Άρθρα

Δυτική Αχαΐα: Μία περιοχή εξαιρετικών δυνατοτήτων αλλά και τεραστίων ελλειμμάτων. Μία περιοχή αδικημένη. Από όλους. Κυρίως από όλους εμάς, τους εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας, σε πολιτικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο. Και κατά συνέπεια, αδικημένη και από κυβερνήσεις και πολιτικές ηγεσίες.

Όμως, ενώ έχει πάντα αξία να αναγνωρίζουμε λάθη και να κάνουμε αυτοκριτική, εντούτοις δεν έχει καμία αξία να κλαίμε διαρκώς πάνω από το «λείψανο» των χαμένων ευκαιριών και των «καλών εποχών» που ποτέ δεν ήρθαν.

Όπως δεν έχει και καμία αξία να επισημαίνουμε διαρκώς τα στραβά και ανάποδα, τα λάθη και τις παραλείψεις, καθώς αυτό καταλήγει σε μία αέναη εσωστρέφεια από την οποία δύσκολα μπορεί να βγει κανείς.

Τελικά, έχει πολύ μεγαλύτερη αξία να σταθμίσει κανείς με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα τα δεδομένα και να χαράξει το σχέδιο της επόμενης μέρας.

Αυτό πρέπει να κάνουμε για όλη τη χώρα. Αυτό, συνολικά για την Αχαΐα. Αυτό και για τη Δυτική Αχαΐα, ειδικεύοντας στις πραγματικές δυνατότητες και σε όσα μπορούν να γίνουν. Ιδιαίτερα σε όσα μπορούν να γίνουν εύκολα, φθηνά και γρήγορα.

Σε αυτό το πλαίσιο θα αναφερθώ, μόνο ως παράδειγμα, στις δυνατότητες του πρωτογενούς τομέα. Ο κάμπος της δυτικής Αχαΐας μπορεί να ταΐσει όλη την Πάτρα! Προφανώς μπορεί πολύ περισσότερα. Όμως σε πρώτη φάση, θα ήταν εξαιρετικά ελπιδοφόρο εάν δημιουργούσαμε ένα τοπικό δίκτυο παραγωγής και τροφοδοσίας της αχαϊκής πρωτεύουσας με τα αγροτικά προϊόντα της δυτικής Αχαΐας. Αυτό θα έδινε τη δυνατότητα, πολλές επιχειρήσεις του ευρύτερου γεωκτηνοτροφικού τομέα να θελήσουν να εγκατασταθούν στην περιοχή και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, ενώ παράλληλα οι κάτοικοι της Πάτρας θα απολάμβαναν ποιοτικά και φτηνά αγροτικά προϊόντα.

Ένα τοπικό δίκτυο «από την Αχαΐα για την Αχαΐα» μπορεί να βρει εφαρμογή σε πολλούς τομείς και να ωθήσει σε νέες μορφές συνεργασίας τις περιοχές του νομού. Όμως, ο πρωτογενής τομέας της δυτικής Αχαΐας μπορεί να αποτελέσει τον οδηγό αυτής της προσπάθειας, γιατί δεν είναι κάτι δύσκολο να γίνει.

Απαιτεί κυρίως διάθεση και βούληση να εκπονηθεί ένα σχέδιο για τις δυνατότητες του κάμπου σε σχέση με τις ανάγκες της πόλης και έπειτα να πειστούν παραγωγοί, έμποροι, μεταποιητές, κλπ, να εργαστούν πάνω σε ένα κοινό, συνεργατικό πλαίσιο, με όφελος για όλους.

Επαναλαμβάνω: Κανένας δεν θα πει «όχι» σε μεγάλα σχέδια, σε επιχειρήσεις με εξαγωγικό χαρακτήρα, κλπ. Όμως, στην πολύ δύσκολη εποχή που ζούμε, ας ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε τον τόπο μας με όσα έχουμε στα χέρια μας, στηριζόμενοι στους δικούς μας ανθρώπους. H δυτική Αχαΐα μπορεί να δείξει τον δρόμο…