Ομιλίες

Όλοι γνωρίζουμε τα γεγονότα, που επέβαλαν την κατάθεση της πρότασης, στη Βουλή, για το Χρηματιστήριο. Ο Πρωθυπουργός απέπεμψε έναν Υφυπουργό του και (σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις) έδωσε εντολή στον αρμόδιο Υπουργό να ζητήσει τη συνδρομή της Δικαιοσύνης. Λίγες ημέρες αργότερα (την 1^η Μαίου) ο Πρωθυπουργός, επανερχόταν στο ίδιο θέμα και δήλωνε: «Δεν θα χαριστούμε σε κανένα, είτε είναι φίλος, είτε συνεργάτης, είτε τρίτος. Δεν θα χαριστούμε και δεν θα καλύψουμε. Ζητήσαμε ήδη τη συνδρομή της Δικαιοσύνης και πιστεύω ότι θα ασχοληθεί γρήγορα και αποφασιστικά». Πράγματι, η Εισαγγελία Πρωτοδικών ‘’ασχολήθηκε’’ και γρήγορα και αποφασιστικά. Όπως φαίνεται όμως, από τα πρώτα κιόλας βήματα της έρευνας, εντόπισε στοιχεία εμπλοκής κυβερνητικών μελών και (σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμα) διαβίβασε τη σχετική δικογραφία στη Βουλή. Η δικογραφία διαβιβάστηκε στη Βουλή, προκειμένου να πράξουμε και εμείς ‘’γρήγορα και αποφασιστικά’’ (όπως έλεγε ο Πρωθυπουργός) ‘’τα δέοντα’’. Αξίζει μάλιστα να υπογραμμιστεί πως μια ημέρα αργότερα (στις 30-5-2003) ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (Τ.Χ) συνομολογούσε ότι η υπόθεση ‘’παραπέμφθηκε στη Βουλή, όπως έπρεπε’’ και ότι αυτό ήταν ‘’μία θετική εξέλιξη’’.

Ήταν η ώρα, που κρίνονταν οι κινήσεις εκείνες της Κυβέρνησης, η συνέπεια, η αξιοπιστία, αλλά και οι σχέσεις της με τα καταγγελλόμενα.

- Όταν λένε ‘’δεν θα χαριστούμε σε κανένα’’, τί εννοούν;

- Όταν λένε ‘’δεν συγκαλύπτουμε’’, τί σχεδιάζουν;

- Όταν λένε ‘’θέλουμε να υπάρχει διαφάνεια’’, τί κάνουν;

- Τί να πιστεύουν οι πολίτες;

- Πόσο μπορούν να τους πιστεύουν;

Όλα αυτά θα φανούν σήμερα, έμπρακτα.

Απλά και μόνο το γεγονός ότι η διαδικασία αυτή ξεκίνησε ύστερα από ορυμαγδό αποκαλύψεων του Τύπου, ύστερα από σχετική κυβερνητική επιστολή προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και ύστερα από προκαταρτική εξέταση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, επέβαλλε στην Κυβέρνηση να αναλάβει η ίδια την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής. Δυστυχώς, δεν το έπραξε, ούτε πριν υποβάλουμε το αίτημα αυτό, αλλ’ ούτε και έως σήμερα. Αντιθέτως, μάλιστα. Παρακολουθούμε, όλο αυτό το διάστημα, μια απόπειρα βάναυσης παραποίησης της πραγματικότητας. Έφτασε στο σημείο η Κυβέρνηση (δηλώσεις του Εκπροσώπου της 3.6.2003) να ισχυρίζεται (προφανώς για να αποδίδει στους άλλους όσα χαρακτηρίζουν την ίδια), ότι υπάρχει δήθεν από την πλευρά της Αντιπολίτευσης ‘’περιφρόνηση της Δικαιοσύνης’’,  ‘’επικίνδυνη πολιτική’’.

 - Είναι, όμως, επικίνδυνη η ολοκλήρωση μιας διαδικασίας που υποτίθεται ότι επεδίωξε η ίδια η Κυβέρνηση;

- Είναι επικίνδυνη η ενεργοποίηση των δημοκρατικών θεσμών που προβλέπει το Σύνταγμα για τον έλεγχο της εξουσίας;

- Ποιους άραγε κινδύνους επικαλούνται;

- Ποιοι κινδυνεύουν;

- Ποιοι φοβούνται;

- Αλλά και γιατί φοβούνται;

Και έπειτα:

- Ποιοί περιφρονούν τη Δικαιοσύνη;

- Εκείνοι που ανταποκρίνονται στο αίτημά της ή εκείνοι που φράζουν το δρόμο της;

- Περίπου ενάμισυ εκατομμύριο μικροεπενδυτές έχασαν περισσότερα από 90 δισ. ευρώ (30 τρισ. δρχ.). Χιλιάδες πολίτες έχασαν τις αποταμιεύσεις μιας ολόκληρης ζωής. Χιλιάδες πολίτες που πίστεψαν στις διαβεβαιώσεις του Πρωθυπουργού ότι οι τιμές των μετοχών ήταν χαμηλά (και είτε πήραν τα αυξημένα δάνεια που θέσπισε η Κυβέρνηση είτε υποθήκευσαν σπίτια και περιουσίες) βρίσκονται, τώρα, στο αδιέξοδο της χρεοκοπίας.

Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι ‘’το θέμα του Χρηματιστηρίου έκλεισε’’!!

- Και πώς έκλεισε;

- Με αμνήστευση από το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να έχει λογοδοτήσει κανένας;

- Με κυβερνητική απαγόρευση της έρευνας που ζήτησε η Δικαιοσύνη;

- Με τους ισχυρισμούς των υπευθύνων του κρατικού κατεστημένου ότι έπαιρναν εντολές από την κυβέρνηση;

- Και για ποιούς έκλεισε;

- Για εκείνους που συμμετείχαν στις συσκέψεις της άρχουσας ομάδας και του κομματικού κατεστημένου στις οποίες σχεδιάστηκε η παράνομη προεκλογική παρέμβαση;

- Για τις κυβερνητικές και παρακυβερνητικές παρέες που έπαιζαν με σημαδεμένα χαρτιά;

- Για τις εταιρείες που μπήκαν στο Χρηματιστήριο με τιμές έως και 50 φορές πάνω από την αξία τους;

Εμείς θέλουμε να δούμε την εμπιστοσύνη των επενδυτών να επιστρέφει στο Χρηματιστήριο. Να μη θεωρείται η Σοφοκλέους σαν ένας τόπος, όπου κυριαρχεί ο τζόγος και επικρατούν ασύγγνωστοι και πολιτικά καιροσκοπικοί χειρισμοί. Να λειτουργήσουν οι θεσμοί με διαφάνεια και κανόνες κοινούς για όλους, γνωστούς εκ των προτέρων. Είναι επιτακτική ανάγκη να σταματήσει άμεσα η διάχυτη εντύπωση ότι ο όλος θεσμός έχει μετατραπεί σε κομπίνα στα χέρια μιας εξουσίας και μιας παραεξουσίας που μετρά βίλες και τετραγωνικά, επιβάλλοντας ταυτόχρονα, καθεστώς ατιμωρησίας.  Μπορούμε σήμερα να κάνουμε το πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της χαμένης τιμής του Χρηματιστηρίου. Είναι σημαντικό για την αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου  και των θεσμών. Μπορούμε να ενισχύσουμε την αγορά, την επιχειρηματικότητα, την αναπτυξιακή διαδικασία, την απασχόληση, την οικονομία. Μπορούμε να ανατρέψουμε το γκρίζο της αδιαφάνειας, της ασυδοσίας και της διαφθοράς. Είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι είμαστε συνεπείς στην αποστολή μας. Η Βουλή δεν είναι όργανο συντήρησης του καθεστώτος της ατιμωρησίας. Η Βουλή πρέπει να λειτουργεί (όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και η Δημοκρατία) ως θεσμός ελέγχου της διοίκησης και της πολιτικής εξουσίας.