Loading...
 Start Page
Επιστολή συμπαράστασης για την αυθαίρετη διαγραφή

Αγαπητέ Νίκο, Αθήνα, 13 Αυγούστου 2012

 

Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα επισημαίνεις στην επιστολή που έστειλες στο Σαμαρά και στους 15 αρχαιότερους σε θητεία βουλευτές μέλη της Κ.Ο.

 

Δυστυχώς στα 37 χρόνια που είμαι μέλος και στέλεχος του κόμματος σχεδόν ποτέ δεν τηρήθηκε το καταστατικό, οι κανονισμοί και η δεοντολογία.

 

Από τη συνοπτική και αυθαίρετη διαγραφή από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο συνέδριο του 1976 στη Χαλκιδική των διαφωνούντων τότε στελεχών της ΟΝΝΕΔ (Μοσχονάς, Μεϊμαράκης κ.α.) μέχρι και τη δική σου περίπτωση επικρατεί πάντοτε η αυθαίρετη και συνήθως άδικη βούληση του αυθέντη προέδρου και των παρατρεχάμενών του κατά των δουλοπάροικων υπηκόων του χωρίς να λαμβάνεται υπόψη κανένας κανόνας δικαίου και καμία δεοντολογία ούτε καν τα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών αλλά και το απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου των βουλευτών κατά συνείδηση που κατοχυρώνονται αντίστοιχα από τα άρθρα 5, 60 και 61 του Συντάγματος.

 

Δυστυχώς, πλην των θιγομένων, στις αυθαιρεσίες και τις αδικίες, αντιδρά μια αμελητέα μειοψηφία στελεχών που χαρακτηρίζονται από τη συντριπτική πλειοψηφία των αυλοκολάκων και των παρατρεχάμενων ως γραφικοί, αναρχικοί, απροσάρμοστοι και αντικομματικοί.

 

Δειγματοληπτικά αναφέρω τις ακόλουθες περιπτώσεις.

 

Το 1994 αποκλείστηκαν αντίθετα με όσα προβλέπονταν από το καταστατικό οι ΟΝΝΕΔίτες από τη διαδικασία των νομαρχιακών συνελεύσεων και της εκλογής συνέδρων με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί η σύνθεση του συνεδρίου.

Στο συνέδριο της Χαλκιδικής του 1994 ο Μιλτιάδης Έβερτ ανακοίνωσε την αποπομπή του Ανδριανόπουλου μιλώντας στο ιδεολογικό τμήμα του συνεδρίου στο οποίο προήδρευαν ο Κώστας Καραμανλής και ο Κωστής Χατζηδάκης, χωρίς κανένας από τους παριστάμενους συνέδρους να αντιδράσει.

Το 1996 διπλασιάστηκε αυθαίρετα ο αριθμός των συνέδρων, με αποτέλεσμα η σύνθεση του Συνεδρίου να μην είναι η προβλεπόμενη από το καταστατικό. Οι «σύνεδροι» που διορίστηκαν με το έτσι θέλω κάποιων, είχαν όλα τα δικαιώματα που είχαν και οι νόμιμα εκλεγμένοι σύνεδροι. Το συνέδριο αυτό με την αυθαίρετη σύνθεση εξέλεξε πρόεδρο του κόμματος. Πρόεδρος εκλέχθηκε ο Κώστας Καραμανλής. Και στην περίπτωση αυτή καμία επίσημη διαμαρτυρία ή αντίρρηση δεν διατυπώθηκε.

Το 1998 ο τότε πρόεδρος Κώστας Καραμανλής διέγραψε με την ίδια αντικαταστατική και αντιδεοντολογική διαδικασία τους Σουφλιά, Μάνο, Κοντογιαννόπουλο, Παπαληγούρα, Τατούλη και Κάκκαλο. Και πάλι καμία αντίδραση δεν υπήρξε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Οι λίγες διαφωνίες που διατυπώθηκαν από κάποια μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και των διοικήσεων των ΝΟΔΕ αντιμετωπίστηκαν με χλευασμό και με μεθόδευση απομόνωσής και αποκλεισμού τους από τα όργανα του κόμματος.

Το 2004 ο τότε πρόεδρος Κώστας Καραμανλής αποφάσισε, χωρίς να υπάρχει απόφαση των καθοδηγητικών οργάνων του κόμματος να επανεντάξει στο κόμμα και να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια τους Αβραμόπουλο, Σαμαρά, επιβραβεύοντας έτσι την αντικομματική τους δράση, προς γενική απογοήτευση όλων όσων παρέμειναν συνεπείς στις αρχές τους και στήριξαν για μια ακόμη φορά τη συλλογική προσπάθεια του κόμματος χωρίς να επιδιώξουν κανένα προσωπικό όφελος.

