Άρθρα

Είναι αδήριτη η ανάγκη πλέον να διαμορφωθεί και να εμπεδωθεί μια νέα, κουλτούρα διακυβέρνησης που θα προσέρχεται μέσα από την συνεργασία και προγραμματική συμφωνία κομμάτων.

Κάνοντας την αποτίμηση των μεταπολιτευτικών χρόνων, οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι υποτιμήθηκε η λαϊκή βούληση, με την «πειραγμένη» αντιπροσωπευτικότητα στην Βουλή, στο βωμό της κυβερνησιμότητας.

Θυμόμαστε όλοι τις μακρές μεθοδεύσεις των εκλογικών συστημάτων και αποδεχτήκαμε την κληρονομική ολιγαρχία. Αυτή είναι η ουσία, η αλήθεια και δεν έχει σημασία που ο όρος είναι, ενδεχομένως, αδόκιμος. Σημασία έχει ότι σφάλαμε.

Και σημασία έχει ότι οι μονοκομματικές, οι παντοδύναμες, οι κυβερνήσεις δεν απέτρεψαν την συμφορά που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Και αυτό συνέβη δυστυχώς, με την δική μας σύμπραξη ή και ανοχή.

Ακούω, τα γνωστά παπαγαλάκια της διαπλοκής να υποστηρίζουν ότι η απλή αναλογική θα συσσωρεύσει δεινά στον τόπο. Κινδυνολογούν ολημερίς, ότι ο κίνδυνος της ακυβερνησίας θα οδηγήσει την χώρα σε μία παρατεταμένη περιπέτεια.

Να προτείνουμε, για όλους αυτούς που εκφράζουν αυτές τις απόψεις να τους δοθεί όσκαρ υποκρισίας. Δείτε ποιοι κινδυνολογούν.

Εκείνοι που οδήγησαν το κράτος στην πτώχευση και την κοινωνία σε βαθειά κρίση, είτε ως Υπουργοί είτε ως εξωκοινοβουλευτικοί βαστάζοι της διαπλοκής.

Πληρώνει ο τόπος με φτώχεια, με λουκέτα, με ανεργία, με απελπισία, το τίμημα των πρωθυπουργοκεντρικών Κυβερνήσεων.

Συμπερασματικά, οι μονοκομματικές κυβερνήσεις όχι, μόνο δεν την απέτρεψαν την κρίση αλλά κάποιες την δημιούργησαν κιόλας! Ποια η εμπιστοσύνη στην παντοδύναμη, αυταρχική αρχή του ενός, που αγνοεί τη λαϊκή βούληση;

Η απλή αναλογική είναι ώριμο αίτημα των καιρών. Έρχεται να αντικαταστήσει το «εγώ» με το «εμείς». Φέρνει τον καινούργιο άνεμο των συνεργασιών. Διαπλάθει μια άλλη νοοτροπία. Εγγυάται την τήρηση και εφαρμογή των λαϊκών κελευσμάτων. Παύουν οι λίγοι να διαφεντεύουν τους πολλούς.

Στην Κυβερνητική πρόταση για τον εκλογικό νόμο το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος κατέθεσε τις δικές του βελτιωτικές προτάσεις. Όμως επειδή στα ουσιώδη συμφωνούμε, ψηφίσαμε ΝΑΙ.

Ναι συμφωνούμε με το δικαίωμα ψήφου στα 17. Ας μην το αντιμετωπίζουμε φοβικά, κάνοντας μια απλή σκέψη: Μήπως η ψήφος στα 17 αποτελέσει και μία καθαρτήρια παρέμβαση στο πολιτικό σύστημα, υπό την έννοια πως θα επιβάλλει νέες σκέψεις και νέες νοοτροπίες στην πολιτική, ίσως προωθήσει και νέα πρόσωπα.

Εξάλλου, σε μια χώρα που γερνάει, μόνο η εμπιστοσύνη στους νέους και η ανάδειξή τους σε πρωταγωνιστές, μπορεί ίσως να αναχαιτίσει και την εθνική – πολιτική – κοινωνική – οικονομική «γήρανση».

Από κει και πέρα υπάρχουν και άλλα ζητήματα τα οποία χρίζουν περαιτέρω ανάλυσης :

Για το εάν πρέπει δηλαδή ή όχι να υπάρχει «κατώφλι» εισόδου στη Βουλή για κάποιο κόμμα ή στα συνεργαζόμενα κόμματα και ποιο θα ήταν αυτό.

Για το εάν υπάρχει λόγος να δίνεται «μπόνους» εδρών στο πρώτο κόμμα, αλλά όχι «κατ΄ αποκοπή».

Με βάση τις εκλογικές επιδόσεις του αφού είναι εξίσου βέβαιο πως η αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν αρχίζει και δεν τελειώνει σε αριθμητικούς υπολογισμούς, με τελικό αποτέλεσμα το «300».

Γιατί μπορεί να πρέπει να αλλάξει και αυτό. Μήπως πρέπει οι εκλογές να γίνονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες ώστε οι πολίτες να επιλέγουν πρόσωπα, πέρα και πάνω από κόμματα; Και σίγουρα θα έπρεπε να «σπάσουν» οι μεγάλες εκλογικές περιφέρειες.

Τα ερωτήματα και τα ζητήματα είναι πολλά.

Ο πολιτικός κόσμος πρέπει να πάψει να στρουθοκαμηλίζει και όταν όλα τριγύρω του αλλάζουν, αυτός να επιμένει στα παλιά.

(*) Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι Ανεξάρτητος Βουλευτής και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος