Ερωτήσεις 2019

Αρ.  Πρωτ.  6274  /  12-03-2019

Ερώτηση

προς τoν Υπουργό Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Τις τελευταίες μέρες το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μονοπωλούν οι εντατικές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τις διοικήσεις των τραπεζών, τον SSM και την Κομισιόν, σχετικά με την αντικατάσταση του νόμου Κατσέλη και το νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Αναμφισβήτητα είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, καθώς αφορά χιλιάδες υπερχρεωμένους δανειολήπτες, που αγωνιούν για την ακίνητη περιουσία τους.

Και είναι ένα τεράστιο θέμα και για τις τράπεζες, οι οποίες είναι λογικό να θέλουν να περιορίσουν στο ελάχιστο τις απώλειες στα κεφάλαιά τους από την όποια ρύθμιση για προστασία της πρώτης κατοικίας. Άλλωστε με τις συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική οικονομία, η «ελάφρυνση» των ισολογισμών των τραπεζών από προβληματικά στοιχεία, όπως τα κόκκινα δάνεια, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Σημειώνεται ότι με βάση τα τελευταία στοιχεία της ΤτΕ, οι προβλέψεις για τα κόκκινα δάνεια και των 4 συστημικών τραπεζών φτάνουν συνολικά τα 43,2 δις ευρώ.

Τι σημαίνει αυτό; Οι προβλέψεις αντιπροσωπεύουν κεφάλαια που δεσμεύονται πριν καταγραφούν ως κέρδη ή ζημίες για την αντιμετώπιση οποιασδήποτε γνωστής ή αναμενόμενης υποχρέωσης στο μέλλον, το κόστος της οποίας δεν μπορεί να προσδιορισθεί επακριβώς. Στην περίπτωση των τραπεζών, πρέπει να τοποθετούν κεφάλαια στην άκρη, δηλαδή να σχηματίζουν πρόβλεψη, ως δίχτυ ασφαλείας σε περίπτωση που κάποια στιγμή χρειαστεί να απομειώσουν ή να διαγράψουν ένα δάνειο. Τα κεφάλαια που πρέπει να τοποθετήσουν στην άκρη για την αντιμετώπιση αυτής της χειρότερης περίπτωσης έχουν ως αποτέλεσμα οι τράπεζες να διαθέτουν λιγότερα κεφάλαια για τη χορήγηση νέων δανείων.

Η τακτική των τελευταίων ετών

Από την άλλη, η στάση των δανειστών, και ιδιαιτέρως του SSM, είναι δεδομένη εδώ και καιρό. Οι ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων θα πρέπει να αποκλείουν τους στρατηγικούς κακοπληρωτές. Φυσικά θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν θα ζήσουμε καταστάσεις όπου θα βγαίνουν στο σφυρί και ακίνητα απλών δανειοληπτών, και μάλιστα σε «σκοτωμένες» τιμές, αφού στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα ακίνητα που συνδέονται με δάνεια έχουν υποθηκευτεί σε αξίες πολύ υψηλότερες των σημερινών. Αλλά θα πρέπει να μπει και ένας φραγμός στην τακτική των τελευταίων ετών, όπου στις διάφορες ρυθμίσεις εύκολα παρεισέφρησαν και οφειλέτες που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.

Ο αριθμός και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτών των συστημικών κακοπληρωτών διαφέρει ανά κατηγορία οφειλέτη και συνεπώς απαιτούνται προσεκτικοί σχεδιασμοί, ώστε αυτοί να μην επιβραβευτούν, εις βάρος καταρχήν όσων παρέμειναν συνεπείς έναντι του κράτους και ιδιωτών πιστωτών όλα αυτά τα χρόνια αλλά και, τελικά, όλου του κοινωνικού συνόλου. Αυτό είναι που επισημαίνουν και τα ελεγκτικά κλιμάκια του SSM, μονότονα θα λέγαμε, σε κάθε συνάντηση που έχουν με τις διοικήσεις των τραπεζών. Υπάρχει ωστόσο και μία κρίσιμη λεπτομέρεια στις σχετικές διαπραγματεύσεις των τελευταίων ημερών, που πέρασε στα «ψιλά», αλλά έχει μεγάλη σημασία.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στο τελευταίο Eurogroup, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος τα «άκουσε» από τους ευρωπαίους ομολόγους του, σχετικά με τις προτάσεις της κυβέρνησης για το νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Αυτό που δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστό είναι, ότι οι δανειστές διεμήνυσαν, ότι δεν πρέπει να υπάρξουν ρυθμίσεις στα κόκκινα δάνεια, που θα έκανε νόμιμους και τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και που θα διέσωζε ακόμη και μεγαλόσχημους επιχειρηματίες. Μάλιστα άφηναν να εννοηθεί, ότι με την εμμονή κάποιων να ενταχθούν στο αυτοματοποιημένο σύστημα διαχείρισης κόκκινων δανείων και τα επιχειρηματικά δάνεια, θα έμπαιναν από την πίσω πόρτα και «φίλοι» επιχειρηματίες του ΣΥΡΙΖΑ ή συγκεκριμένων στελεχών!

Το τεράστιο πρόβλημα

Και κάπως έτσι φτάσαμε στην «καρδιά» του προβλήματος των κόκκινων δανείων, το οποίο έχει αναδείξει κατά κόρον με πολλά αποκαλυπτικά άρθρα η AXIA PLUS τα τελευταία χρόνια. Μιλάμε για τον «σκληρό πυρήνα» των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων των τραπεζών, δηλαδή τα «τοξικά» τραπεζικά χρέη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Είναι ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί πλέον εντόνως τις εποπτικές υπηρεσίες της ΕΚΤ, αλλά έχει γίνει και αντικείμενο σαρωτικών ελέγχων από το ΣΔΟΕ και τις δικαστικές αρχές.

Το ερώτημα που θέτει διαρκώς και με επιμονή η AXIA PLUS, όλα αυτά τα χρόνια της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού κλάδου, και των τριών ανακεφαλαιοποιήσεων, που κόστισαν στους έλληνες φορολογούμενους 45,4 δισ. ευρώ, είναι πολύ σοβαρό. Ποια ουσιαστικά βήματα έχουν γίνει προκειμένου να μπει φρένο στις σχέσεις εξάρτησης και διαπλοκής μεταξύ τραπεζών και μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν προνομιακή πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση, και τώρα αντιμετωπίζουν το φάσμα της χρεοκοπίας, όντας υπερχρεωμένοι;

Πόσες φορές η εφημερίδα έχει αναδείξει το γεγονός ότι υπήρχαν επιχειρηματίες, από όλους τους κλάδους, που λόγω των διασυνδέσεών τους με την πολιτική εξουσία και τις διοικήσεις των τραπεζών σε πολλές περιπτώσεις πήραν τα λεφτά τους και τα έβγαλαν στο εξωτερικό, αφήνοντας τις εταιρείες τους να πτωχεύσουν; Ή κακοδιαχειρίστηκαν, για να μην πούμε καταχράστηκαν, τα κεφάλαια από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των επιχειρήσεων τους, ένώ ταυτόχρονα δανείζονταν υπέρογκα ποσά. Υπάρχουν επιχειρηματίες, που προτίμησαν να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό από το να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους; Που έπαιρναν επιχειρηματικά δάνεια και τα έστελναν σε προσωπικές offshore και μετά πτώχευαν τις εταιρίες τους;

