Δελτία Τύπου 2015

«Τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης έχουν μια συμβολική βαρύτητα και αποτελούν το πρώτο βήμα την αντιμετώπιση της τραγωδίας που ζει η Ελλάδα, υπακούουν στην λαϊκή εντολή της 25 Ιανουαρίου και απαντούν στην ιταμή πρόκληση των εταίρων μας, οι οποίοι χθες ζήτησαν να ακυρώσουν το θεσμικό μας ρόλο και να βάλουμε στον γύψο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, προχωρώντας σε αυτούς το νομοθετικό έργο».

Τα παραπάνω τόνισε χθες ο Βουλευτής και Γενικός Γραμματέας των ΑΝΕΛ Νίκος Νικολόπουλος, κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, για το νομοσχέδιο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, επισημαίνοντας παράλληλα τα εξής: «Όλοι το ξέρουμε και το ομολογούμε ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα και για τούτο διαπορούμε ακούγοντας την κριτική της αριστερής αντιπολίτευσης που μιλά για «ψίχουλα» και της ακραίας δεξιάς Γεωργιάδη που μιλά για «Σάλτο Μορτάλε».

Αντιστεκόμαστε όμως και σε όσους ηθελημένα ή αθέλητα μετέφεραν την φωνή των ξένων δυναστών «δανειστών» στο κοινοβούλιο, όπως έκανε βουλευτής του «Ποταμιού» που μετέφερε την ξένη προπαγάνδα που χαρακτηρίζει μονομερή εχθρική ενέργεια, τη φροντίδα των αδυνάτων, των νεόπτωχων».

Σε άλλα σημεία της ομιλίας του, ο κ. Νικολόπουλος ανέφερε τα εξής: «Η νέα κυβέρνηση πραγματοποιεί τα πρώτα της βήματα, σε ένα παράλογο εχθρικό περιβάλλον στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό το παράλογο εχθρικό περιβάλλον, από την μια πλευρά δικαιολογεί την εκτίμηση της κυβέρνησης ότι επιχειρείται η υπονόμευσή της και από την άλλη δικαιολογεί και την τακτική της διπλωματικής σύγκρουσης, η οποία εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες.

Στον αντίποδα αυτού του κλίματος η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, διαθέτει την πλατιά λαϊκή υποστήριξη, η οποία δεν πιστοποιείται μόνο από τις δημοσκοπήσεις, αλλά την διαπιστώνει κανείς στις ανοιχτές συζητήσεις από άκρη σε άκρη σε όλη την χώρα.

Σε αυτή την τετράμηνη μεταβατική περίοδο οφείλουμε να δίνουμε μάχες μέρα με την ημέρα, είπε πρόσφατα ο Πρωθυπουργός και έχει απόλυτο δίκιο.

Η νέα κυβέρνηση πρέπει να δίνει έναν καθημερινό αγώνα, ώστε να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την απόκλιση των κυβερνητικών πρωτοβουλιών από τις προεκλογικές εξαγγελίες.

Στην πενταετία των μνημονίων χιλιάδες Έλληνες φτωχοποιήθηκαν και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2013, το 35,7% των πολιτών στην Ελλάδα ζουν υπό τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Αυτοί οι πολίτες αντλούν δύναμη από την υπερήφανη στάση της νέας κυβέρνησης και εναποθέτουν σε αυτήν τις ελπίδες για την σταδιακή βελτίωση της σκληρής καθημερινότητάς τους.

Διαπιστώνουν ότι η νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, θέτει στο επίκεντρο την κοινωνία και τις ανάγκες της και όχι τους δανειστές και τις απαιτήσεις τους.

Διαπιστώνουν ότι για πρώτη φορά μια Ελληνική κυβέρνηση με σαφή, ρητό και επίσημο τρόπο, αναγνωρίζει την ανθρωπιστική κρίση και την αγριότητά της, ως απόρροια της πολιτικής των μνημονίων και της λιτότητας.

Περιμένουν λοιπόν, έστω και μέσα σε αυτό το ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον, που εκβιαστικά επιχειρούν να δημιουργήσουν οι εταίροι-δανειστές, να γίνουν τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της ανακούφισης της κοινωνίας.

Τα νομοσχέδια για την ανθρωπιστική κρίση, την προστασία της πρώτης κατοικίας, την καταβολή των υποχρεώσεων προς την πολιτεία σε 100 δόσεις, επιβάλλεται να προωθηθούν χωρίς καμία καθυστέρηση, παρά τους αλαλαγμούς των γραφειοκρατών των Βρυξελλών περί μονομερών ενεργειών.

Η Ελληνική κοινωνία όπως προείπαμε, αναγνωρίζει τον αγώνα που δίνει η κυβέρνηση στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους και στο μέτωπο των εσωτερικών προβλημάτων, αλλά θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως μετά την πενταετή λαίλαπα των μνημονίων, δεν έχει ανεξάντλητα αποθέματα αντοχής.

Η Ελληνική κοινωνία είναι υποψιασμένη για τις «πλαστογραφίες και τις μονταζιέρες», γνωρίζει τα παιχνίδια που έπαιζαν τα συστημικά ΜΜΕ τα προηγούμενα χρόνια, αντιλαμβάνεται ότι τα εγχώρια οικονομικά και πολιτικά συστήματα, δύσκολα θα παραδώσουν τα όπλα, αλλά κανείς δεν είναι βέβαιος για πόσο διάστημα θα έχει την δύναμη να αντιστέκεται σε μια διαρκή επίθεση… «πληροφόρησης».

Σε αυτήν λοιπόν τη φάση, η κυβέρνηση οφείλει να χαράξει και να ακολουθήσει σταθερά, μια αποφασιστική κυβερνητική πλεύση και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, έχοντας πάντα στραμμένη την πυξίδα προς τις ανάγκες της κοινωνίας.

Εάν αναγκαστεί να κάνει σήμερα ένα βήμα πίσω, πρέπει να γνωρίζει ότι αύριο θα είναι υποχρεωμένη να κάνει δύο βήματα».