Άρθρα

Του Νίκου Ι. Νικολόπουλου

Βουλευτή Αχαίας

Νέας Δημοκρατίας

γιατην εφημερίδα “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”

Φαίνεται ότι το’χε γραφτό η μοίρα τους…Στο πέρασμα του, ο περσικός στρατός του Ξέρξη, από τη Φωκίδα, ξεθεμελίωσε την αρχαία ΄Αμβροσσο, για να ακολουθήσουν οι Ρωμαίοι, οι Γότθοι, οι Ούννοι, οι Σλάβοι και τέλος οι Τούρκοι, στο Δίστομο, σε τούτο το ηρωικό χωριό εκεί στα νότια της Βοιωτίας, μόλις 13 χιλιόμετρα από τη Λιβαδειά. Όλα αυτά θα μπορούσαν να ανήκουν στη μακρινή ιστορία, με ελάχιστη συναισθηματική εμπλοκή της κοινωνίας μας, κατάλληλα ίσως για μαθητές, φοιτητές και ιστορικούς της εποχής. Όμως, το κακό δεν έμελλε να τελειώσει εκεί...

Στις 10 Ιουνίου του 1944, ένας λόχος των Γερμανών Ναζί, εισέβαλε στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειές τους σε μάχη με Έλληνες αντάρτες, έσφαξε ανελέητα άντρες, γυναικόπαιδα και βρέφη, με μανία πρωτοφανή που θα εξέπληττε ακόμα και τους προηγούμενους πρωτόγονους κατακτητές. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνον όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λιβαδειά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Επισήμως, οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων 117 γυναίκες, 111 άντρες και 53 παιδιά κάτω των 16 ετών. Η πραγματικότητα ήταν ακόμα σκληρότερη: ο Eλβετός Ζώρζ Βελρύ (George Wehrly), απεσταλμένος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, που έφτασε στον τόπο του μαρτυρίου, λίγες μέρες αργότερα, ανέφερε ότι οι νεκροί στην ευρύτερη περιοχή ξεπερνούσαν τους εξακόσιους! Τραγωδία πρωτοφανής, όνειδος για ένα από τα πιο πολιτισμένα κράτη της Ευρώπης που’χε γεννήσει μεγάλους διανοούμενους, μουσικούς και συγγραφείς, λάτρεις κι αυτοί του θαυμαστού πολιτισμού της Αρχαίας Ελλάδας.