Ερωτήσεις 2018

Α.Π. 2314//03-01-18

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

Τα τελευταία 15 χρόνια, δηλαδή από το έτος 2000 έως και το 2014, συνέβησαν σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο 210.886 τροχαία ατυχήματα. Σε αυτά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ), έχασαν τη ζωή τους 21.608 άνθρωποι, δηλαδή εξαφανίστηκε μία πόλη σαν το Αίγιο και 31.631 τραυματίστηκαν σοβαρά.

Είναι δηλαδή σαν να βομβαρδίστηκε μια πόλη σαν την Τρίπολη και όλοι οι κάτοικοί της να έχουν υποστεί σοβαρή αναπηρία. Στην ουσία πρόκειται για μία εθνική καταστροφή, τα αποτελέσματα της οποίας μπορούν να συγκριθούν με τις συνέπειες μιας αιματηρής πολεμικής σύγκρουσης. Η διαφορά είναι ότι, ούτε η κοινωνία μας, ούτε και το οργανωμένο κράτος έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος αυτής της καταστροφής.

Είναι βέβαια αλήθεια ότι η είσοδος στην καθημερινότητά μας της χρήσης του αυτοκινήτου ή του δικύκλου συνδέεται άρρηκτα με συνθήκες που δημιουργούν κινδύνους.

Αυτούς ακριβώς τους κινδύνους μία οργανωμένη κοινωνία οφείλει να περιορίσει στον μικρότερο δυνατό βαθμό, μέσα από μέτρα που είναι υποχρεωμένοι να λάβουν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς.

Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση αυτού του κακού είναι η διάγνωση των αιτιών του. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ειδικές γνώσεις για να διαπιστώσει ότι η κύρια αιτία είναι η έλλειψη οδικής παιδείας.

Αρκεί να σταθεί για λίγο στη διασταύρωση των οδών Γούναρη και Κορίνθου, έξω από τα δικαστήρια της Πάτρας.

Εκεί θα διαπιστώσει ότι οι πεζοί ακροβατούν κυριολεκτικά ανάμεσα στα κινούμενα οχήματα, ακόμα και αν ο σηματοδότης έχει γι’ αυτούς κόκκινο χρώμα που απαγορεύει τη διέλευσή τους. Δηλαδή για ένα κέρδος ελάχιστων δευτερολέπτων οι πεζοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία παίζουν κυριολεκτικά «κορώνα-γράμματα» τη σωματική τους ακεραιότητα, ίσως και την ίδια τη ζωή τους.

Και άλλο ένα παράδειγμα από τους δρόμους της Πάτρας που αφορά τη συμπεριφορά των οδηγών. Ας πάρουμε π.χ. τις διαβάσεις των πεζών που υπάρχουν στο επάνω και στο κάτω μέρος της πλατείας Γεωργίου.

Είναι πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις που ο οδηγός θα σεβαστεί την προτεραιότητα του πεζού ο οποίος κινείται στις διαβάσεις και θα του παραχωρήσει προτεραιότητα, όπως ορίζει ο νόμος.

Οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης διέγνωσαν έγκαιρα ότι η βασικότερη αιτία των τροχαίων ατυχημάτων είναι η έλλειψη παιδείας και ήδη από το έτος 1960 και μετά έχουν εισαγάγει το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης, από το νηπιαγωγείο έως το Πανεπιστήμιο. Το μέτρο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, σύμφωνα με έγκυρες στατιστικές μετρήσεις, να μειωθούν τα τροχαία ατυχήματα στις χώρες αυτές κατά πολύ μεγάλο ποσοστό.

Την απλή αυτή αλήθεια η ελληνική Πολιτεία συνειδητοποίησε πολύ αργά και εξίσου αργά εφάρμοσε ως νομοθετικό μέτρο και μόνο την ευρωπαϊκή εμπειρία. Μόλις το έτος 1999 εισήγαγε την υποχρεωτική διδασκαλία του μαθήματος της κυκλοφοριακής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης με το άρθρο 12 παρ. 10 του Ν. 2696/1999, δηλαδή του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

Επειδή, όμως μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που κατάφερα να συγκεντρώσω από τις αρμόδιες πηγές, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα για την εφαρμογή του νόμου.

Επειδή, σχεδόν όλες οι Κυβερνήσεις που ανέλαβαν διαδοχικά την εξουσία μέχρι και σήμερα και οι αρμόδιοι υπουργοί τους έδειξαν και εξακολουθούν να δείχνουν μια παραλυτική αδράνεια που προκαλεί εύλογες απορίες.

Επειδή, είναι δύσκολο να καταλάβουν οι πολίτες γιατί οι αρμόδιοι Υπουργοί- του χθες και του σήμερα- δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν το νόμο ή δεν θέλησαν απλώς να τον εφαρμόσουν;

Επειδή, αν συντρέχει η πρώτη περίπτωση τότε αποδεικνύονται ανίκανοι για διακυβέρνηση και αν συντρέχει η δεύτερη περίπτωση το στοιχείο της αδιαφορίας τους είναι πραγματικά εγκληματικό.

Επειδή, ωστόσο συνεχίζουμε να παραδίδουμε στον Μολώχ της ασφάλτου νέες γενιές Ελλήνων, οι οποίες προορίζονται να γεμίζουν με σταυρούς τα νεκροταφεία της χώρας μας και τα κρεβάτια νοσηλείας των νοσοκομείων μας.

Ερωτάσθε εσείς ο Υπουργός των Μεταφορών:

1. Γιατί η κυβέρνηση δεν έχει εισαγάγει στα σχολεία το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής εδώ και 17 χρόνια, από τότε δηλαδή που ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος;

2. Προτίθεσθε, έστω και τώρα να εφαρμόσετε τον σχετικό νόμο;

3. Ποιες άλλες πρωτοβουλίες θ’ αναλάβετε ώστε να βοηθήσετε στο ν’ αποκτήσει ο Έλληνας Πολίτης κυκλοφοριακή συνείδηση;

Ο ερωτών βουλευτής

Νίκος Ι. Νικολόπουλος

Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος