιο να κάνουν και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί

Καθώς και οι βουλευτές των άλλων κομμάτων που διαφωνούν με την εκχώρηση της Μακεδονίας στα Σκόπια.

Προσωπικά,

Αν κάτι τέτοιο συμβεί,

Είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δώσω και εγώ την παραίτησή μου.

Πεποίθησή μου όμως είναι

Ότι το φυτίλι σε μία τέτοια θεσμική και κοινοβουλευτική βόμβα

Μπορεί να ανάψει μόνο ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Αν εννοεί όσα υποστηρίζει…

Φοβάμαι όμως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τα εννοεί.

Προσπαθεί μόνο να ξεγλιστρήσει από τη δύσκολη θέση που τον έχουν φέρει κάποιοι βουλευτές του και κυρίως,

οι εκατοντάδες χιλιάδες λαού στις πλατείες.

Και τα λέω αυτά γιατί δεν τον είδα σε κανέναν συλλαλητήριο… και υπάρχει κάτι ακόμα πιο αποκαλυπτικό: ο Μητσοτάκης έστειλε επίσημη πολυμελή αντιπροσωπεία υπό τον Γενικό Γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας στο ΓΚΕΙ ΠΡΑΙΝΤ εννοώ ποτέ δεν έστειλε σε κανένα συλλαλητήριο για την Μακεδονία….

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Αμέσως μετά από τη συζήτηση και ψηφοφορία για τα προαπαιτούμενα, στα οποία ο Μητσοτάκης και οι Βουλευτές του είπαν «ναι» σε αρκετά άρθρα δείχνοντας πως η διαφωνία τους και η αντιπολίτευσή τους, έδειξαν δεν είναι ούτε δομική ούτε επί της ουσίας. Έτσι και σήμερα ακολουθεί μία διαδικασία που μάλλον θα ενισχύσει την κυβέρνηση και θα της προσδώσει ακόμα πιο ισχυρή νομιμοποίηση για την υπογραφή της συμφωνίας με τα Σκόπια.

Μήπως, αλήθεια, αυτό επιδιώκει ο κ. Μητσοτάκης;

Μήπως τελικά υπέκυψε στις πιέσεις, τις οποίες κατηγορεί την κυβέρνηση ότι υπέκυψε;

Ή μήπως συμφωνεί με… τη συμφωνία, αλλά… δεν τολμάει να το πει;

Οι υποψίες και οι υπόνοιες είναι πολλές. Και μάλλον εύλογες.

Και για να είμαι ειλικρινής, δεν είναι και μόνον δικές μου αλλά λέγονται και ακούγονται από τον κόσμο που γεμίζει τις πλατείες.

Ειλικρινά λοιπόν,

Πως μπορώ με την ψήφο μου να στηρίξω μία κυβέρνηση που σε λίγες ώρες θα υπογράψει μία συμφωνία που θεωρώ εθνικά και πατριωτικά εγκληματική;

Αλλά και πως μπορώ να στηρίξω μία πρόταση μομφής, που έχω την άποψη ότι χρησιμοποιείται μόνο ως προκάλυμμα καπνού;

Προφανώς, δεν μπορώ να κάνω ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω να είμαι εκεί έξω, μαζί με τον λαό. Στους δρόμους και στις πλατείες. Εκεί που θα ανεμίζουν οι σημαίες της Ελλάδας και τα εμβλήματα της Μακεδονίας.

Γιατί, τελικά, οι λαοί υπογράφουν τις συμφωνίες, οι λαοί και τις ακυρώνουν.

Και όχι οι πολιτικές σκοπιμότητες και οι διεθνείς πιέσεις…