Η εξυγίανση και επιστροφή στην κανονικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μας, δεν έχει να κάνει μόνο με την κεφαλαιακή θωράκιση των τραπεζών, μέσω των απανωτών ανακεφαλαιοποιήσεων, τις αλλαγές προσώπων στα διοικητικά συμβούλια, ή τον περιορισμό, με διάφορες μεθόδους, του ομολογουμένως μεγάλου όγκου των προβληματικών δανείων. το σημαντικότερο ίσως πρόβλημα που διαχρονικά αντιμετώπιζαν οι τράπεζες, και το οποίο αναδείχθηκε μέσα από την πολυετή κρίση, είναι το σοβαρό έλλειμμα εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, που επέτρεψε να χτιστούν πολυετείς και «αμαρτωλές» σχέσεις διαπλοκής ανάμεσα σε τραπεζίτες, πολιτικούς και επιχειρηματικά συμφέροντα.

Ο SSM «σφίγγει τα λουριά»

Είναι ενδεικτικό άλλωστε το γεγονός ότι στην αρχή της κρίσης οι εποπτικές αρχές προτίμησαν για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της ανησυχίας για πρόκληση τραπεζικού πανικού, να αποφύγουν να επιβάλουν ως όφειλαν έγκαιρα κυρώσεις και διορθωτικά μέτρα στο τραπεζικό σύστημα ακόμη και στο περιορισμένο πλαίσιο που ήταν αυτό δυνατό. Ωστόσο κάποια στιγμή το πρόβλημα «έσκασε», και οι δανειστές, προεξάρχοντος της ΕΚΤ, άρχισαν να ανησυχούν για τα φαινόμενα διαπλοκής μεταξύ των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Θυμίζουμε ότι μόλις το 2014, υπήρξε αίτημα των ελεγκτικών αρχών της ΕΚΤ, για εξονυχιστικό έλεγχο 1000 τουλάχιστον δανειακών συμβάσεων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Προφανώς λοιπόν το 2014 θα πρέπει να θεωρείται κομβικό έτος, αφού επιτέλους, η ΕΚΤ, έχοντας πλέον αναλάβει την εποπτεία των συστημικών τραπεζών της Ευρωζώνης, αποφάσισε να παρέμβει δυναμικά, προκειμένου να σταματήσει να δίνεται συνεχώς «συγχωροχάρτι» σε μεγαλομπαταχτσήδες επιχειρηματίες, οι οποίοι, επειδή τυγχάνει να έχουν στενές σχέσεις με το πολιτικό σύστημα και τις διοικήσεις των τραπεζών, δανείζονταν τα προηγούμενα χρόνια χωρίς φειδώ.

Στήθηκε κυριολεκτικά μία «φάμπρικα»

Η κίνηση το 2014 της ΕΚΤ ήταν μία πρώτη προειδοποιητική «βολή», η οποία ωστόσο δεν φαίνεται να ελήφθη και πολύ σοβαρά υπ’ όψιν από τις τράπεζες. Έτσι τα επόμενα χρόνια στήθηκε κυριολεκτικά μία «φάμπρικα» αναδιαρθρώσεων μεγάλων επιχειρηματικών δανείων, με «χαριστικές» ρυθμίσεις των δανειακών υποχρεώσεων, ακόμη και «κουρέματα» οφειλών, και με λογιστικές «αλχημείες» των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων, που στην ουσία επέτρεπαν στους μεγαλομετόχους των επιχειρήσεων αυτών να μην βάζουν ούτε ένα ευρώ για τη διάσωση των επιχειρήσεών τους!

Οι ελεγκτές του SSM διαρκώς τόνιζαν στις διοικήσεις των τραπεζών, ότι θα έπρεπε να προχωρήσουν στην αναγκαστική αποχώρηση των μετόχων οι οποίοι δεν συμμετέχουν στην εξυγίανση των εταιρειών, μέσω της μετοχοποίησης των κόκκινων δανείων, ώστε να εισέρχονται νέοι μέτοχοι στις επιχειρήσεις. Δηλαδή, στην περίπτωση που μέτοχος αρνείται να συμμετέχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου για να χρηματοδοτηθεί μία επιχείρηση με «κόκκινο» δάνειο θα μπορεί να μετοχοποιηθεί το δάνειο, ώστε να εισέλθει νέος μέτοχος που θα έχουν βρει οι τράπεζες. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι ο «κόμπος έφτασε στο χτένι».

Έτσι, τους τελευταίους μήνες ο SSM αποφάσισε να «σφίξει τα λουριά», βάζοντας φρένο σε αυτή την «φάμπρικα» που είχε στηθεί με τις αναδιαρθρώσεις δανείων. Και αυτό γιατί στη Φρανκφούρτη έχουν αντιληφθεί εδώ και καιρό, ότι ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Σύμφωνα με πληροφορίες, έχει σχηματίσει δική του σχετική λίστα με 100 περιπτώσεις. Η λίστα του SSM περιλαμβάνει ένα πρώτο «κύμα» με 10 επιχειρήσεις, τα δάνεια των οποίων ξεπερνούν τα 3,5 δις ευρώ και για τις οποίες υπάρχει η μεγαλύτερη πίεση ξεκαθαρίσματος. Οι σχετικές πληροφορίες αναφέρουν ότι εξ αυτών οι τέσσερεις προέρχονται από τον κλάδο της βιομηχανίας, οι τρεις από αυτόν του αυτοκινήτου και άλλες τρεις από διαφορετικούς κλάδους.

Στο δεύτερο κύμα της λίστας του SSM περιλαμβάνονται άλλες 30 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους κλάδους της βιομηχανίας, της παραγωγής και του τουρισμού, οι οποίοι έχουν ανοιχτούς δανειακούς λογαριασμούς κοντά στα 6,5-7 δις ευρώ. . Οι υποχρεώσεις των επιχειρηματιών δεν βρίσκονται στα επίπεδα των προηγουμένων, ωστόσο οι προθεσμίες που είχαν δοθεί έχουν εκπνεύσει χωρίς να έχουν δοθεί λύσεις. Παρά το γεγονός ότι οι επιχειρηματίες αυτοί έχουν κληθεί να βρουν τρόπους διαχείρισης των υποχρεώσεών τους, αλλά η ανταπόκρισή τους ήταν απογοητευτική. Μάλιστα, επειδή οι τράπεζες δεν προχώρησαν σε πιο δραστικές ενέργειες υποχρέωσε τον SSM να επανέλθει σε αυστηρότερους τόνους, θέτοντας σφικτά χρονικά περιθώρια για τη λήψη άμεσων μέτρων, και για τη δημιουργία αποτελέσματος.

Απροθυμία των βασικών μετόχων

Με βάση, λοιπόν, αυτή τη λίστα, ο SSM απαιτεί πλέον από τις τράπεζες να προχωρούν σε νέες ρυθμίσεις, οι οποίες συνοδεύονται, όμως, από αυστηρότερους όρους, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του υψηλού ποσοστού αθέτησης ρυθμισμένων δανείων. Η απροθυμία των βασικών μετόχων υπερδανεισμένων επιχειρήσεων να βάλουν «φρέσκο» χρήμα στις εταιρείες τους ή να αποδεχθούν την πώληση αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων αποτελεί τον βασικότερο λόγο για το γεγονός ότι οι ρυθμίσεις, με συμβάσεις όπου προβλέπεται η αποπληρωμή του μεγαλύτερου μέρους του οφειλόμενου κεφαλαίου κατά τη λήξη, παραμένουν κυρίαρχη πρακτική. Οι τράπεζες ζήτησαν από τους επιχειρηματίες να εισφέρουν κεφάλαια, να πουλήσουν μερίδια ή μεμονωμένες δραστηριότητες ή και να συμβάλουν στη λύση με περιουσιακά τους στοιχεία. Βρέθηκαν όμως αντιμέτωπες με καθυστερήσεις και κωλυσιεργία, κυρίως υπό το πρόσχημα της εξεύρεσης πιθανών στρατηγικών επενδυτών.

