Δηλώσεις

«ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΟΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΛΑΣΗ ΒΕΛΛΟΠΟΥΛΟ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΧΑΙΑΣ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

(Παρασκευή 06.11.2009)

Αγαπητοί μου φίλοι,

θα ξεκινήσω την σημερινή μου εισήγηση, με έναν διαφορετικό, αλλά απολύτως εντός του θέματος, τόνο.

Θα σας διαβάσω ένα μικρό απόσπασμα για την Παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος, από το μήνυμα του Παναγιοτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου  Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου, του καλούμενου και «πράσινου» Πατριάρχη:

«Κατά τάς ἡμέρας μας, περισσότερον ἀπό ποτέ,  προβάλλει ἀδήριτος ἡ ἀνάγκη νά κατανοήσωμεν ὅλοι ὅτι ἡ περιβαλλοντική προστασία δέν ἀποτελεῖ ρωμαντικήν ἰδεοληψίαν ὡρισμένων ὀλίγων. Μέ τήν περιβαλλοντικήν κρίσιν καί ἰδιαιτέρως τήν κλιματικήν ἀλλαγήν  νά ἀποτελῇ πλέον τήν μεγίστην ἀπειλήν διά κάθε μορφήν ζωῆς εἰς τόν πλανήτην μας, εἶναι προφανής ἡ εὐθεῖα διασύνδεσις τῆς προστασίας τοῦ περιβάλλοντος μέ ὅλας τάς ἐκφάνσεις τῆς οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς.

Μέ τήν ἔναρξιν τῆς τρίτης χιλιετίας, τά περιβαλλοντικά προβλήματα -ὁρατά ἤδη ἀπό τόν 20όν αἰῶνα-ἀπέκτησαν μίαν νέαν ὀξύτητα καί ἦλθαν

εἰς τό κέντρον τῆς ἐπικαιρότητος. Συμφώνως πρός τήν ἀντίληψιν τῆς Χριστιανικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τό φυσικόν περιβάλλον ἀποτελεῖ μέρος τῆς Δημιουργίας, ἄρα χαρακτηρίζεται ἀπό ἱερότητα. Διά τοῦτον τόν λόγον,  ἡ ὑποβάθμισις καί καταστροφή αὐτοῦ ἀποτελεῖ πρᾶξιν ἱερόσυλον καί ἁμάρτημα, ὡς περιφρόνησις πρός τό ἔργον τοῦ Θείου Δημιουργοῦ. Τό ἀνθρώπινον γένος εἶναι ἐπίσης μέρος τῆς Δημιουργίας.

Ἡ ἔλλογός του φύσις καί ἡ δυνατότης ἐπιλογῆς μεταξύ τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ παρέχουν εἰς τόν ἄνθρωπον ἰδιαίτερα προνόμια, ἀλλά καί σαφεῖς ὑποχρεώσεις.

Δυστυχῶς ὅμως, ἡ ἀνθρωπίνη ἱστορία παρέχει πλεῖστα ὅσα παραδείγματα καταχρήσεως τῶν προνομίων τούτων, ὅπου ἡ χρῆσις καί διαφύλαξις τῶν φυσικῶν πόρων μετετράπη εἰς ἄφρονα ἐκμετάλλευσιν καί συχνάκις εἰς τήν ὁλοσχερῆ καταστροφήν των, πρᾶγμα τό ὁποῖον ὡδήγησε κατά καιρούς εἰς τήν πτῶσιν μεγάλων πολιτισμῶν. Πράγματι, ἡ μέριμνα καί φύλαξις τῆς Δημιουργίας ἀποτελεῖ εὐθύνην ὅλων εἰς Ατομικόν καί συλλογικόν ἐπίπεδον. Εἶναι  σημαντική ἡ εὐθύνη ἑκάστου ἀτόμου τόσον εἰς τήν προσωπικήν του ζωήν καί εἰς τάς οἰκογενειακάς του δραστηριότητας, ὅσον καί εἰς τόν ρόλον του ὡς ἐνεργοῦ πολίτου».

Συμπολίτισσες και συμπολίτες

«Οι οικολογικοί αγώνες ενός ενεργού πολίτη».

Ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου με λίγες λέξεις μας προσδιορίζει πλήρως τον άνδρα και τα έργα του. Ο συγγραφέας μας δίνει το χρονικό των αγώνων του Βλάση Βελλόπουλου και μέσα από τα καταγεγραμμένα γεγονότα που παραθέτει μας επιτρέπει να συνθέσουμε τα χαρακτηριστικά και την προσωπικότητα του ανθρώπου. Γιατί όλα αυτά που επετεύχθησαν από τους αγώνες που περιγράφονται, τα έκανε ο άνθρωπος.

Φίλες και φίλοι,

εμείς οι Πατρινοί έχουμε το προνόμιο, γιατί προνόμιο είναι, να συναντιόμαστε καθημερινά με τον Βλάση Βελόπουλο, να χαιρετιόμαστε και να αλλάζουμε δυο κουβέντες μαζί του. Είχαμε το προνόμιο να ζήσουμε από πολύ κοντά τους αγώνες του και μερικοί από μας να πρόσθεσαν ένα μικρό λιθαράκι στο οικοδόμημα της δράσης του Βλάση Βελλόπουλου, έστω και με την απλή, ζεστή συνοδοιπορία. Κυρίως  όμως έχουμε το προνόμιο να απολαμβάνουμε καθημερινά τους καρπούς των αποτελεσμάτων της δράσης του. Δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να εκτιμήσει σε όλο της το μέγεθος την προσφορά του Βλάση Βελλόπουλου στην Πάτρα, στην Αχαΐα, στον κόσμο ολόκληρο.

Καλώς ή κακώς ακόμα δεν έχουμε τρόπο να αποτιμούμε ποσοτικά την αξία της υγείας, της ποιότητας της ζωής, της ισορροπίας που μας διασφαλίζει η αρμονική συμβίωσή μας με τη φύση. Φαντάζομαι ότι όταν οι τεχνοκράτες οικονομολόγοι το καταφέρουν, τότε το νούμερο που θα αποτιμά την προσφορά του Βλάση Βελλόπουλου θα έχει πάρα πολλά ψηφία. Όμως δεν θα επεκταθώ άλλο στην άμεση προσφορά του Βλάση Βελλόπουλου στην υφήλιο. Πολλοί και επιφανείς έχουν μιλήσει γι αυτή και έχει έμπρακτα αναγνωριστεί  διεθνώς.

Ο ΟΗΕ τον τίμησε εντάσσοντάς τον στους πεντακοσίους του κόσμου. Θα μου επιτρέψετε να σταθώ στον άνθρωπο και στον κοινωνικό του ρόλο ως πρότυπο.

Ζούμε φίλες και φίλοι, όπως πολύ καλά γνωρίζετε σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η λαμπρότητα του τίποτα. Ως επιφανείς και διάσημοι προβάλλονται άνθρωποι με ωραία συσκευασία και πλήρεις κενού. Οι έννοιες του πάθους, της ανιδιοτελούς προσφοράς, της προσήλωσης σε ένα αγώνα θεωρούνται ξεπερασμένες. Όμως ο βίος και η πολιτεία του αντισταθμίζει αυτή την απαξίωση. Ο Βλάσης Βελλόπουλος είναι ένας απλός πολίτης όπως εμείς. Δεν ανήκε και δεν ανήκει  στους έχοντες και κατέχοντες. Συναναστράφηκε και συναναστρέφεται τους ίδιους ανθρώπους με μας. Δεν ήταν μέλος της ελίτ. Δεν είναι από τζάκι. Δεν είναι κληρονόμος. Γεννήθηκε όπως και εγώ στην Αγιατριάδα Πατρών, μια γειτονιά, με τα προσφυγικά και του Πράτσικα. Πήγε στο ίδιο σχολείο με μας και είχε τους ίδιους παπάδες και τους ίδιους δασκάλους, με μας.

Είναι αυτοδημιούργητος και για αυτό και διεκδικητικός και μαχητικός Κυκλοφορούσε και κυκλοφορεί στα ίδια μέρη της πόλης με μας. Με άλλα λόγια ήταν και είναι σαν και μας.

Αυτός ο κοινός, καθημερινός  άνθρωπος όμως είχε και έχει πάθος και πίστη. Είχε και έχει αρχές και διάθεση να αγωνιστεί γι αυτές. Πέτυχε αυτό που ήταν ακατόρθωτο. Χρόνια μπροστά από την εποχή του, όταν η οικολογία φάνταζε ως  ενασχόληση κάποιων γραφικών αργόσχολων, ξεσήκωσε την Ελλάδα, δημιούργησε νομολογία για το περιβάλλον και αφύπνισε απλούς αλλά και επιφανείς πολίτες προσελκύοντας τους στον αγώνα του.

Είναι ένας άνθρωπος σαν και μας. Ηγήθηκε ενός αγώνα που δεν τόλμησαν και δεν έκαναν άλλοι με απείρως μεγαλύτερα μέσα και δυνατότητες. Δημιούργησε κίνημα πανελλήνιο με παγκόσμια απήχηση, από εδώ, από την Πάτρα. Ο αγώνας αυτός του πήρε πολύ χρόνο. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε τον έκαναν ακόμα μακρύτερο. Στο βιβλίο εξομολογείται στον συγγραφέα ότι ένιωσε πολλές φορές μόνος. Περιγράφει απειλές και πιέσεις που δεχόταν. Ενέργειες του κοινού ποινικού δικαίου σε βάρος του. Περιγράφει έναν αγώνα να διεξάγεται μέσα σε μυθιστορηματικές συνθήκες.

Παρόλα αυτά συνέχισε αταλάντευτος. Συνέχισε γνωρίζοντας ότι αγωνίζεται σε έναν αγώνα χωρίς τέλος. Γιατί έτσι έγινε. Ο Βλάσης Βελλόπουλος κέρδισε την πρώτη μάχη αλλά ήξερε ότι τίποτα δεν τελειώνει εδώ. Τελική νίκη δεν υπάρχει σε αυτόν τον αγώνα. Δεν προσδοκούσε  την ανάπαυση του πολεμιστή. Δεν επαναπαύθηκε στις δάφνες του. Η διασημότητα που απέκτησε δεν ήταν ο σκοπός αλλά το μέσο και το όπλο για τους νέους του αγώνες. Συνέχισε να δίνει μάχες για το περιβάλλον με το ίδιο πείσμα και δυναμική  και να τις κερδίζει.

Μάχες το ίδιο σπουδαίες με την πρώτη. Μάχες για τα μεγάλα θέματα και για τα μικρά. Η πίστη μετακινεί βουνά λέει το Ευαγγέλιο. «Ώστε όρη μεθιστάνειν». Ο Βλάσης Βελλόπουλος με την δική του πίστη, μετακίνησε μια κοινωνία ολόκληρη. Μας έδειξε ακόμα μια φορά τι μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος όταν θέλει και πιστεύει στο στόχο του. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε αναγνωρίσιμοι, να κατέχουμε θέσεις, να έχουμε γνωριμίες, να έχουμε λύσει τα βιοτικά μας προβλήματα.  Μας έδειξε ότι κανένας μας δεν είναι μικρός, ότι είμαστε φτιαγμένοι για τα έργα τα μεγάλα, αρκεί να τα τολμήσουμε. Μας έδειξε ότι καθένας από μας έχει τη δύναμη να κινητοποιήσει στον αγώνα τον καλό χιλιάδες άλλους. Αρκεί να παραμένει ασυμβίβαστος και σταθερός σε αρχές και αξίες. Βλάση σε ευχαριστούμε.