Ομιλίες

ΟΜΙΛΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΧΑΙΑΣ

ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

«Οικονομική ενίσχυση, κοινωνική αλληλεγγύη, εισφορά κοινωνικής ευθύνης των μεγάλων επιχειρήσεων και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας»

Αθήνα 25.11.2009

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι

Η παγκόσμια οικονομία βρέθηκε, μέσα στη χρονιά που φεύγει, στη δίνη της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης από τη δεκαετία του 1930, με αποτέλεσμα να επιδεινωθούν οι προοπτικές για την παραγωγή, την απασχόληση και το εξωτερικό εμπόριο σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Η δυσλειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών συμπίεσε την οικονομική δραστηριότητα ενώ, με τη σειρά της, η εξασθένηση της οικονομικής δραστηριότητας υπονόμευσε την κεφαλαιακή θέση του χρηματοπιστωτικού τομέα και την ικανότητά του να χρηματοδοτεί τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.

Όπως ήταν φυσικό η παγκόσμια κρίση άγγιξε και την ελληνική οικονομία. Στα χρόνια της ανάπτυξης η εγχώρια ζήτηση αυξανόταν ταχύτερα από την εγχώρια προσφορά, ο πληθωρισμός διαμορφωνόταν σε επίπεδα μονίμως υψηλότερα από το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διευρυνόταν και το εξωτερικό χρέος του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα διογκωνόταν συνεχώς. Το μέγεθος και η επιμονή των ανισορροπιών αυτών υποδήλωναν καθαρά ότι δεν ήταν επαρκείς οι διαρθρωτικές αλλαγές που συντελέστηκαν. Ενέπνεε όμως εφησυχασμό το γεγονός ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν σχετικά υψηλοί και η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ εξασφάλιζε συνθήκες σταθερότητας και χαμηλά επιτόκια.

Κύριοι Συνάδελφοι με μεγάλο ενδιαφέρον το τελευταίο διάστημα παρακολούθησα τόσο τον κ. Πρωθυπουργό όσο και τον αρμόδιο υπουργό επί των οικονομικών να μοιάζουν «έκπληκτοι» για την κατάσταση που βρήκαν.....στην Ελληνική οικονομία, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι είχαν διακηρύξει προεκλογικά ότι είχαν μιλήσει με όλους τους ανώτατους αξιωματούχους των Βρυξελλών, ενώ ο ίδιος ο κ Αλμούνια διαβεβαίωνε ότι «όλα τα ελληνικά κόμματα γνώριζαν ακριβώς την κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας» Παρ' όλα αυτά έταξαν στους πάντες τα πάντα!

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, Οι χαρές, τα πανηγύρια και τα πυροτεχνήματα κράτησαν πολύ λίγο και τα φώτα έσβησαν γρήγορα . Η χώρα μας είναι αλήθεια ότι βρίσκεται σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Το ΠΑΣΟΚ χάνει τον έλεγχο της οικονομίας. Βρίσκεται δύο περίπου μήνες στην κυβέρνηση και έχει χάσει ήδη τον έλεγχο παντού, σε όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει.

Ο κόσμος όμως περιμένει όσα του τάξατε....

Για του λόγου του αληθές κύριοι συνάδελφοι σας διαβάζω ένα απόσπασμα από μήνυμα γραμμένο από Έλληνα πολίτη, προφανώς ψηφοφόρο στις τελευταίες εκλογές του ΠΑΣΟΚ και ο οποίος στην δημόσια διαβούλευση που προηγήθηκε πριν από λίγες ημέρες στο διαδίκτυο, για το νομοσχέδιο που σήμερα εξετάζουμε, γράφει:

«Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να απογοητευτείς τόσο γρήγορα από κάποιον που πίστεψες. Και πραγματικά αυτό το συναίσθημα θέλω πολύ να το αποφύγω και προσπαθώ να κοιτώ όσο πιο θετικά γίνεται όλες αυτές τις προσπάθειες. Το θέμα όμως είναι ότι έχω μια κοινή λογική η όποια δε μπορεί να αλλοιωθεί και αυτή είναι που με βάζει σε δρόμους απογοήτευσης. Η άσχημη κατάσταση των οικονομικών ήταν γνωστή και πραγματικά μπορεί να εμφανίστηκε χειρότερη από ότι την περιμένατε μα η λύση των προβλημάτων δεν διαφέρει από ότι περίπου θα έκανε κάθε κυβέρνηση.

Μπορεί οι προθέσεις να είναι διαφορετικές όμως αυτό που μετρά πάντα είναι το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι ότι όλα τα μέτρα φοροείσπραξης είναι συνηθισμένα τεχνάσματα και όχι πραγματικές αλλαγές της γενικότερης πολιτικής στην οικονομία. Παίζετε για ακόμη μια φορά το γνωστό παιχνίδι με τους έμμεσους φόρους και εμφανίζετε ένα επίδομα το οποίο όμως δίνει προσωρινά μια λύση και δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στην ουσία του.

Αυτό που μετράει δεν είναι να δοθεί ένα βοήθημα στους ασθενέστερους αλλά να δοθούν οι ευκαιρίες σε αυτούς τους ανθρώπους να ζουν με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια βασισμένοι σε μια γενικότερη αλλαγή πολιτικής και όχι σε ένα χαρτζιλίκι.
Αυτό που απαιτείται είναι ισότητα στην εύρεση εργασίας, ανθρώπινοι μισθοί και ωράρια, ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο και η παρουσία ενός κράτους που θα τιμωρεί όσους το κλέβουν. Δεν έχει σημασία αν δοθούν 500 η 1500 ευρώ γιατί αυτά θα εξαφανιστούν γρήγορα σε ένα καταχρεωμένο νοικοκυριό, μα σημασία έχει η γενικότερη στήριξη. Αυτό που βλέπουμε όλοι είναι ότι οι τράπεζες θα εξακολουθούν να κλέβουν, φόρους θα πληρώνουν μόνο οι νομοταγείς, το δημόσιο θα αυξάνεται κόντρα στις πραγματικές ανάγκες και εμείς θα καθόμαστε και θα κινούμε συγκαταβατικά το κεφάλι μας στο .....όλοι ίδιοι είναι.

Η κατρακύλα όμως είναι εύκολη. Για αυτό και πρέπει να σκεφτείτε από την αρχή ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσετε. Εδω χρειάζονται μέτρα, αυστηρά, όχι μέτρα λιτότητας μα μέτρα οργάνωσης και δικαιοσύνης. Πιστέψαμε στην πράσινη ανάπτυξη, τη δίκαιη ανάπτυξη, την ανθρώπινη ανάπτυξη. Μη μας απογοητεύσετε τόσο γρήγορα.»

Κύριοι συνάδελφοι καλώς ορίσατε , λοιπόν, στην πραγματικότητα ....

Τώρα όσον αφορά την ουσία του νόμου που έχουμε μπροστά μας θα ήθελα να επισημάνω κάποια θέματα που αφορούν την ευπαθή ομάδα των πολυτέκνων συμπολιτών μας και η επισήμανση έχει να κάνει με δύο σοβαρές ενστάσεις καθώς και με δύο προτάσεις για προσθήκη στον νόμο.

Η πρώτη ένσταση είναι επί του Άρθρου 1, παράγραφος 2. Όπου το σχέδιο νόμου έχει μια βασική αντίθεση. Ενώ λοιπόν καθορίζει το ύψος της ενίσχυσης ανάλογα με τον αριθμό των προσώπων που βαρύνουν φορολογικά τον δικαιούχο και ενώ για όσους έχουν τρία προστατευόμενα τέκνα αναβιβάζει το ανώτατο ύψους του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος κατά 5.500 ευρώ επιπλέον από εκείνους που έχουν δύο (δηλαδή από €16.500 για όσους έχουν δύο γίνεται €22.000 για όσους έχουν τρία), εντούτοις για όσους έχουν από τέσσερα έως έξι τέκνα το αναβιβάζει μόνο κατά 1.500 ευρώ για κάθε επιπλέον τέκνο από το 4ο και ουδεμία αύξηση υπάρχει για όσους έχουν επτά (7) και πλέον προστατευόμενα τέκνα, όταν μάλιστα, ο αριθμός αυτών είναι ελάχιστος.

Συνεπώς, λόγοι στοιχειώδους δικαιοσύνης επιβάλλουν την ανάλογη διαμόρφωση των ποσών της ενίσχυσης.

Η δεύτερη ένσταση έχει να κάνει με το Άρθρο 3, παράγραφος 1

Η Έκτακτη Εφάπαξ Εισφορά που επιβάλλεται για το έτος 2009 στα φυσικά πρόσωπα, εξομοιώνει και βάζει στην ίδια ακριβώς κατηγορία τους αγάμους με τους πολυτέκνους, πράγμα το οποίο αυτομάτως ανατρέπει τη λογική της κοινωνικής αλληλεγγύης στην οποία στοχεύει το Άρθρο 1 και έρχεται και σε ευθεία αντίθεση με το Άρθρο 21, παρ. 2 του Συντάγματος που επιβάλλει την υποχρέωση του Κράτους για ειδική φροντίδα προς τις πολύτεκνες οικογένειες.

Συνεπώς, είναι αυτονόητο ότι για την φορολογητέα αξία θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η ύπαρξη και το πλήθος των προστατευομένων μελών και να θεσπισθεί ειδικώς για τους πολυτέκνους διάταξη στο τέλος της παραγράφου 1 και μετά την περίπτωση ι) με την οποία η φορολογητέα αξία για κάθε περίπτωση ειδικώς για τους πολυτέκνους, να αρχίζει από το ποσό των εξακοσίων χιλιάδων (600.000) ευρώ, προσαυξανομένη κατά εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος.

Οι προσθήκες τώρα για τις οποίες σας μίλησα αφορούν:

Α. Θεσμοθέτηση συμμέτοχης της ΑΣΠΕ στην ΟΚΕ Ελλάδος

Με το Ν. 2232/1994 ιδρύθηκε και λειτουργεί στην Ελλάδα η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή στα πρότυπα της αντίστοιχης Ευρωπαϊκής που συστάθηκε το 1957 με τις Συνθήκες της Ρώμης.

Τόσο η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) όσο και η αντίστοιχη Ελληνική (ΟΚΕ) απαρτίζεται από τρεις Ομάδες μελών, που προέρχονται και εκπροσωπούν Εργοδότες, Εργαζόμενους και Διάφορες Κοινωνικές ομάδες αντίστοιχα. Σύμφωνα με την ΕΟΚΕ, η 3η Ομάδα συγκεντρώνει «τους εκπροσώπους των κατηγοριών της οικονομικής και κοινωνικής ζωής που δεν εμπίπτουν στις δύο πρώτες ομάδες όπως ... οι οικογενειακοί σύλλογοι ...» . Επίσης, στην παρουσίαση της 3ης Ομάδας, η ΕΟΚΕ αναφέρει ρητά ότι ενώσεις που εκπροσωπούν το θεσμό της οικογένειας εμπίπτουν στους κοινωνικούς εταίρους που εκπροσωπούνται στην Ομάδα αυτή.

Με τις ρητές αυτές διατυπώσεις, η ΕΟΚΕ αναγνωρίζει στους οικογενειακούς συλλόγους τη σημασία της συμβολής στη διαβούλευση και στην έκδοση των γνωμοδοτήσεών της, διασφαλίζοντας με τον θεσμικό αυτό τρόπο ότι λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη διαμόρφωση γνώμης και πολιτικής η λειτουργία και η προστασία της οικογένειας, ως ακρογωνιαίου λίθου κάθε κοινωνίας. Ενδεικτικό της αποδιδόμενης σημασίας αποτελεί το γεγονός ότι ορισμένα μέλη της ΕΟΚΕ εκπροσωπούν οικογενειακούς συλλόγους .

Δυστυχώς ο Ν. 2232/1994 δεν προβλέπει στην 3η ομάδα της Ελληνικής ΟΚΕ μέλος προερχόμενο από οικογενειακό σύλλογο. Θεωρούμε συνεπώς ότι ο Νόμος πρέπει να προβλέπει ένα ακόμη μέλος στην 3η Ομάδα της ΟΚΕ το οποίο να προέρχεται από την Α.Σ.Π.Ε., η οποία τυγχάνει και επίσημος συνομιλητής της εκάστοτε Ελληνικής Κυβερνήσεως για τα θέματα οικογένειας, μητρότητας, παιδιών και δημογραφικής πολιτικής και ως εκ του σκοπού της και της ιστορικής της διαδρομής μπορεί να παίξει αποτελεσματικά στα πλαίσια της Ελληνικής ΟΚΕ το ρόλο που προβλέπεται στην ΕΟΚΕ. Η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος (Α.Σ.Π.Ε.) είναι ο αρχαιότερος και πολυπληθέστερος θεσμός οικογενειακού συλλόγου στην Ελλάδα, εκπροσωπώντας άνω των 180.000 οικογενειών, δηλ. περισσότερους από 1.000.000 συμπολίτες μας (καθώς μέλος στα Α'-βάθμια σωματεία είναι κάθε πολύτεκνη οικογένεια).

Για το λόγο αυτό, και προκειμένου η ΟΚΕ να εμπλουτισθεί ακόμη περισσότερο στην κατεύθυνση της προστασίας του θεσμού της οικογένειας, της μητρότητας, των συνθηκών διαβίωσης και ανατροφής των παιδιών κ.λπ., αλλά για να είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με το πνεύμα της ΕΟΚΕ, θεωρούμε αναγκαίο το παρόν Σχέδιο Νόμου να περιλάβει σχετική τροποποίηση στο Νόμο.

Η Β προσθήκη αφορά την παρακράτηση συνδρομών πολυτέκνων

Με το Άρθρο 16 του Ν. 3454/2006 θεσπίστηκε όπως η παρακράτηση της συνδρομής των πολυτέκνων προς τα σωματεία τους να γίνεται από τον Ο.Γ.Α. (διαλαμβάνει δε το 1ο εδάφιο τα εξής: «Ο Ο.Γ.Α. παρακρατεί ποσό από το επίδομα που καταβάλλεται στις πολύτεκνες μητέρες και πατέρες, το οποίο αφορά τη συνδρομή τους προς το Σωματείο πολυτέκνων στο οποίο είναι εγγεγραμμένοι, και το αποδίδει ανά δίμηνο στην Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος (Α.Σ.Π.Ε.)» ).

Η διάταξη αυτή αποτελεί μία ρύθμιση, που εξυπηρετεί και τους πολυτέκνους αλλά και βελτιώνει και την λειτουργία των πολυτεκνικών Συλλόγων.

Πλην όμως, όπως θεσπίστηκε, δημιουργεί το τραγελαφικό φαινόμενο, όσες πολύτεκνες οικογένειες λαμβάνουν το επίδομα να μην πληρώνουν την συνδρομή τους προς την οργάνωση, ενώ όσες λαμβάνουν την σύνταξη να πληρώνουν την συνδρομή τους στην οργάνωση που είναι γραμμένες, δηλ. για τις μισές πολύτεκνες οικογένειες, η παρακράτηση της συνδρομής τους γίνεται από τον ΟΓΑ και για τις άλλες μισές από την οργάνωσή τους, αφού ο αριθμός όσων λαμβάνουν το επίδομα και όσων λαμβάνουν τη σύνταξη είναι ο ίδιος περίπου. Το ποσόν της συνδρομής, το οποίον θα πρέπει να πληρώνουν, όσες οικογένειες λαμβάνουν την σύνταξη, ανέρχεται σε 54 ευρώ για τρία χρόνια, αφού η θεώρηση των πολυτεκνικών ταυτοτήτων τους γίνεται από 1-1-2007 ανά τρία χρόνια ή θα πρέπει να μεταβαίνουν στα γραφεία των Συλλόγων κάθε μήνα ή δίμηνο κλπ. για να καταβάλουν την μηνιαία συνδρομή τους του 1,5 ευρώ.

Είναι, λοιπόν, αυταπόδεικτον ότι έχει ήδη δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή μεταξύ των πολυτέκνων οικογενειών από 1-1-2007, όταν προσέρχονται για την θεώρηση των ταυτοτήτων τους και ο ένας δεν καταβάλλει στην Οργάνωση συνδρομή, ενώ ο άλλος καταβάλλει 54 ευρώ.

Με τα παραπάνω δεδομένα είναι άμεση ανάγκη να ρυθμιστεί αυτό το εκκρεμές ζήτημα στο παρόν Σχέδιο Νόμου.