Άρθρα

Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΔΟΤΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Το επόμενο χρονικό διάστημα θα γίνουμε δυστυχώς μάρτυρες της αποτυχίας του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη αγγίζει τα όρια της στατιστικής βεβαιότητας εάν ληφθούν υπόψη οι παράμετροι του εν λόγω Προγράμματος.

Οι Μεσοπρόθεσμες ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις και τις συντάξεις, είναι σκληρές, οριζόντιες, κάποιες από αυτές ακόμη και αναδρομικές, ατελέσφορες και αναποτελεσματικές. Επιβαρύνουν συνολικά και αδιάκριτα όλες τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, τους Εργαζόμενους, τους Επιχειρηματίες, τους Αγρότες, τους Επαγγελματίες.

Το πιο αδύνατο κομμάτι της Κοινωνίας μας βρίσκεται πάλι στο στόχαστρο της Μνημονιακής Πολιτικής.
Αντί μέτρων στήριξης και Αλληλεγγύης, οι Συνταξιούχοι και οι Άνεργοι δέχονται μειώσεις συντάξεων, περικοπές παροχών.

Η κοινή γνώμη έχει κατανοήσει ότι το σχέδιο διάσωσης δεν λειτουργεί. Η διαρκώς ογκούμενη αντίδραση των αγανακτισμένων είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Είναι επόμενο τα νέα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου να οδηγήσουν στη συνέχιση της φτώχειας όλων, να μην λύσουν το πρόβλημα και να προκαλέσουν μόνον την εύλογη αντίδραση του κόσμου και τέλος η πραγματική οικονομία να συνεχίσει να βυθίζεται στην ύφεση προκαλώντας οικονομικά και κοινωνικά ερείπια.

Το περιεχόμενο του κεφαλαίου των Εργασιακών και Ασφαλιστικών Ρυθμίσεων, δεν ξεφεύγει καθόλου από την συνολική λογική του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

Μειώσεις αμοιβών, περιορισμός παροχών, περαιτέρω ευελιξία της εργασίας, χωρίς όμως κανένα, μα κανένα κοινωνικό αντίβαρο.

Ενδεικτικά είναι δυνατόν να καταγραφούν οι ακόλουθες περιπτώσεις.

Αυστηροποιούνται οι προϋποθέσεις για χορήγηση επιδόματος ανεργίας από 01/07/2012. Συγκεκριμένα απαιτούνται πλέον 80 ημερομίσθια κατ΄ έτος για τα τελευταία 3 έτη αντί για 80 ημερομίσθια κατ΄ έτος για τα τελευταία 2 έτη που ίσχυε.

Οι εποχιακοί θα πρέπει να δουλεύουν 6 μήνες για να πάρουν επίδομα αντί των 100 ημερών που ίσχυε.

Η διευθέτηση επεκτείνεται σε 6 μήνες το χρόνο από 4 που ίσχυε μέχρι σήμερα.

Οι ώρες που προσφέρονται και επιστρέφονται στη συνέχεια είναι μέχρι 2 ημερησίως, πέραν του νόμιμου ωραρίου.

Η αμοιβή των νέων μέχρι 25 ετών θα είναι 591,65 ευρώ κατά 20% δηλ. χαμηλότερη από το κατώτατο μισθό της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που έως την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου ήταν 739,56 ευρώ.

Τα κλιμάκια χορήγησης του ΕΚΑΣ γίνονται πέντε από τέσσερα που ίσχυε ως σήμερα:

Επιπρόσθετα επιβάλλεται αυξημένη ειδική εισφορά (τύπου ΛΑΦΚΑ) στις κύριες συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ, 6% έως και 14% αντί για 4% έως 10% που ίσχυε, επιβάλλεται ειδική εισφορά έως 8% για συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ σε συνταξιούχους κάτω των 60 ετών, καθιερώνεται ΛΑΦΚΑ και στις Επικουρικές Συντάξεις Άνω των 300 ευρώ σε ποσοστό από 3% έως 10%.

Αυξάνεται από 4% σε 5% η παρακράτηση υπέρ ανεργίας που ήδη πληρώνουν εργοδότες και εργαζόμενοι, στον Ιδιωτικό Τομέα, ισομερώς από 0,5 % από κάθε πλευρά.

Επιβάλλεται ειδική εισφορά υπέρ ανεργίας στο Δημόσιο και τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, ύψους 2% που θα αποδίδεται στον ΟΑΕΔ.

Οι Ασφαλιστικές προβλέψεις, μειώνουν συντάξεις, αυξάνουν ασφαλιστικές εισφορές, επιβάλλουν σκληρές, οριζόντιες και αρκετές φορές αναδρομικές επιβαρύνσεις. Επιβαρύνουν όλους τους Εργαζόμενους Επαγγελματίες, Αγρότες, Συνταξιούχους και Ανέργους.

Φορτώνουν με πρόσθετα βάρη την επιχειρηματικότητα, αυξάνουν τα κίνητρα για εισφοροαποφυγή και μαύρη εργασία, αφού ανεβάζουν κι άλλο το ήδη υψηλό μη μισθολογικό κόστος.

Τα μέτρα για τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όπως και η επέκταση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, προσθέτουν ευελιξία σε μια αγορά εργασίας που σήμερα έχει άλλες ανάγκες, άλλες προτεραιότητες, αλλά και επαρκή ευελιξία.

Η υποτίμηση της εργασίας των νέων, στέλνει ένα μήνυμα ακόμη πιο φτηνής εργασίας, ακόμη μεγαλύτερης υποβάθμισης των αμοιβών.

Δίνει στους νέους μας μισθό κάτω από το όριο κινδύνου της φτώχειας. Αγνοεί και αφήνει χωρίς ουσιαστικά μέτρα στήριξης την Απασχόληση των νέων (ηλικίας 25-30), που έχουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Αλλά κι αυτή ακόμη η αντικοινωνική διευκόλυνση του εργασιακού κόστους, θα αποδειχθεί ατελέσφορη και αναποτελεσματική, αφού για να υλοποιηθεί απαιτεί από την επιχείρηση για 27 μήνες να μην μειώσει καθόλου το προσωπικό της.

Η λάθος πολιτική του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, η λάθος συνταγή εξακολουθεί να είναι άδικη, αντιαναπτυξιακή, αναποτελεσματική και στο χώρο της Εργασίας και στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα δεν πρόκειται να οδηγήσει πουθενά.

Αντιθέτως, θα επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις και θα οδηγήσει την Κυβέρνηση στην Έξοδο.