Ομιλίες

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Κύριε Υπουργέ,

υπάρχει γενικώς ζήτημα σε ό,τι αφορά στην ανάγκη άμεσης επαναλειτουργίας του νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας».

Το θέτει η κοινωνία.

Το θέτει η λογική.

Το θέτει ο ρόλος και το καθήκον σας!

Το θέτει και ο διορισθείς από την Κυβέρνησή σας, διοικητής της 6^ης Υγειονομικής Περιφέρειας κ. Παναγιώτης Γκούμας…

Είναι απόφαση της κεντρικής διοίκησης το πότε θα ξεκινήσει η λειτουργία του δήλωσε ο ίδιος και ζήτησε να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή .

Επισήμανση η οποία δεν γίνεται τυχαία αλλά απορρέει από τα όσα είχαν ειπωθεί το προηγούμενο διάστημα με αφορμή την φημολογία, όπως ο ίδιος αναφέρει, για μεταστέγαση της παθολογικής κλινικής χωρίς την συνδρομή άλλων ειδικοτήτων

Μόλις χθες, μιλώντας στον τοπικό Τύπο ο καθηγητής κ. Π. Γκούμας εντοπίζει τη λύση του προβλήματος από τις συνθήκες συστέγασης και συλλειτουργίας των δύο νοσοκομείων, στην άμεση επαναλειτουργία του Άγιου Ανδρέα.

Ξέρετε όμως τι; προχθές έγινε η ηλεκτροδότηση της νέας πτέρυγας!

Άρα, πώς να μεταφερθεί η Παθολογική Κλινική αφού καλά - καλά δεν έχουν φύγει οι ηλεκτρολόγοι από το κτίριο;

Διαψεύδει βέβαια ο ΠΕΣΥΑΡΧΗΣ ότι όλα αυτά για μεταφορά της κλινικής,  χωρίς την συνδρομή άλλων ειδικοτήτων, είναι φήμες και έτσι συνηγορεί στη αγωνιώδη διαμαρτυρία της επιστημονικής κοινότητας.

Λοιπόν κύριε Υπουργέ, ας ξεκαθαρίσουμε τις φήμες από τις αλήθειες.

Και η αλήθεια κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι είναι ότι οι υγειονομικοί φορείς της περιοχής, διαμηνύουν ότι έχουν ξεπεράσει τα όριά τους από αυτή την κατάσταση.

«Βρισκόμαστε πριν το κύκνειο άσμα του ΠΠΝΠ.

Επειδή δεν θέλουμε να το ζήσουμε φοβούμαστε ότι οι κινητοποιήσεις θα αποτελέσουν μονόδρομο στην αναζήτηση λύσεων στα οξύτητα προβλήματα του νοσούντος νοσοκομείου.

Θεωρούμε αυτονόητο ότι κατανοείτε ότι εθελοντισμός, πατριωτισμός, καλή θέληση έχουν προσφερθεί και τώρα έχουν στερέψει γιατί οι άνθρωποι έχουν καταπονηθεί σωματικά και ψυχικά». Αυτά δεν τα λέω εγώ κύριε Υπουργέ.

Τα λένε αγωνιώντας τα μέλη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών, τα μέλη ΔΕΠ, το Επιστημονικό Συμβούλιο, οι νοσοκομειακοί ιατροί και οι εργαζόμενοι.

Τα λένε για να περιγράψουν την εφιαλτική κατάσταση που επικρατεί: Ηλικιωμένοι που νοσηλεύονται επί ημέρες σε φορεία στους διαδρόμους του ΠΠΝΠ κινδυνεύοντας να κολλήσουν και κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, νοσηλευθέντες που περιμένουν εξιτήριο ξαπλωμένοι σε φορεία στο ΤΕΠ και γενικώς και τόσα άλλα…

Μια κατάσταση που ξέρετε καλά κύριε Υπουργέ.

Μια κατάσταση, που δεν λύνεται με την μεταφορά της Παθολογικής Κλινικής υπό τις προϋποθέσεις που θέτω υπ’όψιν σας σήμερα.

Και τελικά, εγείρεται ένα άλλο αμείλικτο ερώτημα:

Πού θα πάει αυτή η κατάσταση;

Τι θα κάνει το Υπουργείο; Σας ζητώ να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα που μας καίει όλους. Και μας φοβίζει και μας τρομάζει…

Οι συνθήκες νοσηλείας των ασθενών έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Ηλικιωμένοι που νοσηλεύονται στα φορεία με τους συγγενείς – συνοδούς τους να τους φυλάνε για να μην πέσουν, ασθενείς που νοσηλεύονται επί 5 ημέρες στο διάδρομο αναμένοντας να υποβληθούν σε αξονική τομογραφία και με τον κίνδυνο πάντα να κολλήσουν κάποια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, ασθενείς που παίρνουν εξιτήριο νοσηλευόμενοι σε φορεία στο τμήμα επειγόντων περιστατικών.

Ιδιαίτερα δύσκολες είναι και οι συνθήκες εργασίας του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού καθώς θα πρέπει καταρχήν να εντοπίζουν τους διάσπαρτους ασθενείς τους και το σημαντικότερο να ασκούν τα καθήκοντα τους σε κοινή θέα, στον διάδρομο άσχετα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ασθενής τους.

Το Πανεπιστημιακό εξυπηρετεί 1.500.000 άτομα ήτοι το 1/7 του πληθυσμού της χώρας λόγω χιλιάδων διακομιδών από την περιφέρεια εξαιτίας της υπολειτουργίας των υποδομών της περιοχής τους.

700 κρεβάτια νοσηλείας με Εντατικές μονάδες ενηλίκων, παίδων, νεογνών κλπ. 8000 χειρουργεία το 2008 τα οποία έφτασαν τα 12500 το 2009, παθολογικές κλινικές με πληρότητα έως 200% παντού τα ράντζα της «ντροπής».

Το τμήμα επειγόντων περιστατικών που στο συγκεκριμένο χώρο λειτουργεί σχεδόν μία εγκατεστημένη κλινική 25-30 ασθενών σε μόνιμη βάση.

Οι εργαζόμενοι στο ΠΠΓΝΠ το αποδεικνύουν καθημερινά έχοντας στην πλάτη τους το βάρος της περίθαλψης όλου του όγκου των ασθενών όχι μόνο της Αχαΐας, αλλά και της ευρύτερης.

Χωρίς προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με επιπλέον προβλήματα λόγω παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων προηγούμενων ετών και αναμονή επίτασης αυτούς του προβλήματος εξαιτίας του ασφαλιστικού.

Σας ευχαριστώ.