Ερωτήσεις 2013

ΕΡΩΤΗΣΗ

ΠΡΟΣ

ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ

ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Κάθε εβδομάδα που περνάει θολώνει όλο και περισσότερο ο διπλωματικός ορίζοντας της Ελλάδας σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις και την επιδιωκόμενη λύση στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, καθώς πληθαίνουν οι αρνητικές ενδείξεις, όχι μόνο της διεθνούς πίεσης αλλά και της αδυναμίας της μνημονιακής κυβέρνησης να σχεδιάσει τις απαντήσεις και την εν γένει πολιτική της στο θέμα αυτό. Υπενθυμίζουμε ένα μικρό ιστορικό χρονικό.

 Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών, να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας ως νέου κράτους.

Μετά την συνάντηση των Αρχηγών ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης, διάβασε για τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ακόλουθο ανακοινωθέν.

 «Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου ‘91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”»!

Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη “Μακεδονία”».

Με την εικόνα που εμφανίζει σήμερα η ελληνική κυβέρνηση είναι αδύνατη οιαδήποτε θετική πρόβλεψη. Ακόμα και αν στη Σύνοδο κορυφής του Ιουνίου τα Σκόπια δεν πάρουν ημερομηνία ένταξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων είναι βέβαιο ότι θα πάρουν ένα πολύ θετικό μήνυμα που θα γίνει πολιτική απόφαση τον Δεκέμβριο.

 Είναι επίσης γνωστό ότι σε λιγότερο από ένα χρόνο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ θα γίνει επίσημη πρόσκληση στην ΠΓΔΜ για ένταξη.

Επειδή υπό το πρίσμα των εξελίξεων αυτών απαιτείται όλη η φαντασία ενός πολιτικού συστήματος και η συμμετοχή πολλών δυνάμεων σε έναν εθνικό πολιτικό σχεδιασμό, καθώς τα πολλά και εκρηκτικά προβλήματα στα Βαλκάνια σε συνδυασμό με τα πολλά διμερή προβλήματα που έχει η Ελλάδα, εκτός από την ΠΓΔΜ και με την Αλβανία, απαιτούν πολιτικό σχέδιο και συγχρονισμό.

Επειδή η Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 που απαγορεύει στην Ελλάδα να θέτει βέτο για την ένταξη της ΠΓΔΜ ή θα καταγγελθεί ή θα γίνει σεβαστή μετά την αρνητική για τη χώρα μας απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ύστερα από την προσφυγή των Σκοπίων.

Επειδή ο χρόνος λιγοστεύει και ο Πρωθυπουργός σύμφωνα με έγκυρες πηγές δεν έχει αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο στο πρόβλημα αυτό αλλά και δεν έχει εκφραστεί ποτέ δημόσια για το πώς θα χειριστεί αυτό το πρόβλημα, παρόλο που στο παρελθόν είχε επηρεάσει στο μέγιστο βαθμό την πολιτική του σταδιοδρομία. Επειδή διαφαίνεται ότι η απουσία σχεδίου, θέσεων και επικοινωνιακής πολιτικής θα καθηλώσει την κυβέρνηση και πιθανόν να προκαλέσει απίστευτες εντάσεις μέσα στον Ελληνισμό και να πολλαπλασιαστεί η πίεση από την Ακροδεξιά, το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ ο Πρωθυπουργός πολύ δύσκολα μπορεί να το διαχειριστεί μόνος του.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω ερωτάσθε:

• Ο κ. Μπεσιμι πραγματοποίησε επίσκεψη στην Αθήνα, στις 8 Μαΐου και είχε συνάντηση με τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Δημήτρη Αβραμόπουλο. Τι συζητήθηκε ακριβώς?
• Τι προτίθεται να πράξει η Ελληνική δικομματική κυβέρνηση σε επίπεδο συλλογικού κυβερνητικού οργάνου?
•  Θα εξετάσετε τη στρατηγική της χώρας στις κρίσιμες εξελίξεις του επόμενου διαστήματος, για να εισηγηθούν στη Βουλή των Ελλήνων τη θέση της χώρας?
• Ποια είναι η διεθνής πολιτική δράση, καθώς και οι πολιτικές συμμαχίες που θα κάνουν λόμπι υπέρ των Ελληνικών θέσεων σε όλα τα διεθνή όργανα ?
• Ισχύει για τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών, η απόφαση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών του 1992, που ανέφερε ότι δεν αποδεχόμαστε οποιοδήποτε όνομα των Σκοπίων που θα περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία?

Ο ερωτών Βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Γ.Γ. ΧΡΙ.Κ.Ε.