Άρθρα

Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα;

Έχει συναινέσει σε όσα απαιτούσαν οι δανειστές μας προκειμένου να διασφαλιστεί το «κούρεμα» του χρέους της χώρας αλλά και μια νέα δανειακή στήριξή της με το ποσό των 130 δις ευρώ. Και όλα αυτά, για να φτάσει το χρέος της στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, ώστε να θεωρείται βιώσιμο

Όλοι βλέπουμε όμως, ολοένα και πιο καθαρά, πως πίσω από τις διαρκείς καθυστερήσεις των Ευρωπαίων με διάφορες προφάσεις και αιτιολογίες, στην πραγματικότητα τα νούμερα αυτά δεν βγαίνουν. Όλοι παραδέχονται πια, ότι υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις, ο στόχος που έχει τεθεί δεν επιτυγχάνεται και το χρέος της Ελλάδας το 2020 θα φτάνει γύρω στο 130% και ίσως παραπάνω. Άρα, το σχέδιο «Μερκοζί» δεν είναι βιώσιμο!

Οι λύσεις που υπάρχουν για να επιτευχθεί ο στόχος που τέθηκε, είναι συγκεκριμένες. Είτε πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερο «κούρεμα» στα ομόλογα των ιδιωτών, είτε να υπάρξει «κούρεμα» και στο θεσμικό χρέος, δηλαδή στα δάνεια που μας έχουν χορηγήσει τα κράτη. Πρόκειται για δύο εξαιρετικά δύσκολες ή σχεδόν αδύνατες προοπτικές.

Μια άλλη  λύση θα ήταν η σημαντική μείωση των επιτοκίων δανεισμού της Ελλάδας, σε συνδυασμό με παρέμβαση της ΕΚΤ, ώστε  αφενός να απομειωθεί η αξία των ομολόγων που η ίδια κατέχει και αφετέρου, να εκδώσει ευρωομόλογα. Εκτιμώ πως είναι οι λύσεις που αν όχι τώρα, στο άμεσο μέλλον θα τεθούν πολύ σοβαρά «επί τάπητος».

Για να διασφαλιστεί όμως η επιτυχία του σχεδίου, θα απαιτηθεί φυσικά και μια νέα «πραγματικότητα» στην Ελλάδα. Μία αναπτυξιακή πραγματικότητα! Μέσα από προγράμματα όπως το περιβόητο σχέδιο «ήλιος» για την εκμετάλλευση του ηλιακού και αιολικού δυναμικού της χώρας ή της ανακήρυξης ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου.

Εκτιμώ πως είμαστε «κοντά»…. Πολύ κοντά! Και ας ακούγομαι ως παράφωνα αισιόδοξος στον καιρό της απαισιοδοξίας.

Ο Αντώνης Σαμαράς και η Ν.Δ. παίρνοντας την απόφαση να πουν το «ναι» στη νέα δανεική σύμβαση, θεωρητικά έκαναν ένα βήμα πίσω στην μέχρι τώρα ανυποχώρητη στάση τους απέναντι στην άδικη λιτότητα του λαού. Ουσιαστικά όμως, πόνταραν στρατηγικά πάνω στις περιορισμένες επιλογές που υπάρχουν για να διορθωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά και να χτιστεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης των κρατών της Ε.Ε. με τις αγορές, μετά από μια περίοδο λαθών, διαρκών αναβολών και μίζερων αποφάσεων που απλά έδιναν παράταση στην αγωνία. Παράλληλα, έκλεισαν την «κερκόπορτα» προς τους ντόπιους και ξένους εχθρούς που πολύ θα ήθελαν να πετάξουν την Ελλάδα στο περιθώριο της Ευρώπης και να λεηλατήσουν τον λαό και την περιουσία του, στην περίπτωση μιας άτακτης χρεοκοπίας

Τώρα, ο Αντώνης Σαμαράς, αρχίζει να σχεδιάζει την «επόμενη μέρα». Παρακολουθώντας άγρυπνα τις διεθνείς εξελίξεις, οργανώνει την ομάδα και καταστρώνει το σχέδιο με το οποίο η Ελλάδα θα σωθεί, πατώντας κυρίως πάνω στις δυνάμεις της. Γιατί η δουλειά που μας περιμένει είναι… βουνό! Εφόσον, βέβαια, ο ελληνικός λαός δώσει το δικαίωμα στη Νέα Δημοκρατία να σχηματίσει μια ισχυρή κυβέρνηση.

Πιστεύω όμως πως έτσι θα γίνει. Γιατί ο λαός δεν μπορεί να πιστέψει πια άλλα παραμύθια του είδους «λεφτά υπάρχουν». Ούτε τα δήθεν πατριωτικά παραμύθια της «περήφανης χρεοκοπίας», αφού ο πραγματικός πατριωτισμός δεν βρίσκεται στα λουκέτα, την ανεργία και την πείνα που θα σηματοδοτούσε μια άτακτη χρεοκοπία, αλλά στον αγώνα να ξαναστήσουμε στα πόδια της μια «νέα» Ελλάδα που δεν θα πατάει με το ένα πόδι στην ελευθερία της αγοράς και με το άλλο στον ασφυκτικό κρατισμό και δεν θα αποτελεί βασίλειο της γραφειοκρατίας και της φαυλότητας.

Πιστεύω πως ο λαός μας, μετά από δύο χρόνια σκληρής δοκιμασίας, έχει καταλάβει πολλά. Και εκείνο που πάνω απ’ όλα θέλει, είναι να ξέρει πως μέρα με την μέρα και μήνα με τον μήνα θα αφήνει πίσω του το ένα δυσβάστακτο μέτρο μετά το άλλο, καθώς οι θυσίες του θα έχουν φέρει αποτέλεσμα.

Αν έχουμε μία ευκαιρία να βγούμε όρθιοι από την λαίλαπα, πρέπει να την αρπάξουμε από τα μαλλιά!