Άρθρα

Ο νέος χρόνος ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερες «χάριτες» για την Κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα γενικότερα.

Έτσι βλέπουμε, άνευ εορταστικής διακοπής, τις αντιδράσεις που προκαλούνται για τις ριζικές αλλαγές στο ασφαλιστικό και τις δυσκολίες που είναι φανερό ότι θα αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση στο να περάσει τις επιλογές της τόσο στους δανειστές όσο και στο Κοινοβούλιο.

Και αν όμως υποθέσουμε ότι θα είναι εφικτός ένας τέτοιος συμβιβασμός, οι ασφαλιστικές ρυθμίσεις προβλέπουν μεγάλες περικοπές και επιβαρύνσεις κυρίως προς τους νέους συνταξιούχους, που είναι σίγουρο ότι με δυσκολία μεγάλη θα γίνουν αποδεκτές από τους πολίτες ως έχουν.

Πλέον η αντίδραση της κοινωνίας στην συνεχή «καταλήστευση» της, χωρίς ορατή προοπτική, θα είναι ανεξέλεγκτη από τους συστημικούς λεγόμενους φορείς.

Ήδη τέτοια μήνυμα υπάρχουν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (παράδειγμα η Γαλλία) και οφείλουν όλοι, τόσο τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια όσο και κυρίως τα δικά μας δημοκρατικά πολιτικά κόμματα να τα αποκωδικοποιήσουν εγκαίρως.

Πριν είναι επομένως πολύ αργά. Η αρχή του 2016 ας είναι και το τέλος των οριστικών ψευδαισθήσεων.

Αφορά φυσικά όλο το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα που πρέπει πλέον να ξεφύγει από το δένδρο των μικροκομματικών υπολογισμών και να δει το δάσος των εθνικών αδιεξόδων που απαιτούν εθνικές λύσεις. Η συζήτηση για το Ασφαλιστικό είναι για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη μια κορυφαία στιγμή ευθύνης. Aποτελεί ένα κρίσιμο εθνικό ζήτημα για το οποίο οφείλουμε όλοι να κάνουμε υπέρβαση και να μην εμπλακούμε σε άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις.

Εμείς συμφωνήσαμε προεκλογικά και από κοινού με τους Τσίπρα και Καμμένο, και δεσμευθήκαμε ενώπιον του λαού ότι:

Δεν είμαστε υπέρ της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών, ενώ είμαστε ξεκάθαρα κατά της μείωσης των συντάξεων.

Ως εκ τούτου δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να κρύψουμε την απογοήτευσή μας, για το γεγονός ότι το «μάρμαρο» θα το πληρώσουν οι ασφαλισμένοι και πολύ περισσότερο οι νέοι συνταξιούχοι και γι’ αυτό δεν θα το ψηφίσουμε.

Προτεραιότητα πρέπει να είναι κάθε δυνατή διάσωση των συντάξεων.

Επ’ ουδενί δεν πρέπει να δεχθούμε «θυσία» να γίνονται οι νέοι συνταξιούχοι.

Πάνε και αυτές οι «κόκκινες γραμμές» και έτσι οι νέες συντάξεις άνω των 750 ευρώ -και όχι άνω των 1000 όπως είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση- θα υποστούν μεσοσταθμικές μειώσεις 15%, εξαιτίας των χαμηλών συντελεστών αναπλήρωσης.

Στις δε υψηλές συντάξεις άνω των 2000 ευρώ το κούρεμα θα φτάσει το 30-35%, ενώ αντίθετα από όσα δεσμευθήκαμε προεκλογικά, το σχέδιο Κατρούγκαλου βασίζεται σε συντάξεις δύο ταχυτήτων παρά το επιχείρημα του υπουργού εργασίας ότι με την προτεινόμενη μεταρρύθμιση, θεσπίζεται ενιαίο πλέγμα κοινωνικής προστασίας προνοιακών και ασφαλιστικών παροχών, ώστε να εξασφαλίζεται κοινωνική και διαγενεακή δικαιοσύνη.

Και φυσικά δεν πρέπει να δώσουμε ψήφο και για έναν ακόμη λόγο, γιατί από τα πρώτα θύματα του σχεδίου νόμου για το ασφαλιστικό θα είναι 120.000 χαμηλοσυνταξιούχοι που θα χάσουν το ΕΚΑΣ, καθώς και όσοι βγαίνουν με πρόωρη σύνταξη, οι οποίοι θα παίρνουν μέρος και όχι το σύνολο της εθνικής σύνταξης των 384 ευρώ.

Δεν μπορεί να στηριχτεί ως έχει γιατί επίσης φέρνει αυξήσεις εισφορών κατά 1,5% στην επικουρική ασφάλιση, "ψαλίδι" ως 15% στα νέα εφάπαξ, ελάχιστο ποσό μηνιαίας εισφοράς 117,20 ευρώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες, μαζικές ενοποιήσεις των Ταμείων Κύριας Ασφάλισης με ένταξή τους στο ΙΚΑ από φέτος και θέσπιση «Εθνικής Σύνταξης» 384 ευρώ, που θα χορηγείται πλήρης όταν οι ασφαλισμένοι συμπληρώνουν το 67ο έτος (ή 40 έτη ασφάλισης στο 62ο έτος) .

Από το νέο "ψαλίδι" δεν θα εξαιρεθούν ούτε οι ήδη καταβαλλόμενες κύριες και επικουρικές συντάξεις, καθώς θα επανυπολογιστούν με νέα ποσοστά αναπλήρωσης και όσες είναι υψηλότερες θα μειώνονται σταδιακά...

Τέλος το εγκληματικό λάθος είναι ότι η κυβέρνηση δείχνει να ξεχνά πως η αδυναμία των ταμείων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, οφείλεται στην μεγάλη ανεργία που επικρατεί.

Και για το γεγονός αυτό ουδεμία σχέση έχουν οι εργαζόμενοι, ποσώ δε, μάλλον οι συνταξιούχοι.

Την ευθύνη αυτή, για την καταπολέμηση της ανεργίας με νέες δουλειές έχει εξ αντικειμένου η Κυβέρνηση, που πρέπει να υλοποιήσει άμεσα ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάταξης της οικονομίας.

Πάνω στις πιο πάνω γραμμές οφείλει να κινηθεί η κυβέρνηση, το δε «κουαρτέτο» οφείλει να παραδεχθεί τις πιο πάνω αλήθειες, ως ατράνταχτα επιχειρήματα, και να μην επιμείνει σε άλλες οριζόντιες μειώσεις των συντάξεων.

Νίκος Ι. Νικολόπουλος - Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος