Άρθρα

του Νίκου Νικολόπουλου, Βουλευτή Αχαΐας

Παρά το γεγονός πως το Εφετείο της Φλωρεντίας καταδίκασε τη Γερμανία για τη σφαγή του πληθυσμού στο Δίστομο, 67 ολάκερα χρόνια μετά και το Γερμανικό Δημόσιο «λυσσαλέα» προσπαθεί να αποφύγει των ευθυνών του εγκληματικού παρελθόντος του. Πεισματικά αρνείται να αποζημιώσει τους συγγενείς όλων των αθώων θυμάτων .

Έτσι, έπειτα από προσφυγή του Γερμανικού κράτους έναντι του Ιταλικού Εφετείου, εκδικάζεται αυτές τις μέρες η άρνηση της Γερμανίας να αποζημιώσει για τα εγκλήματα της! Ογδόντα εννέα αναγνωρισμένα ολοκαυτώματα έλαβαν χώρα στην Ελλάδα κατά την Γερμανική κατοχή.

Αθώα θύματα, ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα μέχρι και έγκυες γυναίκες. Η Γερμανία τα έχει αναγνωρίσει, αλλά αρνείται να καταβάλλει τις αποζημιώσεις, ενώ τα τελευταία 2 χρόνια ζητά από τον Ελληνικό λαό να εξοφλήσει τις δικές του υποχρεώσεις με τοκογλυφικούς όρους…

Αυτοί που στο πρόσφατο παρελθόν, όχι μόνο δανείστηκαν, όχι μόνο λήστεψαν, αλλά και σκότωσαν και έσφαξαν άοπλους πολίτες δεν είναι σωστό και δίκαιο και αυτοί να πληρώσουν;

Καλείται ως τρίτο μέρος να παρουσιάσει τα επιχειρήματα της προς υποστήριξη των συγγενών των θυμάτων, οι οποίοι παρότι δικαιώθηκαν στο παρελθόν από Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, εντελώς αναπάντεχα δεν μπορούσαν να κάνουν εκτελεστέες τις αποφάσεις, με ευθύνη της Κυβέρνησης Σημίτη και της απίστευτης στάσης του τότε Έλληνα Υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλου.

Η εκδίκαση της υπόθεσης του Διστόμου είναι μεγίστης σημασίας. Η διακίωση θα δημιουργήσει δεδικασμένο και θα αποτελέσει προηγούμενο για τους χιλιάδες πολίτες των 89 αναγνωρισμένων ολοκαυτωμάτων της Ελλάδας.

Και ενώ θα περίμενε κανείς, η Ελληνική Κυβέρνηση, οι αρμόδιοι Κρατικοί Λειτουργοί, τα ΜΜΕ και οι περίφημες χρυσοπληρωμένες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που «κόπτονται» για τα δικαιώματα του κάθε «αδικημένου» να βρίσκονται στη πρώτη γραμμή της μάχης της ενημέρωσης, αλλά και δραστικά με πορείες και συγκεντρώσεις έξω από κάθε Γερμανική Πρεσβεία οπουδήποτε υπάρχει Ελληνισμός… τελικά βλέπουμε το ακριβώς αντίθετο!

Τώρα, τη σπουδαιότερη ώρα μετά από 67 χρόνων αγώνες, οι πολίτες των μαρτυρικών πόλεων για μία ακόμη φόρα νιώθουν «αφημένοι» και προδομένοι, όπως τότε τα μαρτυρικά χρόνια της Κατοχής. Μόνο που τότε ο εχθρός ήταν εμφανής, με άλλη γλώσσα, άλλη σημαία και φορούσε διακριτικά.

Στα Καλάβρυτα, οι συγγενείς των θυμάτων, δηλαδή οι άνθρωποι που δεν γνώρισαν ποτέ τους γονείς τους, καθώς σε παιδική και νηπιακή ηλικία τους είδαν να δολοφονούνται μπροστά στα μάτια τους από Γερμανούς στρατιώτες περιμένουν δεκαετίες για τη στιγμή που και οι δικοί τους νεκροί επιτέλους θα δικαιωθούν.

Ήδη αναφέρονταν περιπτώσεις, μέσω του ίντερνετ, ανθρώπων από όλο το κόσμο που επιθυμούσαν να δώσουν ραντεβού έξω από το Διεθνές Δικαστήριο την περασμένη Δευτέρα που ξεκίνησε η εκδίκαση της υπόθεσης.

Η Ελληνική Πολιτεία άραγε θα ενδιαφερθεί έστω και την ύστατη ώρα για την εθνική αυτή υπόθεση, έτσι ώστε να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα επιτέλους για τη χώρα μας;

Μέχρι στιγμής από την Κυβέρνηση του μνημονίου και τους πρόθυμους υποστηρικτές της, κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται δυστυχώς!