Άρθρα

Αδιαμφισβήτητα η τρέχουσα περίοδος χαρακτηρίζεται από τον δυσβάσταχτο «Γολγοθά» που ανηφορίζουν ασθμαίνοντας ειδικά τα χαμηλά οικονομικά στρώματα της κοινωνίας μας, αλλά και από τον δυσοίωνα νεφελώδη ορίζοντα της προοπτικής της χώρας υπό το πρίσμα των πρόσφατων εξελίξεων. Η χώρα βιώνει μία αδιέξοδη κατάσταση που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση των κοινωνικών και οικονομικών δομών της. Η λογική της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την επιχειρούμενη προσπάθεια βελτίωσης των μεγεθών εις βάρος των ανθρώπων κατέστη καταστροφική. Έτσι, όχι μόνον περιήλθαν σε απόγνωση χιλιάδες οικογένειες μέσω της φοροεισπρακτικής πολιτικής των αλλεπάλληλων μέτρων, αλλά τελικά καθίσταται σαφής καθημερινά η οικτρή αποτυχία βελτίωσης και των οικονομικών μεγεθών: πρωτόγνωρα ποσοστά ανεργίας, δραματική αύξηση εισφοροδιαφυγής, κυριολεκτικό «στέγνωμα» της αγοράς,  ανύπαρκτη ανάπτυξη.

Στο επίκεντρο όλων αυτών βρίσκεται ο Έλληνας πολίτης που ομολογουμένως έχει επιδείξει αξιοθαύμαστη υπομονή τους τελευταίους είκοσι μήνες, βλέποντας αμήχανα το εισόδημα ή τη σύνταξή του να μειώνονται διαρκώς, τις ασφαλιστικές εισφορές να αυξάνουν χωρίς ποιοτικό αντίκρισμα υπηρεσιών και περίθαλψης, το απειλητικό φάσμα της απόλυσης να τον κυκλώνει, την αυξανόμενη ακρίβεια σε προϊόντα και υπηρεσίες να του στερεί βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά της καθημερινότητάς του, την πανικόβλητη κι αναποτελεσματική υπερφορολόγηση κάθε έκφανσης των δραστηριοτήτων του και της ζωής του να σαρώνει στο πέρασμά της οικονομίες ετών, μικρές ιδιοκτησίες, οικογενειακό προγραμματισμό, όνειρα και στόχους...

Αν τυχόν αυτός ο πολίτης έχει την ατυχία να είναι πρόσφατα ή μακροχρόνια άνεργος αυτήν την εποχή, τότε έχει μπροστά του την πλέον ανάλγητη όψη αυτής της Κυβέρνησης που τον εγκαταλείπει ουσιαστικά χωρίς πρόνοια, τον διοχετεύει σε ανασφαλείς διεξόδους εργασιακής εκμετάλλευσης, ενδεχομένως τον αντιμετωπίζει σαν ..στατιστικό λάθος.

Αυτός λοιπόν ο πολίτης, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο περιστασιακά εργαζόμενος, ο φοιτητής, ο άνεργος, παρακολουθεί τις εξελίξεις στα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια, τις τηλεδιασκέψεις με τους δανειστές και τους εταίρους μας και το χείμαρρο των διαδοχικών φορολογικών μέτρων που επιβάλλει εν τέλει η κυβερνητική ανικανότητα, αγωνιώντας για το αύριο και αντιλαμβανόμενος ότι η Κυβέρνηση εθελοτυφλεί στις ανάγκες του και κωφεύει στα αιτήματά του, θυσιάζοντάς τον στο βωμό του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Καθημερινά, όλο αυτό το διάστημα, ακούει κυβερνητικές δεσμεύσεις που ανατρέπονται ευθύς αμέσως για να δώσουν τη θέση τους σε νέα ευχολόγια κ.ο.κ. Αυτός ο πολίτης νοιώθει απομονωμένος και κατά συνέπεια ανήμπορος να αντεπεξέλθει στη δύσκολη οικονομική πραγματικότητα, απογοητευμένος και κατά συνέπεια ανίκανος να υπομείνει περαιτέρω θυσίες.

Τι θα ήθελε πραγματικά να ακούσει αυτός ο πολίτης σήμερα;

Τι θα ήταν ικανό να του εμπεδώσει περισσότερη υπομονή στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία;

Τι θα μπορούσε να του πει ένας πολιτικός, ειδικά τη στιγμή που ο πολίτης αυτός στέκεται απέναντι του με έντονη κριτική διάθεση και αμφισβήτηση;

Θα ήθελε να ακούσει για πραγματικές ευκαιρίες εργασίας για όλους και ιδιαίτερα για αποπεριθωριοποίηση της νέας γενιάς και επανένταξή της στη δημιουργική παραγωγική διαδικασία. Θα ήθελε να ακούσει για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα που θα εγγυάται τις συντάξεις αλλά και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων ασφαλισμένων. Θα ήθελε να ακούσει για εφαρμογή μέτρων κοινωνικής προστασίας, εγγύηση ενός αξιοπρεπούς κοινωνικοοικονομικού επιπέδου διαβίωσης. Εν ολίγοις, το τρίπτυχο της προγραμματικής πρότασης της Νέας Δημοκρατίας για την εργασία, την κοινωνική ασφάλιση και προστασία.

Θα ήθελε να ακούσει για δραστική ενεργοποίηση των χρηματοδοτικών εργαλείων του ΕΣΠΑ που τόσο έχει ανάγκη η αγορά για να τονωθεί. Θα ήθελε να ακούσει για μείωση των φορολογικών συντελεστών, συνδυασμένη όμως με βαριές ποινές για τη φοροδιαφυγή. Θα ήθελε να ακούσει για μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά το παράδειγμα της Ιρλανδίας, αλλά με δρακόντειες ποινές για τη μαύρη εργασία. Θα ήθελε να ακούσει για άμεση χορήγηση ρευστότητας στην αγορά με φορολογικά κίνητρα σε επιχειρήσεις που προσλαμβάνουν προσωπικό. Εν ολίγοις, τη βάση της επανεκκίνησης της οικονομίας που διατυπώθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο ΙΙ.

Θα ήθελε να ακούσει για πραγματική διαύγεια στα δημοσιονομικά ζητήματα και όχι για αδιαφανείς πρακτικές εντός κι εκτός της προσχηματικής πλατφόρμας του opengov.gr. Θα ήθελε να ακούσει για τίμια και ορθολογική διαχείριση του δυναμικού του δημόσιου τομέα και όχι για απολύσεις από τη στρεβλή χρήση της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας περί «εργασιακής εφεδρείας». Θα ήθελε να ακούσει για αποδοτικές προς τη χώρα αποκρατικοποιήσεις και όχι για σπασμωδικό παζάρι της δημόσιας περιουσίας με όρους ξεπουλήματος. Εν ολίγοις, μια στιβαρή πολιτική εξόδου από την κρίση που οριοθετεί η εναλλακτική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.

Στη δύσκολη οικονομική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα συνεπεία των αλλοπρόσαλλων χειρισμών της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της αναξιόπιστης εικόνας που αφειδώς διοχετεύει στους εταίρους μας και στις διεθνείς αγορές, ο πολίτης θα κληθεί πολύ σύντομα να κάνει αποφασιστικά βήματα προς τα εμπρός και να πιστέψει ότι είναι εφικτή η επανεκκίνηση της οικονομίας μας. Πριν η κατάσταση φθάσει να καταστεί μη αναστρέψιμη, οφείλει ο ελληνικός λαός να δώσει τη λύση, διατρανώνοντας μία ηχηρή άρνηση στο αδιέξοδο του Μνημονίου, στο παραλυτικό κι επικίνδυνο χρέος, στο στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας και επενδύοντας σε εναλλακτικές πολιτικές κινήτρων, στην επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, σε έξυπνες στρατηγικές θεραπείας της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, ο πολίτης σήμερα χρειάζεται να πιστέψει ότι υπάρχει διαφορετικός δρόμος. Μια τολμηρή κι ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου από την κρίση, προς την Ελλάδα των ίσων ευκαιριών και της αξιοπρέπειας, προς την Ελλάδα του μέλλοντος.