Κυρίες και κύριοι,

Η Ημερίδα και η συζήτηση είναι αφιερωμένη σε μια πόλη που ήταν  πρωτοπόρος και το παράδειγμα στις συγκοινωνίες, βοηθούσης και της ρυμοτομίας της. Η Πάτρα από τις σπουδαιότερες  βιομηχανικές πόλεις της Ελλάδας, είχε καταφέρει, με τη συμβολή και του τοπικού της δυναμικού να έχει ένα άριστο και λειτουργικό δίκτυο συγκοινωνιών.

Ένα αστικό και περιαστικό δίκτυο το οποίο εξυπηρετούσε τον πολίτη στις καθημερινές του μετακινήσεις, είτε αυτές είχαν στόχο την  αναψυχή είτε διασφάλιζαν την  γρήγορη πρόσβαση εργαζομένων και  αγαθών. Αυτό το αποτέλεσμα που στις σημερινές συνθήκες μοιάζει να είναι ένα άπιαστο όνειρο είχε επιτευχθεί με τον συνδυασμό κατά κύριο λόγο των μέσων μαζικής μεταφοράς. Υπήρχαν τα τραμ και οι αστικές συγκοινωνίες για τους πολίτες, τα δε εμπορεύματα μεταφέρονταν στα εργοστάσια με το τραίνο, οι γραμμές του οποίου το ξέρετε, περνούν μέσα από τα μεγάλα εργοστάσια της εποχής.

Έτσι είχε αποφευχθεί η επιβάρυνση του αστικού δικτύου, αλλά και  του περιβάλλοντος  από τα μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα. Κανείς δεν παραβλέπει ότι η πόλη μεγάλωσε,  ότι αυξήθηκε εκθετικά ο αριθμός των αυτοκινήτων και των μηχανοκίνητων δικύκλων και ότι συνεπακόλουθα υπάρχουν μεγαλύτερες ανάγκες εφοδιασμού με αγαθά εντός του αστικού ιστού. Δεν μπορούμε όμως αυτούς τους παράγοντες που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να μας έχουν κινητοποιήσει ώστε να βρούμε λύσεις, να τους χρησιμοποιούμε για να δικαιολογήσουμε την αδράνεια κάθε μορφής υπευθύνου. Ενδεχομένως πριν σαράντα ή πενήντα χρόνια δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα εξελίσσονταν τα πράγματα ούτε τη μορφή που θα έπαιρνα οι πόλεις στο μέλλον. Όμως περίπου πριν δυο ή τρεις δεκαετίες μπορούσαμε να δούμε τι είχε συμβεί αλλού και να προβλέψουμε τις εξελίξεις.

Δεν το κάναμε, ακόμα και εκείνα τα λίγα στοιχειώδη μέτρα που πάρθηκαν από την Πολιτεία τα αφήσαμε, αν δεν  τα ωθήσαμε, στον εκφυλισμό και στην αχρηστία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υποχρέωση για δημιουργία πάρκινγκ στις νέες οικοδομές το οποίο κατάντησε, κοντόθωρα και κουτοπόνηρα,  σε μια εισπρακτικού τύπου διάταξη. 

Δεν είναι όμως μόνον η  έλλειψη στοιχειώδους προβλεπτικότητας που μας οδήγησε στην σημερινή κατάσταση. Είναι και η αδράνεια και ο φόβος των αρμοδίων να πάρουν οποιοδήποτε μέτρο ή απόφαση. Είναι ο τρόμος τους μήπως θίξουν τα κακώς κείμενα και απωλέσουν την τόσο προσφιλή τους πρωτοκαθεδρία. Θα προσπαθήσω να περιγράψω συνοπτικά την σημερινή κατάσταση. Στο ιστορικό κέντρο της πόλης, στους ανοικτούς χώρους που δημιουργήθηκαν από τις κατεδαφίσεις των παλαιών, κυρίως σεισμόπληκτων οικοδομών, έχουν δημιουργηθεί υπαίθρια πάρκινγκ. Εφαρμόζεται το σύστημα της ελεγχόμενης στάθμευσης το οποίο υποτίθεται ότι βοηθά την εναλλαγή και την κινητικότητα της στάθμευσης στο κέντρο. Επ’ αυτού, κάνοντας μια παρένθεση, θα ήμουν περίεργος να πληροφορηθώ από τα στοιχεία που έχει ο Δήμος και εννοώ από τις εισαγωγές διαφορετικών στοιχείων και όχι τις εισπράξεις, τον αριθμό των οχημάτων που εξυπηρετούνται ημερησίως ανά θέση στάθμευσης.