Αυτή την πρακτική λοιπόν, έρχεται ο SSM να σταματήσει, απαιτώντας από τις τράπεζες αυστηρότερες ρυθμίσεις. Πλέον, οι επιμέρους όροι των δανειακών συμβάσεων έχουν αυστηροποιηθεί. Η χορήγηση περιόδου χάριτος, με καταβολή μόνο τόκων, έχει σχεδόν εξαφανισθεί και οι επιχειρήσεις αποπληρώνουν κεφάλαιο από την πρώτη δόση. Επιπρόσθετα, οι τράπεζες απαιτούν και λαμβάνουν μεγαλύτερες εξασφαλίσεις επί των εμπορικών απαιτήσεων, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις δεσμεύουν προσωρινά έσοδα από το factoring, ως εγγύηση για την ομαλή καταβολή δόσεων. Παράλληλα, έχει ήδη ξεκινήσει η πώληση μεγάλων επιχειρηματικών δανείων σε ξένα funds.

Οι περιπτώσεις που απασχολούν τις αρχές

Στο στόχαστρο του SSM βρίσκεται και η λίστα με τα χρέη 75 επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν ενταχθεί στην κοινή πλατφόρμα του NPL forum, δηλαδή της διατραπεζικής συνεργασίας για τη διαχείριση των εταιρειών με οφειλές σε περισσότερες από δύο τράπεζες. Οι συνολικές οφειλές των εν λόγω επιχειρήσεων ανέρχονται σε 7 δισ. ευρώ και το απόθεμα των μη εξυπηρετούμενων δανείων που βαραίνουν τις εν λόγω επιχειρήσεις μειώθηκε πέρυσι κατά 2,5 δισ. ευρώ, ενώ αντίστοιχος είναι ο στόχος και για το 2018.

Σύμφωνα με στοιχεία από τις τράπεζες, από τη λίστα των 75 επιχειρήσεων, το 30% περίπου αυτών έχει εκκαθαριστεί ή μεταβιβαστεί σε νέους μετόχους. Μεταξύ αυτών είναι η «Αφοί Μαρινόπουλος», η Mamidoil, η Χιουντάι, ο ΔΟΛ και ο Πήγασος. Άλλοι, όπως η «Μπουτάρης» και η ΜΕΒΓΑΛ, έχουν προχωρήσει σε σχέδια αναδιάρθρωσης, ενώ σε εξέλιξη είναι ανάλογη διαδικασία για το Notos Com, τον Καλλιμάνη (επιδιώκεται η ένταξή τους στην πλατφόρμα της Pillarstone) ή τη Euromedica, της οποίας μέρος των δανείων πωλήθηκε στο fund Farallon.

Η κεντρική στρατηγική

Από τη λίστα των 75 επιχειρήσεων κάποιες έχουν κλείσει, ενώ για κάποιες άλλες αναμένεται «λουκέτο», το οποίο θα συνοδευθεί με τη ρευστοποίηση των περιουσιακών τους ή την ένταξή τους σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης, με στόχο τη μεταπώλησή τους, απαλλαγμένων από τα χρέη. Ο πλειστηριασμός περιουσιακών στοιχείων των μετόχων αποτελεί πλέον κεντρική στρατηγική των τραπεζών, στην προσπάθειά τους να ανακτήσουν μέρος των οφειλών που αφήνουν πίσω τους αυτές οι επιχειρήσεις, αλλά και να δώσουν το μήνυμα ότι η πτώχευση δεν συνεπάγεται άφεση αμαρτιών για τους επιχειρηματίες που «βούλιαξαν» τις επιχειρήσεις τους και στη συνέχεια τις εγκατέλειψαν.

Τέλος, στον SSM κάνουν εξονυχιστικούς ελέγχους και στις αναδιαρθρώσεις δανείων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που ήδη έχουν επιτευχθεί, και οι οποίες έχουν πολλά ύποπτα σημεία. Πρόκειται για περιπτώσεις με τις οποίες έχει ασχοληθεί εκτενώς η AXIA PLUS, μέσω αποκαλυπτικών δημοσιευμάτων. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε για τους «περίεργους» όρους στην αναδιάρθρωση μη εξυπηρετούμενων δανείων της τάξης των 300 εκατ. ευρώ του Ομίλου Θεοχαράκη για παράδειγμα. ‘Η για την διαβόητη ρύθμιση των δανείων της Χαλυβουργίας ύψους 300 εκατ. ευρώ. Η ρύθμιση και η αναδιάρθρωση των δανείων θα πραγματοποιηθούν χωρίς οι μέτοχοι να βάλουν λεφτά, ούτε ένα ευρώ, ενώ η ρύθμιση στηρίζεται στη λογιστική αναπροσαρμογή των παγίων κατά 116 εκατ. ευρώ!

Τεράστιες δανειοδοτήσεις

Πόσες φορές δεν έχουμε αναδείξει και το θέμα με τις τεράστιες δανειοδοτήσεις στους μεγάλους ξενοδοχειακούς ομίλους όπως ενδεικτικά οι όμιλοι Δασκαλαντωνάκη και Μαντωνανάκη. Για την ιστορία, μαθαίνουμε ότι ειδικά για τον όμιλο Μαντωνανάκη, ότι βρίσκεται πιο κοντά στην αναδιάρθρωση δανειακών υποχρεώσεων της τάξης των 300 εκατ. ευρώ, ύστερα από αλλεπάλληλες θετικές αποφάσεις του Αρείου Πάγου στην αντιδικία του με την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ Α.Ε.) Η τελεσίδικη δικαίωση του συγκροτήματος καταγράφεται στη δημοσιευθείσα προ ολίγων ημερών έκθεση ελέγχου των ορκωτών λογιστών της ΕΤΑΔ. Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, τα ποσά που φέρονται να του έχουν καταρχήν επιδικαστεί ως αποζημιώσεις από την ΕΤΑΔ υπολογίζεται πως μπορεί να ξεπερνούν και τα 80 εκατ. ευρώ, ενώ περαιτέρω οφέλη υφίστανται και από την υποχρέωση του Δημοσίου ως προς την εκπλήρωση των όρων της σύμβασης παραχώρησης.

Σε κάθε περίπτωση, τα ερωτήματα παραμένουν.

Υπάρχει ξενοδοχειακή επιχείρηση που βαρύνεται με κόκκινα δάνεια ύψους 400.000.000 ευρώ, και οι έως τώρα συναντήσεις μεταξύ του επιχειρηματία και των τραπεζιτών δεν έχουν φέρει κάποιο αποτέλεσμα για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης; Ισχύει ότι τις περισσότερες περιπτώσεις οι τράπεζες προτείνουν στον επιχειρηματία να πουλήσει μέρος της εταιρίας προκειμένου να διατηρήσει το υπόλοιπο, αλλά οι υπερχρεωμένοι επιχειρηματίες, όμως, αρνούνται τις προτάσεις αυτές, υποστηρίζοντας πως δεν είναι η κατάλληλη περίοδος για πώληση περιουσιακών στοιχείων, καθώς οι τιμές έχουν κατρακυλήσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα;

Τι γίνεται με τις δικαστικές έρευνες;

Την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει κανένα νέο τους τελευταίους μήνες για την εξέλιξη των ερευνών που έχουν αναλάβει το ΣΔΟΕ και οι δικαστικές αρχές για τα «τοξικά» επιχειρηματικά δάνεια. Υπενθυμίζουμε ότι, το 2017 υπήρξε εισαγγελική παραγγελία, με την οποία ζητείτο ο έλεγχος της τέλεσης αξιόποινων πράξεων, κατά τη χορήγηση επιχειρηματικών δανείων. Συγκεκριμένα, οι εισαγγελικές αρχές ζητούσαν αναλυτικά στοιχεία για τον τραπεζικό δανεισμό 11 επιχειρηματικών ομίλων, που φτάνει στο σύνολό του τα 7,7 δισ. ευρώ. Αυτό που προκάλεσε εντύπωση ήταν ότι επρόκειτο για μεγάλα ονόματα στον κλάδο στον οποίο δραστηριοποιούνται, και αποτελούν μέρος της «αφρόκρεμας» της επιχειρηματικής τάξης της χώρας μας.

