Άρθρα

Τα δύο τελευταία έτη βιώνουμε ως Κοινωνία και Οικονομία δυσεπίλυτα προβλήματα. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε παθογένειες, οι οποίες εμφανίσθηκαν την δεκαετία του 80’, γιγαντώθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 90’ και κατέστησαν σχεδόν μη διαχειρίσημες τους τελευταίους 30 περίπου μήνες, λόγω απαράδεκτων κυβερνητικών επιλογών και παραλείψεων. 

Η Ελληνική Κοινωνία το τελευταίο αυτό χρονικό διάστημα έχει τεθεί κατ’ επανάληψη έναντι εκβιαστικών διλλημάτων, που έχουν ως δομικό τους στοιχείο την ψευδο-επιλογή της αποδοχής υφεσιακών, οικονομικά και κοινωνικά ανάλγητων μέτρων, προκειμένου να αποφευχθεί η μη πτώχευση της Ελλάδας. Η Ελληνική Κοινωνία εκβιάζεται συστηματικά προκειμένου να συνυπογράψει την αποσάθρωση της. Ενώ το πρώτο Μνημόνιο υπογράφηκε δύο περίπου χρόνια πριν χωρίς να μελετηθεί από κάποιους, προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή όπως έλεγαν δανειακή χρηματοδότηση της Ελλάδας, σήμερα και ενώ έχουν παρθεί μέτρα παράλογα και καταστροφικά, βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση, αντιμετωπίζοντας το ίδιο ακριβώς πρόβλημα, το οποίο όμως πλέον έχει γιγαντωθεί.

Η επιθυμία για περαιτέρω μείωση των εισοδημάτων των συνταξιούχων, μέσω περικοπής των επικουρικών συντάξεων έρχεται να επιβεβαιώσει για άλλη μία φορά την άνωθεν ροή των γεγονότων. Την στιγμή που είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να κινηθούμε προς ένα δίκαιο και ανταποδοτικό σύστημα επικουρικών συντάξεων, με μικρό κόστος για την οικονομία, γίνεται προσπάθεια να επιβληθούν οριζόντιες περικοπές σε βάρος όλων των σημερινών συνταξιούχων.

Στην προσπάθεια «για την σωτηρία της Ελλάδας», θυσιάζονται χωρίς καμία λογική οι Έλληνες.

Το ζήτημα των επικουρικών συντάξεων είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να αποδείξουμε πως έχουμε μάθει από τα αλλεπάλληλα λάθη των τελευταίων ετών και να καταστήσουμε σαφές πως έχουμε συνειδητοποιήσει την ανάγκη να ασκούμε πολιτική, χρησιμοποιώντας ποσοτικά στοιχεία για να εξυπηρετούμε τις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας. Είναι απαραίτητο να δείξουμε με σαφήνεια πως μπορούμε να κάνουμε το αυτονόητο: να χρησιμοποιούμε τεχνοκρατική μεθοδολογία για να βρίσκουμε την βέλτιστη λύση, την οποία όμως με αμιγώς πολιτικά κριτήρια και λογική θα την προσαρμόζουμε στις απαιτήσεις, στα θέλω και στις ελπίδες των καθημερινά μαχόμενων Ελλήνων.

Η Νέα Δημοκρατία και στο ζήτημα των επικουρικών συντάξεων, καθιστά σαφές πως κινείται προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση. Προτείνει λύσεις ξεκάθαρες, ποσοτικά σταθμισμένες, τεχνοκρατικά επεξεργασμένες, οι οποίες ικανοποιούν τις οικονομικές απαιτήσεις των ημερών και ταυτόχρονα είναι πολιτικά ορθές καθώς εξασφαλίζουν την αναπλήρωση του εισοδήματος της εργασίας με τρόπο που μειώνει τις ανισότητες και αποτρέπει την φτώχεια των ηλικιωμένων. Αντιτάσσεται στην μείωση των επικουρικών συντάξεων παρουσιάζοντας όμως σειρά λεπτομερών και υπολογισμένων ισοδύναμων μέτρων όπως τα έσοδα από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, η καθολική εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και ο έλεγχος στις συντάξεις “μαϊμού”.

Η Νέα Δημοκρατία δεν φοβάται να ανακαλύψει εκ νέου την πολιτική. Σε αυτές τις εποχές των ριζοσπαστικών αλλαγών, αλλάζει δομικά. Προτείνει λύσεις που προκύπτουν από τεχνοκρατική μελέτη και πολιτική ευαισθησία. Δείχνει πώς πρέπει να ασκείται η πολιτική του αύριο, σήμερα. Η περίπτωση των επικουρικών συντάξεων και των προτάσεων της Νέας Δημοκρατίας είναι μία καλή μελέτη περίπτωσης για όσους θέλουν να ασκούν υπεύθυνη πολιτική…