Υποθέτω ότι  ο Δήμος έχει αυτά τα στοιχεία και  ίσως έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σύστημα λειτουργεί στο  βέλτιστο σημείο και δεν απαιτείται τροποποίηση.

Σε κάθε περίπτωση όμως θα ήταν καλό να παρουσιαστούν και σε αυτή την Ημερίδα ώστε να διαμορφώσουμε  και εμείς άποψη. Περιφερειακά στις βασικές εισόδους της πόλης υπάρχουν Δημοτικοί χώροι στάθμευσης που  συνδέονται με το κέντρο  με λεωφορεία. Η πληρότητα σε όλους αυτούς τους χώρους στάθμευσης, στα ιδιωτικά και Δημοτικά  πάρκινγκ, και στις καθορισμένες θέσεις μέσα στην πόλη είναι πολύ μεγάλη. Υπάρχουν ώρες που αγγίζει το 100%. Παρόλα αυτά   η σημερινή κατάσταση στην πόλη έχει αγγίξει τα όρια του τραγικού. Καθημερινά δημιουργούνται εμφράγματα στην κυκλοφορία.

Το διπλοπαρκάρισμα είναι  η μεγάλη πληγή και η τοποθέτηση κώνων σε βασικούς δρόμους απλώς  μετάφερε τη δυσλειτουργία στους  πλαϊνούς δρόμους ή στη χειρότερη  περίπτωση τους κατέστησε δρόμους  ταχείας διέλευσης. Η Δημοτική Αρχή δεν δείχνει να έχει τη διάθεση να παρέμβει. Ως ενδεικτικό της αδιαφορίας θα αναφέρω ένα πρόσφατο παράδειγμα. Όταν ασφαλτοστρώνονταν κεντρικά  τμήματα της οδού Κορίνθου στην περιοχή του κέντρου προφανώς η κυκλοφορία εξετρέπετο κατά κύριο λόγο στην οδό Καραϊσκάκη.

Κάθε λογικός άνθρωπος θα υπέθετε  ότι οι αρμόδιοι θα είχαν φροντίσει  να απαγορεύσουν τη στάθμευση τουλάχιστον  στα αντίστοιχα τμήματα της οδού ώστε η επιβαρυμένη κυκλοφορία να διεξάγεται με μια σχετική άνεση. Και όμως κανείς δεν το σκέφθηκε και όχι μόνο αυτό αλλά δεδομένου ότι δεν υπήρχε κανείς να ρυθμίσει στοιχειωδώς την κυκλοφορία σε όλο το μήκος της οδού, από τη Λ. Γούναρη έως την Αράτου υπήρχαν συνεχώς διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα 

Κυρίες και  κύριοι,

Παρά τα  παραπάνω είναι προφανές ότι το κοινό επιθυμεί να συνεργαστεί και να διευκολύνει την ομαλή κυκλοφορία στην πόλη. Οι Πατρινοί καταβάλουν καθημερινά αδιαμαρτύρητα το μάλλον υψηλό κόστος που συνεπάγεται η στάθμευση στο κέντρο ή αποδέχονται την μικτή μετακίνηση από τα περιφερειακά πάρκινγκ. Παρόλα αυτά όμως οι ανάγκες του κοινού δεν καλύπτονται με αποτέλεσμα την ύπαρξη του κυκλοφοριακού προβλήματος. Πρέπει ή έπρεπε να έχουν γίνει και άλλα πράγματα. Να ληφθούν μέτρα με φαντασία άμεσου αποτελέσματος, να προγραμματιστούν έργα μακρόπνοα με όραμα και όλα αυτά να συνδέονται, να εντάσσονται σε ένα γενικό πλάνο και όχι να είναι ασύνδετα και αντικρουόμενα.

Θα έπρεπε παραδείγματος χάριν  να προβληματιστούμε μήπως ο καθορισμός του ωραρίου εφοδιασμού των καταστημάτων 10.00 πμ -12.00 πμ δεν είναι λειτουργικός και επιβαρύνει την κυκλοφορία στην πόλη. Εκ πρώτης όψεως πάντως το να κυκλοφορούν στο κέντρο περίπου 50 φορτηγά τα οποία να σταματούν σχεδόν σε κάθε τετράγωνο για να ξεφορτώσουν δεν φαίνεται πολύ καλή ιδέα. Θα προσπαθήσω να μην επεκταθώ στις αρνητικές συνέπειες του κυκλοφοριακού προβλήματος της πόλης. Συνοπτικά μόνο θα αναφερθώ στο γεγονός ότι η Πάτρα, συνεπεία και του κυκλοφοριακού,  έχει από τις πλέον υψηλές τιμές ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ευρώπη, στην τεράστια απώλεια παραγωγικού χρόνου που υφίστανται οι πολίτες και στο κόστος που αυτό συνεπάγεται. Η πόλη δεν προσφέρει εναλλακτικές λύσεις τέτοιες που να εξυπηρετούν τον πολίτη και να αποθαρρύνουν την χρήση των ιδιωτικών μέσων μεταφοράς. Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις που γίνονται κάθε φορά λίγο πριν τις εκλογές οι αρμόδιοι και ειδικά η Δημοτική αρχή αδρανεί. Δεν τους απασχολεί. Ακόμα και όταν είχαν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν ποδηλατοδρόμους με χρηματοδότηση από την ΕΕ, αδιαφόρησαν.

Άλλες πόλεις στην Ελλάδα, 50 τον αριθμό, το εκμεταλλεύθηκαν και δημιούργησαν δίκτυο ποδηλατοδρόμων στην πόλη τους. Σε εμάς παρά το γεγονός ότι υπήρχε έτοιμη σχετική μελέτη (Βλαστός) προφανώς κρίθηκε άνευ ενδιαφέροντος και δεν έγινε απολύτως τίποτα. Έτσι η πόλη έχασε ένα εκατομμύριο ευρώ, πλέον την αμοιβή του μελετητή, και οι πολίτες την ευκαιρία να μετακινηθούν με ασφάλεια, σεβασμό στο περιβάλλον και με μηδενικό κόστος.

Να μην αναφερθώ και στο γεγονός  ότι στην πόλη μας υπάρχει και  μια εξαιρετική βιομηχανία κατασκευής ποδηλάτων, Πατρινής ιδιοκτησίας,  στην οποία εργάζονται συμπολίτες. Τίποτα από αυτά όμως δεν συγκινεί. Το περίεργο όμως είναι ότι υπάρχει μια πληθώρα μελετών για το κυκλοφοριακό.

Οι Πατρινοί έχουν επιβαρυνθεί  αρκετά χρήματα για τις μελέτες  αυτές αλλά καμία δεν έχει αξιοποιηθεί μέχρι στιγμής. Οι μελέτες παραμένουν κλειδωμένες και το κυκλοφοριακό συνεχίζει να καταδυναστεύει τη ζωή των πολιτών αυτής της πόλης. Ο ομιλών δεν είναι συγκοινωνιολόγος. Οι επισημάνσεις μου είναι επισημάνσεις ενός πολίτη, κατοίκου αυτής της πόλης  του οποίου η καθημερινότητα σημαδεύεται από την έλλειψη επιλογών και τη  δυσκολία της μετακίνησης και της πρόσβασης στο κέντρο. Ως Βουλευτής, είτε της συμπολίτευσης είτε της αντιπολίτευσης, έχω κατ΄ επανάληψη παρέμβει για θέματα της περιοχής.

Θεωρώ ότι αυτή είναι η αποστολή μου και ακριβώς γι αυτό το λόγο δεν συναρτάται η ένταση της φωνής μου και η διεκδικητικότητά μου από το ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση. Αμέσως μετά την εκλογή μου στις τελευταίες εκλογές δεσμεύτηκα επίσημα απέναντι στις τοπικές αρχές και τους φορείς ότι θα συντονιστώ μαζί τους και θα συνδράμω με όλες μου τις δυνάμεις για την επίλυση τοπικών θεμάτων. Σε σύσκεψη υπό τον νομάρχη στην οποία συμμετείχε και ο Δήμαρχος, είχαμε θέσει προτεραιότητες για θέματα της πόλης και της περιοχής. Είχαμε συντάξει πλάνο κοινής δράσης η οποία όμως όχι από δική μου υπαιτιότητα, ουδέποτε ανελήφθη.

Αναμένω λοιπόν από αυτή την  Ημερίδα να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα και να προτείνει κάποια μέτρα.  Από την πλευρά μου ανανεώνω την  δέσμευσή μου να συνδράμω, σε πλήρη συντονισμό με τους άλλους φορείς,  στην προσπάθεια για την ταχύτερη υλοποίηση των μέτρων αυτών.

Σας ευχαριστώ