Άρθρα

«Ομολογείται ότι είναι απλώς έκφραση επιθυμίας και ευχή, όλες οι δηλώσεις εντός και εκτός Ελλάδος, για αποφυγή χρεωκοπίας, παραμονή στο Ευρώ, επάνοδο στις αγορές, και ότι άλλο αισιόδοξο η ωραίο μας υπόσχονται στο μέλλον».

Τα παραπάνω είπα σε συνέντευξή μου την περασμένη εβδομάδα.

Τα παρακάτω δήλωσε μόλις προχθές η κ. Λαγκαρντ σε διεθνές πρακτορείο.

«Πάντοτε με καθοδηγούν δύο στόχοι: το νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα να είναι σταθερό, πειστικό στο σήμερα, βιώσιμο στο αύριο, με ρεαλιστικές ρίζες και όχι βασισμένο σε ευσεβείς πόθους", διεμήνυσε η επικεφαλής του Ταμείου.

Προφανώς η ταυτόσημη σχεδόν διατύπωση δεν προήλθε από συνεννόηση του γράφοντα με την πρόεδρο του ΔΝΤ. Είναι απολύτως  συμπτωματική.

Από την άλλη πλευρά είναι ευεξήγητη και απόλυτα λογική. Προέκυψε ωςαπόρροια της κοινής λογικής.

Είναι αυτό που αβίαστα συμπεραίνει όποιος παρακολουθεί αυτά που γίνονται και μάλιστα όχι αναγκαία στις λεπτομέρειές τους.

Ο επόμενος λογικός συλλογισμός είναι πως ένα τόσο απλό συμπέρασμα δεν το συνάγουν  όλοι. Μικροί και μεγάλοι.

Πως ας πούμε δεν το βλέπουν οι τρείς της συγκυβέρνησης αλλά ούτε και οι άνθρωποι που τους συμβουλεύουν.

Πως δεν το βλέπει ο Υπουργός Οικονομικών, πως δεν το βλέπουν τα μεγάλα ΜΜΕ και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης.  Δεν είναι δυνατόν όλη η χώρα να λειτουργεί εκτός της κοινής λογικής. Βέβαια και δεν είναι δυνατόν.

Άρα λοιπόν αυτό που σε μας φαίνεται παράλογο και μάλιστα σε τέτοια έκταση, γίνεται λογικό αν ενταχθεί σε κάποια άλλη λογική.

Στην λογική, ότι στόχος στην παρούσα φάση, δεν είναι να βρεθεί η καλύτερη λύση για την Ελλάδα ώστε να μην χρεοκοπήσει και να βγει από την κρίση.

Πριν φτάσουμε εκεί θα πρέπει να επιτευχθεί ένας άλλος στόχος.

Κάποιοι να επωφεληθούν από την σημερινή κατάσταση, να κερδίσουν,  ώστε όταν βρεθούμε στην φάση επίτευξης του μεγάλου στόχου της εξόδου από την κρίση, να έχουν τα πάντα στα χέρια τους.Ατυχώς η ηγετική τάξη της Ελλάδας και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, συντάσσονται και συνοδοιπορούν με αυτούς που επιθυμούν, πρώτα να κερδίσουν και μετά, με τις δικές μας θυσίες, να βγούμε όλοι  από την κρίση.

Έτσι εξηγείται, γιατί ενώ σε όλο τον κόσμο, εδώ και πολύ καιρό υψώνονται δυνατές φωνές ισχυρών προσώπων και διεθνών έγκυρων θεσμικών οργανισμών, για απαλλαγή της χώρας από μεγάλο κομμάτι του χρέους, μόνη η Ελληνική κυβέρνηση και τα καθεστωτικά  ΜΜΕ κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Όποιος έχει αντίρρηση ας αναζητήσει μία έστω σχετική  επίσημη δήλωση της κυβέρνησης για το θέμα.

Δεν αναφέρει τίποτα ακόμα και όταν προκαλείται.

Πόσο λογικό είναι, όταν κάποιος χρεωστάει και γίνεται συζήτηση να του χαρίσουν μέρος από τα χρέη του, να κάνει ότι δεν ακούει.

Πως είναι δυνατόν όταν η κ. Λαγκαρντ με την επίσημη ιδιότητά της, μία  εκ των τριών που εποπτεύουν την Ελλάδα,  να ζητάει διαγραφή χρέους, να φθάνει σε σημείο να συγκρούεται με την άλλη ισχυρή κυρία εκ των τριών, για το θέμα αυτό και η Ελληνική κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα.

Πως είναι δυνατόν οι ΗΠΑ επίσημα να θέτουν αυτό το θέμα και εμείς να κοιτάμε αμήχανοι και σιωπηλοί.

Γνωρίζω ότι υπάρχει προκατάληψη στην χώρα μας με τις ΗΠΑ και με το ΔΝΤ και τα όργανα και τους εκφραστές του καπιταλισμού, αλλά τόση ώστε όταν προτίθενται να κάνουν κάτι που εμφανώς μας ευνοεί να το αγνοούμε ;

Δεν νομίζω.

Άλλωστε η πολιτική που ως χώρα ακολουθούμε, συνοψίζεται στην φράση«τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».

Δεν είμαστε αιθεροβάμονες ξέρουμε ότι όταν εν τέλει γίνει νέα διαγραφή χρέους θα ζητηθούν νέα ανταλλάγματα.

Λέω «όταν» όχι «αν» διότι η διαγραφή θα γίνει, όταν έχουν πληρωθεί οι συνθήκες και έχουν λάβει τις θέσεις  που θέλουν η εγχώρια ελίτ και έχουν επιτευχθεί και οι στρατηγικοί στόχοι των κύκλων του εξωτερικού.

Με λίγα λόγια όταν η χώρα μας θα είναι τόσο καλά «δεμένη» νομικά και πολιτικά, όταν η κοινωνία είναι τόσο εξουθενωμένη, που δεν θα έχει δύναμη να αντιδράσει, όταν έχουμε βυθισθεί τόσο στην απελπισία, που θα βλέπουμε ως λύση οτιδήποτε αφήνει μιαν αχνή ακτίνα ελπίδας.

Σε κάθε περίπτωση λοιπόν αφού θα γίνει η διαγραφή, γιατί πρέπει μέχρι τότε να τα δώσουμε όλα και όταν θα γίνει, να δώσουμε και τα υπόλοιπα ;

Νομίζω ότι τα ερωτήματα θα μείνουν προς το παρόν αναπάντητα.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα παύσουν να  υπάρχουν.

Υπάρχουν και είναι  ισχυρά και όσο προσπαθούν να τα καταπνίξουν, τόσο πιο έντονα θα συνεχίσουν να αναφύονται μέχρις ότου …..

Σε ενίσχυση των παραπάνω, παρακαλώ όσους έχω χρόνο και διάθεση να παρακολουθήσουν τα αυτά που συμβαίνουν και αυτά που θα συμβούν τις επόμενες ημέρες.

Η εξαθλίωση των Ελλήνων συνεχίζεται με συνέπεια και μεθοδικότητα