Loading...
 Start Page


Κυρίες και κύριοι,

Βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα στους εκπροσώπους μιας κοινωνίας ακμής και ελπίδας.
Γιατί οι πολύτεκνοι, συνηθίζω να λέω, ότι εκπροσωπούν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που αισθανόμαστε όλοι να συμβαίνει επί χρόνια στην πατρίδα μας.
Και εννοώ την παρακμή.
Οι πολύτεκνοι, πιστεύω όμως πως αποτελούν την εξαίρεση σε αυτό τον κανόνα.
Έναν ζωντανό κοινωνικό πυλώνα πάνω στον οποίο εμείς οι πολιτικοί μπορούμε να στηρίξουμε στρατηγικές ουσιαστικής ανάκαμψης και ελπίδες αναστροφής της κρίσης που βιώνουμε στην Ελλάδα, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Δεν ξέρω ακριβώς γιατί το υποστηρίζω αυτό.
Ίσως απλά γιατί... είμαι ένας από εσάς.
Αλλά, σκέφτομαι, δεν είναι δυνατό, άνθρωποι που μεγαλώνουν σε σπιτικά γεμάτα παιδικές φωνές και χαμόγελα να μην είναι άνθρωποι της ελπίδας και της αισιοδοξίας.
Να μην είναι εργάτες της προκοπής και να μην αποτελούν ψηφίδες μίας κοινωνίας που ακμάζει.

Κατά συνέπεια, διαχρονικά η πολιτική σκέψη και στρατηγική μου δεν έχει να κάνει μόνο με τις ανάγκες που αντιμετωπίζουν οι πολύτεκνες οικογένειες και πως αυτές μπορούν να βοηθηθούν, σε μία χώρα που ας μην γελιόμαστε, ουδέποτε απέκτησε σοβαρή κουλτούρα κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας, αλλά και με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ίδια η χώρα μας και στα οποία θα μπορούσαν να συμβάλλουν με δυναμικό τρόπο οι πολύτεκνοι, αν η ελληνική πολιτεία κατανοούσε την δυναμική τους και τους αξιοποιούσε κατάλληλα.

Φίλες και φίλοι,
Για μένα, οι πολύτεκνοι δεν είναι μια ομάδα ατόμων με «ειδικές ανάγκες».

Είναι ενεργοί πολίτες και από εκείνους, που όπως ανέφερα, η Πολιτεία θα έπρεπε να δίνει την δυνατότητα να βρίσκονται στην πρώτη σειρά της μάχης για προκοπή και ανάκαμψη της πατρίδας.
Να τους χορηγεί απλόχερα δυνατότητες που οι πολύτεκνοι θα επέστρεφαν πολλαπλάσιες στην χώρα.

Ξέρετε πόσες φορές σκέφτομαι, τις πολύτιμες πληροφορίες που θα αντλούσαμε ως κράτος, αν χρησιμοποιούσαμε τις ίδιες τις πολυτεκνικές οργανώσεις ως σύμβουλους για διάφορα ζητήματα, όπως η παιδεία, η κοινωνική μέριμνα και ασφάλιση, η αστική ανάπτυξη και τόσα άλλα;

Και αυτό που αναφέρω είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα του πως, το κράτος σε συνεργασία με τους πολύτεκνους, θα μπορούσαν να αληλλεπιδράσουν προς ωφελεία τελικά, όλου του κοινωνικού συνόλου.

Γνωρίζω πως και εσείς, έχετε καταθέσεις προτάσεις πολλές φορές και πως κάθε φορά που σας χρειάστηκε η χώρα, βρεθήκατε μπροστά.

Γι' αυτό και εσείς, αγαπημένες φίλες και αγαπημένοι φίλοι, έχετε απόλυτο δίκιο να έχετε πολλά παράπονα από την ελληνική πολιτεία.
Και αυτή την στιγμή, δεν κομματικολογώ, αλλά πολιτικολογώ.

Ανεξαρτήτως κομμάτων και κυβερνήσεων, οι πολύτεκνοι, δυστυχώς, έμοιαζαν να αποτελούν για το ελληνικό κράτος, «φόρτωμα» και όχι ευλογία!

Είναι αλήθεια, πως η χώρα μας, σε πλήθος περιπτώσεων, τρώει τα παιδιά της.
Και μεταξύ αυτών και τους πολύτεκνους.
Στους οποίους ουδέποτε αναγνώρισε τα πλήρη δίκαιά τους και ουδέποτε ενίσχυσε ουσιαστικά και με γενναιότητα, προκειμένου όπως ήδη ανέφερα να θερίσει τους καρπούς που οι ίδιοι προσφέρουν στην χώρα.

Και τώρα, που η Ελλάδα περνάει μέσα από μία σκληρή οικονομική κρίση, οι πολύτεκνοι πρώτοι έρχονται αντιμέτωποι με το ίδιο, άδικο και σχεδόν απάνθρωπο πρόσωπο της Πολιτείας.
Πρώτοι αυτοί χάνουν δικαιώματα και πρώτοι αυτοί πλήττονται.
Ή για να το πω διαφορετικά, χάνουν διπλά δικαιώματα και πλήττονται διπλά.

Γιατί αν η μέση Eλληνίδα μάνα πλήττεται μία φορά από το νέο εργασιακό και ασφαλιστικό μεσαίωνα που κάποιοι επιχειρούν να επιβάλλουν στην χώρα, η πολύτεκνη μάνα πλήττεται δύο φορές!

Γιατί αν η ελληνική οικογένεια βιώνει μία φορά τη νέα φτώχεια που προσπαθούν να της επιβάλλουν, η ελληνική πολύτεκνη οικογένεια τη βιώνει δύο φορές!

Γιατί αν ο μέσος Έλληνας χαρατσώνεται μία φορά από την άδικη φορολογική καταιγίδα των ημερών μας, ο πολύτεκνος Έλληνας χαρατσώνεται διπλά!

Αντί το ελληνικό κράτος να δημιουργεί μια «στέγη προφύλαξης» από την μπόρα για τους πολύτεκνους, μοιάζει να τους εκθέτει ακόμα περισσότερο στην βροχή και το αγιάζι.
Αντί να θέτει δικλείδες ασφαλείας για τους πιο αδύναμους, τους χτυπάει όπως και κάθε άλλον, αδιακρίτως.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση όμως, όχι απλά είμαι αντίθετος και διαφωνώ, αλλά όπως πάντα έκανα, και τώρα ακόμα περισσότερο, θα δώσω όλες μου τις δυνάμεις για να ανατραπεί.

Και για να κατανοήσει κάποτε η Ελλάδα ότι υπάρχουν και κάποιοι σε αυτή την χώρα που πρέπει να τους... ευγνωμονούμε και όχι να τους «χτυπάμε» με την πρώτη ευκαιρία, για να καλύψουμε ελλείμματα και «μαύρες τρύπες» που άλλοι δημιούργησαν!

Φίλες και φίλοι,
Ανέφερα ήδη πως η Ελλάδα ποτέ δεν δικαίωσε πλήρως τους πολύτεκνους.
Πιστεύω όμως ότι τα προηγούμενα χρόνια έγιναν κάποια βήματα.
Χωρίς να θέλω να σας κουράσω, να θυμίσω την εφάπαξ καταβολή ποσού 2.000 ευρώ για τη μητέρα που αποκτά τρίτο παιδί, τη δυνατότητα στους δημόσιους υπαλλήλους γονείς τριών και άνω τέκνων ή ενός τέκνου, μέλος σε οικογένεια με τρία και άνω παιδιά, να τοποθετούνται στον τόπο των συμφερόντων τους, την χορήγηση Κάρτας Πολιτισμού στους γονείς καθώς και σε όλα τα παιδιά των τρίτεκνων οικογενειών, όπως στους πολυτέκνους.
Τα μέτρα μειωμένης θητείας στον στρατό, τις μετεγγραφές φοιτητών, κλπ.

Με θλίψη παρακολούθησα την αποδόμηση ήδη πολλών κοινωνικών δικαιωμάτων των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών, η οποία πολύ φοβάμαι πως θα συνεχιστεί, το ίδιο άδικα και σκληρά, όπως μέχρι σήμερα.

Όπως έχει ήδη επισημάνει η Ανώτατη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος, με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο επιχειρείται μια πρωτοφανής φορολογική επιδρομή κατά των πολυτέκνων.

Επίσης, η Συνομοσπονδία εστίασε ιδιαίτερα στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και στο γεγονός πως δεν δίνεται καθόλου επιπλέον πλασματικός χρόνος στις μητέρες που διαθέτουν πάνω από τρία παιδιά.
Θυμάμαι μάλιστα, χαρακτηριστικά την ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας που αναφερόταν σε υπουργούς που... «παθαίνουν αλλεργία με τη λέξη Πολύτεκνος».

Πολύ φοβάμαι όμως, κυρίες και κύριοι, πως κάποιοι έχουν αρχίσει να παθαίνουν αλλεργία, όχι μόνο με την λέξη «πολύτεκνος», αλλά με την λέξη... «Ελλάδα»!

Γιατί, αν πραγματικά ήξεραν και αν πραγματικά ήθελαν να δώσουν προοπτική στον τόπο και να αμβλύνουν τα προβλήματα κοινωνικής ασφάλισης, θα αναγνώριζαν πως το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας είναι η γήρανση του πληθυσμού της.
Περισσότεροι στην σύνταξη, λιγότεροι στο μεροκάματο! Πώς να αντέξει το ασφαλιστικό σύστημα, παρά τις κατά καιρούς «ενέσεις»;
Και πώς να πάρουν σύνταξη οι μελλοντικές γενιές, αν οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι μητέρες, παρά μόνο παραγωγικές μονάδες μέχρι τα γεράματά τους;

Η πορεία που ακολουθείται σήμερα, έχει προδιαγεγραμμένη κατάληξη και την ξέρετε.
Προβλέπει δραματική ανατροπή μεταξύ εισφορών και συντάξεων που θα σηματοδοτήσει περικοπή των μελλοντικών συντάξεων έως και 75%!

Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πιο γερασμένη χώρα του κόσμου. Τα παιδιά μέχρι 14 ετών σήμερα, φτάνουν στο 13-14% του πληθυσμού της χώρας και οι άνω των 65 ετών, στο 20%!

Τα ξέρουμε και τα ξέρετε όλα αυτά φίλες και φίλοι. Και δεν με πείθει κανένας πως δεν τα ξέρουν και αυτοί που νομοθετούν.
Αυτοί που σήμερα εφαρμόζουν την πολιτική του προκρούστη, κόβοντας τα πόδια κάθε κοινωνικής κατάκτησης και κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Εν τέλει, κόβουν τα πόδια της Ελλάδας και απέναντι σε αυτή την «λαίλαπα» πιστεύω ακράδαντα πως όχι μόνο πρέπει να αντισταθούμε, αλλά να διαθέσουμε κάθε δύναμή μας για να μην επιτρέψουμε τον αφελλληνισμό της χώρας μας.

Το ξέρω πως χρησιμοποιώ λέξεις φορτισμένες συναισθηματικά.
Δεν είμαι όμως, ούτε «υπερπατριώτης», ούτε «πατριδοκάπηλος».
Θεωρήστε με απλά, έναν Έλληνα, πολύτεκνο, που στα χρόνια της πολιτικής του καριέρας, ουδέποτε συμβιβάστηκε με την υποκρισία ή την κοροϊδία του τόπου του και του λαού.

Με πολλούς από εσάς, βρεθήκαμε μπροστά σε πολλούς αγώνες, σε διάφορες εποχές και με διάφορες κυβερνήσεις.

 

Ξέρετε πως δεν δίστασα ποτέ να εκφράσω άποψη και να γίνω ακόμα και αιρετικός στον κομματικό μου χώρο, όταν έπρεπε να μιλήσω για τα ιερά και τα όσια του τόπου μου. Και ένα από αυτά, είναι τα παιδιά του.
Τα παιδιά σας!

Με την ίδια περπατησιά συνεχίζω.
Και σήμερα και αύριο.
Θέλω να γνωρίζετε πως θα είμαι πάντα στο πλευρό των πολυτέκνων, πολύ απλά γιατί ανήκω σε αυτούς.
Γιατί τιμούμαι από αυτούς, ως άνθρωπος και ως πολιτικός και γιατί πολλά μπορεί να χάσουμε και πολλά να στερηθούμε, αλλά όχι την ανθρωπιά και τα παιδιά μας!

Εύχομαι καλή συνέχεια στις εργασίες σας και καλό αγώνα. Συνεχίστε, το ίδιο ακάματα και περήφανα να προσπαθείτε για τις μεγάλες αλλαγές που έχουμε ανάγκη.
Και να ξέρετε πως το άδικο δεν αντέχει μπροστά στο δίκιο και το ψέμα δεν αντέχει την αλήθεια.

Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση και την ανοχή σας και να ‘στε πάντα καλά!

 

Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

© Copyright 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος