Loading...
 Start Page
Άρθρο του Νίκου Νικολόπουλου (*)  Το «πάρτι» της αγαπημένης των ξένων δανειστών Τουρκίας τελείωσε… Τώρα αντιμέτωπη με την χρεωκοπία…

Η Τουρκία τα προηγούμενα χρόνια, έγινε η αγαπημένη των ξένων δανειστών και βίωσε μια μεγάλη εισροή ξένων κεφαλαίων για αρκετά χρόνια. Το κρίσιμο είναι πως το χρέος της αποτιμάται σε δολάρια, όχι σε εγχώριο (που είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ, οι οποίες δέχτηκαν και αυτές μεγάλες εισροές στο παρελθόν, δεν είναι εξίσου ευάλωτες). Σε κάποιο σημείο ωστόσο το «πάρτι» της Τουρκίας τελείωσε. Δεν έχει τόση σημασία τι προκαλεί την απότομη διακοπή στον ξένο δανεισμό: μπορεί να είναι γεγονότα στο εσωτερικό, όπως το να τοποθετείς το γαμπρό σου (όπως έκανε ο Ερντογάν) ως Υπουργό Οικονομικών, μπορεί να είναι μια αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων, μπορεί να είναι η ευρύτερη γεωπολιτική της στάση.

Όποιες κι αν είναι οι αιτίες, το κρίσιμο είναι ότι το ξένο χρέος έχει καταστήσει την οικονομία της πλήρως επίφοβη για χρεωκοπία. Η απώλεια εμπιστοσύνης προκαλεί πτώση στο νόμισμα της. Αυτό κάνει πιο δύσκολο να αποπληρωθούν τα χρέη της σε ξένο νόμισμα. Αυτό πλήττει την πραγματική οικονομία και μειώνει ακόμα περισσότερο την εμπιστοσύνη, οδηγώντας σε περαιτέρω πτώση το νόμισμα της και ούτω καθεξής.

Ήδη βλέπουμε ότι μπροστά στην καταστροφή, το καθεστώς Ερντογάν «ρίχνει» γέφυρες στην Ευρώπη, αφού γνωρίζει ότι με τους νέους «λυκοσυμμάχους» του, τη Ρωσία, το Ιράν κτλ δεν μπορεί να αποτρέψει την οικονομική καταστροφή που πλησιάζει ραγδαία.

Στο πλαίσιο αυτό τοποθετείται και η αναπάντεχη απόφαση του να απελευθερώσει τους δύο Έλληνες ομήρους, οι οποίοι κρατούνταν όμηροι επί πάνω επί πέντε μήνες χωρίς κανένα κατηγορητήριο. Το καθεστώς Ερντογάν εφαρμόζει τακτικές ομηρίας ξένων υπηκόων εδώ και δύο χρόνια ακριβώς όπως έκαναν βάρβαροι πολέμαρχοι κατά το μεσαίωνα, απαιτώντας λύτρα ή ανταλλάγματα. Βεβαίως στο σημερινό παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι τέτοιες μέθοδοι δεν αρμόζουν σε πολιτισμένες χώρες, οι οποίες μετέχουν σε διεθνείς οργανισμούς ή στρατιωτικές συμμαχίες. Απέχουν δε, έτη φωτός από το να είναι υποψήφιες προς ένταξη χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για την Ελλάδα ο Ερντογάν και το καθεστώς του αποτελούν μία ευκαιρία. Ίσως ακούγεται περίεργη μία τέτοια τοποθέτηση. Ωστόσο πρόκειται για έναν άνθρωπο που στην προσπάθεια του να «θεοποιηθεί», έχει καταφέρει αυτό που για την Ελλάδα ήταν το ζητούμενο επί δεκαετίες: να απομονωθεί η Τουρκία.

Η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών είναι μία σαφής ένδειξη ότι αυτή την περίοδο της ασφυκτικής πίεσης που δέχεται από τους Αμερικανούς, ο Ερντογάν επιδιώκει να διατηρεί χαμηλά τη θερμοκρασία στο ελληνοτουρκικό μέτωπο.

Σήμερα πλέον, που ο Λευκός Οίκος έχει επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία και καλλιεργεί κλίμα υπονόμευσης της οικονομίας της, ο Ερντογάν είναι πεπεισμένος ότι η Ουάσιγκτον τον έχει προγράψει.

Ο φόβος αυτός του Ερντογάν συνδέεται με την εδραιωμένη πεποίθησή του πως οι Αμερικανοί έχουν σκοπό να τον εξαλείψουν. Όταν καταγγέλλει τον Γκιουλέν ως υποκινητή του πραξικοπήματος εννοεί τη CIA. Είναι ενδεικτικό ότι οι δικές του δημοσιογραφικές φωνές το λένε ρητά. Έχουν επανειλημμένως διατυπώσει τη θεωρία πως η Ουάσιγκτον μεθοδεύει μία θερμή ελληνοτουρκική κρίση για να επέμβει κατά τρόπο που να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής του. Δεν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ότι το σενάριο αυτό πατάει στην πραγματικότητα, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Ερντογάν το πιστεύει, ή τουλάχιστον το θεωρεί πολύ πιθανό.

Με άλλα λόγια, ο εν λόγω φόβος του έχει αποκτήσει στη θεώρησή του αυξημένη αξιοπιστία και ως εκ τούτου είναι πολύ πιο έντονος.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης ή σπουδαίος πολιτικός αναλυτής για να δει και να προβλέψει τα μελλούμενα στην γειτονική χώρα, αφού το μήνυμα του κ. Τραμπ ήταν κατανοητό και από τους ανίδεους.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες, τόνισε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν πρόκειται να καθίσουν με τα χέρια σταυρωμένα (US not going to take it sitting down). Δεν έχουμε δει ακόμα το τέλος αυτής της ιστορίας, πρόσθεσε, αφήνοντας στον καθένα να καταλάβει ότι η κατάληξη, όποια και αν είναι, θα είναι άσχημη

Η πορεία των ΗΠΑ με τον Ερντογάν είναι έντονα συγκρουσιακή. Η επιμονή του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Νετανάχιου για να τερματιστεί η πολιτική της ανοχής έναντι στην Τουρκία που επιβλήθηκε στον Λευκό Οίκο δείχνει το ποια χώρα θα είναι απόλυτα κερδισμένη, θα είναι το Ισραήλ.

Είναι ακριβώς σ’ αυτό το πλαίσιο που λαμβάνει χώρα η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.

Ακόμα και αν εν συνεχεία, απελευθερωθεί ο Πάστορας και οι υπόλοιποι Αμερικανοί όμηροι από τον Ερντογάν, το Ισραήλ αναδείχθηκε ήδη στον ακρογωνιαίο λίθο της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή.

Και αυτό είναι καλό για την Ελλάδα και την Κύπρο, που επιμένουν να διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις με το Εβραϊκό Κράτος.

Ακόμη όμως και τώρα υπάρχουν διεφθαρμένοι yes menΈλληνες πολιτικοί, αλλά και αμετανόητοι αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον, το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, που πιστεύουν ότι πρέπει να μοιράσουμε το Αιγαίο και την Κύπρο με τους Τούρκους.

Ευτυχώς, δόξα τω Θεώ και τον πρόεδρο Τραμπ με το μόλις επιβληθούν οι νέες κυρώσεις, δεν θα υπάρχει πισωγύρισμα και αυτό ας το έχουν υπόψη τους.

(*) Ο Νίκος Νικολόπουλος είναι ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας και Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος

Πολιτικό Γραφείο Πάτρα:
Διεύθυνση: Μιαούλη 48, Πάτρα
Τηλέφωνο: 2610344700 και 2610344702
 
Επίσημη Ιστοσελίδα Κόμματος:

Ακολουθείστε μας στα Social Media


@ninikolopoulos

© Copyright 2009 - 2024 Νίκος Ι. Νικολόπουλος