Blogs-Portal 2019

Τον γνωρίζω από τις αρχές της δεκαετίας του '70.

Στο Γ' Γυμνάσιο ο Νίκος, στο Δ' εγώ, αλλά ίδιο το προαύλιο. Κάτω από τα πεύκα στα Ψηλαλώνια, απέναντι από τον «Σταυριανό» και την «Αλάμπρα» πλάθαμε τα όνειρά μας.

«Θα γίνω πολιτικός» έλεγε. «Κι εγώ δημοσιογράφος», του απαντούσα. Ο,τι λαχταρούσαμε, το δρομολογήσαμε και έκτοτε πήραμε τον δρόμο μας. Στο ένα πεζοδρόμιο ο Νίκος, στο άλλο εγώ. Αλλά, ίδιος ο δρόμος.

Στη κοινή πορεία διευκολυνθήκαμε από τη ταυτόσημη γαλούχηση της κυρά Αφροδίτης και της κυρά Αλεξάνδρας. Από τις μάνες μας.

Συμπορευόμασταν μέσα στον χρόνο και ωριμάζαμε. Σε πολιτικό επίπεδο καταλυτικά επηρεασθήκαμε από τον Κωστή Στεφανόπουλο.

Τα χρόνια κύλησαν, ο Νίκος ξεκινώντας από τις νεολαιίστικες παρατάξεις της ΝΔ και πατώντας το πόδι του στο τοπικό, δημοτικό Κοινοβούλιο, διέγραψε μετέπειτα μια συναρπαστική καριέρα ως μέλος του Εθνικού Κοινοβουλίου.

Η αφεντιά μου, πάλι περπατώντας στο… άλλο πεζοδρόμιο της δημοσιογραφίας, πορεύτηκε όπως πορεύτηκε και έχει καταγραφεί στη συνείδηση αναγνωστών, ακροατών και τηλεθεατών των Μέσων Ενημέρωσης της Πάτρας και της Αθήνας, χωρίς ποτέ να χάσει από τα μάτια της την ανθρώπινη και πολιτική φιγούρα του Νίκου.

Με αυτή τη (συμπυκνωμένη) περιγραφή ένα θέλω να πω:

Μην περιμένετε να είμαι αντικειμενικός. Δεν το επιτρέπουν τα 45 χρόνια της φιλίας μας. Πιστέψτε με, όμως, είμαι ειλικρινής. Κι έχω μια σιγουριά: Αν το αποφασίσει να είναι υποψήφιος δήμαρχος, θ' αποδειχθεί ο καλύτερος, μακράν από κάθε άλλο, δήμαρχος της μεταπολιτευτικής Πάτρας. Για πολλούς λόγους.

Εφόσον αποδεχθούμε ότι η διάρκεια καταξιώνει τον καθένα -και δη έναν πολιτικό- η μακρά διαδρομή του συνεπάγεται ικανότητα, περισσότερη από τη… συνήθη. Είναι, λοιπόν, αναμφισβήτητα ικανός.

Είναι οργανωτικός. Παθιάζεται με ό,τι καταπιάνεται. Είναι Πατρινολάτρης αποδεδειγμένα από τα γεννοφάσκια του- και όχι τώρα που είναι «ύποπτος» ο πολιτικός χρόνος.

Γνωρίζει τα πρόσωπα, τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες της πόλης όπως γνωρίζει τον εαυτό του.

Είναι, εν τέλει, ένας από μας. Με τις πολιτικές μαγκιές και τις «σκανδαλιές» του.

Ολοι το ομολογούμε: Με τον Νικολόπουλο δήμαρχο δεν θα πλήξουμε. Επί 30 χρόνια έχει παρέμβει σε κάθε τι που αφορά την πόλη. Προτείνει, κρίνει, εγκρίνει, στηλιτεύει. Και όλα τούτα χωρίς να μπορεί να κατηγορηθεί ότι είναι ασυνεπής με αυτά που πρεσβεύει, γιατί ό,τι λέει το εννοεί και το υπερασπίζεται με θάρρος, πείσμα και πάθος.

Εχει και τα… κουσουράκια του. Επειδή είναι ο οικείος «Νίκος», δεν κρύβονται. Αλλά, δεν είναι και άξια λόγου, ώστε να μπορούν να ακυρώσουν την εδραιωμένη πεποίθηση πως είναι ένας προσοντούχος πολιτικός, που ξέρει να σχεδιάζει, ν' ανοίγει πόρτες, να διεκδικεί, να συγκρούεται και να κάνει «σαματά» όταν είναι αναγκαίο, να υλοποιεί κι ουδέποτε να ησυχάζει με ό,τι πετυχαίνει.

Κοντολογίς: Με τον τρόπο που επί 30 χρόνια λειτουργεί σ' αυτή τη πόλη και με την αυστηρότητα που έχει συμπεριφερθεί απέναντι στους διατελέσαντες δημάρχους, έχει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη για τον εαυτό του και είναι προς εκμετάλλευση η «τρέλα» του για την Πάτρα. Αλλωστε, από τους… γνωστικούς, τους ησυχούληδες, τους εγκάθετους και την «κυριαρχία των μετρίων» η πόλη δεν είδε χαΐρι κι έχει κατρακυλήσει στις εσχατιές της μιζέριας. Αλλο λάθος, λοιπόν, σε βάρος της πόλης δεν υπάρχει πια το περιθώριο να συγχωρεθεί.

Χωρίς ελαστικά κριτήρια επιλογής, χωρίς κομματικούς μικροϋπολογισμούς, χωρίς ιδεοληψίες και με συγκριτικούς όρους είναι ο καλύτερος, Ο καταλληλότερος. Ετοιμος ψυχή τε και σώματι να δώσει το «είναι» του για την Πάτρα και να γράψει ιστορία!

Δικαιούται την ευκαιρία!

*Ο Γιώργος Αναστασόπουλος είναι δημοσιογράφος.