Αναλυτικότερα, πρόκειται για τον τραπεζικό δανεισμό των εξής επιχειρηματικών ομίλων: ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ με τραπεζικό δανεισμό148,1 εκατ. ευρώ. MOTOR OIL με τραπεζικό δανεισμό 1,1 δις ευρώ. ΒΙΟΧΑΛΚΟ με 1,7 δισ. ευρώ. INTRACOM με 186,8 εκατ. ευρώ ανοίγματα στις τράπεζες. FORTHNET με 307,2 εκατ. ευρώ. ΤΙΤΑΝ με 824,9 εκατ. ευρώ. ΑΒΑΞ με τραπεζικό δανεισμό 575.6 εκατ. ευρώ. MARFIN με 1,6 δισ. ευρώ. ΑΧΟΝ με χρέη στις τράπεζες 486,4 εκατ. ευρώ. Και ΤΕΧΝΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ με 28,9 εκατ. ευρώ

Αυτό έγινε στο πλαίσιο συγκεκριμένης εισαγγελικής έρευνας που ξεκίνησε το 2014, και αφορά τη η διερεύνηση τυχόν αξιόποινων πράξεων που διώκονται αυτεπαγγέλτως, όπως η τέλεση του αδικήματος της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος. Επίσης είχε γίνει γνωστό, ότι οι έρευνες θα συνεχίζονταν, και θα επικεντρώνονταν στο δανεισμό επιχειρήσεων με τραπεζικά ανοίγματα από 10 εκατ. ευρώ και πάνω. Οι εισαγγελικές αρχές είχαν ήδη στα χέρια τους στοιχεία για επιχειρηματικά δάνεια ύψους 23 δισ. ευρώ, τα οποία φαίνεται να αφορούν  δανειολήπτες επιχειρηματίες που περιλαμβάνονται σε διάφορες λίστες Ελλήνων καταθετών με χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού. Οι ίδιες οι τράπεζες εξάλλου, πριν από χρόνια είχαν διαρρεύσει, ότι τουλάχιστον 10 με 12 δισ. ευρώ επιχειρηματικών δανείων, έγινα τελικά καταθέσεις στο εξωτερικό.

Κατόπιν τούτων ερωτάσθε:

1^ον) Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι παραπάνω δικαστικές έρευνες των δανείων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων;

2^ον) Τι εξασφαλίσεις υπάρχουν για τα δάνεια του ξενοδοχειακού κλάδου; Τι επιτόκια; Εξυπηρετούνται τα δάνεια; Έχουν καταγγελθεί κάποια από αυτά; Βρίσκονται στα δικαστήρια οι τράπεζες με τους ξενοδόχους; Έχουν δοθεί παρατάσεις και προθεσμίες στους ξενοδόχους για ρύθμιση και καταβολές χρημάτων; Έχουν τηρηθεί τα χρονοδιαγράμματα; Και αν όχι, σε τι ενέργειες έχουν προβεί οι τραπεζίτες;

3^ον) Υπάρχει περίπτωση, ενώ οι υποθέσεις των ξενοδόχων είναι ανοικτές και εκκρεμείς, οι τραπεζίτες να τους δίνουν από την πίσω πόρτα, δηλαδή σε άλλες εταιρείες και όχι στις επίμαχες, τη διαχείριση εν κρυπτώ ξενοδοχείων στο κέντρο της Αθήνας, στην Κέρκυρα και αλλού;

 Ο Ερωτών Βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος