Ομιλίες

Συμμετέχουμε στην νέα μεγάλη συμμαχία των πατριωτικών δυνάμεων

του δημοκρατικού τόξου.

Χρειαζόμαστε μία νέα Ελλάδα.

Δεν θέλουμε να υπερασπιστούμε ένα “άδειο κάστρο”

Φίλες και φίλοι από την Καβάλα,

συμπατριώτισσες και συμπατριώτες της ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης,

 Είμαι εξαιρετικά χαρούμενος που είμαι σήμερα και εγώ εδώ ανάμεσά σας, μετέχοντας στο ξεκίνημα αυτής της πορείας των Ανεξάρτητων Ελλήνων προς το πρώτο Ιδρυτικό Συνέδριο, χαιρετίζοντας την σημερινή συγκέντρωση, αλλά και την πορεία που ξεκίνησε ο Πάνος Καμμένος - και όλοι εσείς μαζί του - και η οποία εξελίσσεται σε έναν ολοκληρωμένο πολιτικό φορέα, με λόγο και άποψη, κυρίως όμως με πραγματική αφοσίωση και πίστη για ένα καλύτερο μέλλον για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, σε μια ανεξάρτητη και περήφανη πατρίδα.

 Φίλες και φίλοι,

 Είμαι σήμερα εδώ, κοντά σας,  εκπροσωπώντας ένα νέο κίνημα που αναπτύσσεται τους τελευταίους μήνες στην χώρα και μοιράζεται πολλές κοινές σκέψεις με τον Πάνο Καμμένο και τους “Ανεξάρτητους Έλληνες”, κρίνοντας πως αυτή τη στιγμή δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία άλλες, επιμέρους ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, όσο η ανάγκη να βγει η Ελλάδα από το φριχτό και σκοτεινό τούνελ των μνημονίων και των πολιτικών υποταγής.

 Τα κρίσιμα σημεία σε μία τέτοια πορεία δεν μπορεί να περιορίζονται στην εκπλήρωση των δημοσιονομικών στόχων των μνημονίων.

 Όσοι από την μεγάλη πατριωτική, κοινωνική Κεντροδεξιά δεν αντιληφθούν έγκαιρα την αναγκαιότητα της μεγάλης συμμαχίας όλων των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου και δεν σπεύσουν να συναντηθούν, για να αποκτήσουν συναντίληψη για το τι δέον γενέσθαι και δεν δημιουργήσουν το γρανιτένιο μέτωπο απέναντι στο block των μνημονιακών κυβερνητικών δυνάμεων, θα έχουν αυτοί το πρόβλημα της προσαρμογής στα κελεύσματα του πατριωτικού καθήκοντος.

Διότι εάν θέλουμε να ανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία πρέπει να δεσμευτούμε σε κοινή προσπάθεια για ανάκτηση της ευημερίας, φυσικά όχι με δανεικά, αλλά με το δικό μας πραγματικό πλούτο και να υπερβούμε τις πρόσκαιρες και ευκαιριακές σκοπιμότητες ατόμων και ειδικών συμφερόντων, αλλά και την καχυποψία μαζί με την μικροπολιτική ιδιοτέλεια. Έχει γίνει πλέον φανερό και είναι εθνική και λαική επιταγή  ότι αυτή η “ατσαλένια” δεν μπορεί και δεν πρέπει να αργήσει.

 Δεν μπορεί να παραμένουμε αμέτοχοι στο συνεχιζόμενο έγκλημα. Η πατρίδα, η Θρησκεία, η οικογένεια είναι πάνω από κόμματα , συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Εμείς οι Χριστιανοδημοκράτες πιστεύουμε ότι αυτό πρέπει να απαιτήσουμε όλοι μας.

Πέρα από τις πολιτικές μας αφετηρίες, προτιμήσεις, διαδρομές. Για αυτό είμαστε εδώ και δίνουμε το παρόν.

 Αναφέρομαι στο Κίνημα των Χριστιανοδημοκρατών, το οποίο εκπροσωπώ και το οποίο δημόσια και κατ’ επανάληψη έχει τονίσει την ανάγκη συσπείρωσης όλων των ελληνικών πατριωτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου προκειμένου να ξεφύγει η πατρίδα μας από την μέγγενη ενός βαρύ και άδικου μεσαίωνα, στον οποίο μας καταδίκασαν λάθη του παρελθόντος, κυρίως όμως, πολιτικές και πολιτικοί, χωρίς εθνικό ανάστημα, χωρίς μπέσα και χωρίς την πυγμή να επιβάλλουν το εθνικό συμφέρον, έναντι των εγχώριων και ξένων συμφερόντων.

 Οι Χριστιανοδημοκράτες λοιπόν, συντάσσονται με όλες τις δυνάμεις που θέλουν και διεκδικούν μια νέα, καλύτερη μέρα να ξημερώσει σε αυτόν τον πολύπαθο τόπο.

 Υποστηρίζουν με πάθος κάθε τι ελληνικό και ελληνοπρεπές, όπως είναι το δικαίωμα στην ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία και την πραγματική δημοκρατία.

Το δικαίωμα του ελληνικού λαού να ορίζει τον τόπο του και τις τύχες του, όχι αποκομμένος από τον υπόλοιπο πλανήτη, αλλά ως ισότιμος συνομιλητής και εταίρος στα διεθνή τραπέζια των αποφάσεων, όπου οι συζητήσεις θα είναι καθαρές, χωρίς αστερίσκους και όπου και εμείς, οι Έλληνες, θα μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντά μας, δεν θα προδίδουμε τα ιερά και όσια για ένα αμφίβολο μέλλον, αλλά θα τα διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού και θα τα προβάλλουμε, ξέροντας πως αυτά είναι η δύναμή μας και με αυτά οδηγό, θα πορευτούμε παρακάτω.

 Βρισκόμαστε σήμερα εδώ λοιπόν, στο πρώτο προσυνέδριο των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που καθόλου τυχαία για την Καβάλα και την ευρύτερη περιοχή, επιλέχθηκε να επικεντρωθεί στην ανάδειξη και αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδας. Εμείς την αποκαλούμε Ελληνική Οικονομική Ζώνη ή Εθνική Οικονομική Ζώνη.

Βρισκόμαστε εδώ για να καταθέσουμε τις σκέψεις και τις προτάσεις του Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος για την ενεργειακή στρατηγική, για να αποκτήσουμε την δυνατότητα των επιλογών από την μεγάλη δεξαμενή των πολλών δυνατοτήτων, αφού όσο περισσότερες υπάρχουν, τόσο το καλύτερο για την Πατρίδα.

 Χωρίς χρονοτριβή λοιπόν και περιττές κουβέντες για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο τόπος, μάλλον δεν χρειάζεται να είναι κάποιος… σοφός για να υποστηρίξει την ανάγκη λήψης όλων των αναγκαίων μέτρων ώστε η χώρα να ανακάμψει γρήγορα και να επανεμφανίσει μία ισχυρή οικονομική παραγωγή.

 Η Κυβέρνηση όφειλε να έχει προχωρήσει στην ανακήρυξη της ΑΟΖ, όπως και με γρηγορότερους ρυθμούς την έρευνα και εκμετάλλευση των κρυμμένων στις θάλασσες μας υδρογονανθράκων.

 Έχουν πει πολλοί, φίλες και φίλοι, ότι είμαστε ένα φτωχό κράτος.

Τεράστιο ψέμα!

Όσοι το υποστηρίζουν, είτε είναι ενσυνείδητοι ψεύτες, είτε δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν που πατούν και πού βρίσκονται.

 Εμείς διακηρύττουμε ότι η Ελλάδα είναι ένας τόπος γεμάτος πλούτο. Ανεκμετάλλευτο πλούτο.

 Και ο πλούτος δεν προέρχεται μόνο από τις φάμπρικες, τις μεγάλες και μικρές εμπορικές δραστηριότητες ή τον τουρισμό. Πλούτος μας είναι η δύναμη της ίδιας της ελληνικής γης, την οποία εγκαταλείψαμε και την οποία εν πολλοίς ξεχάσαμε πόσα μπορεί να παράξει στον αγροτικό τομέα.

Και αυτό εξ όσων γνωρίζω είναι το θέμα της αυριανής προσυνεδριακής συγκέντρωσης στην Λάρισα.

 

Ανεκμετάλλευτος πλούτος είναι και η ίδια η ιστορία, ο πολιτισμός και η παιδεία μας, που θα συζητηθεί σε ένα άλλο προσυνέδριο, σε λίγες μέρες στην Κέρκυρα.

 Ανεκμετάλλευτος πλούτος είναι φυσικά και αυτά που κρύβουν στα σπλάχνα τους, η ελληνική η και οι ελληνικές θάλασσες.

Ο ορυκτός πλούτος, που ποτέ δεν αξιοποιήθηκε σε αυτή την χώρα και τώρα μπορεί να μας δώσει τεράστιες δυνατότητες για νέα ανάπτυξη και μάλιστα, σε πολύ σύντομο χρόνο.

 Γιατί, η προσπάθεια αξιοποίησης του ανεξάντλητου ελληνικού πνεύματος και πολιτισμού ή η προσπάθεια ανάδειξης της χώρας σε ένα διεθνές κέντρο παιδείας είναι μια διαδικασία που απαιτεί αρκετό χρόνο.

Όπως, πολύ χρόνο απαιτεί και μια δομική αλλαγή, που είναι απολύτως αναγκαία, στην εθνική αγροτική πολιτική.

 Το να φέρεις στο φως όμως, τον πλούτο που κρύβει η ελληνική γη μέσα της, είναι κάτι που δεν χρειάζεται τόσο πολύ χρόνο. Περισσότερο, χρειάζεται σοβαρή προσπάθεια, οργάνωση και… βούληση!

 Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε έναν μεγάλο Έλληνα, σε έναν μεγάλο Κύπριο.

Τον αείμνηστο Τάσο Παπαδόπουλο.

Και αναφέρομαι σε αυτόν τον μεγάλο πατριώτη γιατί αυτός ουσιαστικά έδωσε στους Κύπριους τη δυνατότητα που έχουν σήμερα να οραματίζονται σε σύντομο χρονικό διάστημα την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην Μεγαλόνησο και αυτός, έδειξε στους Έλληνες, μέσω του παραδείγματος της Κύπρου, τι θα μπορούσαν να έχουν κάνει και δεν έκαναν, αλλά τώρα πρέπει να το κάνουμε, πάση θυσία.

 

Ο Τάσος Παπαδόπουλος, πολεμώντας με πείσμα το σχέδιο Ανάν και πείθοντας τους Κυπρίους να το καταψηφίσουν, έδωσε τη δυνατότητα στην Κύπρο να έχει σήμερα αυτή την ΑΟΖ και να διανείμει οικόπεδα, ανοίγοντας το μεγάλο κεφάλαιο που λέγεται «φυσικό αέριο και πετρέλαιο».

Και ήρθε η Κύπρος, η πολύ μικρότερη από την Ελλάδα και σε πολύ δυσχερέστερη γεωπολιτική θέση, να κάνει αυτό που η πιο ισχυρή και μεγάλη Ελλάδα δεν τόλμησε ποτέ να πράξει.

Ας είναι αθάνατη η μνήμη αυτού του μεγάλου ηγέτη που έδειξε σε όλους μας, τι μπορεί να κάνει ένας και μόνο άνθρωπος, όταν πραγματικά αγαπάει τον τόπο του και μάχεται για τα συμφέροντα της πατρίδας του.

 Και τα λέω αυτά, κυρίες και κύριοι, γιατί δεν έχουν περάσει παρά δύο – τρία χρόνια από τότε που οι εδώ πολιτικοί ηγέτες, συνεπικουρούμενοι από κάποιους δήθεν τεχνοκράτες, προσπαθούσαν να… βγάλουν τρελούς εκείνους που υποστήριζαν πως το ελληνικό υπέδαφος είναι πλούσιο. 

Αλλά, ξαφνικά, μέσα σε αυτό το διάστημα, πολλά άλλαξαν.

 Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας μπήκε στην καθημερινότητά μας και τα όνειρα δισεκατομμυρίων ξυπνησαν.

Μέχρι και η Ντόϊτσε Μπανκ, σε έκθεσή της μιλούσε για 600 δις σε φυσικό αέριο, νότια της Κρήτης!

 Παραμύθια λένε κι αυτοί;

Παραμύθια και οι Νορβηγοί που έρχονται να αποδείξουν ότι υπάρχουν κοιτάσματα στο Ιόνιο και στα νότια της Κρήτης;  Παραμύθια και οι Αμερικάνοι, οι Καναδοί, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι που ήδη μετέχουν στις κοινοπραξίες που «χτυπάνε» τους διαγωνισμούς με την διαδικασία open door, που γίνονται στην βόρεια Πελοπόννησο και τα Γιάννενα;

 Νομίζω – και μάλλον νομίζουμε όλοι – ότι όλοι αυτοί δεν λένε παραμύθια. Κάτι ξέρουν, κάτι είδαν, κάτι πίστεψαν…

 Δεν χρειάζονται πολλά λόγια, λοιπόν.

Η Ελλάδα οφείλει και αξίζει να επενδύσει στην εξόρυξη του ορυκτού πλούτου της.

Και να τρέξει πολύ γρήγορα, προσπαθώντας να καλύψει τον χαμένο χρόνο.

 Η ανακήρυξη ΑΟΖ για την Ελλάδα πρέπει να γίνει το συντομότερο.

Και άμεσα να ξεκινήσουν οι διαδικασίες οριοθέτησής της.

Ναι, χρειάζονται διακρατικές συμφωνίες.

Ναι, χρειάζονται συμμαχίες και μια γενναία επιχείρηση εξωστρέφειας και σύναψης διεθνών συμφωνιών.

Έχουμε όμως αρκετούς «άσους στο μανίκι».

Και κυρίως την ίδια την γεωπολιτική θέση της χώρας. Σταυροδρόμι και κόμβος μεταξύ ανατολής και δύσης.

Ας το εκμεταλλευτούμε.

Μπορούμε να προωθήσουμε γρήγορα τις πρώτες συμφωνίες, με την Ιταλία, την Κύπρο και την Αλβανία για να εκτμεταλλευτούμε τα κοιτάσματα που όλοι λένε ότι υπάρχουν στο Ιόνιο και κάτω από την Κρήτη και τα οποία μαζί, υπολογίζονται ότι είναι αξίας άνω του 1 τρις!

Και αυτό, με μία τυπική συμφωνία της τάξης του «50-50», σημαίνει 500 δις ευρώ για την Ελλάδα!

Δηλαδή, σβήσαμε το χρέος και έχουμε και περίσσευμα!

 Συγχωρέστε μου το γεγονός πως η τοποθέτησή μου δεν εμπεριέχει πολλά επιστημονικά στοιχεία.

 Αυτά όμως τα ξέρουν και τα λένε καλύτερα οι επιστήμονες.

Εγώ είμαι πολιτικός.

Και ο ρόλος των πολιτικών δεν είναι οι επιστημονικές μετρήσεις και διατυπώσεις.

Ο ρόλος τους είναι να αποφασίζουν και να πράττουν υπέρ των συμφερόντων των πολιτών που εκπροσωπούν.

Δικός μας ρόλος λοιπόν είναι, να ενισχύσουμε την επιστημονική έρευνα.

Να απαιτήσουμε, την άμεση ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ και γρήγορη διευθέτησή της, τουλάχιστον στις περιοχές όπου οι διακρατικές συμφωνίες μπορούν να υπάρξουν γρήγορα.

 Σε μια εποχή που η ανεργία στην Ελλάδα αγγίζει το 1/3 του πληθυσμού και η χώρα απειλείται από μια πρωτοφανή κοινωνική κρίση σε καιρό ειρήνης, η συγκυβέρνηση του μνημονίου, αντί να προσπαθεί να στερήσει και τις τελευταίες πενταροδεκάρες του κοσμάκη για να ικανοποιήσει την τρόικα, θα έπρεπε να έχει βάλει φουλ τις μηχανές για την αξιοποίηση αυτού του εθνικού πλούτου.

 

Αν και προσωπικά δεν τρέφω και πολλές ελπίδες για την ικανότητα που έχει, ούτε για την πραγματική βούληση που έχει, εντούτοις εμείς θα την πιέσουμε όσο περισσότερο μπορούμε για να προχωρήσει με την ΑΟΖ και την ανάδειξη του ορυκτού πλούτου της χώρας.

Κυρίως όμως, προετοιμαζόμαστε από τώρα για την «επόμενη μέρα».

Ξέρουμε τι θέλουμε και πυκνώνουμε τις επαφές μας σε όλο τον κόσμο για να σχηματίσουμε την κατάλληλη ώρα, το πλέγμα συμμαχιών που θα χρειαστούμε ώστε η Ελλάδα να προχωρήσει με τόλμη και αποφασιστικότητα σε ένα βήμα που μπορεί να αλλάξει την μοίρα της.

 Φίλες και φίλοι,

 Όποιος θεωρεί ότι η Ευρώπη θα μεταμορφωθεί σε γερμανική λίμνη με την Ελλάδα ένα βότσαλο σε κάποια άκρη της, γελιέται πικρά.

 

Δεν έχει καταλάβει καλά το παιχνίδι, τους πολλούς πρωταγωνιστές και τα φορτία ισχύος του καθενός εξ αυτών. Κυρίως δεν έχει αντιληφθεί ότι σε αυτό τον τόπο ΥΠΑΡΧΟΥΝ δυνάμεις που είναι και πατριωτικές και αποφασισμένες, να βάλλουν την Ελλάδα στο επίκεντρο των εξελίξεων τα επόμενα χρόνια.

Αν τα μνημόνια και η πολιτική όσων τα υπηρετούν μετέτρεψαν την χώρα σε παρία της διεθνούς κοινότητας, αυτές οι δυνάμεις θα μετατρέψουν την οργή και την αγανάκτηση των Ελλήνων σε δύναμη πυρός του έθνους μας και σε πνοή νέας ανάπτυξης!

 Και πιστέψτε με, το «new deal» για την Ελλάδα, δεν είναι ζήτημα Αριστερής ή Δεξιάς οπτικής.

Είναι ζήτημα εθνικής οπτικής!

Μία υπόθεση του έθνους, με κριτήρια ελευθερίας, αυτοδιοίκησης, ευημερίας. 

Γι’ αυτό και επανέρχομαι σε αυτό που αρχικά είπα: Χρειαζόμαστε μια νέα «ελληνική συμμαχία»!

Ρηξικέλευθη, αποτελεσματική, χωρίς μικροπολιτικούς αστερίσκους και μετακατοχικά σύνδρομα.

 Χρειαζόμαστε μία νέα Ελλάδα.

Και θα την φτιάξουμε!

 Σας ευχαριστώ πολύ.