Ομιλίες

Η εισήγηση μου θα είναι σχετικά σύντομη.

Το σημερινό μας θέμα είναι η συστράτευση του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος με τους ΑΝ.ΕΛ.

Ως πρώην μέλος των ΑΝ.ΕΛ και ως πρώην υποψήφιος βουλευτής για την Β’ Αθηνών εκλογική περιφέρεια, δεν μπορώ να μην εκφράσω την πικρία μου για την τότε συνεργασία μου με το κίνημα αυτό.

Το 2012 αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές αποχώρησα από τους ΑΝ.ΕΛ διότι υπήρχε έντονο πρόβλημα συνεννόησης. Στην μέχρι τώρα πορεία των ΑΝ.ΕΛ αυτό έγινε ακόμα πιο έντονο και ορατό όπως φάνηκε και από τις αλλεπάλληλες αποχωρήσεις στελεχών τους.

Οπότε εγείρετε εύλογα το ερώτημα πως, -αν δεν μπορούν να συνεννοηθούν και να λύσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα, θα μπορέσουν να συνεργαστούν με τρίτα κόμματα;

Η πορεία η δική μας ως κόμμα άλλα και η πρόσφατη συνεργασία μας με άλλα κόμματα στις ευρωεκλογές όπως με την προσχώρηση μας στον συνδυασμό «Ένωση για την πατρίδα και το λαό», έχει δείξει πως παραμερίζουμε τις φιλοδοξίες μας και πως είμαστε αφοσιωμένοι στην πατρίδα και στον σκοπό μας.

Η προσπάθεια του προέδρου μας και βουλευτή Αχαΐας Κου Νίκου Νικολόπουλου για την ένωση κομμάτων και συνδυασμών δεν είναι κάτι καινούργιο, -αλλά έχει ξεκινήσει πολύ πριν και από τις πρόσφατες ευρωεκλογές.

Εμείς σαν Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα δεν περιμέναμε να δούμε «τι μήνυμα» θα πάρουμε την ημέρα των ευρωεκλογών, για να ενωθούμε σε κοινή προσπάθεια με άλλα κόμματα προκειμένου να πετύχουμε τον σκοπό μας, -που δεν είναι άλλος από την συντριβή της παρούσας ανθελληνικής κυβέρνησης και την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Αποδείξαμε εμπράκτως πως είμαστε αφοσιωμένοι στον στόχο μας και είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με οποιονδήποτε μπορεί να παραμερίσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες μπροστά στον κοινό εχθρό.

Και επειδή ο σκοπός αυτός, είναι πάνω από οποιαδήποτε προσωπική μου φιλοδοξία και πάνω από οποιαδήποτε προσωπική μου πικρία, και επειδή με την συνεργασία αυτή όπως ξεκαθάρισε και ο Π. Καμμένος κανένας μας δεν χάνει την δική του πολιτική, οργανωτική αυτονομία ως πολιτική οντότητα, και κανένας δεν μιλάει για «άλεσμα» ιδεών, και επειδή πιστεύω πως ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου, θα στηρίξω την ενωτική αυτή προσπάθεια του προέδρου μας Κου Νικολόπουλου καθώς και οποιαδήποτε άλλη παρόμοια προσπάθεια μέχρι να πετύχουμε την ανάκτηση της εθνικής μας κυριαρχίας και την συντριβή των μνημονιακών λογικών και πρακτικών.

 Ίσως κάποιοι από εδώ να πικράθηκαν από το 1,04% που πήραμε στις ευρωεκλογές όμως εγώ δεν βλέπω το ποτήρι μισοάδειο αλλά το βλέπω μισογεμάτο. Αν αναλογιστείτε πως δεν είχαμε καμιά προβολή από τα συστημικά κανάλια της διαφθοράς και πήραμε το ίδιο ποσοστό με αυτό της ΔΗΜΑΡ, ενώ δεν είχαμε καλά-καλά δύο μήνες ζωής ως συνδυασμός και επίσης αν σκεφτείτε το γεγονός πως όλα τα μικρά κόμματα μαζί, του αντιμνημονιακού τόξου όπως μας αποκαλούν, πήραμε 17% στο σύνολο, τότε θα δείτε πως αν ενωθούμε είμαστε στην ουσία το τρίτο κόμμα της χώρας. Η προσπάθεια αυτή λοιπόν και το δύσκολο αυτό έργο που έχει αναλάβει ο Κος Νικολόπουλος να φέρει σε πέρας -και να ενώσει αυτά τα κόμματα σε ένα μεγάλο σαρωτικό συνδυασμό πρέπει να είναι ο πρωταρχικός μας σκοπός μέχρι τις εκλογές και να παραμερίσουμε όλοι μας, -τις πικρίες μας ή τους ενδοιασμούς μας και να διευκολύνουμε την προσπάθεια αυτή με κάθε τρόπο.

Δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν στην δύσκολη αυτή στιγμή που το έθνος μας, η θρησκεία μας και οι παραδόσεις μας δέχονται μια πρωτόγνωρη επίθεση, ούτε οι πολιτικές απόψεις ούτε οι ιδέες του κάθε πατριώτη που έρχεται να πολεμήσει στο πλευρό μας. Ας κερδίσουμε λοιπόν τον πόλεμο πρώτα ενωμένοι -και μετά ως ελεύθερο έθνος ας τσακωθούμε αν μου επιτραπεί η έκφραση, για το πώς θα μοιράσουμε τα λάφυρα.

Ευχαριστώ. -