Άρθρα

Ο δείκτης ανεργίας τον Οκτώβριο του 2010 άγγιξε το πρωτοφανές ποσοστό του 13,5%. Πρόκειται για περισσότερους από 680.000 Έλληνες πολίτες οι οποίοι βρίσκονται χωρίς δουλειά, την ώρα που 150.000 επιπλέον θέσεις εργασίας αναμένεται να χαθούν μέσα στο 2011. Το πρόβλημα προκύπτει πολύ σοβαρότερο απ' όσο οι επικοινωνιολόγοι της κυβέρνησης θέλουν να το παρουσιάσουν - υποβαθμίσουν :
• Η ανεργία στους νέους κάτω των 24 ετών εκτινάχθηκε στο 35%, δηλ. ένας στους τρεις νέους είναι και επίσημα άνεργος, όπως είναι άνεργος και ένας στους πέντε μεταξύ 25-34, δηλ. στην πιο παραγωγική ηλικία .
• Η ανεργία υπερδιπλασιάστηκε σε περιοχές ( Β. Αιγαίο, Ιόνιο), όπου μέχρι το 2009, εμφάνιζε πολύ χαμηλά ποσοστά.
• Στη μεγάλη αγορά εργασίας, την Αττική, η ανεργία χτυπά έναν στούς έξι εργασιακά ενεργούς κατοίκους της το 2010, ενώ το 2009 έπληττε λιγότερους από έναν στους δέκα. Το γεγονός αυτό θα δημιουργήσει απρόβλεπτες κοινωνικές εντάσεις, που δεν αντιμετωπίζονται με επικοινωνιακά τρύκ και συναυλίες.

Τα μεγέθη είναι εφιαλτικά και σε συνδυασμό με την βαθιά οικονομική ύφεση στην οποία έχει βυθιστεί η χώρα μας και την ανοδική και ανεξέλεγκτη πορεία του πληθωρισμού, ο οποίος έφτασε το 5,2% τον Δεκέμβριο του 2010, γίνεται αντιληπτή η εξαθλίωση στην οποία έχει καταδικάσει η κυβέρνηση της Τρόικας τον μέσο Έλληνα, και ιδιαίτερα τον άνεργο. Η αξία των εισοδημάτων μειώνεται διαρκώς ως αποτέλεσμα του πληθωρισμού και μαζί της και η αγοραστική δύναμη των πολιτών. Με τη σειρά τους, εξαιτίας της μειωμένης κίνησης της αγοράς, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, με το ποσοστό της ανεργίας να κάνει σήμερα ρεκόρ δεκαετιών, επισφραγίζοντας τον φαύλο κύκλο μιας αναποτελεσματικής και κοινωνικά ανάλγητης πολιτικής, που εξωθεί τους νέους σε μαζική φυγή στο εξωτερικό προς αναζήτηση του αυτονόητου: ενός κράτους που προστατεύει τους πολίτες, προωθώντας αναπτυξιακά μέτρα με σκοπό την ενδυνάμωση της αγοράς και την ανάκαμψη της οικονομίας και της απασχόλησης.
Το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα, αδυνατεί να αντιληφθεί ότι μια χώρα που μαστίζεται ταυτόχρονα από ανεργία, ενδημική οικονομική ύφεση και ανεξέλεγκτο πληθωρισμό είναι μια χώρα που παραπαίει. Η δε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παραπαίουσα η ίδια, ασυντόνιστη και ανίκανη, οχυρώνεται πίσω από την κρίση και δεν κάνει τα αυτονόητα, που είναι αποκλειστικά δική της ευθύνη και που θα ανέτρεπαν αυτή τη μίζερη κατάσταση.

Ποια :

• Την προώθηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, έστω αυτού του κουτσουρεμένου, που αποφάσισε για το 2011.
• Την προώθηση των έργων του ΕΣΠΑ, το οποίο διανύει το 5ο έτος του (απομένουν άλλα 2),και οι κυβερνητικοί ιθύνοντες, οι επιφορτισμένοι με την υλοποίηση του, αντί να δουλέψουν, τσακώνονται για την πίτα (βλ. παραιτήσεις 2 Γενικών Γραμματέων )
• Την ενεργοποίηση του Αναπτυξιακού Νόμου, που επί 1,5 χρόνο έχει αναδειχθεί σε νέο Γεφύρι της Αρτας ( ότι υποτίθεται ότι έχτιζε η Κατσέλη, το γκρεμίζει ο Χρυσοχοϊδης και φτού απ΄την αρχή)
Το καθολικό αίτημα είναι,
• Ανάπτυξη τώρα. Ουσιαστικές ενέργειες για τη δημιουργία σταθερού και θετικού επιχειρηματικού κλίματος , χωρίς την τροχοπέδη της αμαρτωλής γραφειοκρατίας και την κινούμενη άμμο της φορολογικής νομοθεσίας. Διαμόρφωση συνθηκών προσέλκυσης πραγματικών επενδύσεων και όχι φιάσκα τύπου Αστακού.
• Στοχευμένες δράσεις για την ανεργία και την ενίσχυση της απασχόλησης άμεσα και αποτελεσματικά. Αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, όχι σε ανούσιες καταρτίσεις, αλλά σε ουσιαστικές δράσεις ενίσχυσης της απασχόλησης, αποτροπής της απώλειας θέσεων εργασίας και δημιουργίας νέων. Εμφαση στις περιοχές όπου υπάρχουν τα σημαντικότερα προβλήματα, ώστε αυτές να ενισχυθούν περισσότερο μέσω αναπτυξιακών δράσεων και νόμων. Η μετατροπή των πολιτικών επιδότησης της ανεργίας σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, με την ενεργό συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων.

Η Νέα Δημοκρατία έχει προτείνει υπεύθυνες και συγκεκριμένες πολιτικές ανάκαμψης, που μπορούν να αντιστρέψουν το οικονομικό κλίμα, να φέρουν ελπίδα και προοπτική.
Η κυβέρνηση οφείλει και να αλλάξει κατεύθυνση και πολιτική, αλλά, κυρίως, να δουλέψει σοβαρά και υπεύθυνα για να βγεί η χώρα από το αδιέξοδο, στο οποίο η ίδια την οδήγησε ( σύμφωνα και με τον σοσιαλιστή τέως πρωθυπουργό της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν), με τους (επιεικώς) ερασιτεχνικούς χειρισμούς, τις ιδεοληψίες και εξαρτήσεις της, και τα παραπλανητικά συνθήματα ¨λεφτά υπάρχουν ¨.