Ομιλίες

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε πραγματικά στην ευχάριστη θέση να επαναλάβουμε και να υπογραμμίσουμε αυτό που είπαμε και στην Επιτροπή, ότι δηλαδή μετά από πολύ καιρό κοινοβουλευτικής ανωμαλίας, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και πλήθος τροπολογιών –πριν λίγες μέρες ζήσαμε «της τροπολογίας το κάγκελο» εδώ στη Βουλή- σήμερα είμαστε σε μια φυσιολογική κοινοβουλευτική διαδικασία.

Όπως τονίστηκε και από Βουλευτές της Συμπολίτευσης, ήταν κάτι το πρωτόγνωρο αυτό που έπρεπε να γίνεται καθημερινά, δηλαδή να μην αιφνιδιάζονται οι πολιτικές ή οι κοινωνικές δυνάμεις, να υπάρχει άπλετο φως και χρόνος για συζήτηση και επεξεργασία. Επίσης, από την άλλη η Κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη και πρόθυμη ακούγοντας παρατηρήσεις Βουλευτών, φορέων και κομμάτων να τις συμπεριλαμβάνει και να βελτιώνει διατάξεις του κάθε νομοσχεδίου, όπως εν προκειμένω του συζητουμένου, ώστε να έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Ξέρετε, όντως αυτό μου έδωσε την αφορμή και στην Επιτροπή αλλά και εδώ στην Ολομέλεια να επαναλάβω ότι είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να φτιάξουμε εμείς οι Έλληνες Βουλευτές και οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας το «μενού» των μεγάλων θεμάτων που θα μπορούσαμε με την ίδια άνεση και τον ίδιο τρόπο να συζητήσουμε.

Θα αναφερθώ λίγο περισσότερο στη συνέχεια, όπως το έκανα και στην Επιτροπή, στο μεγάλο θέμα του δημοσίου χρέους, αλλά και στα άλλα θέματα, σε αυτό το περιλάλητο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που θα είναι διά χειρός Ελλήνων. Θα είναι –αν θέλετε- η δική μας εθνική συμφωνία.

Όμως, θέλω να ρωτήσω πώς μπορεί κανείς να περιμένει τα βέλτιστα αποτελέσματα από ένα τεχνικό νομοσχέδιο, όταν ο μόλις κατελθών εκ του Βήματος συνάδελφος του ΠΑΣΟΚ εν είδει ερωτήματος έθεσε εάν η Κυβέρνηση, τώρα που τελειώνει σε λίγο το έτος, θα κάνει το στοιχειώδες, να μην απαλλάξει εκείνους τους φοροκλέπτες.

Μόλις προχθές έγραφαν οι εφημερίδες –και εν είδει ερώτησης του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος έφθασε στη Βουλή– ποιος είναι αυτός ο γνωστότατος επιχειρηματίας, που πήρε 150 εκατομμύρια δάνειο από μία τράπεζα και την ίδια μέρα έβγαλε τα χρήματα έξω, τα κατέθεσε στην Κύπρο. Έγινε γνωστό τώρα με όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, εκεί όπου οι ελεγκτικές εταιρείες έχουν πιάσει δουλειά.

Οι πληροφορίες λένε ότι είναι ένας από εκείνους που μπαίνουν από την πίσω πόρτα στο Μέγαρο Μαξίμου. Όμως δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Κανένας δεν ένιωσε την ανάγκη να πει σε αυτούς τους φτωχοποιημένους Έλληνες ή να πει εδώ στον συνάδελφο που έχω τώρα απέναντί μου ότι «να, κάναμε το στοιχειώδες, αφού τον έπιασαν». Πήρε 150 εκατομμύρια δάνειο για την επιχείρησή του ο έξυπνος μεγαλοεπιχειρηματίας, που εμφανίζεται να κάνει και αγαθοεργίες, να έχει φίλο τον Πρωθυπουργό, ίσως και τον «συν-πρωθυπουργό». Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Τα έβγαλε και τα έβαλε στον τραπεζικό του λογαριασμό! Δεν του μιλάει κανένας!

Γι’ αυτό νομίζω ότι δεν φθάνει να το θέτουμε ως ερώτημα, αλλά νομίζω ότι πρέπει να είναι απαίτηση όλων να βρεθούν όσοι μετά το 2008 έβγαλαν χρήματα έξω. Αν δεν κάνω λάθος, η Τράπεζα της Ελλάδος μας είπε ότι δέκα χιλιάδες άνθρωποι έκαναν αυτήν τη δουλειά.

Δεν πρέπει να είσαι ακροδεξιός –είτε είσαι στο Ευρωκοινοβούλιο είτε είσαι στο ελληνικό Κοινοβούλιο– για να πάρεις πρωτοβουλία και να πεις ότι πράγματι δεν μπορεί να ανταμείβονται και να ηγούνται της προσπάθειας ενός καλύτερου κόσμου αυτοί που έφτιαξαν το κράτος τους να ζει εις βάρος όλων των άλλων κρατών.

Θα πω και μια λέξη για το Γλωσσάρι. Για φανταστείτε να φθάσουμε να θέλουμε είτε στα λογιστήρια είτε σε άλλες δράσεις μας λεξικό, για να συνεννοηθούμε μέσα στη χώρα μας. Γιατί ενυπάρχει ο κίνδυνος –και εγώ θα ήθελα να το πω- μετά από αυτά τα ωραία, τα διεθνή, τα παγκόσμια, της νέας τάξης, μετά το Γλωσσάρι, αίφνης να πούμε ότι σε μία γλώσσα θα πρέπει να γίνονται αυτά και να συνεννοούμαστε. Ειπώθηκε και από άλλους συναδέλφους εδώ στην Αίθουσα.

Και το λέω γιατί προσπάθησε να το εξηγήσει και να το δικαιολογήσει με τους νεολογισμούς –ενδεχομένως τους έξυπνους και πιπεράτους που χρησιμοποιεί η νεολαία– ο προηγούμενος καλός συνάδελφος. Επίσης, ακούστηκε σαν ειρωνεία η ευχή μια εγκύκλιος να τα έχει όλα. Μα, αν ήταν έτσι όντως, ίσως να έπρεπε να τα είχε το νομοσχέδιο.

Όμως, ο φόβος υπάρχει, παρ’ όλα αυτά τα επαινετικά που και εμείς οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Άρμα Πολιτών, το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα -των οποίων τον λόγο μεταφέρω εδώ- είπαμε. Η εμπειρία αυτή είναι όχι μόνο εκ του παρελθόντος, αλλά γιατί δεν πήραμε καμία απάντηση.

Αλήθεια, έχει υπολογιστεί ποιο θα είναι το κόστος, στις κεντρικές υπηρεσίες, αυτής της μεταβολής που θα χρειαστεί; Δεν πήραμε απάντηση ούτε για τον εξοπλισμό ούτε για τα σεμινάρια που θα πρέπει να περάσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και βεβαίως οι λογιστές.

Ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να μην σας κουράσω και να μην επαναλάβω τα ίδια, αφού επί της αρχής είπαμε ότι εμείς συμφωνούμε με το συζητούμενο νομοσχέδιο. Άρα ίσως θα ήταν λίγο πιο χρήσιμο σε αυτόν το χρόνο να πω ότι δεν είναι δυνατόν η Βουλή να κινείται, να λειτουργεί σε συνθήκες εντατικής μονάδας, να είναι δηλαδή ξεκομμένη από αυτά που γίνονται αυτήν την ώρα, να συζητάμε για τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα σαν να μην συμβαίνει τίποτα στον έξω κόσμο και ενώ σήμερα οι Έλληνες ακούν από τους μνημονιακούς ντελάληδες, από τα μνημονιακά κύμβαλα να αλαλάζουν από το πρωί ότι τελειώνει, λέει, το σαρανταοκτάωρο του τελεσίγραφου που έδωσαν οι ξένοι κατακτητές και λένε «ή θα τα δεχθείτε τώρα όλα ή εμείς δεν ερχόμαστε» ή «εμείς θα σας κάνουμε εκείνο και το άλλο και το άλλο».

Κύριε Υπουργέ, σήμερα το πρωί ρώτησαν το συνάδελφό μας, τον κ. Ταμήλο, σε μία από αυτές τις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές, εάν ξέρει κάτι, για να ενημερώσει τον ελληνικό λαό τι είναι αυτό το τελεσίγραφο, τι λέει, εάν έχει πάρει το e-mail στα χέρια του. Ένας εκ των τριακοσίων είναι, Βουλευτής. Και λέει «ξέρετε, αυτά δεν τα λένε σε εμάς τους Βουλευτές, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα από αυτά».

Εγώ θα επιμείνω –όπως το έκανα και στις Επιτροπές- και εσείς ας μην απαντάτε. Σήμερα νομίζω ότι οφείλετε, κύριε Υπουργέ, και με τα καινούρια μεγάλα καθήκοντά σας να απαντήσετε και να μας πείτε: Συμβαίνουν τόσο σημαντικά πράγματα σήμερα; Πράγματι οι Έλληνες μπορεί να ξυπνήσουν αύριο με ένα καινούριο μνημόνιο, με καινούριο χαλκά στη μύτη; Εσείς, η Κυβέρνηση, τι λέτε; Έχετε ανοίξει κάποια συζήτηση; Τους απαντάτε; Θα δεχθείτε; Τι;

Εγώ νομίζω ότι μπορείτε, στο χρόνο που έχετε, να πείτε δύο κουβέντες πέρα από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, γιατί μόνον έτσι οξυγονούται και αυτή εδώ η Αίθουσα και δεν διεκπεραιώνει βαρετά ένα καθήκον, όπως ενδεχομένως κάποιοι το αντιλαμβάνονται. Έχουμε, λέει, μία κοινοτική οδηγία και τι να κάνουμε πάνω κάτω σε σωστή κατεύθυνση κινείται, την οδηγία αυτή την κάνουμε και νόμο του δικού μας κράτους, λέμε και δέκα τεχνικά και δεν βαριέσαι!

Έξω ας συζητάει ο κόσμος τι μπορεί να σημαίνει το «ναι» ή το «όχι» στο τελεσίγραφο της Τρόικας, που εκείνο όμως επηρεάζει άμεσα τη ζωή του και το ξέρετε πολύ καλά. Εμείς εδώ θα το μάθουμε μάλλον από το φίλο του Πρωθυπουργού, τον κ. Πρετεντέρη, το βράδυ στις 8.30, αλλά θα μάθουμε εκείνα που θα θέλει ο Πρωθυπουργός να περάσει διά στόματος Πρετεντέρη. Μακάρι να διαψευστώ και να ανέβει ο Υπουργός στο Βήμα για να μας δώσει δύο πληροφορίες γι’ αυτό το μείζον θέμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκοπός αυτού του νομοσχεδίου, όπως ακούσαμε και από τους άλλους συναδέλφους, είναι η συγκέντρωση σε ένα νομοθέτημα όλων των λογιστικών κανόνων που διέπουν την οργάνωση και τη λειτουργία των επιχειρήσεων και των λοιπών υποκειμένων οντοτήτων, όπως τις ονομάζει –εισάγει αυτόν τον όρο- το νομοσχέδιο, αλλά και όλη τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση, με αυτήν την πλήρη ενσωμάτωση της λογιστικής οδηγίας 2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, το Άρμα Πολιτών, μαζί και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα προσπαθήσαμε, και μετά την ακρόαση των φορέων και αποκωδικοποιώντας τις δικές τους παρατηρήσεις και προτάσεις, να πιέσουμε την Κυβέρνηση να βελτιώσει ή να τροποποιήσει μερικές από αυτές τις διατάξεις. Και πράγματι, αρκετές από αυτές συμπεριελήφθησαν. Υπάρχουν ορισμένες ακόμα. Τις ακούσατε και από προηγούμενους συναδέλφους και θα τις επαναλάβουμε κι εμείς στην ώρα των άρθρων.

Υπάρχει ένα θέμα, όπως ξέρετε, με αυτό το συζητούμενο νομοσχέδιο για τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, με την υποχρέωση των επιχειρήσεων να προσαρμόσουν τη μηχανογραφική τους οργάνωση σε αυτές τις νέες ανάγκες που επιβάλλονται. Αυτή θα απαιτήσει, λοιπόν, καινούργια προγράμματα, αναβάθμιση των υπαρχόντων και εξοπλισμούς.

Καταθέσαμε αυτούς τους προβληματισμούς, γιατί όλη αυτή η απεικόνιση του οικονομικού αποτελέσματος, αν γίνει έτσι, έχει και ορισμένες προϋποθέσεις, οι οποίες έχουν ένα κόστος σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις, δυστυχώς, μετρούν και το ευρώ. Θα υπογραμμίσουμε και πάλι την αναγκαιότητα των αλλαγών στις υποδομές του Υπουργείου Οικονομικών. Κι εκείνοι γρήγορα πρέπει να προσαρμοστούν και να αναβαθμιστούν γι’ αυτές τις νέες εφαρμογές.

Και θα θέλαμε, κυρία Πρόεδρε, με την ευκαιρία να πούμε ότι θα ήταν πράγματι πολύ χρήσιμο αυτό που και στην αρχή είπα, να μπορούσε να γίνει μια συζήτηση, την οποία θα μπορούσε και η ίδια η Κυβέρνηση να οργάνωνε, παρόμοια αυτής του νομοσχεδίου για την εφαρμογή των λογιστικών προτύπων.

Η μη συνεννόηση, η μη συγκέντρωση δυνάμεων ή μη χάραξη κοινής στρατηγικής πολιτικής μπροστά σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, αλλά και τις ημέρες που έρχονται για το ελληνικό χρέος, είναι ένα ζήτημα εξαιρετικά σημαντικό. Νομίζω ότι αποκαλύπτει την παραίτηση της Συγκυβέρνησης από κάθε επώδυνη διαπραγμάτευση με την ξένη τρόικα των δανειστών και την αποδοχή του ρόλου του εντολοδόχου, του εκτελεστή των αποφάσεών της. Και είναι πολλά τα τελευταία χαρακτηριστικά παραδείγματα.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Ένα λεπτό ακόμη, κυρία Πρόεδρε.

Αυτή λοιπόν η σκληρή πραγματικότητα, ότι η Συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν έχει καν ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, για να υπηρετήσει αυτή τη μεγάλη ανάγκη εξόδου της χώρας από τα μνημόνια, δεν μπορεί να καλυφθεί με το παρόν ή με άλλα νομοσχέδια που θα έρθουν.

Όμως τουλάχιστον ας κάνει εκείνα τα ελάχιστα. Ας δείξει την ευαισθησία προς όλους τους πολίτες που τους «κουνά το δάκτυλο», που είναι απαιτητικοί και που λέει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κ. Γεωργιάδης σήμερα το πρωί στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 «όποιος δεν έχει να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ να πάει να πουλήσει το σπίτι του».

Την ίδια ώρα που λέγεται αυτό, ο δημοσιογράφος κ. Βαξεβάνης λέει ότι ο Υπουργός Οικονομίας –όχι πια «τσάρος», γιατί τις αρμοδιότητες τις πήρε ο κ. Μαυραγάνης και άρα κάτι σε «σκιά» πρέπει να είναι ο κύριος Υπουργός- καταπάτησε δημόσια γη είκοσι στρεμμάτων. Είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται ο Υπουργός Οικονομίας ως «κλεφτοκοτάς»; Και δεν γίνεται τίποτα!

Εγράφη. Λέει «Μήπως παραιτήθηκε; Εξηπατήθη ο άνθρωπος και αγόρασε από κάποιον εκεί που είχε είκοσι στρέμματα και του πούλησε σαράντα. Ε, δεν έπρεπε». Όμως, είναι δυνατόν; Διεθνείς μανατζαρέοι, αυτός, η σύζυγός του, αλήθεια, δεν ήξεραν να κάνουν ένα συμβόλαιο; Δεν έλεγξαν; Κύριε συνάδελφε, είναι δυνατόν; Εν πάση περιπτώσει, μπορεί να μην το πήραν είδηση.

Δεν υπάρχει καμία πέτσα; Να γυρίσει πίσω στο Δημόσιο τα είκοσι στρέμματα που ως κοινός καταπατητής παρακρατεί. Δεν τρέχει τίποτα. Για σκεφτείτε να ήταν αυτός κανένας της Χρυσής Αυγής! Καλά!

Ευχαριστώ πολύ.