Ερωτήσεις 2012

Σύμφωνα με στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας τον Απρίλιο 2012 και παραμένουν μέχρι σήμερα επίκαιρα, βάσει ρεπορτάζ συγκεκριμένης εβδομαδιαίας εφημερίδας, από το 2010 μετέτρεψαν το ΤΕΜΠMΕ σε υπόγειο πάρκινγκ κεφαλαίων ανάπτυξης που ξεπερνούν τα 3,5 δισ. (!) ευρώ, το οποίο μετονομάστηκε – άγνωστο για ποιο καπρίτσιο – σε ΕΤΕΑΝ. Δύο χρόνια χάθηκαν. Δεν πρόσφεραν ΤΙΠΟΤΑ στην ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων. Το μόνο που έκαναν ήταν ν' αλλάξουν το όνομα. Και άφησαν να... κάθονται 3,5 δισ. ευρώ, την ώρα που η αγορά, οι επιχειρήσεις είχαν στερέψει από ρευστό.

Το ΤΕΜΠΜΕ ξεκίνησε την πορεία των εγγυήσεων το 2009 με μόλις 0,2 δισ. ευρώ και σε χρόνο ρεκόρ 9 μηνών δημιούργησε αμέσως ρευστότητα στην αγορά, που ξεπέρασε τα 5,5 δισ. ευρώ, και διασφάλισε περισσότερες από 225.000 θέσεις εργασίας, μέσω των 55.000 δανείων που εγγυήθηκε, ενώ σήμερα, αν είχαν πέσει στην αγορά τα 3,5 δισ. ευρώ, πάρα πολλά λουκέτα θα είχαν αποφευχθεί και χιλιάδες εργαζόμενοι δεν θα είχαν χάσει τη δουλειά τους.

Το ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ, αντί να συνεχίσει και να εξελίξει τον ρυθμό στήριξης των μικρών επιχειρήσεων, περιορίζεται στις εξαγγελίες αόριστων ενισχύσεων που ποτέ δεν πραγματοποιούνται. «Φάτε μάτια ψαριά και κοιλιά περίδρομο». Απ' τον παρκαρισμένο πακτωλό δισεκατομμυρίων, είναι ξεκάθαρο πως δεν έχει φτάσει τίποτα ουσιαστικό στην αγορά, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που αποκαλύπτει σχετικό ρεπορτάζ.

Χαρακτηριστικά, το ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ, δέχεται τόσες λίγες αιτήσεις ώστε τα προγράμματα του ΕΤΕΑΝ να είναι πιο πολλά απ' τις αιτήσεις του.

Στα πιο πάνω κονδύλια για έργα ανάπτυξης πρέπει να προστεθεί το ομόλογο των 1.500.000.000 ευρώ, που είχε δοθεί στο ΤΕΜΠΜΕ το 2009 για την ανάπτυξη των εγγυήσεων. Εξάλλου, το υφιστάμενο κεφάλαιο του ΕΤΕΑΝ/ΤΕΜΠΜΕ, που σήμερα ανέρχεται στο ύψος των 290.000.000 ευρώ, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και αυτό για την ανάπτυξη, εάν είχαν διοχετευτεί μέχρις εξαντλήσεως στην αγορά οι προαναφερόμενες παροχές για τις ΜΜΕ. Από όλα τα παραπάνω προγράμματα σχηματίζεται ένα συνολικό κεφάλαιο ύψους άνω των 3,5 δισ. ευρώ και μ' αυτό το ΕΤΕΑΝ/ΤΕΜΠΜΕ θα έπρεπε να αποτελεί βασικό εργαλείο στήριξης και ανάπτυξης των μικρών επιχειρήσεων.

ΕΡΩΤΑΣΘΕ:

• Γιατί όμως, παρά την τρομακτική έλλειψη ρευστότητας, επικράτησε και επικρατεί η λογική του PARKING!

Τώρα, για ποιον λόγο, την απάντηση θα πρέπει να δώσουν οι διοικητές του ΕΤΕΑΝ και φυσικά οι υπουργοί Ανάπτυξης και... Αντιανταγωνιστικότητας, που θήτευσαν από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τώρα.

• Γιατί αρνούνται ακόμη και την παράταση εξόφλησης των δανείων που έχουν δοθεί;
• Γιατί ενώ γνωρίζετε πως η άρνηση οδηγεί ταχύτατα τις περισσότερες των καλυτέρων επιχειρήσεων στο κλείσιμο, δεν κάνει επιμήκυνση;
• Είναι αλήθεια πως με αυτήν την στάση του ΕΤΕΑΝ μειώνεται ραγδαία το ομόλογο ύψους 1.500.000.000 ευρώ, που αποτελεί το κεφάλαιο των εγγυήσεων του ΤΕΜΠΜΕ/ΕΤΕΑΝ, λόγω της αυξημένης καταβολής των εγγυήσεων, στα δάνεια που δεν εξυπηρετούν οι επιχειρήσεις, που στις σημερινές συνθήκες κρίσης ξεπερνούν τον φυσιολογικό ρυθμό καταγγελιών;
• Οι τράπεζες χάνουν το 20% των δανείων που καταπίπτουν;
• Κλείνουν οι πιο υγιείς επιχειρήσεις της χώρας που επί σειρά ετών ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και συνεισέφεραν στα κρατικά έσοδα απ' τη διαρκή φορολόγηση των δηλωμένων κερδών τους.

Οι διάφορες αιτιολογίες που προβάλλουν περί άρνησης της ΕΕ βρίσκονται σε αντίθεση με τις δηλώσεις της αρμόδιας Επιτρόπου Ντ. Χούμπνερ, που εκθείαζε το σχετικό πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην Ελλάδα, τον Φεβρουάριο του 2009, καθώς επίσης η αιτιολόγηση της άρνησης της ΕΕ δεν υπάρχει, διότι η ίδια η ΕΕ και το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης συνεχώς μιλούν για την ανάγκη προγραμμάτων παροχής ρευστότητας μέσω της ενίσχυσης των κεφαλαίων κίνησης των επιχειρήσεων;

• Υπάρχει δόση αλήθειας πως η άρνηση της παράτασης των δανείων είναι πολύ πιθανό να έχει σχέση με τη σκοπιμότητα της διαχείρισης του ομολόγου;
• Εάν ναι τότε τι λέτε για την λεηλασία του ομολόγου 1,5 δισ. ευρώ;
• Είναι αλήθεια ότι το ομόλογο του 1,5 δισ. ευρώ, παρότι δεν «κουρεύτηκε» με το PSI, σήμερα αποτιμάται απ' την ΗΔΑΤ στο χαμηλότατο 29%;
• Είναι αλήθεια ότι από την εποχή που το ομόλογο αποτιμάτο στο 100% της αξίας του, το ΕΤΕΑΝ παρουσίαζε μια ανεξήγητη κωλυσιεργία και καθυστέρηση καταβολής των εγγυήσεων στις τράπεζες, για τα δάνεια που κατέπεσαν;
• Τι απαντάτε όταν  εκ του αποτελέσματος, η συγκεκριμένη καθυστέρηση ωφελεί άμεσα τις τράπεζες που σήμερα πλέον λαμβάνουν για το δάνειο που είχε καταπέσει περισσότερα ομόλογα, έναντι όσων θα ελάμβαναν ως εγγύηση του ΕΤΕΑΝ, κατά τη χρονική στιγμή της κατάπτωσης του δανείου;
• Είναι αλήθεια ότι λόγω της συγκεκριμένης καθυστέρησης, μέχρι σήμερα (Απρίλιος 2012/ρεπορτάζ) έχουν πληρωθεί μόλις 1.100 εγγυήσεις απ' τις 4.500, για τα δάνεια που έχουν καταπέσει, με αποτέλεσμα να έχει σωρευτεί εδώ και καιρό ένα πλήθος 3.400 εγγυήσεων που καλείται σήμερα το ΕΤΕΑΝ να τις πληρώσει καταβάλλοντας ομόλογο μεγαλύτερης ονομαστικής αξίας, αφού σήμερα έχει υποτιμηθεί απ' την ΗΔΑΤ στο 29% της αξίας του;
• Πως μπορεί να εξηγηθεί το εξής γεγονός αν και η σχετική υποχρέωση του ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ προβλέπει πως οι καταβολές των εγγυήσεων στις τράπεζες πρέπει να γίνονται εντός διμήνου, οι καθυστερήσεις ξεπερνούν το εξάμηνο;
• Είναι αλήθεια πως η παροχή των εγγυήσεων στις τράπεζες, στην πλειονότητα των 1.100 καταγγελμένων δανείων, άρχισε να δίδεται μετά την έναρξη των υποτιμήσεων του ομολόγου, παρότι μέχρι τα μέσα του 2011 το ομόλογο αποτιμάτο στο άρτιο, δηλαδή στο 100% της αξίας του;
• Κερδίζουν οι τράπεζες ή χάνει το Δημόσιο;
• Ισχύει το παρακάτω παράδειγμα:

Ένα δάνειο αξίας 100.000 ευρώ που δεν εξυπηρετείται από τον δανειολήπτη και καταπίπτει ύστερα από 180 ημέρες καθυστέρησης πληρωμής της δόσης του. Το ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ οφείλει αμέσως να καταβάλει την εγγύηση των 80.000 ευρώ (80% επί το χρέος του δανείου) με ομόλογο ισόποσης αξίας. Εφόσον το ομόλογο σήμερα αποτιμάται στην ΗΔΑΤ έστω με 30%, το ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ πρέπει να καταβάλει ομόλογο αξίας 267.000 ευρώ αντί των 80.000 ευρώ που θα κατέβαλε κατά τη διάρκεια της αποτίμησης του ομολόγου στο άρτιο (267.000 ευρώ Χ 30% = 80.000 ευρώ). Το 2014 η τράπεζα θα εισπράξει στο άρτιο την αξία του ομολόγου, αφού δεν έχει «κουρευτεί» μέσω των PSI, και θα κερδίσει 167.000 ευρώ (267.000 ευρώ - 80.000 ευρώ - 20.000 ευρώ συμμετοχή της στον κίνδυνο = 167.000 ευρώ).

Έτσι, αντί να χάσει η τράπεζα απ' τη συμμετοχή της στον κίνδυνο της δανειοδότησης, διότι συμμετείχε στην εγγυοδοσία των δανείων με 20%, κερδίζει πολλαπλάσια ευρώ.

Με το παράδειγμα αυτό γίνεται αντιληπτό πως όσο πιο πολύ υποτιμηθεί το ομόλογο, τόσο περισσότερο κερδίζουν οι τράπεζες και χάνει το Δημόσιο, το οποίο σήμερα ζημιώνεται πολλαπλάσια ένεκα της καθυστερημένης καταβολής της εγγύησης.

Είναι αλήθεια πως εάν το ΕΤΕΑΝ πρόσφερε την εγγύηση στην τράπεζα κατά την κατάπτωση του δανείου, στις αρχές του 2011, θα της έδιδε ομόλογο αξίας 80.000 ευρώ, ενώ σήμερα λόγω της καθυστέρησης θα της δώσει για το ίδιο δάνειο ομόλογο αξίας 267.000 ευρώ;

• Είναι αλήθεια πως σήμερα (Απρίλιος 2012/ρεπορτάζ) το ΤΕΜΠΜΕ-ΕΤΕΑΝ πρέπει να καταβάλει στις 3.400 καθυστερημένες καταβολές εγγυήσεων ΤΡΙΠΛΑΣΙΑΣ ονομαστικής αξίας ομόλογο στις τράπεζες απ' αυτήν που θα κατέβαλλε κατά τη χρονική στιγμή της πραγματικής κατάπτωσης;