Την κυβερνητική περίοδο 2004 – 2009 οι προγραμματικές δεσμεύσεις του Κόμματος, που είχαν προκύψει από μακροχρόνιες και επίπονες διαδικασίες και είχαν εγκριθεί από τα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα αγνοήθηκαν και οι θέσεις υλοποίησης πολιτικής, αντί να ανατεθούν στα στελέχη που διέθεσαν χρόνο, εμπειρία και χρήμα για να σχεδιάσουν το κυβερνητικό πρόγραμμα δόθηκαν σε κάποιους πολιτικά άχρωμους και άοσμους, δήθεν τεχνοκράτες, στην ουσία αυλοκόλακες κάποιων υπουργών ή άλλων εξωθεσμικών παραγόντων, με αποτέλεσμα τις γνωστές τραγικές συνέπειες για τη χώρα και το κόμμα.

Στο έκτακτο συνέδριο του 2009, το οποίο από το καταστατικό είχε μόνη αρμοδιότητα να εκλέξει πρόεδρο του κόμματος, αποφασίστηκε από κάποιους, γιατί έτσι προφανώς τους συνέφερε, να μιμηθούμε τις γελοίες διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ και να μην εκλεγεί ο πρόεδρος του Κόμματος από τα προβλεπόμενα όργανα αλλά από «όσους είδαν φως και μπήκαν». Και σ’ αυτή την περίπτωση οι αντιδράσεις ήταν ελάχιστες και η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών και των μεγαλοπαραγόντων έσπευσε να υποβάλει τα σέβη της και να δηλώσει υποταγή στον αυθαίρετα εκλεγμένο νέο απόλυτο μονάρχη. Και πάλι οι ελάχιστοι που αντέδρασαν χαρακτηρίστηκαν αντιδραστικοί, αναρχικοί και γραφικοί και τέθηκαν στο κομματικό περιθώριο.

Το 2010 με τον ίδιο αυθαίρετο, αντιδημοκρατικό και αντιδεοντολογικό τρόπο διαγράφηκαν από το Σαμαρά η Μπακογιάννη, ο Μαρκογιαννάκης, ο Κοντογιάννης και Αυγενέκης χωρίς πάλι να υπάρξει καμία ένσταση για διαδικασία.

Το Φεβρουάριο του 2012 με την ίδια διαδικασία ο Σαμαράς διέγραψε 21 βουλευτές (Κουντουρά, Βόζεμπεργκ, Σταμάτη, Παπασιώζο, Βλάχο, Γιαννάκη, Τζήμα, Ιατρίδου, Δερμετζόπουλο, Μαρκόπουλο, Κεφαλογιάννη, Γκιουλέκα, Τζηκαλάγια, Ζώη, Γαληνό, Μελά, Καρασμάνη, Λεονταρίδη, Καριπίδη, Κόλλια - Τσαρουχά, Βαγιωνά.), άλλοι από τους οποίους ξαναγύρισαν με την ουρά στα σκέλια αποδεχόμενοι με αυτόν τον τρόπο την αυθαίρετη εξουσία του να διαγράφει χωρίς να εφαρμόζει όσα προβλέπονται από το καταστατικό, τους κανονισμούς και τη δημοκρατική δεοντολογία και όσοι απ’ αυτούς δεν αναγνώρισαν την αυθαιρεσία του αρνήθηκαν να υποβάλλουν δήλωση μετανοίας και συγκρότησαν άλλο πολιτικό φορέα. Τα υπόλοιπα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αδιαφόρησαν και δεν αντέδρασαν και πάλι.

Σήμερα που η αυθαιρεσία και η αδικία χτύπησε και τη δική σου πόρτα εγώ, ένας από τους λίγους ρομαντικούς, γραφικούς, αναρχικούς, αντικομματικούς, αυτούς δηλαδή που είναι μέλη της Νέας Δημοκρατίας από τα νιάτα τους μέχρι και σήμερα και δεν υπήρξαν ποτέ οπαδοί του όποιου αρχηγού ή άλλου δελφίνου ή μεγαλοπαράγοντα, είμαι απόλυτα αλληλέγγυος στην προσπάθειά σου να αντιμετωπίσεις την αυθαιρεσία και την αδικία.

 

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δικαιολογώ τη δική σου αδιαφορία, αδράνεια, απάθεια ή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιδοκιμασία των αυταρχικών και αυθαίρετων συμπεριφορών τις εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του κόμματος σε όποια στελέχη αδικήθηκαν ή διώχθηκαν γιατί είχαν διαφορετική άποψη από την ηγεσία και την υπερασπίστηκαν.

 

Ελπίζω η δική σου η περίπτωση να αφυπνίσει επιτέλους τη συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών του κόμματος και να αντιδράσουν, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, εκτός του ότι κάποιος απ’ αυτούς θα είναι σίγουρα ο επόμενος, η απάθεια αυτή θα απομακρύνει και τα τελευταία στελέχη του κόμματος τα οποία, για λόγους που μάλλον χρήζουν ψυχιατρικής ερμηνείας, εξακολουθούν και προσφέρουν τις καλές τους υπηρεσίες σε ένα κόμμα που η ηγεσία του καθημερινά τους περιφρονεί και τους περιθωριοποιεί.

 

Κωνσταντίνος Γ. Ράντος

Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

© Copyright 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος