Άρθρα

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ

Είναι πανθολογούμενο ότι τα νέα Θρησκευτικά έρχονται σε αντίθεση με το ισχύον Σύνταγμα και τούς νόμους της Ελλάδος, ενώ υποβαθμίζεται ύπουλα το πρόσωπο του Χριστού και η αλήθεια της Ορθοδοξίας και ταυτόχρονα παραπέμπουν στην πανθρησκεία, τον συγκρητισμό, τον αγνωστικισμό και την αθεΐα.

Επιπλέον ευνοούν την άνιση μεταχείριση της συντριπτικής πλειονότητας.

των Ορθοδόξων μαθητών, σε σχέση με τις μικρές αριθμητικές αμάδες

τον αλλοθρήσκων.

Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, έχοντας εντοπίσει το πρόβλημα, έστειλε σαφές μήνυμα προς την κυβέρνηση, ότι «η Ιεραρχία δεν είναι διατεθειμένη να απεμπολήσει τα δικαιώματά της».

Επέλεξε, δε, ως ακροατήριο την ηγεσία του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, προς την οποία υπενθύμισε στη διάρκεια της κοινής συνεδρίας που είχαν με την Ιερά Σύνοδο, ότι ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος έχει γίνει αποδεκτός από το σύνταγμα της χώρας, ορίζει ότι είναι αρμοδιότητα της Συνόδου της Εκκλησίας να ελέγχει τα βιβλία του μαθήματος των Θρησκευτικών ως προς το δογματικό τους περιεχόμενο.

Ό,τι διδαχθεί στα θρησκευτικά πρέπει να φέρει τη σφραγίδα της Εκκλησίας ότι δεν είναι ανορθόδοξο και αντιχριστιανικό.

Συνεπώς, το ζήτημα του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος στα σχολεία, αλλά και του περιεχομένου των σχολικών εγχειριδίων προκαλεί έντονες αντιδράσεις, τόσο στους θεολόγους εκπαιδευτικούς, όσο και στην κοινωνία.

Οι θεολόγοι με μπροστάρισσα την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, ζητούν με επιμονή να αποσυρθούν από τα σχολεία τα βιβλία οι Φάκελοι του μαθήματος των Θρησκευτικών, ενώ η Ιερά Σύνοδος έχει συγκροτήσει επιτροπή η οποία θα εγκρίνει το δογματικό περιεχόμενο των νέων συγγραμμάτων, προτού αυτά τυπωθούν. Είναι, δηλαδή, αναγκαίο η έγκριση των νέων βιβλίων των Θρησκευτικών να περάσει μόνο από την Εκκλησία και όχι μονομερώς από το υπουργείο Παιδείας.

Εξάλλου, ας σημειωθεί ότι στο τρόπο διδασκαλίας επικρατεί μεγάλη ασάφεια και έλλειψη του συντονισμού. Κυρίως στα σχολεία της περιφέρειας και στις μικρές επαρχιακές πόλεις η κατάσταση δείχνει ανεξέλεγκτη. Αλλού διδάσκονται όντως τα «τετράδια», ενώ αλλού διδάσκονται τα παλιά μαθήματα των Θρησκευτικών.

Υπάρχουν δε, σχολεία όπου το μάθημα δεν γίνεται την ώρα που προοριζόταν για τα Θρησκευτικά, καθώς διδάσκονται άλλα μαθήματα, όπως φυσική, χημεία ή μαθηματικά, που εκλαμβάνονται ως πιο απαραίτητα από μαθητές και γονείς για την εκπαιδευτική ανέλιξη των μαθητών, ειδικά σε περιοχές που η πρόσβαση στα φροντιστήρια είναι δύσκολη.

Με βάση όλα τα ανωτέρω, κρίνεται επιβεβλημένο να παραμείνει το μάθημα των Θρησκευτικών στο βασικό κορμό των μαθητών, ώστε να μη μετατραπεί σε προαιρετικό ή β’ διαλογής. Οφείλει δε, η Πολιτεία να αναγνωρίσει ότι η Εκκλησία για το μάθημα των Θρησκευτικών έχει τον τελικό λόγο για το δογματικό κομμάτι της διδασκαλίας.