Άρθρα

Εντυπωσιακό και ενδιαφέρον το ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στις 27/4/2011 στην ελληνική ιστοσελίδα της Deutsche Welle, σχετικά με το καθεστώς της χαμηλά αμειβόμενης και ανασφάλιστης εργασίας. «Σε διάστημα επτά ετών η κατηγορία αυτή των εργαζομένων έφτασε τα 7,3 εκατομμύρια, αυξήθηκε δηλαδή κατά 1,6 εκατομμύρια σε σχέση με το 2003.

Συνδικάτα και εργοδοτικοί σύνδεσμοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, υποστηρίζοντας ότι το μέτρο της χαμηλόμισθης και ανασφάλιστης εργασίας που αποσκοπούσε στην επανένταξη ανέργων στην κανονική αγορά εργασίας έχει αποτύχει. Ελάχιστοι από τα 7,3 εκατομμύρια των ανθρώπων που αμείβονται με λιγότερο από 400 ευρώ τον μήνα καταφέρνουν να επανέλθουν στην αγορά εργασίας.» είναι κατά λέξη αυτά που αναφέρει η επίσημη Γερμανική πηγή ενημέρωσης. Ομολογείται λοιπόν, από τους πλέον αρμόδιους, τα συνδικάτα των εργαζομένων αλλά και τις εργοδοτικές οργανώσεις, ότι απέτυχε το σύστημα της χαμηλά αμειβόμενης και ανασφάλιστης εργασίας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν εργαζόμενοι και εργοδότες στην χώρα της ΕΕ με την μεγαλύτερη παραγωγικότητα. Ουσιαστικά δηλαδή λένε ότι η παραγωγικότητα δεν εξαρτάται από τους μισθούς των εργαζομένων ούτε από τις ασφαλιστικές εισφορές. Και δεν το λένε μόνο αλλά «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου» για τις αρνητικές συνέπειες του συστήματος αυτού. Βεβαίως δεν ήταν ανάγκη να το ομολογήσουν δημόσια για να το καταλάβουμε. Προκύπτει από τα γεγονότα. Οι Γερμανοί εργαζόμενοι είναι οι υψηλότερα αμειβόμενοι στην Ευρώπη και παρά το γεγονός αυτό η Γερμανική οικονομία έχει όχι μόνο την μεγαλύτερη αλλά και συνεχώς βελτιούμενη παραγωγικότητα σε συνδυασμό με ένα πολύ ισχυρό και γενναιόδωρο σύστημα Κοινωνικής Πρόνοιας. Το ίδιο και στη Σουηδία.
Και όμως αυτό το σύστημα χαμηλών αμοιβών και ανασφάλιστης εργασίας η εδώ κυβέρνηση, μετά μανίας προσπαθεί να το εδραιώσει. Και με ποια δικαιολογία προσπαθεί να ρίξει τους Έλληνες σε αυτόν το εργασιακό Καιάδα ; Βεβαίως μεταθέτοντας τις ευθύνες επικαλούμενη τις πιέσεις που υποτίθεται ότι δέχεται από την Τρόικα (βλέπε Γερμανία). Αν είναι έτσι όπως ισχυρίζεται χαράς Ευαγγέλια για τον εγχώριο Υπουργό μας Απασχόλησης. Με ατράνταχτο επιχείρημα τις απόψεις των ίδιων των Γερμανών μπορεί αμέσως να πάρει πίσω όλα τα νέα μέτρα που «εκσυγχρόνισαν» το εργασιακό μας καθεστώς. Ποιος θα εκφράσει αντιρρήσεις όταν οι ίδιοι οι Γερμανοί παραδέχονται ότι αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά και μάλιστα «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου». Θα το κάνει ; Πιθανότατα όχι για πολλούς και διάφορους λόγους. Ένας από αυτούς είναι ότι αν ενεργήσει έτσι θα ομολογεί ότι το πρόβλημα της κρίσης στην Ελλάδα είναι πολιτικό και όχι οικονομικό. Αυτή είναι η επίσημη άποψη του κόμματός του. Ισχυρίζονται ότι φθάσαμε στο σημερινό σημείο γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν διαχειρίστηκε σωστά τα οικονομικά ζητήματα του Κράτους. Άρα το ΠΑΣΟΚ αγωνίζεται να διορθώσει τα λάθη της κυβέρνησης Καραμανλή. Αν αντίθετα παραδεχθεί ότι τα αίτια της κρίσης είναι πολιτικά, όπως είναι στην πραγματικότητα, τότε θα πρέπει να αποδεχθεί τις δικές του προσωπικές ευθύνες αλλά και του Πρωθυπουργού και όλων των μελών του κόμματος του που υπηρέτησαν ως Υπουργοί ή σε καίριες κυβερνητικές θέσεις.
Βεβαίως το να προσπαθείς να ξεφύγεις από μια κρίση χωρίς να αποδέχεσαι ή χωρίς να έχεις καταλάβει πως βρέθηκες στην δίνη της, δεν είναι συνταγή επιτυχίας. Τα αποτελέσματα των προσπαθειών της κυβέρνησης δυστυχώς το επιβεβαιώνουν. Επί 18 μήνες υποβάλει τον Ελληνικό λαό σε αιματηρές θυσίες, τον σύρει σε μία συνεχώς επιδεινούμενη καθημερινότητα και ακόμη δεν είναι σε θέση να επιδείξει ένα θετικό αποτέλεσμα ή να υπερηφανευτεί για την επίτευξη ενός έστω και μικρού στόχου.