Το ταξίδι του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κίνα στέφθηκε υπό πλήρους

επικοινωνιακής επιτυχίας και ενισχύθηκε αυτή η εικόνα μετά και την επίσκεψη του Κινέζου

Προέδρου στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτή η επιτυχία απέχει παρασάγγας από την

πραγματικότητα, γιατί ναι μεν οι Κινεζικές επενδυτικές προθέσεις στην χώρα μας φαντάζουν

αγαθές, όμως το δικό μας υπόβαθρο είναι σαθρό, για να τις υποδεχθεί και συνεπώς αυτές οι

προθέσεις συνοδεύονται από επιφυλακτικότητα.

Ναι, είναι αληθές ότι οι Ασιάτες φίλοι μας θέλουν να μετατρέψουν το λιμάνι του Πειραιά

στο μεγαλύτερο της Ευρώπης. Μόνο που το αναλογικό όφελος εξυπηρετεί σε μεγαλύτερο

βαθμό τα δικά τους συμφέροντα, παρά τα Ελληνικά. Και σε τελική ανάλυση το πρώτιστο

ζητούμενο δεν είναι η «εξάπλωση» της Cosco στην Ελλάδα, αλλά τα όποια πρόσθετα

επενδυτικά κεφάλαια έλθουν στην χώρα μας σε άλλους τομείς της επιχειρηματικής δράσης,

πέρας της εμπορικής. Θα τα δούμε; Οφείλουμε να διατηρούμε μικρές επιφυλάξεις για μία

σειρά από αντικειμενικούς λόγους.

Φερ΄ ειπείν κανένας δεν επενδύει μακροπρόθεσμα σε μια χώρα που βρίσκεται σε

δημογραφική κατάρρευση και που οι νέοι με υψηλό μορφωτικό επίπεδο συνεχίζουν να

μεταναστεύουν στο εξωτερικό.

Κανείς δεν επενδύει σε μια χώρα που τείνει να μετατραπεί σ΄ ένα απέραντο hoto spot και που

αν συνεχίσει έτσι, θα καταστεί με μαθηματική ακρίβεια τουρκικό προτεκτοράτο.

Κανείς δεν επενδύει σε μια χώρα που δεν διαθέτει τράπεζες και που η τραπεζική πίστη

αποτελεί ζητούμενο για τους μικρο-καταθέτες, καθώς είναι κλονισμένη αφάνταστα η

εμπιστοσύνη τους στα πιστωτικά ιδρύματα.

Κανείς δεν επενδύει σε μια χώρα που ο δημόσιος πλούτος της είναι υποθηκευμένος στο

Υπερταμείο για 99 χρόνια κι έχει διαλυμένες υποδομές.

Σ’ αυτή τη χώρα το διεθνές κεφάλαιο κάνει «αρπαχτές»! Καμία δε ανάπτυξη τέτοιου τύπου

δεν θα βγάλει από το αδιέξοδο το ένα εκατομμύριο των οφειλετών, όταν οι μέσες αμοιβές του

30% των απασχολούμενων με μερική απασχόληση είναι 400€ μεικτά και ο μέσος μισθός της

πλήρους απασχόλησης κυμαίνεται στα 1180€ μεικτά. Ούτε βεβαίως ευνοεί τις δεκάδες μικρές

και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται ήδη σε κλοιό μέτρων αναγκαστικής

εκτέλεσης.

Πραγματική ανάπτυξη η Κυβέρνηση ευαγγελίζεται για την κάστα των ολίγων

κεφαλαιοκρατών. Οι λίγοι, οι διαχρονικά και σκανδαλωδώς ευνοημένοι μπορούν να ελπίζουν

σε συμπράξεις με Κινέζους ή με όποιους άλλους αλλοδαπούς μεγαλοεπενδυτές. Αλλά, ας

κρατούν μικρό καλάθι γιατί το επενδυτικό έδαφος στην Ελλάδα είναι ασταθές, όσο

επίπλαστη είναι και η κοινωνική συνοχή της, δεδομένου ότι γιατί «ακουμπά» σε ένα κράτος

με τεράστιες παθογένειες και ταυτόχρονα συνεχίζει να εχθρεύεται και να αποδομεί την

ραχοκοκαλιά του, που είναι φυσικά η μεσαία τάξη

Άρθρα

Λίστα αντικειμένων