Άρθρα

Το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα Ελλάδος δέχτηκε απο τους Έλληνες Ριζοσπάστες τιμητική πρόσκληση και συμμετείχε σε εκδήλωση συζήτηση με θέμα την ανελευθερία του τύπου και τις επιπτώσεις στη κοινωνική οικονομική πολιτικη ζωή  απο την ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ των δημοσιογράφων.  

Επί της ουσίας η σύναξη ήταν ένα ακόμη σταθερό και ισχυρό βήμα στην πορεία συγκρότησης ενός νέου  ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ .

Οι πολίτες που κατέκλυσαν τις αίθουσες του ξενοδοχείου με τις παρεμβάσεις τους μας ζήτησαν επίμονα να ιδρύσουμε   μια νέα μεγάλη γαλάζια κεντροδεξιά συμμαχία-με τη σύμπραξη των νέων ανθρώπων καθώς και των καταξιωμένων  έμπειρων ιστορικών στελεχών της παράταξης.

 Μιας ΝΕΑΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ και ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ που  θα πάρει μέρος στις εκλογές και μπαίνοντας στη Βουλή να αποτελέσει την εγγύηση για μια νέα εντελώς διαφορετικης κυβερνητικής πορείας  στα εθνικά και κοινωνικά διακεκαυμένα ζητήματα .

Θυμίζω πως για αρκετούς εξ ‘ ημών έχει προηγηθεί η «Αντί Δεθ» στην Αθήνα για την οικονομία και θα ακολουθήσει νέα  εκδήλωση , για το κοινωνικό κράτος κ την κοινωνική πολιτική όπου θα 

είναι καλεσμένοι και οι αποκλεισμένοι-  κομμένοι γαλάζιοι συνδικαλιστές από το Συνέδριο του Μητσοτάκη .

Για εμάς νομίζω και για μια μεγάλη μερίδα της βάσης της ΝΔ , το timing 48 ώρες πριν την έναρξη του Συνεδρίου των   Άλαλων Χειροκροτητών είχε και  αυτό τον ιδιαίτερο συμβολισμό του.

 Για το θέμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

 τι περισσότερο να σημειώσω εγώ από όσα ήδη έχουν αναφερθεί και από όσα γράφουν τα ξένα μέσα ενημέρωσης και τα αναπαράγουν το ένα μετά το άλλο για  την «κατρακύλα» στην κατάταξη για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα του Μητσοτάκη  ;

Η πρόσφατη έρευνα που δημοσίευσαν για το 2022 οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα

 έγινε  πρώτο θέμα στο Euractiv.com αλλά και στο Euractiv.gr, όπου εμφανίζεται η είδηση πως η Ελλάδα κατρακύλησε 38 θέσεις και από την 70η θέση το 2021 βρέθηκε στην 108η μέσα σε ένα χρόνο.

«Η Ελλάδα αντικαθιστά τη Βουλγαρία ως μαύρο πρόβατο ελευθερίας του Τύπου της ΕΕ» αναφέρει συγκεκριμένα το Euractiv.com, σημειώνοντας πως συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ βρίσκεται στη χειρότερη θέση, ξεπερνώντας ακόμη και την Βουλγαρία.

Η Ελλάδα έχει κατρακυλήσει από τη 30η θέση το 2007 , επι Κώστα Καραμανλή όπου μετά κατρακυλήσαμε  στη, 99η το 2014       και επι Μητσοτάκη φτάσαμε στην 70η και φέτος (2022) στην 108η θέση μεταξύ 180 χωρών !

Είμαστε  πίσω από την Αγκόλα, το Τόγκο τη Μποτσουάνα και κάτω από την Αλβανία .

Θυμίζω χωρίς σχόλια , τις διώξεις δημοσιογράφων, και της Εισαγγελέως Τουλουπάκη για το σκάνδαλο NOVARTIS και την επίμονη προσπάθεια ασφυκτικού ελέγχου των ΜΜΕ.                

Θυμίζω ακόμη πως εντονα απασχολούν και την Ευρωβουλή εκτός όλων των προαναφερθέντων και οι παρακολουθήσεις δημοσιογράφων - εκδοτών και πολιτικών αντιπάλων από την ΕΥΠ που εποπτεύει προσωπικά ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Θυμίζω τέλος πως αυτές οι κυβερνητικές πρακτικές προβληματίζουν και τους  ευρωβουλευτές και τις αρμόδιες επιτροπές του ευρωκοινοβουλίου .

Εάν συνεχίσει έτσι ο Μητσοτάκης στο τέλος θα βρεθεί σε δεινή θέση.

Επιπλέον  η αλαζονεία που επιδεικνύει ο Μητσοτάκης -από την  προώθηση του λόμπι της  ενέργειας μέχρι τον διορισμό γιού του και της κόρης του -οφείλεται και στην αίσθηση ότι ελέγχει ΑΠΟΛΥΤΑ τα ΜΜΕ.

Ο Μητσοτάκης και οι ΜΑΞΙΜΟΠΑΙΔΕΣ  έχουν  την 

προστασία τους ενώ εμείς  οι «ενοχλητικοί» έχουμε αποκλειστεί.

Στα χρόνια της διακυβέρνησης Κυριακού Μητσοτάκη οι ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΑΝΑΠΟΔΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΚΑΝΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ …

Ευτυχώς όμως ο συνδυασμός της λαϊκής αντίδρασης και του Διαδικτύου, ενισχύει την κριτική που θέλει να  φιμώσει.

H οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2010 βρήκε απροετοίμαστη την ελληνική κοινωνία, την πολιτική εξουσία και τα MME.

 Πολλά μέσα κατέρρευσαν οικονομικά και η ανεργία στον κλάδο εκτοξεύτηκε. 

Το επάγγελμα του δημοσιογράφου απαξιώθηκε και οι απογοητευμένοι πολίτες στράφηκαν εναντίον τους. 

Με δεδομένα τα ασφυκτικά οικονομικά των ενημερωτικών επιχειρήσεων, πολλοί δημοσιογράφοι δέχθηκαν μεγάλη και απροκάλυπτη πίεση, καθώς και υποδείξεις από τους ιδιοκτήτες των μέσων προκειμένου να μην αποτελούν εμπόδιο στις πολιτικές τους επιδιώξεις ή τα κείμενά τους να μην έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα οικονομικά συμφέροντα της εκάστοτε ιδιοκτησίας. 

Αυτή η πίεση έχει οδηγήσει σε μια ιδιότυπη «αυτολογοκρισία» των δημοσιογράφων που τελικά δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της κοινωνίας .

Από την άλλη, πολλοί θεωρούν  ότι μεγάλο βάρος της ευθύνης φέρουν οι δημοσιογράφοι εκείνοι που έκαναν εκπτώσεις στο επάγγελμά τους, αντί τριάκοντα αργύριων .

Καθώς και εκείνοι οι δημοσιογράφοι που εγκατέλειψαν το ρεπορτάζ και επέλεξαν να  υιοθετήσουν άκριτα τις εντυπωσιακές ειδήσεις, «κιτρινίζοντας» και σε πολλές αναπαράγοντας fake news .

Στην πρόσφατη πανελλαδική δημοσκόπηση της KAΠA Research για λογαριασμό του Ιδρύματος Φρίντριχ Νάουμαν για την Ελευθερία , αποτυπώνεται ανάγλυφα η κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών στα ΜΜΕ. 

Το 67% απάντησε ότι τα ελληνικά μέσα αναμεταδίδουν ψευδείς (μη έγκυρες) ειδήσεις . 

Ο βαθμός ελευθερίας των ΜΜΕ αξιολογήθηκε με μόλις 4,09 στους 10.

 Τέλος, πάνω από 8 στους 10 πολίτες πιστεύουν ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται από την πολιτική εξουσία. 

Πρόκειται για ένα καζάνι που βράζει, εγκυμονώντας κινδύνους για όλους ανεξαιρέτως τους επαγγελματίες της ενημέρωσης.

Επομένως, δεν είναι καθόλου εύκολο να είναι κανείς δημοσιογράφος ή φωτορεπόρτερ στην Ελλάδα. 

Η κυρίαρχη άποψη, σύμφωνα με πολλούς μελετητές, είναι ότι τα πολιτικά κόμματα, οι επιχειρήσεις και ειδικά οι τράπεζες και τα μέσα ενημέρωσης είχαν δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο πλέγμα σχέσεων και αλληλοϋποστήριξης που βασίζονταν στην εξυπηρέτηση ίδιων συμφερόντων . 

Η συμμετοχή των μέσων ενημέρωσης σε αυτό το τρίγωνο εξασφαλιζόταν είτε με απευθείας είτε με έμμεση -μέσω τραπεζικών δανείων- κρατική χρηματοδότηση. 

Το ύψος των δανείων προς τα μέσα ενημέρωσης είχε φθάσει το 1.270.000.000 ευρώ (40). 

Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι παράδοξο που οι Έλληνες και όχι μόνον , δυστυχώς, έχουν χαμηλή εκτίμηση για τα  ΜΜΕ και η Ελλάδα αποτελεί τη μόνη χώρα στον κόσμο, όπου το κοινό εμπιστεύεται τα social media περισσότερο από τα συμβατικά μέσα .                          Το ζητούμενο λοιπόν ; ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !

Γιατί με Ελευθερία παντού μπορούμε να έχουμε το καλύτερο ίσως μείγμα πολιτικής για την πρόοδο των ατόμων , των κοινωνιών αλλά και της διεθνούς κοινότητας στο σύνολο της. 

Πάνω σε αυτές τις διαπιστώσεις , βασίστηκε και η σύγχρονη φιλελεύθερη άποψη , πως ο αρμονικός συνδυασμός όλων των προταγμάτωνμε την ελευθερία συνιστά το σταθερό υπόβαθρο για την ανάπτυξη της ανοιχτής κοινωνίας , της διεθνούς συνεργασίας και εν τέλει της ατομικής και συλλογικής ευημερίας στον κόσμο.