Επιστολές

Αγαπητέ κ. Χ. Καφύρα,

Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι,

εκπρόσωποι των φορέων της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου,

Δυστυχώς, ένα θλιβερό καθήκον με κρατάει μακριά από την σημερινή συνάντηση σχετικά με το μείζον ζήτημα που έχει ανακύψει με την Ολυμπία Οδό.

Επιτρέψτε μου όμως, έστω και μέσα από αυτή την επιστολή να εκφράσω την άποψή μου για το συγκεκριμένο ζήτημα, η οποία είναι σαφής και ξεκάθαρη, εκφρασμένη ήδη στη Βουλή και σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις μου με τους αρμόδιους κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Διαφωνώ με την επικοινωνιακού τύπου προσπάθεια του κ. Κ. Χατζηδάκη να ανακοινώσει συμφωνία με τους εργολάβους για την επανεκκίνηση των 4 οδικών έργων, περιλαμβάνοντας όμως έναν «κουτσουρεμένο» δρόμο, ο οποίος στερεί πολλά, όχι μόνο από την Ηλεία, αλλά από το σύνολο της βόρειας και δυτικής Πελοποννήσου, καθώς και συνολικά, του δυτικού άξονα της χώρας.

Πρόκειται για το χειρότερο δυνατό σενάριο!

Ένα «εχθρικό» σενάριο για την περιοχή μας, αφού όλη η Δυτική Αχαΐα, από την έξοδο της περιμετρικής της Πάτρας μέχρι και την «είσοδο» της Μεσσηνίας θα παραμείνει καταδικασμένη να… πεθαίνει σε έναν επικίνδυνο και παρωχημένο αυτοκινητόδρομο και μια ολόκληρη ζώνη που περιλαμβάνει ορισμένα από τα πιο σημαντικά και ελπιδοφόρα κομμάτια ελληνικής γης θα παραμείνει αποκομμένη, χωρίς σύγχρονο δρόμο, ενώ δεν διαθέτει ούτε σιδηρόδρομο, ούτε έναν σύγχρονο και διεθνή αερολιμένα, ούτε αγωγούς φυσικού αερίου, ούτε κάτι άλλο που να της παρέχει ουσιαστικές ελπίδες ανάκαμψης.

Ακόμα και η μοιρολατρική αποδοχή της επιλογής, ότι το τμήμα μεταξύ Ελευσίνας και Πατρών είναι το πιο «εμπορικό» και άρα μπορεί να «βγάλει τα λεφτά του», γι’ αυτό και μπορεί να κατασκευαστεί, ενώ το υπόλοιπο τμήμα της Ολυμπίας Οδού δεν είναι τόσο «εμπορικό» και γι’ αυτό μπορεί να περιμένει, προδίδει μια σαφή υποτίμηση των δυνατοτήτων της βορειοδυτικής Πελοποννήσου και δείχνει ότι το υπουργείο Ανάπτυξης, κάθε άλλο παρά διορατικά και μακροπρόθεσμα βλέπει την ανάπτυξη της περιφερειακής Ελλάδας.  

Όπως προείπα όμως, αυτό είναι το χειρότερο σενάριο, συνολικά για τον δυτικό άξονα της χώρας. Ας μην ξεχνάμε πως αυτό που ονομάστηκε «Ολυμπία Οδός» είναι ο συνδυασμός του τμήματος της πρώην ΠΑΘΕ (Πατρών – Αθηνών – Θεσσαλονίκης – Ευζώνων) που δεν κατασκευάστηκε όταν έπρεπε, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά και ενός τμήματος της Ιονίας Οδού, η οποία αρχικά, ξεκινούσε από την Ηγουμενίτσα και έφτανε μέχρι την Καλαμάτα.

Πρόκειται για έργα, ενταγμένα στα διευρωπαϊκά δίκτυα. Αυτοκινητόδρομοι που ουσιαστικά θα εξυπηρετήσουν τις μεταφορές προϊόντων προς την δυτική και κεντρική Ευρώπη, χωρίς να χρειάζεται αυτά να περνούν από την Αθήνα και την ανατολική πλευρά της χώρας.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για έργα υψίστης σημασίας ακόμα και για την Ε.Ε., ιδίως όμως για τον δυτικό άξονα, ο οποίος θα μπορούσε να αναπτυχθεί αυτόφωτα, και αυτοδύναμα. Η αναστολή κατασκευής ενός σημαντικού τμήματος αυτών των οδικών αξόνων έχει τεράστιες επιπτώσεις, συνολικά για τον δυτικό άξονα. Μετατρέπει την Πάτρα σε «δορυφόρο» της Αθήνας, αποστερώντας της την δυνατότητα να επιτελέσει τον μητροπολιτικό ρόλο της στον δυτικό άξονα της χώρας. Διασπάει μια χορική ενότητα που ανεξάρτητα από τον «Καποδίστρια» ή τον μεταγενέστερο «Καλλικράτη», αποτελεί το σύνολο της Βορειοδυτικής Πελοποννήσου και αφαιρεί τη δυνατότητα να σκεφθούμε και να μελετήσουμε τις νέες δυνατότητες ανάπτυξης που θα είχε η μισή Ελλάδα, από την ελληνοαλβανική μεθόριο της Ηπείρου και της Θεσπρωτίας μέχρι την Καλαμάτα και από την Κόρινθο μέχρι την Κέρκυρα.

Προσωπικά πιστεύω λοιπόν, ότι το κουτσούρεμα της Ολυμπίας Οδού, συνιστά στην ουσία μία αντεθνική πολιτική, αντίθετη ακόμα και με όσα ευαγγελίζεται η κυβέρνηση και το ίδιο το υπουργείο Ανάπτυξης για ανασύσταση και ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

Γι’ αυτό και υποστηρίζω πως η ολοκλήρωση της Ολυμπίας Οδού, στο σύνολό της, καθώς επίσης και της Ιονίας Οδού, στο σύνολό της, πρέπει να αποτελούν για όλους μας, αδιαπραγμάτευτους στόχους και μάλιστα, εδώ και τώρα!

Προτείνω λοιπόν, την λήψη ορισμένων συγκεκριμένων και πολύ άμεσων αποφάσεων, όπως:

* Με πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, κ. Απ. Κατσιφάρα και του ΣΥΝΟΛΟΥ των βουλευτών της Περιφέρειας, να συσταθεί ένα κοινό μέτωπο με τους Περιφερειάρχες της Πελοποννήσου, της Ηπείρου και των Ιονίων Νήσων, καθώς με τους βουλευτές αυτών των περιφερειών και να συνταχθεί μία κοινή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της χώρας, κ. Α. Σαμαρά, στην οποία να γίνεται σαφές πως το σύνολο του δυτικού άξονα της χώρας δεν δέχεται τίποτα λιγότερο από την κατασκευή του συνόλου των οδικών αξόνων. Η επιστολή θα υπογράφεται από τους 4 Περιφερειάρχες, τους βουλευτές και τους εκπροσώπους φορέων των περιοχών αυτών (προέδρους Επιμελητηρίων, ΤΕΕ, κλπ).

* Προτείνω ακόμα, με πρωτοβουλία των Περιφερειαρχών να ακολουθήσει άμεσα μια νέα σύσκεψη όλων των βουλευτών του δυτικού άξονα, στην οποία θα εκφραστεί η κοινή άποψη ότι το «κούρεμα» οποιουδήποτε έργου αναπτυξιακής υποδομής – όπως ο αυτοκινητόδρομος – αποτελεί casus belli και θα έχει ως αποτέλεσμα την καταψήφιση από πλευράς βουλευτών, κάθε νομοσχεδίου που θα έρχεται προς ψήφιση, με πρώτο στη σειρά το φορολογικό νομοσχέδιο. Ας μην γελιόμαστε, δεν θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή νέες συμβάσεις για τους αυτοκινητόδρομους. Το είπε ο κ. Χατζηδάκης στις εξαγγελίες του. Άρα, ο τρόπος να αντιδράσουμε κοινοβουλευτικά, είναι μέσω άλλων νομοσχεδίων.  

* Ως ύστατη μορφή αντίδρασης, και εφόσον παρακαμφθούν όλα τα προαναφερόμενα, προτείνω την κατάθεση της ομαδικής παραίτησής ΟΛΩΝ μας! Και εννοώ, όλων των βουλευτών, όλων των Περιφερειαρχών και των Περιφερειακών Συμβουλίων, όλων των Δημάρχων και των Δημοτικών Συμβουλίων!

Αγαπητοί κύριοι, οι εποχές των θορυβωδών λεονταρισμών πέρασαν. Όπως και οι εποχές της «αφωνίας», όμως. Αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία που εκπροσωπούμε και επιτέλους, να διεκδικήσουμε κατ’ ουσίαν την ανάπτυξη της περιοχής μας, οφείλουμε να δράσουμε συντεταγμένα και αποφασιστικά. Και προπάντων, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!

Γι’ αυτό και οι προτάσεις που θέτω υπόψιν σας, μας αφορούν όλους και πρέπει να εφαρμοστούν από όλους. Ή όλοι ή κανένας!

Θέλω να σημειώσω, τέλος, ότι μπορεί κάποιοι να πουν ότι «ο Νικολόπουλος λαϊκίζει». Τους προλαβαίνω. Ας κρατήσουν τις θεσούλες τους και ας τις χαίρονται, πάνω στα συντρίμμια των πιο φτωχών και υπανάπτυκτων κομματιών της ελληνικής γης, (όπως είναι η Δυτική Ελλάδα και η Ήπειρος, με βάση τις επίσημες καταγραφές). Ο Νικολόπουλος, όταν χρειάστηκε να αφήσει την καρέκλα του για να υπερασπιστεί τον λόγο του προς τους πολίτες, το έκανε. Και είναι έτοιμος να το ξανακάνει.

Εξάλλου, αν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τολμήσουμε τα όσα προανέφερα, να είστε βέβαιοι πως η νίκη θα είναι δική μας. Όλοι αυτοί που σήμερα ακούνε μόνο τις εντολές των εθνικών εργολάβων και των τραπεζιτών, θα σαλπίσουν άτακτη υποχώρηση. Αξίζει να το επιχειρήσουμε, έστω για μία φορά, πιστέψτε με…

Πάτρα 15 Δεκεμβρίου 2012

Με τιμή

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Βουλευτής Αχαίας

τ. Υφυπουργός Εργασίας