Blogs-Portal 2017

Συγκινητική ήταν η ατμόσφαιρα το πρωί της Κυριακής 24 Σεπτεμβρίου 2017 στο νέο ιερό ναό του Αγίου Ανδρέου, στην πανηγυρική, πολυαρχιερατική Θεία λειτουργία για την 53η επέτειο της Επανακομιδής της Τιμίας Κάρας του Πρωτοκλήτου, Αποστόλου Ανδρέου.

 

Στη διάρκεια της Θείας λειτουργίας στον κατάμεστο από κόσμο, ιερό ναό, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, προέβη στην χειροτονία σε Πρεσβύτερο, του ιερολογιωτάτου Διακόνου του ναού του Αγίου Ανδρέου, Κωνσταντίνου Θεοδωροπούλου, ο οποίος για ένα διάστημα είχε περάσει ως Διάκονος και από τον ιερό ναό Παντανάσσης.

 

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή όπου όλο το εκκλησίασμα αναφώνησε την λέξη "Άξιος" για τον νέο Αρχιμανδρίτη π. Κωνσταντίνο Θεοδωρόπουλο ενώ εξίσου ξεχωριστή ήταν η στιγμή που ο βουρκωμένος π. Κωνσταντίνος μιλώντας από καρδιάς, θυμήθηκε ότι πριν από 17 χρόνια, την Κυριακή των Μυροφόρων, 14 Μαίου του 2000, ο ίδιος 19χρονος νέος τότε είχε συναντήσει στο ναό του Αγίου Ανδρέου τον κ.κ. Χρυσόστομο, αρχιμανδρίτη ακόμη, πριν γίνει Μητροπολίτης Πατρών που είχε έρθει για ένα γάμο στην Αχαική πρωτεύουσα και τον είχε ξεναγήσει στο ναό.

 

Ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος τόνισε μεταξύ άλλων στη διάρκεια της χειροτονίας του π. Κωνσταντίνου (δίπλα του ήταν και ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Γηροκομήτισσας π. Συμεών Χατζής) τα εξής:

 

Καλεῖσαι μαρτυρικὰ νὰ μετατρέψῃς τὸν κόσμο σὲ Ἐκκλησία, νικώντας τὸ σκοτάδι καί τήν ὀδύνη τῆς γῆς.

 

Ἂν ὁ ἄνθρωπος περιμένει δέκα πράγματα ἀπὸ τὸ ἔγγαμο Ἱερέα, γυρεύει ἑκατό καὶ χίλια ἀπὸ τὸν Μοναχό.

 

Χαίρομαι ὅταν βλέπω Μοναχοὺς νὰ λάμπουν μέσα ἀπὸ τὸν μοναχικό τους τριβώνιο, ζώντας τὴν κατὰ κόσμον ἀμεριμνησίαν καὶ διαλεγόμενοι μόνῳ Θεῶ, τῷ Δεσπότη τῆς καρδίας των.

 

Λυποῦμαι ὅμως ὅταν βλέπω Μοναχούς, νὰ ἔχουν χάσῃ τὸν προορισμὸ τῆς ζωῆς, νὰ περιδιαβαίνουν σοκάκια τῆς ζωῆς, περιφέροντας τὴν φθαρτότητά τους καὶ ἐπικαλούμενοι τὴν δῆθεν ἐργασία τους γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.

 

Βλέπω τυλιγμένα στὰ ράσα, δύστυχα πλάσματα γιὰ τὴν κατάντια τῶν ὁποίων εὐθυνόμεθα ἐμεῖς οἱ Ἐπίσκοποι.

 

Μεῖνε πιστὸς ἄχρι θανάτου στὶς μοναχικές σου ὑποσχέσεις.

 

Στὴν ἄρνηση τοῦ κόσμου.

 

Στὴν ἐγκράτεια.

 

Στὴν νηστεία.

 

Στὴν προσευχή.

 

Στὴν σιωπή.

 

Στὸν περιορισμὸ τῶν ἄσχετων μετακινήσεων.

 

Στὴ σωτήρια ἐγκλείστρα τοῦ κελλίου σου.

 

Στὴν ὀλιγολογία καὶ ἂν χρειάζεται στὴ σιωπή.

 

Θὰ βλέπῃς τοὺς ἀνθρώπους νὰ προσεύχωνται, νὰ εἶναι στραμμένοι πρὸς τὸ Ἱερὸ Βῆμα.

