Συνεντεύξεις

Ο Αντ. Σαμαράς λειτούργησε ως πατριώτης και ως αρχηγός της  μεγάλης κεντροδεξιάς Ευρωπαικής  παράταξης

Το κάθε στέλεχος,έχει την ευθύνη των λόγων και των πράξεων του.

Ο Αρχηγός έχει την ευθύνη συνολικά της παράταξης.

.

- Κύριε  Νικολόπουλε  η Νέα Δημοκρατία συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση Παπαδήμου. Έκανε καλά ο Αντώνης Σαμαράς;

Έκανε ακριβώς αυτό που επίτασσε το συμφέρον της πατρίδας, συμμετέχουμε συμβολικά και δεν συγκυβερνούμε.  Δεν έχει περάσει παρά ελάχιστος χρόνος τη μέρα που όλοι οι Έλληνες, χάρη στους τραγικούς τακτικισμούς του κ. Παπανδρέου και την «έμπνευσή» του για δημοψήφισμα, αισθανθήκαμε πως για πρώτη φορά διακυβευόταν σοβαρά η παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και νιώσαμε τεράστια ταπείνωση ακούγοντας από τα χείλη της κ. Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί να μας λένε το ερώτημα του δημοψηφίσματος και την ημερομηνία διεξαγωγής του. Ο Αντώνης Σαμαράς έπρεπε να κινηθεί γρήγορα και με στόχο. Να μην επιτρέψει να διασύρεται άλλο η Ελλάδα αλλά και να μην επιτρέψει να συνεχιστεί η τραγωδία της διακυβέρνησης Παπανδρέου. Τα πέτυχε και τα δύο, δίνοντας μάλιστα ορίζοντα σύντομων εκλογών στη χώρα, κάτι που αποτελούσε ζητούμενο, τόσο για τη Ν.Δ. όσο και για το σύνολο του ελληνικού λαού. 

- Πάντως κάποιοι υποστηρίζουν ότι με αυτή την κίνηση η Νέα Δημοκρατία , να στηρίξει τη κυβέρνηση Παπαδήμου πρέπει να αναδιπλώσει την αντιμνημονιακή της πολιτική και ουσιαστικά μπαίνει και αυτή στο κάδρο μαζί με το ΠΑΣΟΚ ..

Σκεφτείτε τι θα υποστήριζαν αυτοί αν ο πρόεδρος μας αρνιόταν πεισματικά κάθε εμπλοκή της Νέας Δημοκρατίας και δεν δρομολογούσε τις εξελίξεις στην αποπομπή Παπανδρέου και στην μεταβατική κυβέρνηση. «Εθνικό μειοδότη» θα τον ανέβαζαν, «πολιτικάντη της δραχμής» θα τον κατέβαζαν. Ας λένε ό,τι θέλουν λοιπόν…  Ο Αντώνης Σαμαράς λειτούργησε ως πατριώτης και ως αρχηγός μιας μεγάλης πολιτικής παράταξης, η οποία μάλιστα είναι η μόνη γνήσια ευρωπαϊκή παράταξη στην Ελλάδα. Να είναι σίγουροι όλοι πως η Νέα Δημοκρατία δεν παίρνει πίσω ούτε… ένα φωνήεν από όσα υποστήριξε επί δύο χρόνια για τη λάθος συνταγή του μνημονίου και φυσικά, δεν δίνει κανένα συγχωροχάρτι στους πρωταγωνιστές της κατάντιας του λαού μας. Από την αρχή, υπερασπιστήκαμε ένα νέο μείγμα πολιτικής, επιβεβαιωθήκαμε στις προβλέψεις μας και συνεχίζουμε δυναμικά προς τις 19 Φεβρουαρίου, τις εκλογές και την εφαρμογή μιας νέας οικονομικής πολιτικής που μπορεί να δώσει ελπίδα.

-Πιστεύετε ότι στη νέα κυβέρνηση  έπρεπε να μπουν και  Βουλευτές , από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ;

Η Νέα Δημοκρατία και ο Αντ. Σαμαράς, και σε αυτό το λεπτό ζήτημα, μπορώ να πω ότι λειτούργησαν υπεύθυνα και με τρόπο που προσδίδει επακριβώς τι σηματοδοτεί η κυβέρνηση Παπαδήμου. Θεσμικά, αποφασίστηκε η συμμετοχή στην μεταβατική κυβέρνηση ορισμένων κορυφαίων στελεχών της παράταξης σε υπουργεία εθνικής σημασίας, όπως το Εξωτερικών, το Αμύνης, το Παιδείας, αλλά χωρίς τη συμμετοχή κοινοβουλευτικών ανδρών, ώστε η Ν.Δ. να παραμείνει στη Βουλή το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να μπορεί να ελέγχει τη κυβέρνηση, τον ρόλο και την πορεία της, διασφαλίζοντας παράλληλα την πορεία της χώρας προς τις εκλογές. Γι’ αυτό άλλωστε και παραιτήθηκε ο κ. Αβραμόπουλος από τη θέση του βουλευτή. Ουσιαστικά, αλλά ακόμα και σε επίπεδο συμβολισμών, η Ν .Δ. δείχνει πως δεν πρόκειται για συγκυβέρνηση αλλά για μια κυβέρνηση ανάγκης, στην οποία παρέχει στήριξη προκειμένου να επιτελέσει ένα πολύ συγκεκριμένο έργο και να οδηγήσει ομαλά τη χώρα σε εκλογές.

-Η απόφαση όμως αυτή του Αντώνη Σαμαρά δημιούργησε αναταράξεις και στο εσωτερικό του κόμματος. Κάποιοι, κυρίως εκπρόσωποι της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς αντέδρασαν…

Απόλυτα φυσιολογικές, αναμενόμενες αλλά και μικρές οι αντιδράσεις. Κυρίως αυτό που λέμε… «μουρμούρα». Κοιτάξτε, μπορώ να καταλάβω την αμηχανία ή ακόμα και τη δυσφορία που μπορεί να προκάλεσε σε κάποια στελέχη ή ακόμα και σε ψηφοφόρους μας, η συμμετοχή του κόμματος σε αυτή την μεταβατική κυβέρνηση. Άλλωστε, σε κανέναν μας δεν είναι εύκολο να βλέπουμε ακόμα σε θέσεις ευθύνης, ανθρώπους που αποδεδειγμένα απέτυχαν οικτρά αλλά και «μάτωσαν» οικονομικά τον λαό μας, παίρνοντας μάλιστα μέτρα κατάφωρης αδικίας. 

Είναι παράταιρο ο Γ. Παπανδρέου να αποτελεί παρελθόν και οι “συμπρωταγωνιστές” Υπουργοί του να απαρτίζουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία την δήθεννέα τεχνοκρατική κυβέρνηση Παπαδήμου.

Όμως, το επαναλαμβάνω: Ήταν απόφαση εθνικής ανάγκης. Άλλωστε, πρόκειται για μια κυβέρνηση 100 ημερών που θα μας απαλλάξει από άλλες 700 μέρες ΠΑΣΟΚ!  

-Μιλάτε για μικρές αντιδράσει ενώ ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε και σε διαγραφές βουλευτών. Τι λέτε;

Το κάθε στέλεχος της παράταξης, είτε Βουλευτής είναι, είτε οτιδήποτε άλλο, έχει την ευθύνη των λόγων και των πράξεών του. Ο Αρχηγός όμως, έχει την ευθύνη συνολικά της παράταξης και της πολιτικής της. Και όλοι μας, όταν ανήκουμε μια ένα οργανωμένο σύνολο έχουμε δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Αυτά, ως γενικές αρχές, που νομίζω ότι απαντούν στο ερώτημά σας. Και κάτι ακόμα: Υπάρχουν διαγραφές και διαγραφές… Δεν είναι όλες της ίδιας «ποιότητας» και διάρκειας. Και η κ. Κατσέλη, θιυμίζω, διεγράφη από τη Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ αλλά επανήλθε…

- Πιστεύετε ότι θα γίνουν τελικά εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου  ;

Εκείνο που πιστεύω είναι πως θα γίνουν εκλογές σύντομα.

Τώρα, αν είναι στις 19 Φεβρουαρίου ή δέκα μέρες μπρος ή πίσω, δεν νομίζω πως έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Το μόνο σίγουρο, όπως έχει διαμηνύσει και ο Πρόεδρός μας, είναι, πως κανένας δεν θα πρέπει να «ορέγεται» εκλογές με μεγάλη καθυστέρηση. Θα μείνει με… την όρεξη! Γιατί η μόνη καθαρή και δημοκρατική απάντηση είναι οι εκλογές. Εκλογές επιδιώξαμε, εκλογές πετύχαμε και εκλογές θα γίνουν!

 -Η  Νέα Δημοκρατία θα είναι αυτοδύναμη ή άνοιξε ο δρόμος για κυβερνήσεις συνεργασίας;

Α-ΥΤΟ-ΔΥ-ΝΑ-ΜΗ! Αυτό επιτάσσει και το συμφέρον της χώρας. Η Ελλάδα χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση που θα διορθώσει τα «εγκλήματα» του ΠΑΣΟΚ και θα δώσει νέα ελπίδα στον λαό, οδηγώντας σε επανεκκίνηση την οικονομία. Η Νέα Δημοκρατία επιπλέον θα πρέπει να είναι μια κυβέρνηση ισχυρής λαϊκής εντολής όμως, όχι μόνο για να διαχειριστεί καλύτερα την κατάσταση στο εσωτερικό αλλά και για να διαπραγματευτεί σκληρά στο εξωτερικό.

-Στην Αχαία στην πρωτεύουσα του ΠΑΣΟΚ τι συμβαίνει;

Ότι και σε όλη την χώρα. Την πόρτα της εξόδου δείχνουν μαζικά οι πολίτες στον πάλαι ποτέ Βουλευτής Αχάιας  Γ. Παπανδρέου και στην κυβέρνηση του. Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον κύκλο της φέρνοντας την χώρα στην πιο δραματική θέση που βρέθηκε ποτέ στην πρόσφατη ιστορία της. Την αλήθεια αυτή ασπάζονται και καταλαβαίνουν  πρώτοι  από όλους οι ίδιοι οι Αχαιοί που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Εγκαταλείπουν μαζικά τις επάλξεις του με αποτέλεσμα να μην ξεπερνά -με όσες δημοσκοπήσεις γνωρίζω- το 20% Μάλιστα και δια γυμνού οφθαλμού εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι κάποιος που γνωρίζει και με τα μικρά ονόματα τους συμπολίτες του ότι 1 στους 3 ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ παραμένουν αμετακίνητοι

- Κύριε Νικολόπουλε, έχετε αναλάβει τον τομέα εργασίας.

Μπορείτε να μας πείτε ποιο είναι το πλέον εκρηκτικό πρόβλημα της κοινωνίας; Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η ανεργία στην Ελλάδα του μνημονίου καθίσταται το πλέον σοβαρό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Τα τελευταία χρόνια της ΕΛΣΤΑΤ αποκαλύπτουν ένα εφιαλτικό εργασιακό περιβάλλον.  Το ζήτημα της ανεργίας με τις ποσοτικές και ποιοτικές του παραμέτρους αποτελεί  βόμβα στα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.  Δυστυχώς αλλά βάσει του μνημονίου το ανθρώπινο κεφάλαιο της Ελλάδας βρίσκεται υπό διωγμό.

-Ποια είναι η δημόσια αντιπαράθεση των πολιτικών δυνάμεων;

Υπάρχει η απουσία προβληματισμού πάνω σε αυτές τις κοινωνικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε αντανακλά την απουσία εθνικού σχεδιασμού για τις ανάγκες του λαού στο πλαίσιο παραδοχής ενός εθνικού αναπτυξιακού προτάγματος με βάση τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης: Σήμερα στην Ελλάδα ζούμε ακριβώς το αντίστροφο.

Στην κυβέρνηση η καχεξία της οικονομίας, καθόρισε και την καχεξία του κοινωνικού κράτους. Αντί για μία συνολική στρατηγική είχαμε την ανάπτυξη επιμέρους πελατειακών εν πολλοίς συμφερόντων με συνέπεια ένα κοινωνικό κράτος ανάλγητο στους ευάλωτους και «φιλικό» προς τους διαθέτοντες πολιτικές διασυνδέσεις.

Έτσι, φτάσαμε σήμερα απουσιάζει ένα δίχτυ ασφαλείας που θα μπορέσει να μετριάσει τις επιπτώσεις της κρίσης.

Αντίθετα βλέπουμε ότι η κυρίαρχη συζήτηση κινείται προς την κατάργηση έστω και των ελάχιστων κοινωνικών παροχών που υφίστανται.

- Τι θα κάνουμε με τον εργασιακό εφιάλτη;

Όπως σας είπα είναι και θα είναι ιδιαιτέρως οξυμένα τα προβλήματα στον πυλώνα της αγοράς και δη στον τομέα της αγοράς εργασίας. Η κατάσταση -όπως το είπατε- θα καταστεί εφιαλτική και ειδικά με την ανεργία θα είναι ασφυκτική. Υπενθυμίζω ότι στην ανάλυση κατά κλάδους, οι επιπτώσεις της κρίσης δεν έχουν φανεί με σαφήνεια σε πολυπληθείς κλάδους, όπως για παράδειγμα οι κατασκευές και υπηρεσίες.

Συνεπώς τα δύσκολα είναι μπροστά μας, “χτυπάμε την καμπάνα” και κάνουν ότι δεν ακούν οι...πρόθυμοι μνημονιακοί.

Όλο και πιο πολλοί άνθρωποι θα ανταγωνίζονται για λιγότερες θέσεις εργασίας και καθώς οι κάπως καλύτερα πληρωμένες δουλειές θα χάνονται λόγω της κρίσης θα αυξάνονται οι θέσεις εργασίας στην παραοικονομία  και θα υπάρχει μία έντονη μείωση των πραγματικών μισθών.

Παράλληλα στην αγορά εργασίας καθώς θα αυξάνεται η προσφορά των εργαζομένων με υψηλές δεξιότητες αυτοί θα καταλαμβάνουν τις θέσεις των εργαζομένων με χαμηλές δεξιότητες.

-        Δηλαδή που θα οδηγηθούμε;

Οι συνέπειες,, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα ανταγωνίζονται για λιγότερες θέσεις κι καθώς οι καλά πληρωμένες θέσεις -για παράδειγμα- στον μεταποιητικό τομέα θα χάνονται και θα αυξάνονται οι θέσεις στην παραοικονομία, η συνολική πίεση θα σημάνει την μείωση στους μισθούς για την πλειοψηφία των εργαζομένων.

-         Υπάρχει και χειρότερο;

Κατά την γνώμη μου όλο και περισσότερο οι εργοδότες θα στρέφονται προς τους μετανάστες για προσφορά εργασίας αφού πιο εύκολα αποδέχονται την κάθετη μείωση των μισθών. Εάν αυτά τα σενάρια επαληθευτούν τότε οι πολιτικές των μνημονιακών ελίτ μας θα κτυπήσουν αλύπητα το εισοδηματικό επίπεδο των αρχηγών των νοικοκυριών και τα επίπεδα της απόλυτης φτώχιας θα εκτοξευθούν.

Σκεφτείτε τι θα συμβεί όταν επιπλέον στην περίπτωση που μειωθούν τα επιδόματα ανεργίας τότε προβλέπεται ραγδαία επιδείνωση της φτώχιας στις οικογένειες των ανέργων.

- Υπάρχει λύση ;

Φυσικά γιατί αυτό που ζούμε σήμερα είναι το απότοκο της μονομερούς και άδικης λιτότητας, της φορολογικής πολιτικής που σαν τυφώνας σάρωσε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και του κλίματος αποεπένδυσης που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Η λύση, εδώ που φτάσαμε, δεν είναι εύκολη. Ασφαλώς όμως και υπάρχει. Και υπακούει σε ένα πλέγμα μέτρων, που αφενός θα στηρίξουν αρχικά τις υπάρχουσες θέσεις εργασίας ώστε να μην συνεχιστεί η κατρακύλα και αφετέρου, θα στοχεύσουν στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Στο πρώτο επίπεδο ανήκει για παράδειγμα η μείωση των εργοδοτικών εισφορών, ενώ στο δεύτερο επίπεδο οφείλουμε πολύ γρήγορα να μειώσουμε δραστικά την γραφειοκρατία και να διευκολύνουμε τις επενδύσεις, αλλά και να δημιουργήσουμε ένα απλό, κατανοητό και σταθερό φορολογικό σύστημα, δίκαιο για όλες τις επιχειρήσεις. Γιατί, ας μην γελιόμαστε, θέσεις εργασίας θα φέρουν οι μεγάλες επενδύσεις, αλλά και η στροφή της νέας γενιάς προς το επιχειρείν. Για να υπάρξουν μεγάλες επενδύσεις στην Ελλάδα οφείλουμε να αλλάξουμε το πολυδαίδαλο και δυσκίνητο κράτος, το οποίο κανένας δεν θα πρέπει να αισθάνεται ως «μηχανή χαρατσιών κατά το δοκούν» και για να στρέψουμε τους νέους προς την επιχειρηματικότητα θα πρέπει να τους δώσουμε κίνητρα να τολμήσουν, ιδιαίτερα στους τομείς της καινοτομικής τεχνολογίας. Στην χώρα έχουμε τεράστιο πλούτο μυαλών, τον οποίο, δυστυχώς, είτε τον ωθούμε σε άλλες χώρες, είτε τον μετατρέπουμε σε… σερβιτόρους. Αυτό πρέπει και μπορεί να αλλάξει!    

Οι εργαζόμενοι είναι η πραγματική πηγή πλούτου της οικονομίας μας. Το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, το ανθρώπινο κεφάλαιο, είναι η πραγματική περιουσία της χώρας μας. Είναι η παράμετρος δημιουργίας ενός διαχρονικά βιώσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που ιδιαίτερα σήμερα το έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ.