Loading...
 Start Page
Εχθροί της Ελλάδος οι πολέμιοι του Καποδίστρια!

Η βλάσφημη και ανιστόρητη επιχείρηση προσβολής της προσωπικότητας και του απαράμιλλου ήθους και έργου του εθνικού μας κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια έδωσε την αφορμή να ανατρέξουμε στην πλούσια βιβλιογραφία, ώστε οι Ελληνίδες, οι Ελληνες, τα Ελληνόπουλα, τα μέλη τη "Επιτροπής 2021" και δη ο Πρωθυπουργός που τα επέλεξε, καθώς και η Πρόεδρος της Επιτροπής Γιάννα Αγγελοπούλου να εκτιμήσουν την μεγάλη προσφορά του.
Δεν νοούνται εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια της Εθνικής Παλιγγενεσίας, χωρίς τους εθνικούς μας ήρωες και χωρίς να εξαρθεί ο εθναρχικός ρόλος της Εκκλησίας.
Αντιπαρέρχομαι μετά βδελυγμίας τα ανιστόρητα περί "δικτατορίας" όταν από πολλά γεγονότα προκύπτει, ότι ο Ι. Καποδίστριας είχε καταγραφεί στην συνείδηση των πολλών επαναστατημένων Ελλήνων, αλλά και πολλών "Φιλικών" ως ο Αρχηγός της "μυστικής οργάνωσης".
Γνωρίζουμε και δεν αμφισβητείται από κανέναν ότι ο Αρχηγός υπήρξε η "αόρατος αρχή" στην οποία ακόμη και όταν αναλαμβάνει Αρχηγός ο Υψηλάντης - στην Φιλική Εταιρεία- υπογράφει ως Γενικός Επίτροπος της Αρχής. Πόσο μάλλον για τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας Ι. Καποδίστρια, που επ΄ ουδενί έπρεπε να φαίνεται η ταύτιση του με την «αόρατη αρχή». Δεν υπάρχουν έγγραφα και επίσημα αρχεία, καθόσον ήταν "μυστική οργάνωση".
Υπάρχουν τα "σύμβολα" που "βγάζουν μάτι", καθώς επίσης και οι γραπτές αναμνήσεις της Βαρώνης Τριχάμ, φίλης του Υψηλάντη, που αναφέρει σημαντικά περιστατικά, τα οποία άλλα πληροφορείτο και άλλα έζησε μαζί του. Ο πρώτος κυβέρνησης υπήρξε ένας εξαίρετος πολιτικός και διπλωμάτης, διορατικός, ανοιχτών οριζόντων με παγκόσμια αναγνώριση, βαθιά μόρφωση, ενάρετος και εγκρατής, αυστηρός, επίμονος και εργατικός. Το έργο του είναι γνωστό και αναμφισβήτητο.
Σε συνθήκες εξαιρετικά έκτακτες, μετά από δύο πολέμους, εκλέγεται κυβερνήτης της Ελλάδος στις 3 Απριλίου 1827 με επταετή θητεία. Η πολυαρχία έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο, η επανάσταση δεν είχε καταφέρει να στεριώσει στην Στερεά Ελλάδα λόγω του Κιουταχή και στην Πελοπόννησο εξαιτίας της παρουσίας του Ιμπραήμ.
Σε αυτές τις τραγικές στιγμές καλείται να πάρει το εθνικό πηδάλιο ο γνωστός ανά το πανελλήνιο και ανά τον κόσμο για την λαμπρή του σταδιοδρομία στην Ρωσική Αυτοκρατορία. Είναι ακριβώς η κρίσιμη περίοδο κατά την οποία η Αγγλία έχει την βούληση να μεσολαβήσει για την αναγνώριση του νέου αυτόνομου κράτους.
Είναι απολύτως φυσιολογικό και εξηγήσιμο γιατί τον υποδέχεται ο λαός -πλην των φιλοάγγλων ολιγαρχικών- ως θεόσταλτο Σωτήρα, που μπορεί να διαπραγματευτεί με εθνική αυτοπεποίθηση και διπλωματική μαεστρία και να καταφέρει το ποθούμενον.
Ο Κυβερνήτης σαν "έτοιμος από καιρό" έφτιαξε διοίκηση κράτους, τις δυνάμεις των ατάκτων τις ανασύνταξε και δημιούργησε τακτικό στρατό. Αντιμετώπισε αμέσως τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα και έκανε το όνειρο πραγματικότητα. Εκμεταλλεύτηκε τον ανταγωνισμό των τριών μεγάλων δυνάμεων και με αριστοτεχνικούς χειρισμούς απέκρουσε την λύση αυτόνομου κράτους, αλλά φόρου υποτελούς στον σουλτάνο, ο οποίος θα είχε και λόγο στην εκλογή ηγεμόνα. Τα αποτελέσματα ήταν εξίσου απρόσμενα θετικά στο ζήτημα των συνόρων!
Όσον αφορά για τον κατάπτυστο ισχυρισμό πως ο Καποδίστριας ήταν … «δικτάτορας»! Να ντρέπονται για την απρέπεια και την ασέβεια. Γιατί δικτάτορας είναι εκείνος που ανατρέπει πραξικοπηματικά μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, που καταργεί την εθνοσυνέλευση - Βουλή, τις δημοκρατικές ελευθερίες και τις εκλογές. Αντίθετα, ο Καποδίστριας γερά θεμέλια στο δημοκρατικό πολίτευμα, σε έναν τόπο που σπαρασσόταν από την φαγωμάρα.
Συγκεκριμένα οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι στις 30 Δεκεμβρίου 1828 το «Πανελλήνιον» (που είχε αντικαταστήσει την Γ΄ Εθνοσυνέλευση, η οποία με δική της απόφαση είχε αυτοδιαλυθεί) υπέβαλε στον Κυβερνήτη σχέδιο εκλογικού νόμου για ανάδειξη της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης, το οποίο αφαιρούσε το δικαίωμα ψήφου από τους ακτήμονες και τους ετερόχθονες επειδή οι τάξεις αυτές θεωρούνταν φιλοκαποδιστριακές. Ο Καποδίστριας αντέδρασε και επέβαλε αλλαγές στη σύνθεση του «Πανελλήνιου» ώστε να ψηφιστεί ένας νέος πολύ δημοκρατικότερος αυτού που πρότεινε η αντιπολίτευση, εκλογικός νόμος. Να ψηφίζουν δηλαδή όλοι οι Έλληνες το γένος, χωρίς οικονομικές προϋποθέσεις, όπως ήθελαν οι «δημοκρατικοί» του αντίπαλοι. Οι εκλογές αποτέλεσαν πραγματικό θρίαμβο για τον Κυβερνήτη. Η παμψηφία των 236 πληρεξουσίων δεσμευόταν από τους εκλογείς να υποστηρίξει οποιαδήποτε πρόταση του Καποδίστρια.
Τέλος, σε συνθήκες εξαιρετικά έκτακτες, το νεότευκτο Κράτος απέκτησε, χάρις στον Καποδίστρια, διοικητική δομή και προσωρινή πρωτεύουσα.
Πως, λοιπόν, λογίζεται δικτάτορας ένας ανιδιοτελής ευπατρίδης, που αρνήθηκε κάθε «χρηματική χορηγία» για να μην επιβαρύνει το δημόσιο ταμείο …που δεν πήρε τίποτε από την πατρίδα αλλά έδωσε τα πάντα; Ενας πολιτικός που παρέλαβε χάος και παρέδωσε κράτος. Μία προσωπικότητα δημοκρατική και λαϊκή. Κομπλεξικοί και εθνομηδενιστές θα μπορούσαν να ψελλίσουν κάτι τέτοιο και δυστυχώς τέτοιους θιασώτες έχουν μαζέψει γύρω τους ο Κυρ. Μητσοτάκης και η Γιάννα Αγγελοπούλου, που αλλιώς την γνώρισα την δεκαετία του '80 και αλλιώς την μετάλλαξε η παγκοσμιοποίηση.
Ακριβώς όπως και τότε και τώρα τα κίνητρα της δολοφονίας είναι τα ίδια. Ο Καποδίστριας ήθελε ένα κράτος σύγχρονο, δημοκρατικό με τα ευρωπαϊκά πολιτειολογικά δεδομένα, το οποίο θα βασίζεται στην παράδοση του γένους, στις αξίες της Ελληνοορθοδοξίας.
Και οι σημερινοί «δολοφόνοι» επιδιώκουν με όλους τους τρόπους την αποσύνδεση της Ελλάδας από την πολιτιστική και θρησκευτική σύνδεση της με την Ορθόδοξη Ελληνοχριστιανική Εκκλησία και την ρωμαίικη παράδοση της. Αυτό το εκκλησιαστικό φρόνημα του πρώτου μας κυβερνήτη που υπαγόρευσε την όλη πολιτική «δαιμονίζει» και τους εμφανισθέντες πρόσφατα υβριστές. «Τα άθεα γράμματα» αναιρούν κατά τον Καποδίστρια την Ελληνορθόδοξη παράδοση και δεν έχουν θέση στην ζωή του Ελληνικού Εθνους.
Θρεμμένος με τις ελληνορθόδοξες παραδόσεις της ηπειρώτισσας μητέρας του (Αδαμαντίας), ήταν δεμένος με την Ορθοδοξία και το εκκλησιαστικό σώμα. Το γεγονός μάλιστα, ότι δύο από τις αδελφές του έγιναν ορθόδοξες μοναχές, τι άλλο φανερώνει από την Εκκλησιαστικότητα της οικογενείας του;
Ο Καποδίστριας έβλεπε ζυμωμένη την ύπαρξη του Έθνους με την Ορθοδοξία, την ζωτική πνοή και αναστάσιμη δύναμή του: «Η Χριστιανική θρησκεία (ως Ορθοδοξία), έλεγε, συντήρησαν εις τους Ελληνας και γλώσσαν και πατρίδα και αρχαίας ενδόξους αναμνήσεις και εξαναχάρισεν εις αυτούς την πολιτικήν ύπαρξιν, της οποίας είναι στύλος και εδραίωμα».
Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

© Copyright 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος