Συνεντεύξεις

* Κ. Νικολόπουλε η παρουσία του Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα και τα όσα κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής , σας έπεισε πως υπάρχει τρόπος διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος αφενός και αφετέρου της εύρυθμης λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος με τόσα δάνεια που έχουν διοχετευτεί στα κόμματα και στα ΜΜΕ;

Κυρία Λάζου, εδώ και χρόνια ήταν έντονη και εδραιωμένη η πεποίθησή μου ότι η λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν ήταν εύρυθμη, αλλά πολλοί τραπεζικοί παράγοντες έκαναν πολιτικό και επιχειρηματικό «παιχνίδι» εις βάρος των τραπεζών, της ελληνικής οικονομίας και της ίδια της χώρας. Εξάλλου, όπως ίσως ξέρετε, επί χρόνια ασχολούμαι με το συγκεκριμένο ζήτημα, όπως και με άλλα ζητήματα διαπλοκής και διαφθοράς. Οφείλω να σας πω λοιπόν, απαντώντας στην ερώτησή σας, ότι η παρουσία του διοικητή της ΤτΕ στην Εξεταστική Επιτροπή όχι μόνο ενίσχυσε αυτή την πεποίιθηση, αλλά μου έδειξε πως το τραπεζικό σύστημα δεν είναι ακόμα θωρακισμένο και απομονωμένο από… επιρροές πολιτικών και οικονομικών παραγόντων. Και το αναφέρω αυτό διότι, δεν είναι μόνο τα δάνεια που έχουν ήδη διοχετευθεί σε κόμματα και μέσα ενημέρωσης, αλλά και συνολικά ο τρόπος λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος μέχρι σήμερα. Ο κ. Στουρνάρας εμφανίστηκε στη Βουλή με το αίσθημα του ακαταδίωκτου, σε άλλα είπε ότι δεν ήξερε και δεν γνώριζε τίποτα και ποτέ δεν απάντησε γιατί, όσα έπραξε με την Τράπεζα Αττικής δεν τα έπραξε με τις άλλες τέσσερις συστημικές τράπεζες. Πιστεύω ότι πρόκειται περί ενός ατόμου με αρνητικό ρόλο στην πορεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

* Σε συνέχεια της απάντησης σας , ήσασταν ο πρώτος που μιλήσατε, με αλλεπάλληλες ερωτήσεις στη Βουλή για τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ, πολλά εκ των οποίων δόθηκαν με "αέρα" όπως ακούσαμε από εκδότες, στην επιτροπή. Σήμερα με τη διαδικασία για τις τηλεοπτικές άδειες να έχει ολοκληρωθεί, με ποιο τρόπο διασφαλίζεται η διαφάνεια και η υγιής επιχειρηματικότητα;

Επειδή δεν είμαι ούτε αφελής, ούτε αιθεροβάμων, δεν πιστεύω ότι δια μαγείας λύθηκαν όλα τα προβλήματα στον χώρο της τηλεόρασης ή των μίντια, επειδή άλλαξε ένας νόμος ή επειδή διενεργήθηκε μία διαδικασία δημοπράτησης αδειών. Τονίζω όμως πως, επιτέλους, υπήρξε μία διαδικασία αδειοδότησης για την οποία όσοι ήθελαν να αποκτήσουν τηλεοπτική άδεια κλήθηκαν να πληρώσουν – όπως αποδείχτηκε πολλά χρήματα – και αυτό ήταν ένα πρώτο, αλλά ηχηρό σήμα, ότι το κράτος «είναι εδώ» και επιβάλλει τους κανόνες. Εννοείται πως απαιτούνται πολλά για να πούμε ότι μπήκε σε τάξη ο χώρος των μήντια. Και ακόμα περισσότερα για να φτάσουμε σε σημείο να βεβαιωθούμε πως χρηματοδοτείται η υγιής επιχειρηματικότητα και όχι η διαπλεκόμενη επιχειρηματικότητα. Ενώ επίσης απαιτείται έρευνα σε βάθος για να μάθουμε τι έγιναν τα θαλασσοδάνεια και ποιοι ευθύνονται γι’ αυτά. Εν πάση περιπτώσει, η διαδικασία αδειοδότησης που επέλεξε η σημερινή κυβέρνηση απέδειξε πόσα χρήματα θα μπορούσε να έχει κερδίσει διαχρονικά το κράτος από τα κανάλια και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

* Ο Γιάννης Στουρνάρας, όπως είπε, δεν γνώριζε πως χορηγούσε τα επιχειρηματικά δάνεια , η Τράπεζα Αττικής. Εσείς τι πιστεύετε τελικά για την Τράπεζα και τον επιχειρηματία Χρήστο Καλογρίτσα; Και θεωρείτε ότι υπήρξε πλημμελής έλεγχος από την πλευρά της Γενικής Γραμματείας σε σχέση με τον φάκελο που κατέθεσε ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας;

Εγώ μπορώ να συμφωνήσω ότι η Τράπεζα Αττικής δεν λειτουργούσε με βάση το κανονιστικό πλαίσιο της ΤτΕ και της ΕΚΤ, αλλά οφείλω να αναρωτιέμαι: Γιατί αυτή η παραβίαση διαπιστώθηκε σε δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις και όχι στα δάνεια των κομμάτων; Και γιατί δεν έχουν σταλεί στη Βουλή τα πορίσματα και οι εκθέσεις και για τις άλλες τέσσερις τράπεζες; O κ. Στουρνάρας δεν έχει ακούσει τίποτα από τη… βοή που υπάρχει παντού για κάποιες διαγραφές δανείων άνω των 10 εκ. ευρώ, για παράδειγμα; Όλη του η έννοια ήταν μία απόκλιση της τάξης του 0,14% στην τιμολόγηση της Τράπεζας Αττικής; Ας μας πει τι δείχνουν οι έλεγχοι και αλλού; Σε ό,τι αφορά τον κ. Καλογρίτσα, δεν ξέρω τι συνέβη. Ενδεχομένως να υπήρξε πλημμελής έλεγχος, ενδεχομένως να έχουν γίνει παράτυπες ή παράνομες πράξεις. Ζητάω, πάντα και για όλους, ενδελεχή έλεγχο και αποκάλυψη της αλήθειας. Εάν υπάρχουν ευθύνες, ακόμα και σε κρατικά ή κυβερνητικά στελέχη να αποδοθούν. Ξέρω όμως ότι στην προκειμένη περίπτωση η κατάληξη ήταν πως αφαιρέθηκε η δυνατότητα χορήγησης τηλεοπτικής άδειας και πήγε στον επόμενο πλειοδότη, τον κ. Σαββίδη. Και αυτό είναι μία ακόμα ένδειξη μιας πολιτείας που αντιδράει…

* Επιμένετε ακόμα στο αίτημα σας να παραπεμφθούν στην δικαιοσύνη όσα και όποια τραπεζικά στελέχη συμμετείχαν στην «ληστεία» , όπως την χαρακτηρίσατε - με ερώτηση σας προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης- των τραπεζών μέσω των δανείων σε επιχειρήσεις ενημέρωσης;

Εννοείται. Ξέρετε τι λέει ο κόσμος; «Εγώ εάν δεν πληρώσω κάποιες δόσεις του δανείου, θα μου πάρουν το σπίτι. Αυτοί που έχουν πάρει δεκάδες και εκατοντάδες εκατομμύρια με αέρα, γιατί δεν τιμωρούνται;». Αν όλοι οι υπαίτιοι των θαλασσοδανείων δεν αντιμετωπίσουν τον φυσικό δικαστή τους, δεν θα υπάρξει αποκατάσταση του αισθήματος δικαίου στην κοινωνία. Και το πολιτικό σύστημα, για τη δική του αξιοπιστία, οφείλει να συμβάλλει στην αποκάλυψη των σκανδάλων και στην απονομή δικαιοσύνης.

* Πιστεύετε πως η χώρα χρειάζεται εκλογές ή έναν δομικό ανασχηματισμό από τον Πρωθυπουργό για να υλοποιηθεί το πρόγραμμα και να αρχίσει ο "απεγκλωβισμός" μας από το μνημόνιο;

Η μακρά πολιτική και κοινοβουλευτική εμπειρία μου λέει δύο πράγματα: Πρώτον, ότι εμποδίζει κάθε πρόοδο η διαρκής πολιτική αστάθεια στην χώρα και οι εκλογές «με το πρώτο φύσημα του ανέμου», αλλά και ότι κανένας δεν πρέπει να φοβάται την ετυμηγορία του λαού, όταν επέρχεται αδιέξοδο. Πιστεύω λοιπόν ότι η χώρα έχει ανάγκη από μία σταθερή κυβέρνηση, που όμως να μπορεί να δείξει ταχύτητα, κοινωνικά αντανακλαστικά και αποτελεσματικότητα. Η Ελλάδα, εδώ και χρόνια, χρειάζεται υπουργούς – καμικάζι, αποφασισμένους να γραφτούν στην ιστορία και όχι «διαχειριστές συνθηκών»! Υπάρχουν, άραγε; Ελπίζω, ναι. Διαφορετικά, αργά ή γρήγορα θα καταλήξουμε σε αδιέξοδο. Τα μνημόνια έχουν αποδειχτεί αδηφάγα. Και όσο δεν τα τερματίζουμε, τόσο θα μας… τερματίζουν!

* Ποια είναι η εκτίμηση σας για τις σχέσεις Κυβέρνησης - Εκκλησίας και πως βλέπετε τη στάση του Πάνου Καμμένου;

Αποτελεί μεγάλο λάθος της κυβέρνησης να δημιουργεί ζητήματα, που σε μία τόσο δύσκολη εποχή για τον λαό, προκαλεί εσωτερικές διαμάχες και διχασμό. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να αναζητάει στην Εκκλησία της Ελλάδας έναν διαρκή και μεγάλο σύμμαχο, ιδιαίτερα σε ζητήματα κοινωνικής πολιτικής. Και θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται και να δέχεται, ανεξάρτητα από τις απόψεις επιμέρους στελεχών της, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων στέκει πρώτα στο πλευρό του «παπά και του δάσκαλου» και μετά στο πλευρό του βουλευτή ή του υπουργού. Οι προσωπικές μου απόψεις είναι γνωστές. Για μένα, Ελλάδα και Εκκλησία δεν είναι απλά οι δύο μεγάλες «μάνες», αλλά η ίδια «μάνα». Μια μεγάλη αγκαλιά, που δεν μπορεί να σπάσει σε δύο κομμάτια. Γιατί αν σπάσει, σπάνε τα πάντα. Νομίζω πως η στάση του Πάνου Καμμένου, ενός πολιτικού με τις ίδιες ρίζες με τις δικές μου, ήταν η ενδεδειγμένη.