 

Ἄλλοι χαρακωμένοι στὰ πρόσωπα ἀπὸ τὸν χρόνο καὶ τοὺς ἀγῶνες, ἢ ἀπὸ τὰ δάκρυα καὶ τὶς στενοχώριες.

 

Θά βλέπῃς πατεράδες καὶ μανάδες, νὰ βαστάζουν τὰ παιδιά τους στὰ χέρια θέλοντας νὰ τὰ μπολιάσουν στὴν ὄντως ζωή.

 

Θά βλέπῃς ἐφήβους καὶ μικρότερα παιδιὰ νὰ προσπαθοῦν νὰ βροῦν μέσα ἀπὸ τὸ σπινθιροβόλο βλέμμα τους καὶ τὴν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς τους, τὴν ἀπάντηση στὰ ὑπαρξιακὰ καὶ μεταφυσικά τους ἐρωτήματα.

 

Ὁ νοῦς σου πρέπει νὰ συλλαμβάνῃ ὅλα αὐτὰ τὰ σιωπηλά μηνύματα πού σοῦ στέλνουν καθὼς σὲ βλέπουν νὰ προσεύχεσαι, νὰ λειτουργῇς, νὰ εὐλογῇς, νὰ τοὺς μιλᾶς.

 

Θὰ μπορέσῃς, ἆρα γε σὺ, ποὺ εἶσαι βγαλμένος μέσα ἀπὸ τὰ δικά τους σπλάχνα, ποὺ καθημερινὰ συναναστρέφεσαι μαζί τους, νὰ συλλάβῃς αὐτούς τοὺς μυστικοὺς τῆς καρδιᾶς τους παλμούς, νὰ καταλάβῃς τὴν βαθειά τους ἀνάγκη καὶ τὸν πόθο τους γιὰ τὴν συνάντηση μὲ τὴν ὄντως ζωή;

 

Εἶσαι ἆρα γὲ ἕτοιμος νὰ φορτωθῇς ἐσὺ τὸν Σταυρό τους, καὶ νὰ μετατρέψῃς μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, τὸν βοῦρκο τῆς ψυχῆς, σὲ δρόσο ἀερμών καὶ λιμῶνα σωτήριο;

 

Εἶσαι ἕτοιμος στὴν προσπάθειά τους νὰ ψαύσουν τὸ Μυστήριο τῆς ἄκρας ἀγάπης καὶ οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ, νὰ τοὺς βοηθήσῃς νὰ ἄρουν τὸ φορτίο αὐτῆς τῆς ἀναζήτησης καὶ νὰ συναντήσουν τὸν ἐράσμιο Νυμφίο τῶν ψυχῶν;

 

Ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας καθὼς πλησιάζουν νὰ κοινωνήσουν ὅσοι ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι ἕτοιμοι, τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους, θὰ σοῦ ὑπενθυμίζει:

 

«…Ἂν θές νά ἐπιτύχῃς σάν Ἱερεύς, φορτώσου τὸ δικό τους βάρος καὶ σήκωσε ἐσὺ τὸν Σταυρό τους…»

 

Ἀλλὰ ὡς Ἱερεύς, θὰ ἔχῃς καὶ ἕνα ἄλλο ἐσωτερικὸ μαρτύριο. Ὁ νοῦς σου θὰ τρέχῃ ἢ γιὰ νὰ εἴπω ἀκριβέστερα, πρέπει νὰ τρέχῃ καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀπουσιάζουν ἀπὸ τὴν λατρευτικὴ καὶ εὐχαριστιακὴ σύναξη».

 

Ο π. Κωνσταντίνος μοίρασε στο τέλος το αντίδωρο στους πιστούς που όλοι του έδωσαν θερμά συγχαρητήρια.

 

Ο π. Κωνσταντίνος, Πατρινός στην καταγωγή συγκαταλέγεται στη νέα φουρνιά των ιερέων, με κατάρτιση, ήθος, σεβασμό, αγάπη για τον κόσμο που σπεύδει στην εκκλησία και βαθιά πίστη.

 

Οι φωτ. είναι από το σάιτ της Μητροπόλεως Πατρών, i-m-patron.gr.

 

*Στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία την Κυριακή και στην χειροτονία, παρέστησαν οι Βουλευτές Αχαΐας Νίκος Νικολόπουλος και Ανδρέας Κατσανιώτης, η Βουλευτής Α’ Πειραιώς Γεωργία Γεννιά, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Γεώργιος Αγγελόπουλος και εκπρόσωποι αρχών και φορέων.

 

Πηγή